Jezus, U bent hier aanwezig

Heer Jezus, hier bij ons aanwezig!

En u, mijn broeders, mijn zusters, mijn vrienden,u bent hier ook bij Hem aanwezig!

Heer, 2000 jaar geleden hebt u aanvaard aan het kruis te worden geslagen om daarna te verrijzen en voor altijd bij ons te blijven (…) bij uw broeders en zusters!

En u, mijn broeders, mijn zusters, mijn vrienden, u aanvaardt u door hem te laten grijpen.

Wij aanschouwen Hem.
Wij aanbidden Hem.
Wij beminnen Hem en willen Hem nog meer beminnen.

Wij aanschouwen Degene die tijdens zijn paasmaal zijn Lichaam en zijn Bloed aan zijn leerlingen heeft gegeven, om bij hen te zijn, “alle dagen tot aan de voleinding van de wereld” (Mt. 28, 20) [b:Mt. 28, 20].

Wij aanbidden Degene die de oorsprong en het einddoel is van ons geloof, Degene zonder wie wij deze namiddag niet naar hier waren gekomen, Degene zonder wie wij niet kunnen bestaan, Degene zonder wie er niets kan bestaan, helemaal niets! Hij, “door wie alles is ontstaan” (Joh. 1, 3) [b:Joh. 1, 3], Hij, in wie wij zijn geschapen voor de eeuwigheid, Hij die ons zijn eigen Lichaam en zijn eigen Bloed heeft gegeven, Hij is hier deze namiddag bij ons, aan onze blikken overgeleverd.

Wij beminnen – en wij willen nog meer beminnen – Degene die hier is, voor ons, overgeleverd aan onze blikken, aan onze vragen en aan onze liefde.

Heer, of we lopen of gekluisterd zijn aan een lijdensbed, of we in vreugde lopen of leven in de woestijn van de ziel (Num. 21, 5) [[b:Num. 21, 5]], neem ons allen op in uw Liefde: in de oneindige Liefde die eeuwig deze is van de Vader voor de Zoon en van de Zoon voor de Vader, deze van de Vader en de Zoon voor de Geest en van de Geest voor de Vader en de Zoon.

De heilige Hostie die voor onze ogen is uitgestald, spreekt van de oneindige Kracht, door het verheerlijkte Kruis geopenbaard. De heilige Hostie spreekt ons van de ongelooflijke vernedering van Degene die arm is geworden opdat wij in Hem rijk worden, Degene die aanvaardde alles te verliezen om ons voor zijn Vader te winnen. De heilige Hostie is het levende Sacrament, werkdadig door de eeuwige aanwezigheid van de Verlosser van de mensen in zijn Kerk.

Mijn broeders, mijn zusters, mijn vrienden, Laat ons aanvaarden, aanvaardt u te geven aan Hem die ons alles heeft gegeven, die niet is gekomen om de wereld te oordelen, maar om hem te redden (Joh. 3, 17) [[b:Joh. 3, 17]], erken de handelende aanwezigheid in uw leven van Hem die hier aanwezig is, overgeleverd aan uw blikken. Aanvaard aan Hem uw eigen leven te geven!

Maria, de heilige Maagd, Maria, de Onbevlekte Ontvangenis, heeft tweeduizend jaar geleden aanvaard alles te geven, haar lichaam te geven om het Lichaam van de Schepper te ontvangen. Alles komt van Christus, zelfs Maria. Alles komt van Maria, zelfs Christus.

Maria, de heilige Maagd, is hier deze namiddag aanwezig, bij het Lichaam van haar Zoon, 150 jaar nadat ze zich aan de kleine Bernadette heeft geopenbaard.

Heilige Maagd, help ons aanschouwen, help ons aanbidden, help ons beminnen, help ons Degene nog meer te beminnen die ons zozeer heeft bemind, opdat wij voor eeuwig met Hem leven.

Een ontelbare menigte van getuigen is onzichtbaar aan onze zijde aanwezig, heel dicht bij deze gezegende Grot en bij de kapel die de Maagd Maria heeft gevraagd; de menigte van allen die de reële aanwezigheid hebben aanschouwd, vereerd en aanbeden van Degene die zich tot zijn laatste druppel bloed aan ons heeft gegeven; de menigte van allen die Hem uren hebben aanbeden in het allerheiligste Sacrament van het altaar.

Deze namiddag zien wij hen niet, maar wij horen hen tot elk van ons zeggen: “Kom, laat je door de Meester roepen! Hij is er! Hij roept je! (Joh. 11, 28) [[b:Joh. 11, 28]] Hij wil je leven nemen en het met het zijne verbinden. Laat je door Hem grijpen. Kijk niet meer naar je kwetsuren, kijk naar de zijne. Kijk niet meer naar wat je van Hem en van de anderen scheidt; kijk naar de onmetelijke afstand die Hij teniet deed door mens te worden, door het Kruis te aanvaarden dat de mensen voor Hem hebben voorbereid en door zich te laten doden om je zijn liefde te tonen. In zijn kwetsuren neemt Hij jou op; in zijn kwetsuren verbergt hij jou (…), weiger voor jezelf zijn Liefde niet!”

De ontelbare menigte van getuigen die zich door zijn Liefde lieten grijpen, is de menigte heiligen in de hemel die onze blijven voorsprekers zijn. Zij waren zondaars en ze wisten het, maar zij hebben aanvaard niet naar hun kwetsuren te kijken en alleen nog te kijken naar de kwetsuren van hun Heer, om er de heerlijkheid van het Kruis te ontdekken, om er de overwinning van het Leven op de dood te ontdekken. De heilige Pierre-Julien Eymard vat alles samen, wanneer hij uitroept: “De heilige Eucharistie is de Jezus Christus van het verleden, van het heden en van de toekomst” 4-2,1. De la méditation [[6214]] Jezus Christus van het verleden, in de historische waarheid van de bovenzaal, waar elke viering van de heilige Mis naar verwijst.

Jezus Christus van het heden, want Hij zegt ons: “Neemt en eet hiervan, gij allen, dit is Mijn lichaam, dit is Mijn bloed”. “Dit IS”, in de tegenwoordige tijd, hier en nu, zoals in alle ‘hier en nu’s van de mensengeschiedenis. Reële aanwezigheid die voorbijschiet aan onze woorden, onze harten en onze gedachten. Een aanwezigheid die aan onze blikken is overgeleverd, zoals deze namiddag, bij de Grot waar Maria zich heeft geopenbaard als de Onbevlekte Ontvangenis.

De Eucharistie is ook Jezus Christus van de toekomst, de komende Jezus Christus. Wanneer wij de heilige Hostie aanschouwen, zijn getransformeerde en verrezen verheerlijkte Lichaam, dan aanschouwen we wat we voor eeuwig zullen aanschouwen, daarin heel de wereld ontdekkend die door zijn Schepper elke seconde van zijn geschiedenis wordt gedragen. Elke keer dat wij Hem eten, maar ook elke keer dat wij Hem aanschouwen, verkondigen wij Hem tot Hij wederkeert, “donec veniant”. Daarom ontvangen wij Hem met de allergrootste eerbied.

Sommigen onder ons kunnen Hem niet of nog niet in het sacrament ontvangen, maar zij kunnen Hem met geloof en liefde aanschouwen, en het verlangen uitdrukken zich met Hem te kunnen verenigen. Dat verlangen heeft in Gods ogen grote waarde. Zij verwachten zijn terugkeer grotere hartstocht; zij wachten op de komende Jezus Christus.

Toen een vriendin van Bernadette haar de dag na haar eerste Communie vroeg: “Wanneer was je het gelukkigst? Bij je Eerste Communie of tijdens de verschijningen?”, heeft Bernadette geantwoord: “Dat zijn twee zaken die samen gaan, maar niet met elkaar kunnen worden vergeleken – Ik was bij allebei gelukkig”. Emmanuélite Estrade, 4 juni.. Emmanuélite Estrade, 4 juni 1858 En haar pastoor getuigde bij de bisschop over haar Eerste Communie: “De ingetogenheid en aandacht van Bernadette liet niets te wensen over… Zij leek geheel en al doordrongen van de heilige daad die ze stelde. Alles ontwikkelt zich bij haar op verbazende wijze”.

Met Pierre-Julien Eymard en met Bernadette verwijzen wij naar het getuigenis van veel mannelijke en vrouwelijke heiligen die met de grootste liefde de Eucharistie benaderden. Nicolas Cabasilas schreeuwt het voor ons deze namiddag uit: “Indien Christus in ons woont, waar hebben wij dan nog nood aan? Wat ontbreekt ons? Indien wij in Christus wonen, wat kunnen wij dan nog meer wensen? Hij is onze gast en onze woonst. Gelukkig zijn wij Zijn huis te zijn! Wat een vreugde zelf de woning te zijn van zulk een bewoner!”. IV, 6 [[6215]]

De zalige Charles de Foucauld werd in 1858 geboren, het jaar zelf van de verschijningen van Lourdes. Niet ver van zijn door de dood verstijfde lichaam bevond zich de lunula van de monstrans met het H. Sacrament, als graan op de aarde gesmeten, dat broeder Charles elke dag vele uren aanbad. Pater de Foucauld liet ons het intieme gebed van zijn hart na, een gebed tot onze Vader, maar dat we met Jezus tot het onze kunnen maken bij de heilige Hostie:.

“Vader, in uw handen leg ik mijn geest”,
Het is het laatste gebed van onze Meester, onze Welbeminde… Moge het ons gebed zijn, niet alleen van ons laatste levensmoment, maar van elk moment:
Vader, ik leg mijn leven in uw handen; Vader, ik vertrouw me aan U toe; Vader, ik verlaat mij op U; Vader, doe met mij wat U behaagt; wat U ook met mij doet, ik dank U; dank u voor alles; ik ben tot alles bereid, ik aanvaard alles; ik dank U voor alles. Als uw wil zich maar in mij voltrekt, God, als uw wil maar geschiedt in al uw schepselen, in al uw kinderen, in allen die uw hart bemint. Ik verlang niets anders, God; ik leg mijn ziel in uw handen; ik geef ze U, God, met al de liefde van mijn hart, want ik bemin U en omdat ik het nodig heb U te beminnen, me in uw handen te leggen, mateloos, met een oneindig vertrouwen, want U bent mijn Vader” Méditation sur les Saints Evangiles [[6216]]

Dierbare broeders en zusters, pelgrims van één dag en bewoners van deze valleien, broeders bisschoppen, priesters, diakens, mannelijke en vrouwelijke religieuzen, u allen die de oneindige vernedering ziet van de Zoon van God en de oneindige heerlijkheid van zijn Verrijzenis, bewaar de stilte en aanbidt uw Heer, onze Meester en onze Heer Jezus Christus. Bewaar de stilte, spreek daarna en zeg aan de wereld: wij kunnen niet meer zwijgen over wat wij weten. Verkondig aan heel de wereld de grote daden van God, aanwezig op elk moment van ons leven en overal op aarde. Moge God u zegenen en bewaren, moge Hij u leiden op de weg van het eeuwige leven, Hij die zelf het Leven is, voor de eeuwen der eeuwen. Amen.