Inhoudsopgave

- Paus Franciscus: Bezoek priesters in een bejaardentehuis: ware heiligdommen!

ROME, 18 oktober 2013 (Zenit.org) – Breng een bezoek aan priesters en religieuzen in bejaardentehuizen: het is als een bedevaart naar een “heiligdom”.

In zijn homilie van de Mis van vrijdagmorgen in de kapel van het huis van de Heilige Martha in het Vaticaan, heeft Paus Franciscus gesproken over de “levensavond” van de apostelen, met grote figuren als Mozes, Johannes de Doper en Paulus: tijdens hun angsten heeft God hen niet in de steek gelaten.

De Paus heeft ook gesproken over de priesters en de religieuzen die in bejaardentehuizen wonen en hij heeft de katholieken uitgenodigd om op bezoek te gaan naar deze "heiligdommen van heiligheid".

De Paus merkte op dat in het begin van hun leven als apostel, de leerlingen “jong” waren en “sterk” en dat zelfs “de demonen wegvluchtten bij hun prediking”. Maar de eerste lezing laat ons een Paulus zien op het einde van zijn leven: “het is de levensavond van de apostel”.

"En als ik denk aan de levensavond van de apostel, moet ik weer denken aan die heiligdommen van apostolisch leven en heiligheid die de rusthuizen zijn voor priesters en religieuzen: goeie priesters, goeie religieuzen, die oud geworden zijn en het gewicht van de eenzaamheid dragen en die leven in de verwachting dat de Heer op de deur van hun hart zal komen kloppen. Het zijn waarachtige heiligdommen van apostolisch leven en van heiligheid die wij in de Kerk hebben. Laten we hen toch niet vergeten!”

Bedevaarten naar die heiligdommen

De Paus nodigt ons uit om dieper te kijken dan wat we zien om de schoonheid van die plaatsen te ontdekken. “Ik hoor vaak, zei hij, dat men bedevaarten onderneemt naar een heiligdom van Onze Lieve Vrouw, van de heilige Franciscus of de heilige Benedictus, en zelfs vele bedevaarten.”

"Maar ik vraag me af of wij Christenen ook op bezoek willen gaan naar deze heiligdommen van apostolisch leven en heiligheid die de rusthuizen voor priesters en zusters zijn, dat zou een echte bedevaart zijn. Een paar dagen geleden zei me nog iemand onder jullie, dat als hij naar een missieland gaat, hij dan naar het kerkhof gaat en er de graven ziet van al die oude missionarissen, priesters of zusters, die daar al vijftig, honderd, tweehonderd liggen en die door niemand meer gekend zijn. En, voegde hij eraan toe, je zou ze allen kunnen zalig verklaren, want wat uiteindelijk telt, dat is die dagdagelijkse heiligheid, die heiligheid van elke dag.” In die rusthuizen verwachten die zusters en die priesters de Heer, een beetje zoals Paulus, weliswaar een beetje weemoedig, maar ook met een innerlijke vrede en een gelaat dat vreugde uitstraalt.”

"In het begin van zijn optreden was de apostel vol vreugde en enthousiast, enthousiast omdat hij God in zich droeg, toch?" merkte de Paus op. Maar de tegenkanting en tegenspoed zijn hem ook niet gespaard. En het doet me goed aan die moeilijke tweede helft van de apostel te denken ... Er komen me drie beelden voor de geest: Mozes, Johannes de Doper en Paulus. Mozes stond aan het hoofd van het volk van God; hij streed moedig tegen diens vijanden en hij streed ook met God om zijn volk te redden en hij was sterk! En op het einde is hij alleen op de berg Nebo en kijkt naar het Beloofde Land, maar moet zich ontdoen van de mogelijkheid om er eindelijk binnen te gaan. Hij zelf heeft niet mogen delen in de belofte.”

Het uiteindelijke afleggen van alles

Ook Johannes de Doper kent zijn “beangstigende twijfels” en hij “eindigt in de macht van een zwakke, dronken en verdorven heerser die in de greep was van de wellust en de grillen van een overspelige danseres.”

Paulus spreekt over degenen die hem in de steek hebben gelaten of die van leer zijn getrokken tegen zijn prediking: niemand heeft hem bijgestaan op zijn proces. Maar Paulus bevestigt: “Maar de Heer Zelf heeft mij bijgestaan en heeft mij met zijn kracht vervuld opdat, door mij, de boodschap verkondigd zou worden en de oren van alle heidenen zou bereiken.”

"Dat maakt deze apostel zo groot, die van zijn leven maakt wat Johannes de doper aankondigde als ‘Hij moet groter worden en ik kleiner’. De apostel geeft zijn leven, opdat de Heer groter zou worden (...). Ook Petrus heeft dat meegemaakt zei de Paus, want Jezus had gezegd: “Als gij oud zult zijn, zal men u brengen waarheen ge niet wilt gaan.”

Paus Franciscus heeft ons uitgenodigd te “denken aan deze levensavond van de apostel en te bidden: “Bewaar hen allen die in deze levensavond uiteindelijk alles moeten afleggen, opdat ze U nog alleen nog maar zeggen: “Ja Heer, ik wil U volgen!’”

Zie ook Overzicht samenvattingen van dagelijkse kleine homilieën van Paus Franciscus [d:383]

Extra opties voor deze alinea

Reageer op deze alinea Deel op social media

Bericht

Paus Franciscus: Bezoek priesters in een bejaardentehuis: ware heiligdommen!

23 oktober 2013

Van 1 tot en met 8 november: Dagelijks een volle aflaat voor de zielen in het vagevuur

30 oktober 2023

Catechismus in 2 jaar - Schema van de uitzendingen

19 oktober 2023

Waarom de milieuvriendelijke apostolische exhortatie van paus Franciscus niet overtuigend klinkt voor de gelovigen

18 oktober 2023

Paus publiceert exhortatie over kleine Thérèse van Lisieux

16 oktober 2023

Paus schrijft exhortatie over Sint Theresia van Lisieux

16 oktober 2023

bekijk overzicht