Een Kind is ons geboren

Beste broeders en zusters, Zalig Kerstmis!

Vandaag beleeft de Kerk opnieuw de verwondering van de Maagd Maria, van Sint Jozef en van de herders in Bethlehem die kijken naar het Kind dat geboren is en ligt in een kribbe: Jezus, de Redder.

In deze dag vol van licht, weerklinkt de profetische aankondiging: “Want een kind wordt ons geboren, een zoon wordt ons gegeven. De heerschappij rust op zijn schouders; men noemt hem: Wonder van beleid, Sterke God, Vader voor eeuwig, Vredevorst” (Jes. 9, 5) [b:Jes. 9, 5].

De macht van dit Kind, Zoon van God en van Maria, is niet de macht van deze wereld, die gebaseerd is op de kracht en op de rijkdom; het is de macht van de liefde. Het is de macht die de hemel en de aarde gemaakt heeft; de aarde, die leven geeft aan elk schepsel: aan de mineralen, aan de planten, aan de dieren.

Het is de macht die man en vrouw tot elkaar aantrekt en van hen één vlees maakt, één bestaan; het is de macht die leven geeft, die schulden vergeeft, vijanden met elkaar verzoent en het kwade in het goede verandert. Het is de macht van God.

Deze macht van de liefde heeft Jezus Christus ertoe gebracht zich te ontdoen van zijn glorie en zich tot mens te maken; en het brengt Hem ertoe zijn leven te geven aan het kruis en op te staan uit de dood. Het is de macht van de dienstbaarheid die in de wereld het Koninkrijk van God vestigt, het Koninkrijk van rechtvaardigheid en vrede.

Daarom gaat de geboorte van Jezus gepaard met het gezang van de engelen die verkondigen: “Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft” (Lc. 2, 14) [b:Lc. 2, 14].

Vandaag gaat deze aankondiging heel de aarde over en wil die alle volkeren bereiken, vooral degenen die geraakt zijn door oorlog en door ernstige conflicten en die het sterkst het verlangen naar vrede voelen.

Vrede aan de mannen en vrouwen in het geteisterde Syrië, waar al te veel bloed heeft gevloeid. Vooral in de stad Aleppo, die de laatste weken het toneel vormde van een van de meest afschuwelijke gevechten, is het meer dan ooit noodzakelijk dat er, met respect voor de mensenrechten, ondersteuning en troost wordt gegarandeerd aan de uitgeputte burgerbevolking, die zich in een situatie bevindt van wanhoop, van groot lijden en ellende.

Het is tijd dat de wapens definitief worden neergelegd en dat de internationale gemeenschap zich actief inzet, opdat er via onderhandeling een oplossing wordt bereikt en de samenleving in het land wordt hersteld.

Vrede aan de vrouwen en mannen in het geliefde Heilig Land, gekozen en uitverkoren door God. Dat Israëlieten en Palestijnen de moed en de vastberadenheid mogen hebben om een nieuwe pagina in de geschiedenisboeken te schrijven, waarbij haat en vergelding plaats maken voor de wil om gezamenlijk een toekomst van wederzijds begrip en harmonie op te bouwen.

Dat Irak, Libië en Jemen, waar de bevolking te lijden heeft onder oorlog en wrede terroristische aanslagen, eenheid en overeenstemming mogen bereiken.

Vrede aan de mannen en vrouwen in de verschillende regio’s in Afrika, vooral in Nigeria waar het fundamentalistische terrorisme ook kinderen uitbuit om verschrikkingen te begaan en moorden te plegen.

Vrede in Zuid-Soedan en in de Democratische Republiek Congo, opdat de scheidingen worden geheeld en alle mensen van goede wil zich inzetten om een weg van ontwikkeling en eenheid te bewandelen en de cultuur van de dialoog te verkiezen boven de logica van de strijd.

Vrede aan de vrouwen en mannen die nog altijd te maken hebben met de gevolgen van het conflict in Oost-Oekraïne, waar urgent behoefte is aan een gezamenlijke wil om verlichting te geven aan de bevolking en de opgepakte taken uit te voeren.

We roepen op tot eenheid onder het geliefde Colombiaanse volk dat ernaar verlangt een nieuwe en moedige weg van dialoog en verzoening af te leggen. Dat een dergelijke moed ook het geliefde Venezuela begeestert in het zetten van de noodzakelijke stappen om een einde te maken aan de huidige spanningen en samen te bouwen aan een hoopvolle toekomst voor heel de bevolking.

Vrede aan iedereen, in verschillende delen van de wereld, die te maken hebben met lijden vanwege voortdurend gevaar en aanhoudende onrechtvaardigheid.

Dat Myanmar de inspanningen kan vervolgen om te werken aan een vreedzaam samenleving en, met behulp van de internationale gemeenschap, de noodzakelijke bescherming en humanitaire hulp kan verlenen aan degenen die dat het meest en urgentst nodig hebben.

Dat het Koreaanse schiereiland de spanningen te boven kan komen en de weg vrij kan maken voor een hernieuwde geest van samenwerking.

Vrede aan degenen die gewond zijn geraakt of een geliefde zijn kwijtgeraakt door de wrede terroristische aanslagen die dood en verderf hebben gezaaid in heel veel landen en steden.

Vrede – niet in woorden, maar effectief en concreet – aan onze broeders en zusters die verlaten en uitgesloten zijn, aan degenen die honger lijden en aan degenen die het slachtoffer zijn van geweld.

Vrede aan de vluchtelingen, aan de migranten en de asielzoekers, aan degenen die vandaag de dag ten prooi vallen aan mensenhandel.

Vrede aan de volkeren die te lijden hebben onder de economische ambities van enkelen en de begerige hebzucht van de god van het geld die leidt tot slavernij. Vrede aan degenen die getekend zijn door sociale en economische ellende en aan degenen die te lijden hebben onder de gevolgen van aardbevingen of van andere natuurrampen.

En vrede aan de kinderen, op deze speciale dag waarop God zich tot kind maakt. Vooral aan de kinderen die het zonder de vreugde van het kind zijn moeten doen vanwege honger, oorlogen en het egoïsme van volwassenen.

Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil die elke dag stil en geduldig werken, in het gezin en in de maatschappij, om een meer humane en rechtvaardige wereld op te bouwen, in de vaste overtuiging dat er alleen met de vrede een kans is op een meer welvarende toekomst voor iedereen.

Beste broeders en zusters, “een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven”; Hij is de “Vredevorst”. Laten we Hem ontvangen!