Mirabile Illud

Het waarlijk wonderbaar schouwspel van broederlijke eendracht, dat de ontelbare menigte van gelovigen, die uit bijna alle landen als vrome pelgrims naar Rome stroomden, in de loop van dit Heilig Jaar hebben gegeven, heeft, naar het ons toeschijnt, een vermanende stem en vormt voor allen een plechtig getuigenis, dat alle volken van de wereld geen oorlog, geen tweedracht, geen haat willen, maar vurig verlangen naar vrede, naar eenheid der gemoederen en naar die christelijke liefde, die de enige bron is, waaruit een betere en gelukkiger tijd kan voortkomen. Terwijl wij met angst in het hart aanschouwen, hoede dreiging van hevige conflicten de volken in onrust houdt en hoe zelfs in sommige streken de furie van huiveringwekkende slachtingen de levens van de moedige jeugd wegmaait, verlangen wij vurig, dat allen eindelijk naar die vermanende stem zullen luisteren.

Blijkt het niet overduidelijk, dat die bloedige worsteling ontzaglijke verwoestingen aanrichtte, verliezen aan mensenlevens en allerlei ellende? Zo geweldig zijn tegenwoordig de strijdmiddelen, die het menselijk vernuft, dat toch zeker voor andere doeleinden bestemd is, heeft ingevoerd, dat zij ieder weldenkend mens moeten doen huiveren, vooral omdat zij meestal niet slechts de legers treffen, maar ook de burgerbevolking, de onschuldige kinderen, de vrouwen, de? grijsaards, de zieken, en tegelijk de gewijde gebouwen en de kostbare kunstmonumenten. Wie zou niet huiveren bij de gedachte aan de mogelijkheid, dat aan de ontelbare begraafplaatsen van de jongste oorlog nieuwe kerkhoven worden toegevoegd en dat op de nog instortende bouwvallen van zoveel steden en dorpen andere sombere puinhopen worden opgestapeld. Wie ten slotte zou niet sidderen bij de overweging, dat de economische crisis, die voor bijna alle volken vooral voor de minst bezittende klassen zo nijpend is, door nieuwe verliezen aan goederen een gevolg van iedere oorlog·nog erger zou kunnen worden?

Wij, die onze geest verheffen boven het gewoel vande menselijke hartstochten, wij, die met een vaderlijke liefde bezield zijn voor alle volken en naties van welk ras ook en die verlangen, dat aller rust ongestoord wordt bewaard en aller welvaart dagelijks wordt bevorderd, wij, eerbiedwaardige broeders, kunnen, zo dikwijls wij de heldere hemel door sombere wolken verduisterd zien en nieuwe oorlogsgevaren de . mensen zien bedreigen, ons niet weerhouden, onze stem te verheffen en allen aan te sporen de vijandschappen op te geven, de geschillen bij te leggen en de ware vrede te herstellen, die de rechten zowel van de godsdienst als van de volken en van ieder burger afzonderlijk openlijk en oprecht, zoals dat nodig is, erkent en veilig stelt. Wij weten echter heel goed, dat voor het tot stand komen van dit ontzaglijk werk de menselijke krachten te kort schieten. Op de eerste plaats is het immers nodig, de geest van de mensen te vernieuwen, de hartstochten te bedwingen, de haat tot bedaren te brengen, de wetten en normen van de gerechtigheid werkelijk in praktijk te brengen, tot een betere verdeling van de rijkdommen te komen, de wederzijdse liefde te doen herleven en allen tot deugd op te wekken. Om dit grote werk ten uitvoer te brengen, is er ongetwijfeld geen doeltreffender en machtiger middel dan de christelijke godsdienst. Immers, zijn goddelijke voorschriften leren ons, dat de mensen als broeders één gezin vormen, waarvan God de Vader, waarvan Christus de Verlosser is en de Levendmaker door Zijn bovennatuurlijke genade, en waarvan de hemel het onvergankelijk vaderland is. Als deze voorschriften werkelijk en met succes in beoefening worden gebracht, dan zal ongetwijfeld het leven van enkelingen en staten niet geteisterd worden door oorlogen, door opstanden, door rustverstoringen, door het vertrappen van de godsdienstige en burgerlijke vrijheid, maar dan zal een vreedzame rust, op de ware rechtsorde gegrond, geest en hart vervullen en de veilige weg openen, die voert tot het bereiken van dagelijks grotere welvaart.

Zeker, dit werk is moeilijk, maar noodzakelijk. Doch als het noodzakelijk is, dan mag men geen ogenblik talmen, maar moet men het zodra mogelijk tot stand brengen. En als het moeilijk is en boven het bereik van menselijke krachten, dan moet men al biddend en smekend zijn toevlucht nemen tot de hemelse Vader, gelijk onze voorouders in de loop der eeuwen,in wat voor moeilijke omstandigheden ook, altijd gedaan hebben en wel met heerlijk en heilzaam succes.

Daarom, eerbiedwaardige broeders, sporen wij u opnieuw met nadruk aan, openbare gebeden voor te schrijven en de u toevertrouwde kudde uit te nodigen om van God de vrede en eendracht onder de volken af te smeken, zodat onder de banier van de godsdienst als het ware een heilige kruistocht gehouden wordt tegenover de strijd, welke de menselijke samenleving met zoveel gevaren bedreigt.

Gij weet ongetwijfeld, dat wij te middernacht vóórhet feest van de Onbevlekte Ontvangenis van de Maagd Maria het eucharistisch offer zullen opdragen en dat onze smekende stem door middel van de radiogolven de oren van alle luisteraars zal kunnen bereiken. Wij verlangen, dat vooral in die nacht alle gelovigen in vereniging met de plaatsbekleder van Jezus Christus met een beroep op de machtige voorspraak van de onbevlekt ontvangen maagdelijke Moeder Gods van de Vader der ontferming zullen afsmeken, dat alle haat eindelijk verdwijne en dat een rechtvaardige en billijke regeling van alle problemen tot stand kome en zo eindelijk voor alle volken en naties de dageraad van een volledige en ware vrede moge aanbreken. Evenzo is het onze wens, dat gedurende de gebruikelijke novene voor het geboortefeest van Jezus Christus met dezelfde vurigheid voor dit doel de gebeden zullen verdubbeld worden door het goddelijk Kind te vragen, dat die vrede, welke de engelen boven Zijn heilige wieg toezongen aan alle mensen van goede wil (Lc. 2, 14) [[b:Lc. 2, 14]], overal ter wereld moge aanbreken en duurzaam moge gevestigd worden.

Late men ook niet verzuimen, van de nieuwgeborenVerlosser en Zijn goddelijke Moeder door vurige gebeden af te smeken, dat de katholieke godsdienst, die de zekerste grondslag is voor de menselijke maatschappij en de beschaving, de hem toekomende vrijheid moge genieten en dat zij die vervolging lijden om de gerechtigheid (Mt. 5, 10) [[b:Mt. 5, 10]], zij die wegens de moedige verdediging van de hoogheilige rechten van de Kerk in de gevangenis zijn opgesloten en van hun land verdreven zijn, alsmede zij die ver van hun vaderland en woonplaats in ellende ronddolen of nog altijd in gevangenschap leven, hemelse vertroostingen mogen genieten en eindelijk gelukkig datgene mogen verkrijgen, waarnaar zij met vurige gebeden en brandend verlangen uitzien.

Wij twijfelen er niet aan, eerbiedwaardige broeders, of gij zult met uw gewone zorg en ijver deze onze vaderlijke aansporingen op de wijze, die gij het meest geschikt acht, aan uw geestelijkheid en uw volk bekend maken. Evenzo zijn wij er zeker van, dat al onze vurig geliefde kinderen in Christus overal ter wereld gaarneen gewillig aan deze onze uitnodiging zullen beantwoorden.

Intussen zij een onderpand van hemelse genaden en een bewijs van onze vaderlijke welwillendheid de apostolische zegen, die wij aan u allen en aan ieder: van u, eerbiedwaardige broeders, en aan al uw land· genoten, vooral aan hen, die tot onze intentie zullen bidden, met grote liefde in de Heer verlenen.

Gegeven te Rome bij St. Pieter, de 6e December in het jaar 1950, het twaalfde jaar van ons pontificaat.

PAUS PIUS XII