De Kerk is geroepen “het leed aan te voelen” van wiens huwelijk mislukt is, hen te “begeleiden”, “met hen op weg te gaan” en “niet te veroordelen”, benadrukt de Paus: “Hoeveel liefde, hoeveel nabijheid moeten wij onze broeders en zusters geven die in hun leven een mislukking ervaren hebben van de liefde ...”.
In de H. Mis van 28 februari gaf de Paus commentaar bij het Evangelie van die dag waar wetgeleerden Jezus in een valstrik willen lokken om “Hem Zijn moreel gezag te ontnemen”. De farizeeën komen naar Hem met een echtscheidingsprobleem: “hun stijl is altijd dezelfde: casuïstiek, een geval op zich ... is het toegelaten of niet?”. “Mag een man zijn vrouw wegsturen?” En Jezus antwoordt met de vraag wat de Wet zegt en legt hun uit waarom Mozes die wet zo gemaakt had. Doch Hij laat het daar niet bij: van de casuïstiek gaat Hij over naar de kern van het probleem en Hij verwijst naar de dagen van de schepping”.
“Het gevaar is dat achter de casuïstiek, achter het casuïstiek denken, altijd een valstrik ligt. Altijd! Tegen mensen en tegen God, altijd!” Doch de Heer “neemt dit casuïstiek denken op en brengt het bij het begin van de openbaring”.
Volgens de Paus “is de verwijzing van de Heer zo mooi: in het begin van de schepping, maakte Hij hen man en vrouw. Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten, zich aan zijn vrouw hechten en beiden zullen één zijn. Zo zijn zij niet meer twee, maar één”. Dat is “het meesterwerk van de schepping”: God “wou niet alleen de man, Hij wou hem met zijn levensgezellin”, de vrouw.
“Tegenover dit op weg gaan van de liefde, deze icoon, valt de casuïstiek uiteen en wordt ze een lijden: wanneer de man vader en moeder verlaat om zich met een vrouw te verenigen, om met haar één vlees te worden en samen door het leven te gaan, en deze liefde mislukt”, moeten christenen “het leed van de mislukking aanvoelen, deze mensen die hun mislukte liefde ervaren hebben, begeleiden”. “Niet veroordelen! Met hen op weg gaan! En van hun situatie geen casuïstiek maken”, benadrukt de Paus: “Liefde is mooi, het huwelijk is mooi, het gezin is mooi, deze weg is mooi ... En hoeveel liefde, hoeveel nabijheid moeten wij onze broeders en zusters geven die in hun leven de mislukking van hun liefde ervaren hebben”.
De Paus herinnerde eraan dat “dit meesterwerk van de Heer daar niet stopt, op de dagen van de schepping”: “De Heer steunt op deze liefde om de liefde te verklaren die Hij heeft voor Zijn volk. En later, wanneer Paulus het mysterie van Christus moet verklaren, doet hij het ook met verwijzing naar Zijn bruid: want Christus is gehuwd met de Kerk, Zijn volk. Zoals de Vader het volk van Israël gehuwd had, zo huwde Christus Zijn volk”. De schoonheid onderlijnend van “de liefde die Christus heeft voor Zijn bruid, de Kerk”, nodigde hij uit “er zorg voor te dragen dat deze liefde niet mislukt”: “men zou Christus niet kunnen begrijpen zonder de Kerk, of de Kerk zonder Christus”.
Naar de oude site
