In questo giorno
x
Informatie over dit document
In questo giorno
Op de vigilie van het hoogfeest der geboorte van Onzen Heer Jezus Christus 1939 in tegenwoordigheid van HH. Em. De kardinalen van HH. Exc. de bisschoppen en prelaten der Romeinsche curie
Paus Pius XII
24 december 1939
Pauselijke geschriften - Toespraken
1940, Ecclesia Docens 0120, Uitg. Gooi & Sticht, Hilversum, pag. 79-98
Vert.: Dr. Jos. Maria Drehmanns C.ss.R.
In ongecorrigeerde spelling
Vert.: Dr. Jos. Maria Drehmanns C.ss.R.
In ongecorrigeerde spelling
24 december 1939
4 augustus 2020
1405
nl
Referenties naar dit document: 2
Open uitgebreid overzichtReferenties naar dit document van thema's en berichten
Open uitgebreid overzichtExtra opties voor dit document
Kopieer document-URL naar klembord Reageer op dit document Deel op social mediaInhoudsopgave
Uitklappen
- Paragraaf 1 De kerstwensch van het H. College, een voorsmaak van de kerstvreugde
1
Op dezen dag van heilige en zoete blijdschap, eerbiedwaardige broeders en geliefde zonen, waarop het vurig verlangen van onze ziel, die reikhalsde in de verwachting van de komst van God, in vervulling zal gaan door de teedere beschouwing van het geheim der geboorte van den Zaligmaker der wereld, valt ons een voorspel van zooveel vreugde het innige genot te beurt, dat wij het H. College met de leden van de Romeinsche prelatuur om ons verzameld zien, en dat wij van de welsprekende lippen van den uitmuntenden, beminden en door allen hooggeëerden kardinaal-deken de zoo fijngevoelde en hartelijke gevoelens mochten vernemen en de wenschen, die – vergezeld van en omhooggeheven op de vleugelen van de vurige gebeden tot het goddelijk Kind – ons bij deze heugelijke plechtigheid van Kerstmis, de eerste van het liturgische jaar en het eerste Kerstfeest van ons pontificaat, door zooveel getrouwde en toegewijde harten worden aangeboden.
Referenties naar alinea 1: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 2 Het kerstfeest: een feest van verheffing, van vreugde, van bemoediging
2
Onze geest verheft zich met u van deze wereld af naar een geestelijke sfeer, die helder verlicht is door de groote lichtbron van het geloof; met u juicht hij, met u geniet hij, met u verdiept hij zich in de heilige herdenking van dit geheim, het mysterie der eeuwen, verborgen en te gelijke geopenbaard in de grot van Bethlehem, de wieg van de verlossing van alle volkeren, de openbaring van den vrede tusschen hemel en aarde, van de glorie van God in ’t hoogste der hemelen en van vrede op aarde aan de menschen van goeden wille, het begin van een nieuwen kringloop der eeuwen, die dit goddelijk geheim, dit groote geschenk van God, de blijdschap van heel de aarde zullen aanbidden. Laten wij juichen, zoo roepen wij u met onzen grooten voorganger, den H. Paus Leo den Grooten toe, laten wij juichen in den Heer, allergeliefsten, "en ons verheugen in een geestelijke blijdschap, omdat voor ons de dag is aangebroken van een nieuwe verlossing, een aloud herstel, een eeuwig geluk. Want opnieuw wordt ons bij het wenden van den jaarkring dat geheim van ons heil bereid, dat ons van den beginne werd beloofd, op het einde der tijden werd teruggeschonken, dat eeuwig zal blijven; en het is passend, dat wij daarbij onze harten naar den hooge verheffen en het goddelijk mysterie aanbidden, opdat hetgeen door Gods groote vrijgevigheid wordt voltrokken, met groote blijdschap in de Kerk worde gevierd." XXII. In Nativ. Dom. II, Cap. I, PL, 54, col. 193-194 [[913]]
Referenties naar alinea 2: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3
Bij de viering van dit goddelijk geheim stijgt onze vreugde des harten hoog op, zij vergeestelijkt, zij vat wortel in het bovennatuurlijke, zij streeft naar het goddelijke en gaat dan tot God zelf omhoog met de verheven taal van het gebed der H. Kerk: dat onder de aardsche wisselvalligheden, onze harten daar blijven aar de echte vreugde te vinden is. or. Dom. IV post Pasch. or. Dom. IV post Pasch. Terwijl de afwisselende gebeurtenissen der wereld tegen elkander botsen en verwarring brengen, vlucht de ware vreugde in de onverstoorbaarheid van den geest, waarin zij zich vestigt, als in een onverwinlijke burcht, die tegen alle stormaanvallen bestand is, met vertrouwen op God en in de vereeniging met alle genade. Is dit niet wellicht juist het geheim van den Koning onzer zielen, van het goddelijk Kind van de kribbe van Bethlehem? Wanneer dit koninklijk geheim doorschermt tot in de ziel en zich daar als vastnestelt, dan verheffen zich geloof, hoop en liefde tot de extase van den apostel der volkeren, die de wereld toeroept: Ik leef, niet ik: Christus leeft in mij. (Gal. 2, 20) [b:Gal. 2, 20] In het werk van de omvorming van den mensch in Christus, is het Christus zelf, die den mensch met Zichzelf bekleedt: daarbij daalt Hij tot hem neer om hem op te heffen tot op Zijn hoogte door die vreugde van Zijn geboorte, die een voortdurend Kerstfeest is; de kerkelijke liturgie houdt nooit op ons daarop te wijzen in alle tijden van het jaar, en zij trekt ons aan, zij wekt ons op, opdat toch in ons de belofte verwezenlijkt worde, die Christus ons heeft gedaan: dat ons hart vol vreugde zal zijn en dat niemand ons deze vreugde zal ontmoeten. (Joh. 16, 22) [[b:Joh. 16, 22]]
Referenties naar alinea 3: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
4
Het hemelsche licht van die vreugde en van de bemoediging voelt het vertrouwen van hen, waarin het leeft en schittert; door geen bekommernis of moeheid kan het verduisterd of verstoord worden; evenmin door eenige angst of door lijden, wanneer deze uit het aardsche tranendal opstijgen of een wanklank opzwenden. Dat licht is gelijk
"...aan het leeuwerikje, dat rondzweeft in de lucht,
eerst zingt en dan tevreden zwijgt,
over den laatsten klank waarin het wordt verzadigd. " Par., XX, 73 [[1076]]
Referenties naar alinea 4: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
5
Waar anderen moedeloos worden, waar de bittere wateren van leed en wanhoop de kleinmoedigen doen verzinken, daar kunnen juist de zielen, waar Christus in leeft, alles; zij verheffen zich boven de wanorde en de stormen van deze wereld met een nooit versagenden moed en ijver, tot het bezingen van Zijn gerechtigheden en Zijn heerlijkheid. Terwijl de storm woedt, voelen zij zich verheven boven de woelingen van de aarde, die zij met voeten treden en van de zeeën, die zij doorklieven, en dat meer door de verheffing van hun harten tot God, Sursum Corda, door hun gebed en hun vereeniging met God, Habemus ad Dominum, dan door hun geest die van nature onsterfelijk is.
Referenties naar alinea 5: 1
Compendium van de Sociale Leer van de Kerk ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
6
En tot God, die barmhartig en almachtig is, eerbiedwaardige broeders en geliefde zonen, heffen wij onzen blik en ons gebed omhoog, als de beste en krachtdadigste uitdrukking van onze dankbaarheid voor uwe zoo hartelijke kerstwenschen, die op hun beurt een gebed zijn, dat opstijgt tot den Vader in den hemel, van wien alle goede gift komt en alle volmaakte gaven. (Jak. 1, 17) [b:Jak. 1, 17] Moge God geven, dat, bij deze vereeniging van gebeden, ieder uwer bij de kribbe van zijn eengeboren Zoon, die vleesch geworden is en onder ons woont, die goede, volgestampte, geschudde en overloopende maat van kerstvreugde ontvange, die Hij alléén kan geven; en wel zoo, dat gij, versterkt en opgebeurd door zooveel vreugde, het kerstgebed der Kerk in vervulling ga ”om met vertrouwen als Rechter dien Eengeborene te aanschouwen, dien wij nu met vreugde als Verlosser ontvangen.” Orat. in Vig. Nat. Orat. in Vig. Nat.
Referenties naar alinea 6: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 3 Een droevige bijgedachte: het verlies van Pius XI
7
Maar in deze stonde, waarin de vigilie van het heilig geboortefeest ons de zoete vreugde schenkt van uw tegenwoordigheid, verment onze blijdschap zich met droever herinnering aan onzen glorievollen voorganger heiliger gedachtenis; die gedachtenis herleeft nu in ons, en zonder twijfel niet minder in u. Onze eerbiedwaardige broeder de kardinaal-deken heeft hem met zooveel piëteit herdacht. Wij denken nu weer aan de woorden, de onvergetelijke woorden, die hij – nu slechts een jaar geleden – plechtig en ernstig tot ons richtte. Zij kwamen voort uit zijn vaderhart en gij hebt ze met ons gehoord, aangegrepen door droefenis, omdat zij ons leken het Nunc Dimittis van den H. Grijsaard Simeon; die woorden weerklonken in deze zaal, op een gelijken vigiliedag, doortrokken van de zwaarte van het voorgevoel, om niet te zeggen van het vooruitzicht van een nabijzijnd ongeluk; die woorden waren een smeekende vermaning, uitdrukking van een heldhaftig offer van zichzelf, en de hartaangrijpende klanken van dat woord brengen ook nu nog ons gemoed in ontroering.
Referenties naar alinea 7: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 4 Een tweede droevige bijgedachte: de oorlog met zijn gruwelen
8
De onzeggelijke ramp van den oorlog, dien Pius XI met een uiterste en diepgevoelde hartepijn voorzag en dien hij met de ontembare wilskracht van zijn edelen en diepen geest tot elken prijs wilde ver houden uit de meeningsverschillen tusschen de naties, is nu losgebroken en is een tragische werkelijkheid geworden. Bij het krijgsgevoel dat wij hooren, overstroomt onze ziel een onmetelijke zee van bitterheid; wij zijn bedroefd bij de gedachte dat het heilig geboortefeest van den heer, den Vorst van den vrede, nu moet gevierd worden onder het rampzalig, dood en verderf brengend donderen der kanonnen, onder den schrik van oorlogsmachines in de lucht, te midden van de bedreigingen en hinderlagen van de gewapende oorlogsschepen. En, omdat het schijnt, dat de wereld de vredesboodschap van Christus heeft doen vergeten, en daarmede de stem van de rede en de christelijke broederliefde, zijn wij jammer genoeg getuigen geweest van een reeks daden, die niet in overeenstemming kunnen gebracht worden noch met de voorschriften van het positieve internationale recht, noch met de beginselen van het natuurrecht en met de meest elementaire gevoelens van menschelijkheid. Uit die daden kan men zien hoe het rechtsgevoel in een ordeloozen en vicieuzen cirkel ronddraait, wanneer het door louter zelfzuchtige beschouwingen van den waren weg wordt afgebracht. Tot dit soort daden behooren: het vooraf wel overwogen aanvallen van een klein, arbeidzaam en vreedzaam volk, onder voorwendsel van een bedreiging, die nòch in werkelijkheid bestaat, nòch gewild, nòch ook maar eenigzinds mogelijk is; de wreedheden (van welken kant ook bedreven) en het ongeoorloofd gebruik van verdelgingsmiddelen ook tegenover niet strijdenden en vluchtelingen, tegen grijsaards, kinderen en vrouwen; het gering achten van de menschelijke waardigheid, van de menschelijke waardigheid, van de menschelijke vrijheid en van het menschelijke leven, waaruit daden voortkomen die om wraak roepen voor het aanschijn Gods, ”Het bloed van uw broeder roept luid tot Mij van de aarde” (Gen. 4, 10) [b:Gen. 4, 10]; de altijd meer doorgezette en systematische antichristelijke en zelfs atheïstische propaganda, vooral onder de jeugd.
Referenties naar alinea 8: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 5 Plicht om de liefde te blijven verkondigen en beoefenen
9
Onze plicht van vader en van leeraar der waarheid, een plicht, die ook onze diepste en heilige wil is, dringt ons, de Kerk en haar zending onder de menschen van alle contact met dien antichristelijken geest te bewaren; en daarom richten wij een krachtige en dringende aansporing bovenal tot de bedienaren van het heiligdom en de ”uitdeelers van Gods geheimen”, dat zij altijd er op uit zijn, om voorbeeldig te zijn in de leer en in de praktijk van de liefde, en dat zij nooit vergeten, dat er in het rijk van Christus geen gebod is, dat minder mag geschonden worden en dat meer fundamenteel en heilig is dan de dienst der waarheid en de band der liefde.
Referenties naar alinea 9: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 6 Mislukte pogingen, zorgvolle vooruitzichten
10
Met een levendige en angstvolle zorg zijn wij helaas, nu genoodzaakt voor onze oogen met onverbloembare duidelijkheid de geestelijke ruïnen te zien, die opeengestapeld worden van oogenblik tot oogenblik, om reden van een breeden stortvloed van ideeën. Daardoor wordt de waarheid in de geesten van zooveel enkelingen en van zooveel volkeren min of meer met opzet of op verborgen wijze verduisterd en misvormd en dat gebeurt of die menschen al dan niet in den oorlog zijn medegesleept. Vandaar dat bij ons de gedachte opkomt, welk een matelooze arbeid nodig zal zijn – als de wereld eenmaal, moe van het elkander beoorlogen, den vrede zal willen herstellen – om de cyclopische muren van afkeer en haat weer af te brengen, die in de hitte van den strijd zijn opgeworpen.
Referenties naar alinea 10: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
11
Wij waren ons bewust van de excessen, waartoe leerstellingen en werken van een politiek die de wet Gods niet eerbiedigt, den weg openen en heendrijven. Daarom hebben wij, zooals ge wel weet, toen de tegenstellingen dreigend werden, met al het vuur van onze ziel, tot het laatste toe getracht het ergste te voorkomen en de menschen, die beschikken over de macht en op wier schouders zulk een zware verantwoordelijkheid rustte, over te halen, de gedachte aan een gewapend conflict te laten varen en de wereld rampen te besparen waarvan het einde niet te zien is. Onze pogingen en die van andere invloedrijke en geëerbiedigde zijden hadden jammer genoeg niet de gewenschte uitwerking, vooral omdat het diepe wantrouwen, dat in de laatste jaren de gemoederen reusachtige verhoudingen had aangenomen en dat tusschen de volkeren onoverkomelijke geestelijke scheidsmuren had opgeworpen, niet weg te krijgen was.
Referenties naar alinea 11: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
12
De problemen, die tusschen de naties bestonden, waren niet onoplosbaar; maar dat wantrouwen, dat zijn oorzaak vond in een reeks bijzondere omstandigheden, belette, als met een onweerstaanbare macht, dat men nu nog geloof hechtte aan de krachtdadigheid van eventueele beloften en aan de duurzaamheid en de levenskracht van mogelijke overeenkomsten. De herinnering aan het zoo brooze en bestreden leven van zulke onderhandelingen en accoorden deed ten slotte alle poging stranden om een vreedzame oplossing te bewerken.
Referenties naar alinea 12: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
13
Niets anders bleef ons over, eerbiedwaardige broeders en geliefde zonen, dan het woord te herhalen van den profeet: ”Wij verwachten den vrede, en er kwam geen goed; den tijd van beterschap, en zie, verschrikking” (Jer. 14, 19) [b:Jer. 14, 19] en ons intusschen er op toe te leggen, om, zooveel het in ons vermogen was, de ellenden die uit den oorloog voortkomen te verzachten, alhoewel deze actie niet weinig gestremd wordt door de nog niet overwonnen onmogelijkheid, om de hulp van de christelijke charitas te brengen in streken, waar men er meer levendig en dringend behoefte aan gevoelt. Met een onuitsprekelijke zielezorg beschouwen wij al vier maanden lang dezen oorlog en zien wij hoe hij, begonnen en doorgezet in zulke ongewone omstandigheden, op tragische wijze ruïnen op ruïnen stapelt. En als tot nu toe – als men den met bloed gedrenkten bodem van Polen en Finland uitzondert – het getal der slachtoffers geringer kan worden geacht, dan men vreesde, toch is het geheel van lijden en offers tot zulk een toppunt gekomen, dat degenen, die bezorgd zijn voor den toekomstigen economischen, socialen en geestelijken toestand van Europa, en niet van Europa alléén, hevig daarover beangstigd zijn. Hoe verder het monster van den oorlog voortdringt, en de stoffelijke middelen aangrijpt en verslindt die alle onverbiddelijk ten dienste van de oorlogsbehoeften gesteld worden, terwijl die oorlogsbehoeften nog van uur tot uur toenemen, des te meer wordt voor de naties, die direct of indirect door den geesel zijn getroffen, het gevaar meer acuut voor, zouden wij zeggen, een pernicieuse bloedarmoede, en dringt zich de vraag op, die ons niet meer loslaat: hoe kan bij het einde van den oorlog een economie die heelemaal is uitgeput of ten minste die krachteloos is geworden, de middelen vinden voor den economischen en socialen opbouw, en dat wel te midden van moeilijkheden die van alle kanten buitensporig vermeerderd zijn, en waarvan de krachten en de valsche handgrepen van de revolutie, die op de loer liggen, zullen trachten gebruik te maken, in de hoop aan het christelijke Europa den genadeslag te kunnen toebrengen?
Referenties naar alinea 13: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 7 Toch zullen verstandige meschen wel genegen zijn over de fundamenteele punten voor een rechtvaardigen vrede te denken
14
Deze en dergelijke beschouwingen over het tegenwoordige en over de toekomst moeten, zelfs in de koorts van den strijd, de bestuurders en het gezonde deel van elk volk diep doen nadenken en ze bewegen en aanzetten om de werkelijkheid onder het oog te nemen en na te denken over de doeleinden en de inzichten van den oorloog of ze verantwoord zijn.
Referenties naar alinea 14: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
15
En wij denken, dat degenen, die met een wakend oog deze ernstige vooruitzichten beschouwen en met een kalm gemoed nadenken over de teekenen, die op vele punten van de wereld, reeds wijzen op zulk een ontwikkeling der gebeurtenissen, niettegenstaande den oorlog en zijn harde noodzaak, inwendig genegen zullen blijven, om, op een gunstig en passend oogenblik, duidelijk, in zoover het hen betreft, de grondleggende punten vast te stellen voor een rechtvaardigen en eervollen vrede, en dat zij niet zonder meer de onderhandelingen zouden afslaan, wanneer de gelegenheid er zich toe zou aanbieden met de noodzakelijke garanties en voorzichtigheidsmaatregelen.
Referenties naar alinea 15: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 8 Het vredesprogram van den Paus
16
1e
Een fundamenteele eisch voor een rechtvaardigen en eervollen vrede is het recht op leven en onafhankelijkheid te verzekeren aan alle naties, groote en kleine, machtige en zwakke. De wil om te leven van één natie mag nooit gelijkstaan met het doodvonnis voor een andere. Wanneer die gelijkheid in rechten vernietigd of geschonden of in gevaar gebracht is, dan eischt de rechtsorde een herstel, waarvan de maat en de uitgebreidheid niet bepaald wordt door het zwaard of door egoïstischen willekeur, maar door de regels van de rechtvaardigheid en van wederzijdsche billijkheid.
Referenties naar alinea 16: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
17
2e
Opdat de aldus gevestigde orde rust en duurzaamheid zou kunnen hebben, de hoeksteenen van een waren vrede, moeten de naties bevrijd worden van de drukkende slavernij der jacht naar bewapening, en van het gevaar, dat de materieele kracht, in plaats van te dienen om het recht te beschermen, er een tirannieke schendster van wordt. Vredesvoorwaarden, die hetzij in de in de praktijk, hetzij in de geestelijke orde, niet een beslissende belangrijkheid toekennen aan een van weerskanten goedgevonden, organische en voortschrijdende ontwapening en die er niet voor zouden zorgen, dat deze eerlijk in verwezenlijking wordt gebracht, zouden, vroeg of laat, hun onstandvastigheid en hun gebrek aan levenskracht verraden.
Referenties naar alinea 17: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
18
3e
In iedere nieuwe regeling van de internationale samenleving, zou het in overeenstemming zijn met de beginselen van de menschelijke wijsheid, wanneer alle betrokken partijen de conclusies zouden trekken uit de tekortkomingen en gebreken van het verleden; en bij het scheppen of weer in het leven roepen van internationale instellingen die een zoo hooge, maar tegelijkertijd zoo moeilijke taak hebben, zoo vol van de zwaarste verantwoordelijkheid, moest men de ondervinding voor oogen houden die voortvloeit uit de ongeschiktheid of uit het gebrekkige werken van gelijksoortige instellingen uit het verleden. En omdat het voor de menschelijke zwakheid zoo lastig, wij zouden haast zeggen a.h.w. onmogelijk is, om alles te voorzien, alles te verzekeren op het oogenblik der vredesonderhandelingen, als het moeilijk is vrij te zijn van hartstocht en bitterheid, is het voor het eervol aannemen van een vredestractaat en om willekeurige en eenzijdige schendingen of uitleggingen van het tractaat zelf te voorkomen van beslissend belang, dat er juridische instellingen in het leven geroepen worden, die dienen om de eerlijke en getrouwe uitvoering van de overeenkomsten te verzekeren en ze, in het geval van een erkende behoefte, te herzien en te verbeteren.
Referenties naar alinea 18: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
19
4e
Bijzonder is er één punt, dat de aandacht verdient, als men een betere ordening van Europa tot stand wil brengen: dat punt betreft de ware behoeften en de gerechte eischen van de naties en de volkeren, gelijk ook van de ethnische minderheden. Ofschoon deze eischen niet altijd dringend genoeg zijn, om een strict recht te vormen, als er trachten bestaan die erkend en gewettigd zijn of andere juridische titels, die tegen die eischen indruischen, verdienen zij toch een welwillend onderzoek, om ze langs vreedzamen weg te gemoet te komen en ook, waar het noodig blijkt, door een billijk, wijs en eenstemmig herzien van de trachten. Als op die wijze een waar evenwicht tusschen de naties is hersteld, en de grondslagen van een wederzijdsch vertrouwen opnieuw zijn gelegd, dan zouden vele prikkels om tot geweld zijn toevlucht te nemen, verdwijnen.
Referenties naar alinea 19: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
20
5e
Maar ook de beste regelingen en de meest volkomen overeenkomsten zullen onvolmaakt blijven en ten slotte tot mislukking genoemd zijn, als zij die het lot der volkeren in handen hebben, en als de volkeren zelf, zich niet meer en meer laten doordringen van dien geest, die alléén leven, gezag en verplichting kan geven aan de doode letter van de paragrafen der internationale overeenkomsten; wij bedoelen: dien geest van innerlijke en scherp aanvoelen verantwoordelijkheid die de menschelijke bepalingen meet en afweeg volgens de heilige en onwrikbare regels van het goddelijk recht; dien honger en dorst naar de gerechtigheid, die in de Bergrede tot zaligheid is uitgeroepen en die als natuurlijke voorwaarde de zedelijke gerechtigheid heeft; die algemeene liefde, die korte samenvatting en die meest op den voorgrond tredende uitdrukking is van het christelijk ideaal en daarom ook een brug staat naar de degenen, die niet het geluk hebben in ons geloof te deelen.
Referenties naar alinea 20: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 9 De moeilijkheden zijn groot, beroep op de hulp van alle edele geesten
21
Wij willen ons niet verheden, hoe groot de moeilijkheden zijn, die aan het bereiken van de doeleinden die wij in groote lijnen hebben geschetst, in den weg staan, om zoo een rechtvaardigen internationalen vrede te grondvesten, te verwezenlijken en te bewaren. Maar, als er ooit een doel was, dat de medewerking van edele en edelmoedige geesten waardig is, als er ooit de durf van een geestelijken kruistocht ontwaken moest, waarbij opnieuw de kreet zou klinken ”God wil het”, dan is het zeker dit allerhoogste doel en deze kruistocht en strijd van zuivere en grootmoedige harten, aangegaan om de volkeren uit de modderige waterputten van stoffelijke en egoïstische belangen terug te brengen naar de levende bron van het goddelijke recht, dat alléén in staat is die zedelijkheid, adel en volharding te geven, waarvan men helaas te vel en te lang de behoefte en het ontbreken heeft gevoeld met groot verlies voor naties en menschheid.
Referenties naar alinea 21: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
22
Voor deze idealen, die te gelijk de werkelijke doeleinden zijn van een waren vrede in gerechtigheid en liefde, zullen, naar wij verwachten en hopen, alleen die met ons verbonden zijn door den band van het geloof, ieder op zijn post en binnen de grenzen van zijn opdracht, geest en hart open houden; opdat wanneer de orkaan van den oorlog begint te luwen en te verdwijnen, bij alle volkeren en naties vooruitziende en reine geesten opstaan, bezield met den moed, die in staat is het duistere instinct van de lage wraak tegemoet te treden met de strenge en edele majesteit van de rechtvaardigheid, zuster van de liefde en gezellin van iedere waarachtige wijsheid.
Referenties naar alinea 22: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 10 Laat men naar Bethlehem gaan om den geest van den waren vrede te krijgen
23
Wat deze rechtvaardigheid, die alléén in staat is den vrede te scheppen en hem te verzekeren, betreft, wij weten en met ons al degenen, die onze stem hooren, waar wij het verheven model er van, den innerlijken aandrang er toe en de zekere belofte er van mogen vinden. ”Laten wij naar Bethlehem gaan en zien.” (Lc. 2, 15) [b:Lc. 2, 15] Laten wij naar Bethlehem gaan. Daar zullen wij vinden liggend in de kribbe de geboren ”Zon der gerechtigheid, Christus, onzen Heer”, en naast Hem de Moedermaagd, ”Spiegel van gerechtigheid” en ”Koningin van den vrede” met den heiligen beschermer Joseph ”den rechtvaardigen man.” Jezus is de verwachte der volkeren. de profeten hebben Hem van verre reeds getoond en zij hebben zijn toekomstige heerlijkheid bezongen: ”En zijn naam zal genoemd worden: Wonderbare, Raadgever, God, Sterke, Vader der toekomende eeuw, Vorst des vredes.” (Jes. 9, 6) [b:Jes. 9, 6]
Referenties naar alinea 23: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
24
Bij de geboorte van dat hemelsche Kind, zetelde een ander vredevorst aan de oevers van den Tiber en had met plechtige ceremonies een Ara Pacis Augustae ingewijd, welks wonderbare, maar gebroken overblijfselen, eenmaal begraven onder de ruïnen van Rome, in onzen tijd te voorschijn zijn gekomen. Op dat altaar offerde Augustus aan goden, die niet redden kunnen. Maar wij mogen denken, dat de ware God de Vorst des vredes, die weinige jaren later onder de menschen neerdaalde, de vurige verlangens van dien tijd naar den vrede heeft verhoord en dat de vrede van Augustus als een beeld is geweest van dien bovennatuurlijken vrede, dien Hij alléén kan geven en waarin alle aardsche vrede noodzakelijk vervat is; van dien vrede, dien men heeft veroverd, niet met het staal, maar met het hout van de wieg van dit Kind, Heer van den vrede, en met het hout van zijn toekomstigen kruisdood, besproeid met Zijn Bloed, geen bloed van haat en wraak, maar van liefde en vergeving.
Referenties naar alinea 24: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
25
Gaan wij dus naar Bethlehem, naar den stal van den pasgeboren Koning van vrede – die vrede werd over zijn kribbe bezongen door de reden der engelen – en laten wij, voor Hem geknield, in naam van het onrustige en overhoop gehaalde menschendom, in naam van die ontelbaren, zonder onderscheid van volk of natie, die verbloeden en streven, of neergeworpen liggen in weeklagen en ellende, of hun vaderland hebben verloren, tot Hem onze bede richten om vrede en eendracht, om hulp en zaligheid met de woorden, die de H. Kerk in deze dagen op de lippen legt van hare kinderen: O Emmanuel, onze Koning en onze Wetgever, verwachting der volkeren en hun redder, kom om ons te helpen, Heer, onze God. Brev. rom. Brev. rom.
Referenties naar alinea 25: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
26
Terwijl wij nu in dat gebed onze onverzadigde zucht uitstorten naar een vrede in den geest van Christus, Middelaar van vrede tusschen hemel en aarde, die in ons midden is verschenen met Zijn welwillendheid en menschlevendheid, en wij de geloovige christenen met aandrang aansporen met onze intenties ook hun offers en hun gebeden te vereenigen, verleenen wij, eerbiedwaardige broeders en geliefde zonen, aan u en aan allen die gij in het hart draagt, aan alle menschen van gooeden wille, die zich op den aardbodem bevinden, vooral aan degenen die lijden, aan degenen die in zorg zijn, aan de vervolgen, aan de gevangenen, aan degenen die onderdrukt worden van elke streek en land, met onveranderlijke genegenheid, als onderpand van genaden, van troost en van hemelsche bemoedigingen, den apostolischen zegen.
Referenties naar alinea 26: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Paragraaf 11 Een verblijdende stap van den president der Vereenigde Staten van Noord Amerika
27
Op het einde van deze onze toespraak willen wij ons niet de vreugde ontzeggen u mede te deelen, eerbiedwaardige broeders en geliefde zonen, dat er van de apostolische delegatuur van Washington hedenmorgen een telegram is ontvangen, van welks inleiding en wezenlijk deel wij er op staan u voorlezing te doen:
Referenties naar alinea 27: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
28
”De Heer President heeft vanmorgen Mgr. Spellman, aartsbisschop van New York, bij zich geroepen en, na met hem een onderhoud te hebben gehad, heeft hij hem naar mij gezonden met den Heer Berle, Assistant Secretary of State, terwijl hij een brief overhandigde voor Zijne Heiligheid, dien ik hier letterlijk copieer, volgens verlangen van den President zelf. Daarin besluit de Heer President een vertegenwoordiger van den President bij een H. Stoel te benoemen met den rang van buitengewoon gezant, maar zonder formeelen titel. Die vertegenwoordiger zal zijn de Heer Myron Taylor, die binnen een maand naar Rome zal vertrekken. Deze beslissing zal morgen officieel bekend gemaakt worden.”
Referenties naar alinea 28: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
29
Dan volgt de Engelsche tekst van den brief, die door den Osservatore Romano zal gepubliceerd worden.
Referenties naar alinea 29: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
30
Het is een kersttijding, die ons zoo aangenaam mogelijk is, omdat zij, van den kant van het eminente hoofd van een zoo groote en zoo machtige natie, een krachtige en veelbelovende bijdrage is voor hetgeen al onze zorg uitmaakt, het verkrijgen van een rechtvaardigen en eervolle vrede, gelijk ook een meer krachtdadige en breedere werkzaamheid om het lijden der slachtoffers van den oorlog te verzachten. Daarom staan wij er op, hier voor de nobele en edelmoedige daad van den Heer President Roosvelt onze gelukwenschen en onze dankbaarheid uit te drukken.
Referenties naar alinea 30: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social mediaReferenties naar dit document: 2
Open uitgebreid overzichthttps://rkdocumenten.nl/toondocument/1405-in-questo-giorno-nl