De vrouwelijke religieuzen, een licht voor de Kerk en de mensheid

Dierbare zusters, 'Ecce quam bonum et iucundum habitare fratres in unum ....'. U houdt van deze psalm en u beleeft deze op dit ogenblik. De tijd waarin de religieuze congregaties elkaar weinig ontmoetten om geografische en misschien andere redenen, is welhaast voorgoed voorbij. God zij geloofd' En u ook, zusters, gelukgewenst: op verscheidene manieren levert u het bewijs van een enige schat door Christus zelf aan zijn kerk toevertrouwd, de onvergelijkelijke schat van de evangelische raden!

Uw internationale unie van algemene oversten is weliswaar nog maar pas aan de kinderleeftijd ontgroeid. Zij bestaat pas 13 jaar. Maar zij heeft reeds rijke vrucht gedragen. Evenals mijn zeer verdienstelijke voorganger, Paulus VI, die u zo vaak ontvangen heeft, zou de nieuwe paus wensen dat zij nog meer vrucht draagt. De beroemde parabel van de wijnstok en de wijnbouwer moet mij en u dikwijls voor de geest staan (Joh. 15, 1-8) [b:Joh. 15, 1-8].

Uw bijeenkomst had als thema 'Religieus leven en nieuwe mensheid'. Het is een fundamenteel, zeer oud en zeer actueel thema. Al is heel het volk van God geroepen om een nieuwe mensheid in en door Christus te worden vgl: Lumen Gentium [[[617|5]]], de toegangswegen tot deze nieuwe mensheid, met andere woorden tot de heiligheid, zijn verschillend en moeten het ook blijven. Juist het zesde hoofdstuk van 'Lumen gentium' [617|+90] verlicht altijd uw weg, zonder het geringste onderscheid aan te brengen tussen de leden van het volk van God wat in tegenspraak zou zijn met het verlossingsplan van Christus Jezus een plan van heiligheid en eenheid voor de wereld.

Sedert het concilie hebben de religieuze congregaties inderdaad het tempo en de middelen tot verdieping van de wezenlijke religieuze waarden vermenigvuldigd. Zij hebben deze opnieuw in het spoor gebracht van de allereerste, ontologische, onuitwisbare toewijding, die het doopsel is. En alle vrouwelijke religieuzen hebben elkaar als het ware een wachtwoord doorgegeven: 'Laten we allereerst christenen zijn!', terwijl een zeker aantal daarbij de voorkeur gaf of eraan toevoegde: 'Laten we eerst vrouwen zijn!'. Het is duidelijk dat deze twee gezegden elkaar niet uitsluiten. Deze frappante gezegden hebben een gunstige weerklank gevonden bij een groot deel van het volk van God. Maar het positieve van een dergelijke bewustwording mag niemand ervan weerhouden om voortdurend en bedachtzaam waakzaam te zijn. De schat van de evangelische raden en gerijpte en onherroepelijke inzet om deze tot de charta van het christelijk bestaan te maken, mogen nooit gerelativeerd worden door een publieke opinie, ook al zou deze kerkelijk zijn. De kerk, en laten we zeggen, de wereld zelf hebben meer dan ooit behoefte aan mannen en vrouwen die alles opofferen om Christus te volgen op de wijze van de apostelen. En wel zozeer dat het offer van de huwelijksliefde, van het stoffelijk bezit, van de totaal autonome uitoefening van de vrijheid, onbegrijpelijk wordt zonder de liefde tot Christus. Deze radicale houding is noodzakelijk om op een profetische, maar altijd zeer nederige wijze, die nieuwe mensheid volgens Christus aan te kondigen, volledig beschikbaar voor God en volledig beschikbaar voor andere mensen.

Iedere vrouwelijke religieus moet getuigen van het primaat van God en iedere dag voldoende lange tijd uittrekken om zich met de Heer bezig te houden, om Hem haar liefde te betuigen en zich vooral door Hem te laten beminnen. Iedere vrouwelijke religieus moet iedere dag door haar levenswijze laten zien dat zij kiest voor de eenvoud en de bescheiden middelen in alles wat haar persoonlijk leven en gemeenschapsleven betreft. Iedere vrouwelijke religieus moet iedere dag Gods wil doen en niet de hare, om te bewijzen dat de menselijke plannen, de hare en die van de samenleving, niet de enige plannen in de geschiedenis zijn, maar dat er ook een plan van God bestaat dat het offer van de eigen wil vereist.

Dit waarlijk profetisch karakter van de evangelische raden, dag in dag uit beleefd, en realiseerbaar met behulp van Gods genade, is geen hoogmoedige les aan het volk van God, maar een absoluut onontbeerlijk licht voor het leven van de kerk - die soms verleid wordt om haar toevlucht te nemen tot machtsmiddelen - en zelfs onontbeerlijk voor de mensheid die verdwaalt op de verleidelijke en bedrieglijke wegen van het materialisme en atheïsme.

En indien uw toewijding aan God waarlijk een zo diepe werkelijkheid is, dan is het niet zonder belang om permanent het uiterlijk teken ervan te dragen, dat gevormd wordt door een eenvoudig en aangepast religieus kleed: het is het middel om uzelf voortdurend te herinneren aan uw inzet die sterk afsteekt bij de geest van de wereld; het is een stilzwijgend maar welsprekend getuigenis; het is een teken dat onze geseculariseerde wereld op haar weg moet vinden, zoals overigens veel christenen dit verlangen. Ik vraag u hier goed over na te denken.

Ziedaar, zusters, de prijs van uw realistische deelneming aan de aankondiging en opbouw van die 'nieuwe mensheid'. Want buiten de aardse goederen die nodig zijn voor het levensonderhoud en die, helaas, zo ongelijk zijn verdeeld, kan geen mens tot vervulling komen zonder de kennis van en de liefde tot God, onafscheidelijk van de zorg en liefde voor alle mensen, vooral in menselijk en moreel opzicht de allerarmsten. Alle pogingen, alle hervormingen van uw congregaties moeten van deze keuze uitgaan, wil uw werk niet tevergeefs zijn!

Dit alles, zusters, vormt het ideaal waarnaar u persoonlijk streeft en waarheen u moederlijk en vastberaden uw medezusters op de evangelische weg meeneemt. U weet veel beter dan de anderen hoe u zich in de praktijk van tijd tot tijd bezeert aan onvermijdelijke gebeurlijkheden: hetzij snelle sociale veranderingen van een land, hetzij het kleine aantal en de vergrijzing van uw leden, hetzij ook de stroom eindeloze onderzoeken en experimenten, de verzoeken van de jongeren, enz ... Weest ontvankelijk voor al deze werkelijkheden. Neemt ze serieus, maar nooit tragisch. Zoekt kalm naar vooruitstrevende, heldere, moedige oplossingen. Zoekt mee met anderen, terwijl u steeds uzelf blijft. Weest bovenal dochters van de kerk, niet alleen met woorden, maar metterdaad! Steeds hernieuwd trouw blijvend aan het charisma van hun stichters, moeten de congregaties zich werkelijk inspannen om te beantwoorden aan de verwachting van de kerk, aan de inzet die de kerk, met haar herders, vandaag het meest noodzakelijk acht om het hoofd te kunnen bieden aan een zending die zoveel behoefte heeft aan bekwame werkers. Een waarborg voor deze voorbeeldige liefde van de kerk - onafscheidelijk van de liefde van Christus Jezus - vormt uw dialoog met de verantwoordelijken van uw plaatselijke kerken, tesamen met uw wil om trouw te zijn en u toe te wijden aan deze kerken, evenals uw vertrouwelijke betrekkingen met onze congregatie voor de religieuzen en de seculiere instituten.

Dierbare zusters, het kapitaal aan edelmoedigheid van uw congregaties is onmetelijk. Gebruikt deze krachten welbewust. Staat niet toe dat ze zich ondoordacht verstrooien.

Ik vraag u aan ieder van uw zusters, welke haar plaats ook zij in de congregatie waarvoor u verantwoordelijk bent, de genegenheid van de paus over te brengen, maar ook het vertrouwen dat hij in haar stelt voor de vernieuwing van een veeleisende praktijk van de evangelische raden, voor het veelbetekenend getuigenis van alle religieuze gemeenschappen, waarvan het vurig geloof, de apostolische impuls, en zeker ook de interpersoonlijke betrekkingen zouden moeten zeggen tegen al degenen die nieuwe wegen zoeken in onze samenleving die door materialisme, geweld en angst wordt afgemat: 'wij hebben een model gevonden ter navolging...'. Ja, zusters, in de kerk zelf, in de voetsporen van de heilige Catharina van Siena en van de heilige Theresia van Avila tussen zovele, zovele anderen, kunt u de plaats tonen die de vrouw toekomt.

Moge de Heilige Geest krachtig in u werken! Leeft met Maria, die zijn inspraken zo volmaakt volgde, luisterend naar het woord van God, en brengt het in praktijk, tot aan het kruis toe.

Moge uw volledige overgave aan Christus steeds een bron van vreugde, dynamiek en vrede zijn!

Voor u allen, voor al degenen die u vertegenwoordigt, onze apostolische zegen.