Titus Brandsma - Tot Nederlandse, Duitse en Italiaanse pelgrims na de Zaligverklaring van

Het verheugt mij van harte u hier te begroeten, u allen die naar Rome zijt gekomen voor de zaligverklaring van pater Titus Brandsma. Door een zaligverklaring wil de Kerk allereerst eer en dank brengen aan God die zijn wonderdaden heeft verricht in een mens, de kracht van zijn genade op bijzondere wijze heeft doen uitkomen in het leven van die mens. Maar zo heeft een zaligverklaring tegelijk tot doel een voorbeeld voor te houden, telkens opnieuw, steeds weer actueel, voor het eigen leven als gelovigen, als christenen. Een concreet voorbeeld van de liefde van God, die zich gemanifesteerd heeft door de liefde van een mens voor zijn medemensen. Zo'n voorbeeld is Pater Brandsma, wiens gehele leven bezield is geweest door de liefde, tenslotte tot het uiterste, tot de marteldood toe. De morele kracht die de zalige Titus Brandsma zo in zijn leven, in zijn veelvuldige en veelzijdige activiteiten en tenslotte in zijn kruisweg en heeft getoond, hield zeker verband met zijn aard, zijn karakter als Fries, gekenmerkt door beginselvastigheid, eerlijkheid. en gesteund door zijn grote intellectuele eruditie, door zijn uitstekende wetenschappelijke theologische vorming. Maar de voomaamste bron ervan is ongetwijfeld zijn diep persoonlijk geestelijk leven geweest. Pater Brandsma heeft als specialiteit de geschiedenis van de mystiek onderwezen. De mystiek is voor hem niet alleen maar een theoretisch object gebleven. Hij heeft haar persoonlijk beleefd in zijn leven, dat in al zijn facetten getuigt van de zeer nauwe verbondenheid met de Heer waarin hij steeds heeft geleefd. Een eenvoudig maar treffend bewijs hiervan is het mooie gedichtje dat hij in de gevangenis van Scheveningen geschreven heeft:

"Gij, o Jezus, zijt bij mij
Ik was U nimmer zo nabii.
Blijf bij mij, bij mij, Jezus zoet.
Uw bijzijn maakt mij alles goed".

Door zijn sterk karakter, door zijn gedegen theologische vorming, door zijn diep geestelijk leven is pater Titus in staat geweest, ondanks zijn broze gezondheid, zijn omvangrijke activiteiten te ontplooien: zijn inzet voor de opbloei van zijn geliefde orde van de Karmel in zijn vaderland, zijn inspanning voor goed en authentiek katholiek onderwijs en voor een complete katholieke pers, zijn werk als wetenschappelijk en journalistiek schrijver en niet op de laatste plaats zijn functie als geestelijk raadsman en leidsman. Zo staat de edele figuur van de zalige Titus Brandsma ons voor de geest: onvoorwaardelijk trouw aan zijn roeping en aan de kloosterlijke observantie, gehoorzaam aan de opvolgers van de apostelen, de bisschoppen, en aan de opdracht die zij hem gaven en die hem tot de marteldood voerde, vol liefde voor allen, ook voor zijn vijanden, onkreukbaar in zijn wetenschappelijke arbeid, geheel overtuigd van de noodzaak van echt katholiek onderwijs en een waarachtig katholieke pers, onverzettelijk in zijn strijd tegen een ideologie die de beginselen van het geloof en de moraal aantastte. Daarom is pater Brandsma een lichtend en actueel voorbeeld voor de Kerk en de gelovigen van deze tijd, in het bijzonder in zijn vaderland.