Privilegium Paupertatis (1216)

Bisschop Innocentius, dienaar van Gods dienaren, aan de in Christus beminde dochters Clara en de andere maagden van de kerk van San Damiano van Assisië, die zich voor eeuwig verbonden hebben een regulier leven te leiden: zowel die er nu zijn als die er ooit zullen zijn.

Zoals blijkt hebt gij - in uw verlangen u alleen aan de Heer toe te wijden alle begeerte naar aardse goederen van u afgezet. Daarom hebt gij dan ook alles verkocht en weggegeven aan de armen (Mt.19, 21)[b:Mt.19, 21], en hebt gij u voorgenomen volstrekt niets te bezitten om in alles het voetspoor te volgen van Hem die voor ons arm geworden is, de weg, de waarheid en het leven (Joh.14, 6)[b:Joh.14, 6].

Zelfs gebrek aan het noodzakelijke kan u van dit voornemen niet afschrikken. Want de hemelse Bruidegom houdt zijn linkerarm onder uw hoofd (Hoogl. 2, 6)[b:Hoogl. 2, 6] om u tot steun te zijn in de zwakheid van uw lichaam, dat gij in welgeordende liefde onderworpen houdt aan de wet van uw geest.

Uiteindelijk zal Hij die voedsel verschaft aan de vogels in de lucht en kleding aan de lelies op het veld (Mt. 6, 26.28)[b:Mt. 6, 26.28], zowel met voeding als met kleding te hulp snellen. Totdat Hij - in de eeuwigheid - tot u zal komen om zich in eigen persoon aan u te geven (Lc.12, 37)[b:Lc.12, 37], wanneer Hij namelijk - u met zijn rechterarm omhelzend (Hoogl. 2, 6)[b:Hoogl. 2, 6] - nog gelukkiger zal maken in de volheid van zijn aanschouwen.

Overeenkomstig uw verzoek bekrachtigen wij dus in apostolisch gunstbetoon het voornemen om te leven in allerhoogste armoede. En krachtens dit schrijven verlenen wij u het voorrecht door niemand te kunnen worden gedwongen tot het aanvaarden van enig bezit. En indien een der vrouwen zich met deze opzet niet zou willen of kunnen verenigen, dan mag zij niet bij u blijven wonen, maar moet zij naar elders worden overgebracht. N.v.d.v.: Bedoeld is;in een...N.v.d.v.: Bedoeld is;in een van de oude monialen-orden intreden. Cf. Fasbinder, Untersuchungen über die Quellen zum Leven der hl. Klara von Assisi, Franziskanische Studien 23 (1936), 316

Wij bepalen derhalve dat volstrekt niemand u of uw gemeenschap zo maar in onrust zal mogen brengen of u met wat voor moeilijkheden ook lastig zal mogen vallen. Indien dus, in hel vervolg, een of andere kerkelijke of wereldlijke persoon zo vermetel zou zijn om wetens en willens in te gaan tegen hetgeen wij hier bekrachtigd en bepaald hebben, dan zij hij na een tweede en een derde vermaning - tenzij hij door een passende boete zijn schuld weer heeft goedgemaakt-van de waardigheid van zijn ambt en eer vervallen; hij moet weten dat hij wegens de door hem gepleegde euveldaad schuldig staat voor het goddelijk gerecht; het heilig Lichaam en Bloed van onze God en Verlosser, de Heer Jezus Christus, moet hem worden onthouden; en bij het laatste oordeel moge de wrekende straf streng op hem neerkomen.

Aan u allen en aan uw huis waar gij de liefde in Christus beoefent, zij de vrede van onze Heer Jezus Christus. En zo mogen zij de vruchten plukken van hun goede werken en uit de hand van de strenge Rechter het loon ontvangen van eeuwige vrede. Amen.