Over de inschrijving van de viering van de H. Teresa van Calcutta, Maagd, in de Algemene Romeinse Kalender

Prot. N. 703/24

"Wie onder u groot wil zijn, moet uw dienaar zijn" (Mc. 10, 43)[b:Mc. 10, 43]. De heilige Teresa van Calcutta leefde het evangelie van onderop en verkondigde het vrijmoedig, en zo is zij een getuige van de waardigheid en het voorrecht van nederige dienstbaarheid. Door er niet alleen voor te kiezen de minste te zijn, maar de dienaar van de minste, werd ze een model van barmhartigheid en een authentiek icoon van de barmhartige Samaritaan. Barmhartigheid was voor haar inderdaad het "zout" dat smaak gaf aan al haar werken en het "licht" dat de duisternis verlichtte van al diegenen die niet eens meer tranen konden plengen over hun armoede en lijden.

De schreeuw van Jezus aan het kruis, "Ik dorst" (Joh. 19, 28)[b:Joh. 19, 28] drong tot in het diepst van Sint Teresa's ziel door. Zo wijdde ze zich haar hele leven volledig aan het stillen van de dorst van Jezus Christus naar liefde en zielen, door Hem te dienen onder de allerarmsten. Vervuld van de liefde van God straalde ze diezelfde liefde in gelijke mate uit naar anderen.

De naam van Teresa van Calcutta, die in 2016 heilig werd verklaard door paus Franciscus, blijft stralen als een bron van hoop voor veel mannen en vrouwen die troost zoeken te midden van beproevingen van lichaam en geest.

Daarom heeft paus Franciscus, gehoor gevend aan de petities en verlangens van pastoors, religieuzen en verenigingen van gelovigen, en gezien de invloed die de spiritualiteit van de heilige Teresa uitoefent in verschillende delen van de wereld, besloten dat de naam van de heilige Teresa van Calcutta, Maagd, zal worden ingeschreven in de Algemene Romeinse Kalender en dat haar vrije gedachtenis elk jaar op 5 september door iedereen zal worden gevierd.

De nieuwe gedenkdag moet daarom worden opgenomen in alle liturgische kalenders en boeken voor de viering van de mis en de getijden, met de liturgische teksten die bij dit decreet zijn gevoegd. Deze moeten vertaald en goedgekeurd worden door de Bisschoppenconferenties en gepubliceerd worden na bevestiging door dit Dicasterie[d:488]

Niettegenstaande alles wat het tegendeel beweert.