De liefde in het gezin is een waarborg voor de toekomst van de mensheid

Mijn broeders en zusters,

Op dit feest van het bezoek van de heilige maagd Maria groet ik u in de Heer. Ik ben blij bij u te zijn in deze historische stad York. Wij zijn als het ware in de schaduw van het prachtige Munster en in het geestelijk gezelschap van zovele heilige mannen en vrouwen die deze noordelijke landen hebben gesierd.

Ik waardeer ten zeerste de aanwezigheid van vele medechristenen hier. Ik verheug me dat wij zijn verenigd in een gemeenschappelijk doopsel en in ons hernieuwd streven naar de volledige christelijke eenheid.

Ik groet alle officiële vertegenwoordigers van de verschillende steden en gemeenten van Noord Engeland. Ik dank u allen voor u ontvangst.

Ik ben me bewust van de geschiedenis, vooral van de religieuze geschiedenis van dit deel van Engeland. Ik verwijs naar het heilige land waar Aidan en Cuthbert het katholieke geloof brachten. Ik roep Beda in herinnering, die zo liefdevol schreef over het eerste leven van de kerk in Engeland. Ik vergeet niet dat een duizend jaar later mannen en vrouwen hun leven in dit gebied gaven voor het geloof dat zij lief hadden. Mary Ward onderrichtte het evangelie van Jezus Christus aan engelse ballingen; Margaret Clitheroe gaf haar leven in deze stad York. Deze heilige vrouwen inspireren de vrouwen van vandaag haar rechtmatige plaats in te nemen in het leven van de kerk zoals hun gelijkheid van rechten e'n bijzondere waardigheid betaamt. In diezelfde periode bracht de priester Nicholas Postgate het evangelie naar de moren en ter plaatse zelf gaf hij zijn leven.

Deze morgen werden in Manchester jonge mannen tot het heilig priesterschap van Christus gewijd. Zij beantwoordden aan de oproep van de liefde van God. Voor veel mensen, zoals voor Margaret Clitheroe, komt deze oproep van God in en door het huwelijk en gezinsleven. Dit is ons thema. In onze liturgische omlijsting welke oproept de suprematie van Gods verlossende genade te gedenken zult u, getrouwde mensen worden uitgenodigd de beloften te vernieuwen welke u voor het eerst aflegde op uw trouwdag.

In een huwelijk verpanden een man en een vrouw zichzelf aan elkaar in een onverbrekelijk verbond van wederzijdse totale zelfgave. Een algehele vereniging van liefde. Liefde is geen voorbijgaande gemoedsbeweging of tijdelijke verliefdheid, maar een verantwoordelijke en wijze beslissing zichzelf volledig te binden aan zijn partner. Het is de gave van zichzelf aan de ander. Het is een liefde die voor de ogen van de hele wereld moet worden verklaard. Zij is onvoorwaardelijk.

Om tot een dergelijke liefde in staat te zijn vraagt een zorgvuldige voorbereiding vanaf de eerste kinderjaren tot aan de trouwdag. Zij vereist de voortdurende steun van de kerk en de samenleving gedurende de hele ontwikkeling.

De liefde van man en vrouw voert in het plan van God boven zichzelf uit en nieuw leven wordt voortgebracht, een gezin is ontstaan. Het gezin is een gemeenschap van liefde en leven, een thuis waarin de kinderen tot volwassenheid worden gebracht.

Het huwelijk is een heilig sacrament. Degenen die zijn gedoopt in de naam van de Heer Jezus zijn ook in zijn naam gehuwd. Hun liefde is een delen in de liefde van God. Hij is haar bron. De huwelijken van christelijke paren, welke vandaag worden vernieuwd en gezegend, zijn beelden op aarde van het wonder van God, de liefhebbende, levengevende gemeenschap van de drie personen in één God, en van het verbond van God in Christus met de kerk.

Het christelijk huwelijk is een heilssacrament. Het is de weg tot heiligheid voor alle leden van een gezin. Daarom dring ik er met heel mijn hart op aan dat uw huizen centra van gebed zijn; huizen waar gezinnen ongedwongen in de tegenwoordigheid van God leven; huizen waarin anderen worden uitgenodigd gastvrijheid, gebed en lofprijzing van God te delen: 'Zingt voor God met een dankbaar hart psalmen, hymnen en liederen, ingegeven door de Geest. En al wat gij doet in woord of werk, doet alles in de naam van Jezus de Heer, God de Vader dankend door Hem' (Kol. 3, 16-17) [b:Kol. 3, 16-17].

In uw land bestaan vele huwelijken tussen katholieken en andere gedoopte christenen. Soms ervaren deze paren bijzondere moeilijkheden. Tot deze gezinnen zeg ik: u beleeft in uw huwelijk de verwachtingen en de moeilijkheden van de weg naar de christelijke eenheid. Breng die verwachting in het gebed samen tot uitdrukking in de eenheid van de liefde. Nodigt samen de Heilige Geest van liefde in uw harten en in uw woning. Hij zal u helpen te groeien in vertrouwen en begrip.

Broeders en zusters, 'laat de vrede van Christus heersen in uw hart. .. Het woord van Christus moge in volle rijkdom onder u wonen' (Kol. 3, 15-16) [b:Kol. 3, 15-16]. Onlangs schreef ik een apostolische exhortatie [267] aan heel de katholieke kerk over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd. In die exhortatie [267] benadrukte ik de positieve aspecten van het hedendaagse gezinsleven dat omvat: een levendiger bewustzijn van de persoonlijke vrijheid en een grotere aandacht voor de hoedanigheid van de tussenpersoonlijke verhoudingen in het huwelijk, groter aandacht voor de bevordering van de waardigheid van de vrouwen, voor verantwoordelijke voortplanting, voor de opvoeding van de kinderen. Maar tegelijkertijd kon ik niet nalaten de aandacht te vestigen op de negatieve verschijnselen: een misbruik van het begrip en de ervaring van de vrijheid met bijgevolg het egocentrisme in de menselijke verhoudingen; ernstige misvattingen betreffende de verhouding tussen ouders en kinderen; het toenemend aantal echtscheidingen; de gesel van de abortus; de verbreiding van een anticonceptie en anti-leven mentaliteit. Behalve deze verwoestende krachten zijn er sociale en economische omstandigheden die miljoenen menselijke wezens treffen door de kracht en stabiliteit van het huwelijk en het gezinsleven te ondermijnen. Bovendien is er de culturele aanval tegen het gezin door degenen die het huwelijksleven aantasten als 'niet ter zake' en 'verouderd'. Dit alles is een ernstige uitdaging voor de samenleving en voor de kerk. Zoals ik dan ook schreef: 'De geschiedenis is niet zonder meer een automatische opmars naar het betere, maar een product van vrijheid, liever gezegd: een strijd tussen tegengestelde vrijheden.' Familiaris Consortio [[267|6]]

Gehuwde paren, ik spreek u over de verwachtingen en idealen welke de christelijke kijk dragen op het huwelijk en gezinsleven. U zult de kracht vinden trouw te zijn aan uw huwelijksbeloften in uw liefde tot God en uw liefde voor elkaar en voor uw kinderen. Laat deze liefde de rots zijn welke vaststaat tegenover elke storm en aanvechting. Welke betere zegen kan de paus wensen voor uw gezinnen dan wat de heilige Paulus wenst aan de christenen van Kolosse: 'Doet dan aan, tedere ontferming, goedheid, deemoed, zachtheid en geduld. Verdraagt elkander en vergeeft elkander, als de een tegen de andere een grief heeft. Zoals de Heer u vergeven heeft, zo moet ook gij vergeven. Voegt bij dit alles de liefde..' (Kol. 3, 12-14) [b:Kol. 3, 12-14].

Ouder zijn brengt vandaag zowel zorgen en moeilijkheden als vreugde en voldoeningen mee. Uw kinderen zijn uw schat. Zij hebben u zeer lief, ook al vinden zij het soms moeilijk die liefde tot uitdrukking te brengen. Zij zoeken onafhankelijkheid en passen zich niet graag aan. Soms wensen ze vroegere tradities en zelfs hun geloof te verwerpen.

In het gezin moeten bruggen worden gebouwd, niet afgebroken; en nieuwe uitingen van wijsheid en vertrouwen kunnen worden gevormd uit de ontmoeting van ervaring en navraag. U hebt een echte en eigen bediening in de Kerk. Opent de deuren van huis en hart voor alle generaties van uw gezin.

Wij kunnen het feit niet over het hoofd zien dat sommige huwelijken mislukken. Maar toch is het onze plicht het ware plan van God te verkondigen voor elke gehuwde liefde en aan te dringen op getrouwheid aan dat plan, terwijl wij opgaan naar de volheid van leven in het koninkrijk der hemelen. De liefde van Christus voor de Kerk is eeuwigdurend en kan nooit verbroken worden. En het verbond tussen een man een vrouw verbonden in een christelijk huwelijk is even onverbrekelijk en onherroepelijk als deze liefde. vgl: Tot de Amerikaanse Bisschoppen te Chicago [[[992|6]]] Deze waarheid is een grote troost voor de wereld, en omdat sommige huwelijken mislukken, bestaat voor de kerk en al haar leden een steeds grotere behoefte haar trouw te verkondigen.

Christus zelf, de levende bron van genade en barmhartigheid, is al degenen nabij van wie het huwelijk beproeving, pijn of angst heeft gekend. Door de eeuwen heen hebben ontelbare gehuwden uit het Paasmysterie van het kruis en de verrijzenis van Christus de kracht geput om een christelijk - nu en dan zeer moeilijk getuigenis af te leggen van de onontbindbaarheid van het christelijk huwelijk. En alle inspanningen van het christelijke volk om getrouw getuigenis af te leggen van de wet van God ondanks menselijke zwakheid, is niet tevergeefs geweest. Deze inspanningen zijn het menselijke antwoord dat door de genade aan God wordt gegeven die ons het eerst heeft liefgehad en die zichzelf voor ons heeft gegeven. Zoals ik nader heb verklaard in mijn apostolische exhortatie Familiaris Consortio [267|37] is de Kerk wezenlijk bekommerd om de pastorale zorg voor het gezin in alle verschillende gevallen. Wij moeten met liefde de liefde van Christus de hand reiken aan hen die de pijn van de mislukking in het huwelijk kennen; aan hen die de eenzaamheid kennen om alleen een gezin groot te brengen; aan hen van wie het gezinsleven wordt beheerst door tragedies of door geestelijke of lichamelijke ziekte. Ik prijs allen die mensen helpen, die door de mislukking van hun huwelijk zijn gewond, door hen het mededogen van Christus te tonen en hen raad te geven overeenkomstig de waarheid van Christus.

Tot alle openbare gezagsdragers, en tot alle mannen en vrouwen van goede wil zeg ik: waardeert uw gezinnen. Beschermt hun rechten. Steunt het gezin door uw wetten en bestuur. Laat de stem van het gezin gehoord worden bij het vaststellen van uw beleid. De toekomst van uw samenleving, de toekomst van de mensheid gaat over de weg van het gezin.

Mijn broeders en zusters in Christus, die nu op het punt staan de beloften van uw trouwdag te hernieuwen: mogen uw woorden nogmaals de waarheid uitdrukken welke in uw hart is en mogen ze trouwe liefde verwekken binnen uw gezinnen. Maakt waar dat uw gezinnen werkelijke gemeenschappen van liefde zijn. Laat die liefde zich uitstrekken tot andere mensen, dichtbij en veraf. Reikt de hand vooral aan de eenzame en bedrukte mensen van uw omgeving, aan de armen en allen die aan de rand van de samenleving leven. Op deze manier zult u uw samenleving opbouwen in vrede, want vrede vereist vertrouwen, en vertrouwen is het kind van de liefde, en liefde komt tot ontstaan in de wieg van het gezin. Moge God u allen en alle gezinnen van Brittannië vandaag en altijd zegenen. Amen.

En hoe zouden wij de vele gezinnen in Brittannië en in Argentinië kunnen vergeten, die de drukkende last van pijn en smart dragen wegens het verlies van hun geliefden in de Zuid Atlantische Oceaan. Wanneer wij God vragen hen te troosten, laten we bidden voor de vrede, een rechtvaardige en duurzame vrede zodat de andere gezinnen het oorlogslijden bespaard mag worden, zodat andere mannen, vrouwen en kinderen geen afstand hoeven te doen van wat het meest heilige is in de gemeenschap van het gezin, liefde en leven. Amen.