Votre présence

1. Betrekkingen van Niels Steensen met Denemarken, Italië en Duitsland
Het is ons een heel bijzondere vreugde, beminde zonen, u hier aanwezig te zien, kort na de plechtigheden, die te Florence hebben plaatsgehad ter ere van Niels Steensen. Uw aanwezigheid immers roept ons voor de geest de figuur van deze eminente man, wiens wetenschap en ijver een weldaad waren voor Denemarken, waar hij geboren werd, voor Italië, zijn tweede vaderland, dat ,hem het katholieke geloof schonk, en voor Duitsland, waar hij het grootste deel van zijn bisschoppelijk ministerie uitoefende: drie landen, die ons dierbaar zijn en die wij met grote voldoening hier vertegenwoordigd zien, nu de afsluiting van het diocesaan proces gunstige vooruitzichten opent voor de voortzetting van het zaligverklarings-proces van deze grote dienaar Gods.

2. Bewondering van Pius XII voor Niels Steensen
Gij kent, evengoed als wij, de diepe bewondering, die onze grote en vereerde voorganger Paus Pius XII koesterde voor Niels Steensen, en de hulde, die hij hem wilde brengen bij twee gedenkwaardige gelegenheden: in zijn radioboodschap tot het eerste congres van de katholieken van Denemarken, op Pinksteren 24 Mei 1953, en nog uitdrukkelijker op 22 October van dat jaar, toen hij te Castel Gandolfo de Denen ontving, die naar Italië waren gekomen bij de recognitie en het overbrengen van het lichaam van hun beroemde landgenoot.

3. Wij delen deze gevoelens volkomen.
Wij bewonderen in Niels Steensen - Nicolas Sténon, gelijk men hem in het Frans noemt - op de eerste plaats de eminente geleerde, die met een voor zijn tijd bewonderenswaardige strenge wetenschappelijkheid de werken Gods doorvorste om de innerlijke structuur ervan beter te leren kennen. Men ziet algemeen in hem een pionier op het gebied van de anatomie, de biologie, de geologie, de kristallografie, een pionier, wiens geniale intuities ,duurzame en zelfs definitieve resultaten voor de wetenschap hebben opgeleverd.

4. Steensen na zijn overgang tot de katholieke Kerk
Maar dit zou in de plannen van de Voorzienigheid slechts een étappe zijn op zijn levensweg, een aanzet tot een nog hogere opgang. Had het licht van de rede het eerste deel van zijn leven verlicht en het zulke kostbare vruchten doen voortbrengen, het schitterende licht van het katholiek geloof overstraalde het tweede deel van zijn leven en was de bron van een nog rijkere en kostbaarder oogst, tot troost en stichting van heel de Kerk.

Vanaf het ogenblik, dat Steensen in de katholieke Kerk de volheid van het christelijk. geloof had gevonden, bestond er voor hem geen ander ideaal meer dan zich geheel te wijden aan werken van vroomheid en naastenliefde. Hij deed afstand van zijn leerstoel in de anatomie aan de universiteit van Kopenhagen en ging zich voorbereiden op het priesterschap. En zijn deugden waren, sindsdien. zo schitterend, dat, toen onze voorganger de zalige Innocentius XI een apostolisch vicaris moest benoemen voor de noordelijke landen van Europa, hij aanstonds zijn oog liet vallen op hem. Hij was nauwelijks twee jaar priester, toen hij te Rome in 1677 de bisschopsconsecratie ontving. Degene, die hem tot bisschop wijdde, was een van de meest hoogstaande persoonlijkheden van de Romeinse Curie, en met voldoening vermelden wij hier terloops die andere grote figuur, die ons zo sympathiek is: kardinaal Gregorio Barbarigo, oud-bisschop van Bergamo en Padua, een voorbeeld voor de prelaten van -die tijd, die door een oprechte waardering en vriendschap verbonden was met Niels Steensen.

5. Zijn activiteit als bisschop
Gij kent, evengoed als wij, het arme, verstorven en door talloze physieke en morele beproevingen gekwelde leven van de nieuwe bisschop gedurende de negen jaren, die 'hij nog op aarde moest doorbrengen. Wij willen echter de aandacht vestigen op een trek, die ons zeer actueel lijkt en tevens zeer kenmerkend voor het apostolaat van Niels Steensen: zijn ijver om de niet-katholieken tot de Kerk terug te brengen. Omdat hij zelf de moeilijke weg had afgelegd, die hem voerde naar het hart van de Kerk van Jesus Christus, was de gedachte aan de velen, vooral zijn landgenoten, die verstoken waren van het volle licht van de openbaring, voor hem een echte innerlijke marteling, en hij brandde van verlangen om hen met zich mee te trekken op zijn weg van de waarheid. Graag had hij met St. Paulus gezegd: „Ik gevoel hevige smart en nooit aflatend karteleed. Ja, ik zou wensen zelf vervloekt en van Christus gescheiden te zijn, als het mijn broeders... kon baten." (Rom. 9, 2-3) [b:Rom. 9, 2-3]

6 Houding van Steensen en van de Kerk tegenover de niet-katholieken
Dit gevoel stimuleerde hem tot een rusteloze activiteit, die zich kenmerkte door de twee trekken, waaraan men de ware kinderen van ede Kerk kan kennen: een onwrikbare trouw aan alle punten van de geopenbaarde leer, en een grote eerbied en hartelijke liefde voor hen, die niet dezelfde overtuiging hebben als wij. Met deze methoden tracht de heilige Kerk ook nu nog, gelijk in de tijd van Niels Steensen, alle schapen van Jesus Christus terug te brengen tot Zijn schaapstal. Dit is, gelijk gij weet, een van de voornaamste zorgen van ons Pontificaat, en bij dit streven rekenen wij op de hulp van al onze kinderen, in het bijzonder van hen, -die, gelijk Niels Steensen en gelijk gij, voortdurend contact hebben met onze afgescheiden broeders.

7 Wensen zegen
Het voorbeeld van deze bewonderenswaardige man moge u prikkelen tot nieuwe ijver in de dienst van deze edele zaak. Deze wens uiten wij voor God als besluit van deze korte levensschets, en wij schenken aan u allen en op de eerste plaats aan onze eerbiedwaardige broeder mgr. Helmut Hermann Wittler, de toegewijde bisschop van Osnabruck, aan onze andere eerbiedwaardige broeders, hier aanwezig, en aan de verschillende kerkelijke en burgerlijke autoriteiten een rijke apostolische zegen.