Hartstocht voor de evangelisatie 14. - Getuigen: Heilige Andreas Kim Tae-gon

Geliefde broeders en zusters, goedendag!

In deze reeks catecheses [d:551] gaan we op school bij enkele Heilige mannen en vrouwen, die als voorbeeldige getuigen ons onderrichten over de apostolische ijver. Laten we voor ogen houden dat we het hebben over de apostolische ijver die wij nodig hebben om het Evangelie te verkondigen.

Een voorbeeldige Heilige van de passie voor de evangelisatie gaan we vandaag opzoeken in een ver land, namelijk in de Koreaanse Kerk. We kijken naar de eerste Koreaanse priester en martelaar de Heilige Andreas Kim Tae-gon. De evangelisatie van Korea gebeurde echter door leken. Het waren gedoopte leken die het geloof hebben doorgegeven. Er waren geen priesters. Die kwamen later. Vandaar dat de eerste evangelisatie door leken gebeurde. Zouden wij tot iets dergelijks in staat zijn? Laten we er even over nadenken. Het is een interessante zaak. De Heilige Andreas is een van de eerste priesters. Zijn leven was en blijft een sprekend getuigenis van de ijver voor de verkondiging van het Evangelie.

Ongeveer 200 jaar geleden was Korea het toneel van een zeer erge vervolging. Christenen werden vervolgd en vernietigd. In Jezus Christus geloven betekende in het Korea van die tijd, bereid zijn te getuigen tot de dood. Meer in het bijzonder kunnen we het voorbeeld van de Heilige Andreas afleiden uit twee concrete aspecten van zijn leven.

Het eerste is methode die hij moest aanwenden om de gelovigen te ontmoeten. Gezien de erg vrees aanjagende context, werd de Heilige gedwongen bij de christenen langs te gaan op een niet openlijke wijze en steeds in aanwezigheid van andere mensen alsof men reeds lange tijd in gesprek was. Om de christelijke identiteit van zijn gesprekspartner te onderkennen gebruikte de Heilige Andreas de volgende trucs. Op de eerste plaats een vooraf afgesproken herkenningsteken. De christen die je gaat ontmoeten zal op de kleding of in de hand dit teken dragen. Vervolgens stelde men in het verborgene de vraag - fluisterend - "Ben jij een leerling van Jezus?". Omdat andere mensen aanwezig waren bij het gesprek moest de Heilige fluisterend spreken en slechts enkele woorden gebruiken, de meest belangrijke. Met andere woorden voor Andreas Kim was de uitdrukking die de identiteit van de christen samenvatte deze: "leerling van Christus". "Ben jij leerling van Christus?", maar fluisterend want het was gevaarlijk. Christen zijn was verboden.

Immers, leerling van de Heer zijn, betekent: Hem volgen, zijn weg gaan. Een christen is iemand die van nature verkondigt en van Jezus getuigt. Elke christelijke gemeenschap ontvangt van de Heilige Geest deze identiteit en zo de hele Kerk vanaf de dag van Pinksteren Ad gentes nr. 2 [[703|+4]]. Het is uit deze Geest die wij ontvangen dat de passie, de ijver voor de evangelisatie voortkomt. Die grote apostolische ijver: dat is een gave van de Geest. En ook als de omringende context niet gunstig is, zoals de Koreaanse ten tijde van Andreas Kim, toch verandert de ijver niet. Integendeel, hij krijgt nog grotere waarde. De Heilige Andreas Kim en de andere Koreaanse gelovigen hebben getoond dat het getuigenis voor het Evangelie in een tijd van vervolging, veel vruchten voor het geloof kan dragen.

We staan nu stil bij een tweede concreet voorbeeld. Toen hij nog seminarist was moest de Heilige Andreas een methode vinden om in het geheim de buitenlandse missionarissen die aankwamen te ontvangen. Dat was geen gemakkelijke opdracht, want het toenmalige regime verbood aan alle buitenlanders ten strengste het land binnen te komen. Dat was de reden dat men moeilijk een priester kon vinden die kwam missioneren. Het waren leken die de missie droegen. Eens - dat heeft de Heilige Andreas meegemaakt - was hij in de sneeuw op weg. Zonder eten. Lange tijd. Uiteindelijk viel hij uitgeput neer met het gevaar het bewustzijn te verliezen en bevroren te worden. Op dat ogenblik hoort hij een stem die zegt: "Sta op, ga op weg!". Bij het horen van die stem staat Andreas op en bespeurt als het ware de schaduw van iemand die hem leidt.

Deze ervaring van de grote Koreaanse getuige doet ons een heel belangrijk aspect verstaan van de apostolische ijver. Met name: de moed om op te staan wanneer men valt. Vallen heiligen? Zeker! Vanaf de eerste tijden al. Denkt aan de Heilige Petrus. Hij had een grote zonde bedreven maart had vertrouwen in de barmhartigheid van God en is opgestaan. Ook in de Heilige Andreas zien we die kracht. Hij was fysiek gevallen, maar heeft de kracht gehad om verder te gaan, te gaan, te gaan om de boodschap verder te dragen. Ook al kunnen de omstandigheden moeilijk zijn, soms lijkt er geen ruimte te bestaan voor de evangelische boodschap. Toch mogen wij niet opgeven en niet afzien om verder te dragen wat in ons leven het belangrijkste is, de evangelisatie. Dat is de weg. En ieder van ons kan zich de vraag stellen: "Hoe kan ik evangeliseren?" Kijk naar de groten, maar denk aan je kleinheid. Hoe wij in het klein kunnen evangeliseren: het gezin evangeliseren, de vrienden evangeliseren, over Jezus spreken, over Jezus spreken en evangeliseren met een hart vol vreugde, vol kracht. En die schenkt de Heilige Geest. Laten we ons voorbereiden om de Heilige Geest te ontvangen bij het komende Pinksterfeest. Laten we Hem die genade vragen, de genade van de apostolische moed, de genade om te evangeliseren en de boodschap van Jezus steeds verder te dragen.