Aan de Neocatechumenale Weg over de Statuten

Het is met grote vreugde dat ik u ontvang, dierbare catechisten en priesters van de Neokatechumenale Weg, vandaag hier gekomen om de Paus te ontmoeten.
Ik groet en ontvang een ieder van u met genegenheid, en met u groet ik ook de Neokatechumenale Weg, een kerkelijke realiteit reeds verspreid in vele landen, met waardering van niet weinig Herders. Ik dank voor de hartelijke groet die de heer Kiko Argüello, initiator van de Weg samen met mevrouw Carmen Hemández tot mij gericht heeft. Met zijn woorden heeft hij naast uw trouwe gehechtheid aan de Heilige Stoel van Petrus ook uw eensgezinde liefde voor de Kerk betuigd.

Hoezo de Heer niet bedanken voor de vruchten van de Neokatechumenale Weg in haar meer dan dertigjarig bestaan. In een geseculariseerde maatschappij zoals de onze, waar de religieuze onverschilligheid toeneemt en vele personen leven alsof God niet bestaat, zijn er velen die een nieuwe ontdekking van de sacramenten van de christelijke inwijding nodig hebben; vooral dat van het Doopsel.

De Weg is zonder twijfel één van de providentiële antwoorden op deze urgente noodzaak. Laten wij kijken naar uw gemeenschappen: hoeveel herontdekkingen van de schoonheid en de grootheid van de ontvangen roeping van het Doopsel! Hoeveel edelmoedigheid en ijver in het verkondigen van het Evangelie van Jezus Christus in het bijzonder aan hen die zo ver weg zijn! Hoeveel roepingen tot het priesterschap en het religieuze leven zijn ontstaan dankzij deze Weg van christelijke vorming!

Ik herinner mij nog steeds heel goed onze laatste ontmoeting in januari 1997, meteen na uw bijeenkomst vlak bij de berg Sinaï om het 30 jaar leven van de Neokatechumenale Weg te herdenken.

Toen heb ik u gezegd dat het opstellen van de Statuten van de Weg een "heel belangrijke stap is, die de weg opent naar zijn formele juridische erkenning door de Kerk, die u een verdere garantie geeft van authenticiteit van uw charisma" (lnsegnamenti, Vol. XXII, blz. 143).

De ontmoeting van vandaag drukt de vreugde uit voor de recente goedkeuring van de Statuten van de Neokatechumenale Weg door de Heilige Stoel. Ik ben blij dat dit werk, meer dan 5 jaar geleden begonnen, nu tot voltooiing is gebracht door een intensief werk van raadpleging, overweging en dialoog. Mijn gedachte gaat nu uit naar de persoon van Kardinaal James Francis Stafford, aan wie ik mijn dankbaarheid kenbaar wil maken voor het werk en de zorg waarmee de Pauselijke Raad voor de Leken het Internationale verantwoordelijke Team in dit proces begeleid heeft.

Ik wil graag onderstrepen het belang van de Statuten, zojuist goedgekeurd, voor het huidige en toekomstige leven van de Neokatechumenale Weg. Inderdaad onderstreept deze norm allereerst nog een keer de kerkelijke natuur van de Weg die, zoals ik enkele jaren geleden al gezegd heb, "een itinerarium van katholieke vorming is, geldig voor de huidige tijd en samenleving" (AAS 82 (1990) 1515).

De Statuten van de Neokatechumenale Weg beschrijven bovendien de essentiële aspecten van dit itinerarium dat bestemd is voor de gelovigen die in hun parochiegemeenschappen hun geloof verlangen te verlevendigen, zoals ook aan de reeds volwassen mensen, die zich voorbereiden om het sacrament van het Doopsel te ontvangen. Vooral stellen de Statuten de fundamentele taken vast van de verschillende personen die de specifieke verantwoordelijkheid dragen in het leiden van dit vormingstraject binnen de neokatechumenale gemeenschappen, dat wil zeggen: de priesters, de catechisten, de families in missie en de verantwoordelijke teams op elk niveau. Op deze manier moeten de Statuten voor de Neokatechumenale Weg een "duidelijke en zekere leefregel" (Brief aan Kardinaal James F. Stafford, 5 april 2001) vormen, een fundamentele oriëntatiepunt opdat dit vormingsproces, dat als doel heeft de gelovigen naar een volwassen geloof te brengen, op een geschikte manier gerealiseerd mag worden in overeenstemming met de leer en de discipline van de Kerk.

De goedkeuring van de Statuten opent een nieuwe fase in het leven van de weg. De Kerk verwacht nu van u een nog sterkere en edelmoedigere inzet voor de nieuwe evangelisatie en voor de dienst aan de plaatselijke kerken en parochies. Daarom draagt u, Priesters en Catechisten van de Weg, de verantwoordelijkheid dat de Statuten trouw worden ingezet in al hun aspecten, opdat ze een echte gist worden van een nieuw missionair élan.

De Statuten vormen eveneens een belangrijke hulp voor de herders van de Kerk, in het bijzonder voor de diocesane bisschoppen, aan wie door de Heer de pastorale zorg en in het bijzonder de christelijke inwijding van de mensen in het bisdom is toevertrouwd. "In hun vaderlijke en waakzame begeleiding van de Neokatechumenale gemeenschappen" (Decreet van Pauselijke Raad voor de Leken, 29 juni 2002), kunnen de diocesane Bisschoppen in de Statuten de basisprincipes vinden van de uitvoering van de Neokatechumenale Weg, trouw aan zijn oorspronkelijke bedoeling.

Ik wil graag in het bijzonder een woord richten aan u, priesters, die bezig zijn in de dienst van de Neokatechumenale gemeenschappen. Vergeet nooit dat u, als dienaren van Christus, een onvervangbare rol van heiliging, onderricht en pastorale begeleiding hebt ten opzichte van hen die het traject van de Weg doorlopen. Dient met liefde en edelmoedigheid de gemeenschappen die aan u zijn toevertrouwd!

Dierbare broeders en zusters, met de goedkeuring van de Statuten van de Neokatechumenale Weg is gelukkig het vaststellen van de essentiële kerkelijke vormgeving bereikt. Wij brengen samen dank aan de Heer.

Het komt aan de betreffende dicasteries van de Heilige Stoel toe het catechetisch directorium te onderzoeken alsmede de gehele catechetische en liturgische praxis van de Weg zelf.

Ik ben er zeker van dat zijn leden met edelmoedige beschikbaarheid de aanwijzingen zullen inwilligen die hen door deze gezagvolle Bronnen gegeven zullen worden.

Ik blijf uw werk in de Kerk met levendige aandacht volgen en ik vertrouw u allen in mijn gebeden toe aan de allerheiligste Maagd Maria, Ster van de Nieuwe Evangelisatie en van harte geef ik u allen mijn Apostolische zegen.