Annus Iam Plenus

1 Dankbaarheid voor de wijze waarop aan 's pausen oproep van het vorig jaar gehoor gegeven is.
Het is reeds een vol jaar geleden, sedert wij, vlak na den oorlog, een beroep op alle christenen gedaan hebben, om bij de nadering van het geboortefeest van onzen Heer hun medelijdend hart te laten spreken voor de kinderen uit Midden-Europa [819], die door honger en gebrek in zulk een vreeselijk lijden waren, dat zij door ondervoeding wegkwijnden en den dood tegemoet gingen. Dat beroep van ons kwam voort uit een liefde, welke zonder eenig onderscheid van ras of nationaliteit in haar goedheid allen omvat, die het beeld van God in zich dragen. Het is voor ons een buitengewone vreugde, dat dit beroep niet vruchteloos is geweest. Het succes er van is vooral aan u, eerbiedwaardige broeders, meer dan bekend. Gij zijt de eersten geweest om ons bij die weldadige onderneming uw ijverige medewerking te verleenen.

Inderdaad, er ontstond als het ware een edele wedstrijd in weldadigheid, waardoor uit heel de wereld een groote som gelds werd bijeengebracht, die den vader van allen in staat stelde, om in de behoeften van zooveel onschuldige kinderen te voor zien en hun lijden te verhelpen. Nooit zullen wij ophouden Gods goedheid te prijzen, die er behagen in vond zulke rijke gaven der christelijke liefdadigheid door onze handen aan die verlaten kindertjes te doen toekomen. En hier kunnen wij ons niet weerhouden een openlijke hulde te brengen aan het comité "Save the Children, Fund", dat geen zorg en moeite gespaard heeft om aalmoezen, kleederen en levensmiddelen te verzamelen.

2 De hulp is helaas niet geheel toereikend geweest en de nood is op vele plaatsen nog zeer groot
Maar helaas, de algemeene schaarste en duurte, door den oorlog veroorzaakt, is zoo groot en heerscht in zoo verschillende kringen, dat de door ons verleende hulp wellicht niet alle noodlijdende streken heeft bereikt, en, waar zij verleend werd, niet in alle behoeften kon voorzien. Bovendien, in den loop van het jaar na de uitvaardiging onzer encycliek [819] over dit onderwerp, eerbiedwaardige broeders, is de toestand in de meeste van die streken niet veel verbeterd. Het is een feit, dat de bevolkingen aldaar, en vooral de kinderen, wegens de schaarste aan alles nog altijd een hard bestaan hebben. Nog erger: op sommige plaatsen is de oorlogsbrand opnieuw uitgebroken met heel zijn onvermijdelijk gevolg van verliezen en rampen. Elders zijn als gevolg van revolutie en menschonteerende massaslachtingen tallooze gezinnen tot den bedelstaf gebracht; echtgenooten zijn van man of vrouw, kinderen van hun ouders beroofd. Meer dan één land is er, waar het verkeer en de bevoorrading ten zeerste bemoeilijkt is, zoodat de bevolking onder denzelfden nood gebukt gaat als tijdens den afgrijselijken oorlog.

3 Een nieuw beroep op de liefdadigheid, vooral tot de kinderen uit de meer welvarende landen
Zoo komen wij dan, bezield door de gedachte dat wij de vader van allen zijn, en met het woord van den goddelijken Meester op de lippen: "Ik heb medelijden met de schare.... ze hebben niets te eten", bij de nadering van Christus' geboortedag een nieuw beroep doen op de christelijke natiën, om ons door hun aalmoes in staat te stellen aan die zieke en verzwakte kinderen zonder eenig onderscheid wat verlichting te brengen. Het moge een milde aalmoes zijn. Vandaar ons beroep op allen, in wier hart nog goedheid en medelijden woont. Maar vooral richten wij ons tot de kinderen uit de landen met meer overvloed, die beter in staat zijn hun broertjes in Christus te hulp te komen. Is het geboortefeest van Jesus Christus om zoo te zeggen niet hun eigen feest? Is het niet alsof die verlaten kinderen uit die verre streken smeekend de handen naar hert uitstrekken, en hen wijzen op de "wieg" waarin het goddelijk Kindje ligt te schreien? Is dat Kind niet het broertje van allen? "Terwijl Hij rijk was, is Hij arm geworden", en van uit Zijn kribbe leert Hij als van een leerstoel van, hemelsche wijsheid al zwijgend de hooge waarde van de broederlijke liefde, maar ook den plicht om van de eerste kinderjaren af zich te onthechten aan de begeerte naar de goederen dezer wereld en daarvan mede te deelen aan de armen, die meer op Christus gelijken en daardoor dichter bij Hem staan.

4 De liefdadigheid zal hun reine vreugde verschaffen en het goddelijk Kind zal het hun loonen
Ongetwijfeld zullen de kinderen uit de landen met meer overvloed wel wat hebben om hun zwakke kameraadjes kleeding en voedsel te bezorgen, vooral op het aanstaande kerstfeest, waarvan de ouders door hun verrassingen en geschenken voor hun kinderen gewoonlijk een nog blijder feest maken. Zouden wij dan kunnen denken, dat de kinderen zoo gestemd zijn, dat zij zelfs geen gedeelte van wat zij hebben., willen afstaan ten behoeve van de gezondheid dier behoeftige kinderen? O wat een troost, wat een vreugde zal het voor hen zijn, als zij maken, dat hun broertjes, die beroofd zijn van alles wat noodig of pleizierig is, de aanstaande feestdagen iets minder ongemakkelijk, iets prettiger kunnen doorbrengen! Het kindje Jesus maakte de herders, die het in den nacht van Zijn geboorte met hun geschenken kwamen bezoeken om Zijn armoede wat te verlichten, met Zijn lieven glimlach gelukkig en verlichtte hen met de overgroote genade van het geloof. Evenzoo zal Het met Zijn zegen en met Zijn hemelscha gunsten alle kinderen beloonen, die uit liefde 'tot Hem de ellende en de droefheid van hun broertjes verzachten; zij kunnen in deze dagen niets doen, niets aanbieden wat het kindje Jesus liever heeft.

Wij drukken dan ook de christelijke ouders, die van den goddelijken Vader den ernstigen plicht hebben hun kinderen tot de beoefening van de liefde en van de andere deugden te vormen, met klem op het hart, van deze gelukkige gelegenheid gebruik te maken om in het hart hunner kinderen de gevoelens van menschlievendheid en innig medelijden op te wekken en aan te kweeken. Het is ons een genoegen hun daarbij een voorbeeld voor oogen te stellen, dat alle navolging verdient. Wij herinneren ons nl. dat verleden jaar verscheiden kinderen uit de aanzienlijke families van Rome ons op een audiëntie zelf hun aalmoes zijn komen brengen, die zij op aansporing hunner ouders onder elkander hadden bijeengebracht door zich zelf een klein genoegen te ontzeggen.

5 In den naam Bethlehem zit een aansporing tot weldadigheid
Wij zeiden: dit werk van naastenliefde en weldadigheid zal het kind Jesus alleraangenaamst zijn. Inderdaad, waarom beteekent Bethlehem "huis des broods"? Is het niet, omdat die plaats bestemd was tot de geboorteplaats van Christus, die vol zorg voor onze zwakheid Zichzelf tot voedsel voor onze zielen gegeven heeft, en ons geleerd heeft aan onzen Vader dagelijks het voedsel voor ziel en lichaam te vragen met de woorden: "Geef ons heden ons dagelijksch brood"? O, hoe zou ons hart zich verruimen van bijeengebrachte geld te doen toekomen aan het vreugde, als wij de zekerheid hadden, dat er met bovengenoemde "Save the Children Fund". Kerstmis geen enkel huis zonder troost en blijdschap zou blijven, dat er geen enkel kind zou zijn, wiens hartje zou ineenkrimpen bij de droefheid van zijn moeder, geen enkele moeder, die bij het gezicht harer kindertjes de tranen in de oogen moet krijgen.

6 Aankondiging eener collecte; de paus wil zelf het voorbeeld geven
Juist als het vorig jaar vertrouwen wij dus ons plan aan u, eerbiedwaardige broeders, ter uitvoering toe, vooral aan degenen, onder u, die verblijven in streken, waar grooter welstand en rustiger toestanden heerschen. Het woord van Christus, den Heer: "Wie een dezer kleinen in Mijn naam opneemt, neemt Mij op" moet diep in uw hart geprent staan. Daarom vragen wij u: laat niets onbeproefd om te maken, dat de edelmoedige liefdadigheid van de u onderhoorige geloovigen beantwoorde aan de grootte der behoeften.

Wij verlangen derhalve, dat gij reeds nu voor den 28en dezer maand, den feestdag der Onnoozele Kinderen, of als gij dat beter vindt voor den verplichten feestdag, die dit feest onmiddellijk voorafgaat, voor heel uw diocees een collecte aankondigt ten bate der kinderen, die tengevolge van den oorlog in grooteren nood verkeeren, en dat gij die vooral aan de kinderen uit uw diocesen aanbeveelt. Gij zult u in uw ijver zeker wel willen belasten met de zorg het aldus.

Wij voor ons, wij wenschen de geloovigen na onze aansporing met woorden ook door ons voorbeeld tot milddadigheid te bewegen. Daarom schenken wij voor dat heilig liefdewerk de som van 100.000 lire.

7 Zegen
Intusschen verleenen wij als onderpand der hemelsche belooningen en als bewijs van onze vaderlijke welwillendheid aan u, eerbiedwaardige broeders, aan uw geestelijkheid en aan heel uw volk met groote liefde den apostolischen zegen.

Gegeven te Rome, bij St. Pieter, den ten December 1920, in het zevende jaar van ons pausschap.

PAUS BENEDICTUS XV