Bezoek aan de graven van de patroonheiligen van Italië

Geloofd zij Jezus Christus!

Ik wil deze zondag vandaag bijzonder wijden aan de patroonheiligen van Italië. Ik ben me bewust van het feit, dat ik me door het bestijgen van de zetel van Petrus te Rome, in het centrum van de geschiedenis van dit land en deze natie bevind.

Italië! Wie kent haar verleden niet, dat verbonden is met de macht van het oude Rome! Rome als stad en Rome als imperium. Juist naar het hart van dit oude rijk is Petrus gekomen tot wie Christus had gezegd 'versterk uw broeders' (Lc. 22, 32)[b:Lc. 22, 32]. Petrus is door de almachtige hand van de Heer naar deze stad geleid, toen Hij hem bevrijdde uit de Kerker van Jeruzalem, uit de boeien van Herodes. In het laatste conclaaf, na mijn verkiezing, dacht ik: wat moet ik de Romeinen zeggen, wanneer ik me aan hen moet voorstellen als hun bisschop, terwijl ik uit 'een ver land' kom, uit Polen? Toen kwam de figuur van Petrus me voor de geest. En ik dacht: bijna twee duizend jaar geleden hebben uw voorouders ook een nieuwkomer aanvaard; daarom zult u nu een andere ook wel ontvangen: zult u ook Johannes Paulus II wel ontvangen zoals u eens Petrus uit Galilea hebt ontvangen.

Misschien past het niet op dit onderwerp terug te komen sinds de daarop volgende gelegenheden hebben bevestigd met welk een hartelijkheid u na zoveel eeuwen een niet-Italiaanse Paus hebt ontvangen. Daarom wil ik voor alles God danken, en vervolgens ook u voor de grootmoedigheid welke u mij eerder en nu hebt betoond. En juist vandaag wil ik op een heel bijzondere manier uw ontvangst beantwoorden.

Ik ga dus naar uw patroonheiligen, naar Assisi, de stad van de heilige Franciscus, en naar het graf van de heilige Catharina van Siena, dat zich zoals u weet, in de basiliek van Santa Maria sopra Minerva in Rome bevindt (helaas staat het ondergaan van de zon in de maand november me niet toe op dezelfde dag ook naar Siena te gaan zoals ik zo graag had gewild). Op deze wijze wil Johannes Paulus II zich voegen in de heilsgeschiedenis welke op zo welsprekende en overvloedige wijze in de geschiedenis van Italië en op verschillende plaatsen van dit land ligt ingedrukt.

Italië! Rome! Deze namen zijn mij altijd vertrouwd geweest en dierbaar. De geschiedenis van Polen, de geschiedenis van de Kerk van mijn land is vol van gebeurtenissen die mij vertrouwd hebben gemaakt met Rome en Italië en die hen mij dierbaar, ik zou zeggen de mijne hebben gemaakt. Kraków, de stad waar ik vandaan kom, wordt dikwijls 'het Poolse Rome' genoemd. Ik hoop, dat ik van het 'Poolse Rome' naar het eeuwige Rome gekomen, allen onder de bescherming van de moeder van de Kerk en van uw patroonheiligen als bisschop zal kunnen dienen, maar vooral uw geliefde land en de mensen die mij met zoveel welwillendheid hebben ontvangen. Laten wij het 'Engel des Heren' bidden. Bidden wij voor Rome en Italië. Gedenken wij in ons gebed de bewoners van dit door God zo gezegende land. Gedenken wij ook al haar doden, alle gevallenen en vermisten, de slachtoffers van de oorlog.