De gedoopte en de zending van de engelen

Geliefde broeders en zusters,

In het licht van Pasen dat wij heel de week vieren, hernieuw ik mijn hartelijkste wensen van vrede en vreugde.
U weet, de maandag die volgt op de zondag van de verrijzenis wordt traditioneel “maandag van de engel” genoemd. Het is zeer interessant zich te verdiepen in deze verwijzing naar “de engel”.
Natuurlijk gaat de gedachte onmiddellijk naar de evangelieverhalen over Jezus’ verrijzenis, waarin de figuur verschijnt van een boodschapper van de Heer. De Heilige Matteüs schrijft: “Plotseling ontstond er een hevige aardbeving en een engel van de Heer daalde uit de hemel, kwam naderbij, rolde de steen weg en zette zich daarop neer. Hij straalde als een bliksemschicht en zijn kleed was wit als sneeuw” (Mt. 28, 2-3)[b:Mt. 28, 2-3]. Alle evangelisten preciseren vervolgens dat, toen de vrouwen zich naar het graf begaven en het open en leeg bevonden, het een engel is die hun meldt dat Jezus verrezen was. Bij Matteüs zegt deze boodschapper van de Heer hun: “Gij behoeft niet bevreesd te zijn; ik weet dat gij Jezus zoekt, de gekruisigde. Hij is niet hier. Hij is verrezen zoals Hij gezegd heeft” (Mt. 28, 5-6)[b:Mt. 28, 5-6]; daarna toont hij hun het lege graf en draagt hun op het aan de apostelen te zeggen. Bij Marcus, wordt de engel beschreven als “een jongeman ... in een wit gewaad” die aan de vrouwen dezelfde boodschap geeft (Mc. 16, 5-6)[[b:Mc. 16, 5-6]]. Lucas spreekt over “twee mannen ... in een stralend wit kleed” die de vrouwen eraan herinneren dat Jezus lang voordien Zijn dood en verrijzenis had aangekondigd (Lc. 24, 4-7)[[b:Lc. 24, 4-7]]. Johannes spreekt over “twee in het wit geklede engelen”; het is Maria Magdalena die hen ziet als zij bij het graf zit te wenen en zij zeggen haar: “Vrouw,waarom schreit ge?” (Joh. 20, 11-13)[b:Joh. 20, 11-13].

Doch de engel van de verrijzenis herinnert ook aan een andere betekenis. Men moet namelijk weten dat het woord “engel”, niet alleen de engelen betekent, geestelijke schepselen begiftigd met intelligentie en wil, dienaars en boodschappers van God, maar dat het ook één van de oudste titels is die toegekend werden aan Jezus zelf. We lezen bijvoorbeeld bij Tertullianus: “Hij – Christus – werd ook “engel van raad” genoemd, dat wil zeggen verkondiger, een term die verwijst naar een opdracht, en niet naar een natuur. Inderdaad, Hij moest de wereld het grote plan aankondigen van de Vader voor het herstel van de mens 14[[1141]]. Zo wordt Jezus Christus, Gods Zoon, bij deze schrijver uit de oudheid, ook Engel van God de Vader genoemd; Hij is de boodschapper bij uitstek van Zijn liefde.
Geliefde vrienden, wij bedenken nu dat de verrezen Jezus tot Zijn apostelen gezegd heeft: “Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik u” (Joh. 20, 21)[b:Joh. 20, 21]; en Hij heeft hun Zijn Heilige Geest gegeven. Dat betekent, zoals Jezus de liefde van de Vader verkondigd heeft, zo moeten ook wij verkondigers zijn van Gods liefde: wij zijn boodschapper van Zijn verrijzenis, van Zijn overwinning op het kwaad en de dood, wij zijn dragers van Zijn goddelijke liefde. Zeker, wij blijven van nature mannen en vrouwen, maar wij ontvangen de zending van de “engelen”, boodschappers van Christus; zij is in het Doopsel en het Vormsel aan iedereen gegeven. Door het sacrament van de Priesterwijding, ontvangen de priesters, dienaars van Christus ze op een bijzondere manier; ik benadruk dit graag in het Jaar van de Priester[d:254].

Geliefde broeders en zusters, keren wij ons nu tot de Maagd Maria en roepen wij Haar aan als Koningin van de Hemel. Dat Zij ons helpe om de genade van het paasmysterie ten volle te ontvangen en moedige en vreugdevolle boodschappers te worden van Christus’ verrijzenis.