Leo I de Grote (Toscane, 400 – Rome, 10 november 461) was de 45ste paus van de Rooms-Katholieke Kerk, is de eerste paus wiens levensloop duidelijk bekend is en over wie informatie bewaard is gebleven. Op 29 september 444 nam hij de zetel van Petrus in bezit.
Hij was een theoloog van het mysterie van de Menswording en werd daarvoor op het Concilie van Chalcedon (451) toegejuicht. Hij verdedigde Rome tegen de Hunnen (452) en de Vandalen (455); maar als herder beijverde hij zich vooral voor de verkondiging van Gods woord aan het volk. Toen hij op 10 november 461 stierf, ging hij de geschiedenis in als een der grootste opvolgers van de heilige Petrus. In de 8e eeuw vierde men het feest op 28 juni (vanwege de translatio van zijn sterfelijk overschot) en vanaf de 12e eeuw op 11 april en in de nieuwe kalender op 10 november. In 1754 werd hij tot Kerkleraar verheven. In de St. Pieter is een altaar aan hem gewijd.
Het thema over hem geeft een overzicht van de belangrijkste teksten voorzover opgenomen in deze verzameling.