Encycliek “Redemptor Hominis”

Op 4 maart 1979 publiceerde Paus Johannes Paulus II zijn eerste Encycliek van zijn pontificaat onder de titel “Redemptor Hominis” – “Verlosser van de mensen“. Hij was op 16 oktober 1978 tot Paus gekozen.

Het is een programmatische Encycliek met zijn theologische programma van zijn pontificaat: het opnieuw overwegen van Christus als centrum van de Kerk en uitgangspunt van de theologie, alsmede de mens in zijn persoonlijk bestaan als “weg van de Kerk”. Daarmee heeft hij een belangrijke stap gezet in het opnieuw opkomen voor de menselijke waardigheid in het licht van de Openbaring van Jezus Christus, Mens en Zoon van God.

Centrale delen van de Encycliek zijn de nummers 10 en 13-14.

Deze Encycliek is onderdeel geworden van een triptiek met de Encyclieken over de Goddelijke Drie-eenheid. De andere twee zijn “Dives in misericordia” (waarin God de Vader centraal staat) en “Dominum et Vivificantem” (gewijd aan de werking van de Heilige Geest).

Zijn latere cyclus van catecheses tijdens de Audiënties op de woensdag, die over de “Theologie van het Lichaam” gingen, zijn mede op deze Encycliek gebaseerd en ook bijvoorbeeld zijn Encycliek “Evangelium Vitae“, waarin hij essentiële aspecten van het menselijk leven, zoals geboorte en sterven, een nieuwe waardigheid geeft, heeft zijn startpunt in deze Encycliek “Redemptor Hominis“.