24e Zitting - Leer over het Sacrament van het Huwelijk

De altijddurende en onoplosbare band van het huwelijk heeft de eerste vader van het mensengeslacht, onder aansporing van de Heilige Geest, verkondigd, als hij zei: "Dit is been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees. Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten om zich te binden aan zijn vrouw en zij zullen één vlees zijn". (Gen. 2, 23; Mt. 19, 5 ; Ef. 5, 31)[b:Gen. 2, 23; Mt. 19, 5 ; Ef. 5, 31]

Dat door deze band echter alleen maar twee worden verbonden en aaneengesmeed, heeft Christus de Heer nog duidelijker geleerd, als Hij die laatste woorden, als van God uitgaand, herhaalde en zei: "daarom zijn zij niet langer twee, één vlees als zij geworden zijn" (Mt. 19, 6)[b:Mt. 19, 6] en tegelijk heeft Hij deze standvastige band (nexus), die door Adam al zolang is verkondigd, met de volgende worden bevestigd: "Wat aldus God verbonden heeft, mag de mens niet scheiden." (Mt. 19, 6; Mc. 10, 9)[b:Mt. 19, 6; Mc. 10, 9].

De genade echter, welke deze natuurlijke liefde vervolmaakt, en de onlosmakelijke eenheid bevestigt en de beide echtlieden heiligt, heeft Christus zelf - Stichter en Voltooier van de vereringswaardige sacramenten - door Zijn lijden voor ons verdiend. Wat Paulus de apostel aanduidt, zeggende: "Mannen hebt uw vrouwen lief, zoals Christus de Kerk lief heeft gehad en Zich voor haar heeft overgeleverd" (Ef. 5, 25)[b:Ef. 5, 25] Daarop aansluitend: "Dit geheim is zó groot, ik spreek echter met betrekking tot Christus en met betrekking tot de Kerk." (Ef. 5, 32)[b:Ef. 5, 32]

Omdat derhalve het huwelijk volgens de wet van het Evangelie door middel van Christus de oude echtelijke verbindingen door genade overtreft hebben onze heilige vaderen, de Concilies en de gehele kerkelijke overlevering (traditio) altijd geleerd, dat zij rechtmatig onder de Sacramenten van het Nieuwe Verbond geteld moet worden.

Tegen dit alles hebben dwaze mensen in deze tijd op ongezonde wijze,- niet alleen een valse mening over dit vereringswaardig Sacrament aangehangen, maar ook naar hun gewoonheid, onder aanwending van het Evangelie, de vrijheid van het vlees ingevoerd, en niet zonder grote schade voor de christengelovigen -, vaak schriftelijk en mondeling beweerd wat vreemd is aan de Katholieke opvatting en vreemd is aan de bewaarde gewoonte vanaf de tijd van de apostelen.

De heilige en algemene Synode meent - hun lichtzinnigheid tegemoetkomend - de meest beruchte ketterijen en dwalingen van eerder genoemde schismatici te moeten uitroeien, opdat hun verderfelijke besmetting niet meer mensen naar zich toe trekt.

Deze anathema worden uitgevaardigd tegen de ketters zelf en tegen hun dwalingen.

Canon 1
Als iemand zegt:

het huwelijk is geen werkelijk (vere) en eigenlijk (proprie) één van de zeven Sacramenten van de wet van het Evangelie, door Christus de Heer ingesteld, maar iets wat door mensen in de Kerk is uitgevonden, noch dat het genade verleent,

hij zij verdoemd.

Canon 2
Als iemand zegt:

het is aan christenen geoorloofd om meerdere vrouwen te hebben en dit zij door geen enkel goddelijke wet verboden (Mt. 19, 9)[[b:Mt. 19, 9]],

hij zij verdoemd.

Canon 3
Als iemand zegt:

alleen de graad van bloedverwantschap en zwagerschap, welke in het boek Leviticus worden genoemd (Lev. 18, 6-18)[[b:Lev. 18, 6-18]] kunnen het sluiten van een huwelijk verhinderen en het gesloten huwelijk ontbinden, en dat de Kerk ook niet bij enkelen van hen een dispensatie kan verlenen of kan vastleggen dat nog meer graden een huwelijk in de weg staan of ontbinden,

hij zij verdoemd. DS 2659[[808|59]]

Canon 4
Als iemand zegt:

de Kerk kan geen scheidende huwelijksbeletselen vastleggen, of zij heeft zich bij de vastlegging daarvan gedwaald,

hij zij verdoemd.

Canon 5
Als iemand zegt:

dat de huwelijksband door ketterij, door moeilijkheden bij het samenleven, door afwezigheid van echtgenoten kan worden ontbonden,

hij zij verdoemd.

Canon 6
Als iemand zegt:

een geldig niet geconsumeerd huwelijk wordt door een plechtige kloostergelofte van één van beide echtgenoten niet ontbonden,

hij zij verdoemd.

Canon 7
Als iemand zegt:

dat de Kerk dwaalt, toen zij leerde en leert in overeenstemming met de evangelische en apostolische leer (Mt. 5, 32; Mt. 19, 9; Mc. 10, 11-12; Lc. 16, 18; 1 Kor. 7, 11)[[b:Mt. 5, 32; Mt. 19, 9; Mc. 10, 11-12; Lc. 16, 18; 1 Kor. 7, 11]] dat de huwelijksband

wegens overspel van één der echtgenoten, -

• en geen van beiden, zelfs niet de onschuldige partij, die geen aanleiding heeft gegeven tot overspel, kan met een ander een huwelijk sluiten, zolang de andere echtgenoot nog leeft,
• en diegene die een echtbreekster wegzendt en een ander huwt,
• en diegene die een echtbreker wegzendt en een ander huwt,

begaat echtbreuk. -

niet kan worden ontbonden, hij zij verdoemd.

Canon 8
Als iemand zegt:

de Kerk dwaalt, als zij verklaart dat een scheiding van tafel en bed tussen echtgenoten wat betreft het samenwonen voor bepaalde of onbepaalde tijd op verschillende gronden mogelijk is,

hij zij verdoemd.

Canon 9
Als iemand zegt:

• clerici die de heilige Wijdingen hebben ontvangen, of kloosterlingen die plechtig de kuisheid hebben beloofd kunnen een Huwelijk sluiten. En het verdrag is geldig, ondanks de kerkwet of de gelofte
• en het tegenovergestelde standpunt is niets anders dan om het Huwelijk te veroordelen
• en dat allen een Huwelijk kunnen sluiten, die niet voelen dat ze de gave van kuisheid bezitten (ook al hebben zij deze beloofd)

hij zij verdoemd.

Want God weigert niemand iets, die oprecht daarom vragen, noch duldt Hij dat wij boven onze krachten worden beproefd. (1 Kor. 10, 13)[[b:1 Kor. 10, 13]]

Canon 10
Als iemand zegt:

dat de huwelijksstaat de voorrang moet hebben op die van de maagdelijkheid of het celibaat en dat het niet beter en zaliger is (melius ac beatius) in maagdelijkheid of celibaat te leven dan te huwen (v)[[b:Mt. 19, 11]] (v)[[b:1 Kor. 7, 25]] (1 Kor. 7, 38.40)[[b:1 Kor. 7, 38.40]],

hij zij verdoemd.

Canon 11
Als iemand zegt:

het verbod om op bepaalde tijden van het jaar plechtig te trouwen is een tiranniek bijgeloof, wat voorkomt uit het bijgeloof van heidenen,

of hij veroordeelt de zegeningen en andere ceremoniën welke de kerk (bij het trouwen) gebruikt,

hij zij verdoemd.

Canon 12
Als iemand zegt:

huwelijksaangelegenheden vallen niet onder de door de Kerk aangestelde rechters (iudices ecclesiasticos),

hij zij verdoemd. DS 2598[[5584]] DS 2659[[808|59]]