Instructie over de geleidelijke invoering van de Apostolische Constitutie "Missale Romanum"

Door de apostolische constitutie Missale Romanum[1209], die paus Paulus VI op 3 april van dit jaar heeft afgekondigd, is de vernieuwing van het Romeins Missaal goedgekeurd waarom het Tweede Vaticaans Concilie had gevraagd. Drie delen van dit Missaal zijn tot nu toe verschenen, te weten de 'Institutio generalis Missalis Romani[7397]' (algemene inrichting van het Romeins Missaal) en de 'Ordo Missae[2723]' (orde van de Mis) die bij decreet van 6 april 1969 door de Heilige Congregatie van de riten zijn afgekondigd, alsmede de 'Ordo lectionum Missae[4543]' (lezingencyclus voor de Mis) die deze congregatie op 25 mei 1969 heeft uitgegeven. Binnenkort zullen de overige delen van het Romeins Missaal worden gepubliceerd.

De vorengenoemde documenten hebben bepaald, dat de nieuwe riten en teksten zullen moeten worden gebruikt vanaf 30 november van dit jaar, de eerste zondag van de advent. De feitelijke uitvoering van dit deel van de vernieuwing van de Mis brengt echter nogal wat, en soms aanzienlijke, moeilijkheden mee: het klaarmaken van de vertalingen en de uitgave van nieuwe boeken vragen veel werk; er moet een verzorgde en aangepaste catechese worden verricht: priesters en gelovigen zullen aan andere gewoonten moeten wennen.

In antwoord op de vragen van verscheidene bisschoppen en bisschoppenconferenties heeft deze Heilige Congregatie voor de goddelijke eredienst, met instemming van de paus, dan ook de volgende normen vastgesteld voor een geleidelijke toepassing van de apostolische constitutie 'Missale Romanum[1209]'. Deze normen vormen een aanvulling op die welke deze congregatie op 25 juli 1969 heeft uitgegeven aangaande de uitgaven en het gebruik van de nieuwe lezingencyclus voor de Mis. vgl: (A.A.S. 61 (1969), 548-549)[[[8585]]]

1
Vanaf 30 november 1969 kan de Latijnse tekst van de vernieuwde orde van de Mis worden gebruikt.

2
De bisschoppenconferenties dienen te bepalen, vanaf welke dag deze orde van de Mis met de teksten in de volkstaal kan worden gebruikt. Overigens is het belangrijk, dat de vertalingen van de teksten van de nieuwe orde van de Mis zo spoedig mogelijk gereedkomen en, na vereiste goedkeuring, in gebruik worden genomen, eventueel zelfs vóórdat de vertaling van de overige teksten van het Romeins Missaal klaar is.

3
De vertalingen van de nieuwe orde van de Mis zullen minstens een 'voorlopige' goedkeuring moeten bezitten van de bisschoppenconferentie (of van de nationale liturgische commissie en tenminste van het leidinggevend lichaam van de bisschoppenconferentie); evenzo zullen zij aan deze heilige congregatie ter bevestiging worden voorgelegd. vgl: (vgl. verklaring over de 'voorlopige' vertalingen van liturgische teksten: Notitiae 5 (1969), 68)[[[8586]]]

4
In alle landen waar een zelfde taal wordt gesproken, dient dezelfde vertaling van de nieuwe teksten van de orde van de Mis te worden gebruikt. vgl: Notitiae 1 (1965), 195[[[8588]]] vgl: Comme le prevoit, (41-42)[[[3691|(41-42)]]] Ditzelfde geldt voor de andere gedeelten die rechtstreekse deelneming van het volk vragen.

5
Aan de bisschoppenconferenties komt het toe de nieuwe melodieën goed te keuren voor de teksten in de volkstaal die door celebrant en dienaren moeten worden gezongen. vgl: Inter Oecumenici, 42[[[2709|42]]] vgl: Musicam Sacram, 57[[[1564|57]]]

6
Alvorens de riten en teksten van de nieuwe orde van de Mis in gebruik te nemen, dient men, met medewerking van het nationaal liturgisch centrum en van de diocesane liturgische commissies, een concreet programma van catechese op te stellen (bijvoorbeeld studiedagen, conferenties, artikelen in dagbladen en elders, radio- en televisieuitzendingen), waardoor priesters en gelovigen in staat worden gesteld zich met de geestelijke waarde van de nieuwe normen vertrouwd te maken.

7
Elke bisschoppenconferentie dient tevens te . bepalen, vanaf welke dag het gebruik van de nieuwe orde van de Mis verplicht zal zijn, behoudens de gevallen die onder nn. 19-20[al:19-20] worden opgesomd. Deze dag mag echter niet later liggen dan 28 november 1971.

8
Bovendien is het de taak van de bisschoppenconferenties om, met medewerking van de bevoegde bisschoppelijke commissies en van de liturgische centra, de nodige bepalingen te treffen aangaande datgene wat door de 'Institutio Generalis Missale Romanum[7397]' aan hun oordeel is overgelaten, te weten:

1. de gebaren en lichaamshouding van de gelovigen tijdens de Mis vgl: Institutio Generalis Missale Romanum, (21)[[[7397|(21)]]];
2. het vereringsgebaar van het altaar en van het evangelieboek vgl: Institutio Generalis Missale Romanum, (232)[[[7397|(232)]]];
3. het gebaar waardoor de vrede wordt gegeven vgl: (vgl. I.G., n. 56b)[[[7397|(56)]]];
4. de mogelijkheid om op zondagen en geboden feestdagen slechts twee lezingen te houden vgl: Institutio Generalis Missale Romanum, (318)[[[7397|(318)]]];
5. de mogelijkheid om de Bijbellezingen vóór het Evangelie door vrouwen te laten uitspreken vgl: Institutio Generalis Missale Romanum, (66)[[[7397|(66)]]].

9
Zo gauw de Latijnse tekst van het Romeins Missaal[1209] is uitgegeven, kan men hem in gebruik nemen.

10
Elke bisschoppenconferentie bepaalt, vanaf welke dag de vertaling van de teksten van het nieuwe missaal kan worden gebruikt. Hierbij kan men evenwel de weg van de geleidelijkheid volgen en de vertalingen achtereenvolgens in gebruik nemen, zo gauw zij zijn goedgekeurd, zonder het ogenblik af te wachten waarop alle teksten zijn vertaald. Zo kan men bijvoorbeeld de teksten van het eigen van de tijd in gebruik nemen, ook al is men nog niet klaar met de teksten van het eigen van de heiligen, van het gemeenschappelijke, van de Missen voor verschillende aangelegenheden of van de votiefmissen. Het is echter verstandig de nieuwe teksten aan het begin van een tijdvak van het liturgisch jaar in te voeren (bijvoorbeeld aan het begin van de Advent, van de Vasten, van de Paastijd).

11
Ook de vertalingen van de nieuwe teksten van het Romeins Missaal[1209] zullen minstens een 'voorlopige' goedkeuring moeten bezitten van de bisschoppenconferentie (of van de nationale liturgische commissie en tenminste van het leidinggevend lichaam van de bisschoppenconferentie); evenzo zullen zij aan deze heilige congregatie ter bevestiging worden voorgelegd. (vgl. boven, n. 3)[[al:3]]

12
Het is de taak van de bisschoppenconferenties een repertoire op te stellen van de teksten in de volkstaal die voor de intrede-, offer- en communiezang kunnen worden gebruikt. vgl: Institutio Generalis Missale Romanum, (26,50,56)[[[7397|(26.50.56)]]] vgl: e[[[7397|(56)]]] Wanneer de bisschoppenconferentie dit repertoire echter goedkeurt, zal zij tegelijk een dringend beroep op de deskundigen doen om het aan te vullen en te vervolmaken, met inachtneming van de teksten die het nieuwe Missaal voorstelt alsmede van karakter en eigenheid van de betrokken taal.

13
Wanneer men de nieuwe orde van de Mis vóór de verschijning van het nieuwe Romeins Missaal[1209] in gebruik neemt, dient men de tekst van beurtzangen en gebeden uit het huidig Missaal te nemen, met inachtneming van het volgende:

1. wanneer de intredezang niet wordt gezongen, wordt hij slechts éénmaal gezegd, waarbij het psalmvers en het Eer aan de Vader worden weggelaten vgl: Institutio Generalis Missale Romanum, (26)[[[7397|(26)]]];
2. als de offerzang niet wordt gezongen, wordt hij weggelaten vgl: Institutio Generalis Missale Romanum, (50)[[[7397|(50)]]];
3. het gebed over de offergaven en het gebed na de communie krijgen de korte vorm van conclusie vgl: Institutio Generalis Missale Romanum, (32)[[[7397|(32)]]].

14
Elke bisschoppenconferentie dient te bepalen, vanaf welke dag het gebruik van de tekst van het nieuwe Romeins Missaal[1209] verplicht zal zijn, behoudens de gevallen die onder nn. 19-20[al:19-20] worden opgesomd. Deze dag mag niet later liggen dan 28 november 1971.

15
Elke bisschoppenconferentie dient te bepalen, vanaf welke dag de nieuwe lezingencyclus voor de Mis kan of moet worden gebruikt.

16
In afwachting van de vertaling van de tekst van de nieuwe lezingen, die door deze heilige congregatie moet worden goedgekeurd, kunnen de bisschoppenconferenties toestaan om voorlopig één of meerdere goedgekeurde Bijbelvertalingen te gebruiken. In dat geval zullen zij ervoor zorgen aan de priesters duidelijke aanwijzingen te geven omtrent de betrokken Bijbelplaats (hoofdstuk en verzen, openingsformule, beknotting van perikopen), volgens de gegevens die in de lezingencyclus voor de- Mis zijn te vinden. Dit geldt met name voor de lezingen van de cyclus B voor de zondagen, die vanaf 30 november 1969 moet worden gebruikt.

17
Totdat de teksten van het nieuwe lezingen boek zijn verschenen, dient men zich voor alle gedeelten aan de lezingen van het huidig Romeins Missaal[4106] te houden. Evenzo kan men voorlopig de reeksen lezingen in gebruik houden die 'ad experimentum' zijn goedgekeurd en die thans in gebruik zijn op de weekdagen, tijdens de Missen die de viering van verschillende sacramenten begeleiden, tijdens de Missen voor overledenen, bij bepaalde votiefmissen enz. vgl: De editione apparandis et de usu novi Ordinis lectionum Missae, (4-5)[[[8587|(4-5)]]]

18
Om het liturgisch en pastoraal belang van de antwoordpsalm te beschermen, dienen de bevoegde nationale commissies een voorlopige lijst van psalmen en antwoordverzen op te stellen; daartoe dienen zij uit het huidige repertoire datgene te kiezen wat het meest met de teksten van de lezingencyclus overeenstemt. vgl. ook de gemeenschappelijke...vgl. ook de gemeenschappelijke teksten voor de zang van de antwoordpsalm, nn. 174-175 van de lezingencyclus voor de Mis

Laten deze commissies echter niet vergeten een dringend beroep te doen op de deskundigen om de overgeleverde schat aan teksten en melodieën aan te vullen en te vervolmaken, met inachtneming van de teksten die de nieuwe lezingencyclus voor de Mis voorstelt alsmede van karakter en eigenheid van de betrokken taal.

Voor de antwoordverzen die aan het evangelie voorafgaan, dient een soortgelijk repertoire te worden samengesteld.

19
Priesters op hoge leeftijd die de Mis zonder aanwezigheid van het volk vieren en voor wie het te moeilijk zou zijn om aan het gebruik van de nieuwe orde van de Mis en van de nieuwe teksten van Romeins Missaal[1209] en lezingencyclus te wennen, kunnen met instemming van hun ordinarius de riten en teksten blijven gebruiken die thans van kracht zijn[4107].

20
Bijzondere gevallen, zoals dat van priesters die ziek zijn, of invalide, of die andere moeilijkheden hebben, dienen aan deze heilige congregatie te worden voorgelegd.

Paus Paulus VI heeft de voorliggende instructie op 18 oktober 1969 goedgekeurd en hij heeft bevolen haar te publiceren, opdat zij door allen wie zij aangaat zorgvuldig worde nageleefd.

Niettegenstaande al wat hiermee in strijd mocht zijn. Vaticaanstad, 20 oktober 1969.

BENNO kard. Gur,
prefect

A. BUGNINI,
secretaris