Tot Koning Baudoin en Koningin Fabiola van België en hun gevolg

Het bezoek van Uwe Koninklijke Hoogheden is voor Ons een reden tot bijzondere vreugde. Allereerst biedt Uw bezoek Ons de gelegenheid om persoonlijk de gelukwensen te herhalen die Wij U enkele maanden geleden ter gelegenheid van de vreugdevolle gebeurtenis van Uw huwelijk deden toekomen.

Waarlijk met grote blijdschap hebben Wij de leiding van de Voorzienigheid herkend in het feit dat Gij beiden elkander hebt ontmoet en dat deze ontmoeting ertoe heeft geleid dat de jeugdige soeverein van het dappere Belgische volk, ten overstaan van God, zijn levenslot verbond met dat van de afstammelinge van een groot en edel geslacht dat de beste tradities van het katholieke Spanje altijd in ere heeft gehouden. Spanje! Welk een gelukkige herinnering roept Uw geboorteland, Mevrouw, waaraan Wij twee malen een bezoek hebben gebracht, in Ons op. Hoe zouden Wij kunnen vergeten de klare en onschuldig stralende gezichtjes der kinderen, de hartelijke gastvrijheid van de bevolking en vooral de diepe godsdienstigheid die tot uiting komt in het schitterend aantal zielen die zich geheel en al toegewijd hebben aan de dienst van God! De kennismaking met Uw land was waarlijk een troostende en bemoedigende ervaring die Ons altijd in herinnering zal blijven.

En België! De naam van dit land roept de gedachte op aan een roemvol verleden, aan moed en volhardende arbeid. Maar evenzeer aan een traditie van onwankelbare trouw aan de H. Stoel; het is Ons een vreugde dit vandaag in aanwezigheid van Uwe Majesteiten te kunnen verklaren.

In deze periode van voorbereiding op het toekomstige Oecumenisch Concilie [d:4] stellen Wij er prijs op in herinnering te brengen met welk een eenstemmig enthousiasme de Belgische Bisschoppen deelgenomen hebben aan het Eerste Vaticaans Concilie [d:217] en welk een beslissende rol de aartsbisschop van Mechelen, die later Kardinaal Dechamps zou worden, in deze vergadering speelde. En hoe zouden Wij bovendien kunnen nalaten hier ook de grote figuur van Kardinaal Mercier te memoreren, deze bewonderenswaardige zoon van de Kerk, die een waarachtig symbool was van de ziel van het Belgische volk in de meest dramatische uren van zijn geschiedenis.

Wij, van Onze kant, hebben vanaf het begin van Onze priesterlijke loopbaan, onder leiding van de onvergetelijke bisschop van Bergamo, Mgr. Radini Tedeschi, de gelegenheid gehad om meerdere malen in contact te komen met vele zielenherders en belangrijke deskundigen op het gebied van de katholieke sociologie in Uw land, waar de sociale encyclieken van de Pausen altijd met zo'n groot enthousiasme ontvangen werden. Het Apostolaat van de Missiegenootschappen, hetwelk later aan Onze zorgen werd toevertrouwd, gaf Ons de gelegenheid Uw dierbaar land persoonlijk te bezoeken en Wij koesteren grote bewondering voor Uw schitterende bijdragen aan het Apostolaat van de H. Kerk in de overzeese gebieden. Niet alleen heeft België vele grote Bisschoppen en eminente sociologen aan de Kerk geschonken, maar ook een ontelbaar leger van missionarissen aan wie Wij gaarne hulde brengen. Onomwonden verklaren Wij dat de bladzijden die zij in verre werelddelen met hun zweet en vaak met hun bloed hebben geschreven voor altijd gegrift blijven in de annalen van de christelijke beschaving, tot eer van hun aardse vaderland en tot bloei en wasdom van de H. Kerk.

De kostbare erfgoederen van godsdienst en moraal die het bezit vormen van Uw beider naties worden aldus in Uw personen tesamen gebracht. Wij weten dat Gij het vaste voornemen hebt om dit erfdeel te eerbiedigen onder alle omstandigheden, in Uw privéleven zowel als in de uitoefening van Uw koninklijke functie; in Onze ogen is dit edele voornemen het schoonste juweel van Uw kroon, Uw diepe liefde voor het Belgische volk, in welker vreugde en beproevingen Gij zo innig deelt, en de verheven opvatting van Uw plicht en verantwoordelijkheid als vorst, weet Gij te paren aan een onvoorwaardelijke gehechtheid aan God en Zijn heilige wet, en Gij zijt in alle nederigheid trots op Uw lidmaatschap van de H, Kerk. Dit is voorwaar de meest zekere waarborg voor een gelukkige en voorspoedige regering, welke Wij het Belgische volk van ganser harte nog een zeer lange tijd toewensen.

Onze gedachten gaan in dit verband uit naar de schone formule die in Uw land gebruikt wordt bij de plechtige huwelijksinzegening, waarbij Gij wederzijds de belofte van trouw uitgewisseld hebt onder de indrukwekkende gewelven van de Sint Gudule: "Met jouw hand in de mijne beloof ik je mijn huwelijkstrouw". Hand in hand, dit is het beeld van het heilig huwelijksverbond, de onvoorwaardelijke vereniging van twee harten en twee zielen. Hoe inspirerend is dit symbool daarenboven voor de mogelijkheden tot een gelukkige en vreedzame samenleving van de verschillende gemeenschappen binnen eenzelfde natie en van de afzonderlijke naties in de schoot van de grote mensenfamilie! Wanneer Wij aldus Onze gebeden en wensen tot Uw intentie aan God opdragen, willen Wij hierin ook het gehele Belgische volk betrekken in het volste vertrouwen dat het, dank zij hun onderlinge verdraagzaamheid en de verheven kwaliteiten van hun vorsten welker illustre vertegenwoordigers Wij heden tot Onze vreugde hier mogen begroeten te allen tijde belangrijk zal bijdragen tot het bevorderen van eenheid, broederlijke liefde en vruchtbare onderlinge samenwerking in de internationale gemeenschap. Vervuld van deze gedachten en als onderpand van de genaden die Wij in hemelse overvloed afsmeken over U persoonlijk, over de gehele koninklijke familie en over het dierbare en edele Belgische volk, verlenen Wij U uit geheel Ons hart Onze Apostolische Zegen.