Ogni Qualvolta

AAN MIJN EERWAARDE BROEDER
MONSEIGNEUR PAUL JOSEF CORDES,
OP PERSOONLIJKE TITEL BELAST MET HET APOSTOLAAT VAN DE NEOKATECHUMENALE GEMEENSCHAPPEN, VICE-VOORZITTER VAN DE PAUSELIJKE RAAD VOOR DE LEKEN

Telkens wanneer de Heilige Geest in de Kerk aanzetten van grotere trouw aan het Evangelie doet ontluiken, bloeien er nieuwe charisma's op die daar blijk van geven, en ook nieuwe instellingen die deze in praktijk brengen. Zo is het geweest na het Concilie van Trente, zo is het ook nu na het Tweede Vaticaans Concilie.

Onder de verschillende werkelijkheden N.v.d.v.r.: "Ogni.. N.v.d.v.r.: "Ogni Qualvolta" die de Geest heden ten dage heeft doen ontstaan zijn ook de Neokatechumenale Gemeenschappen, zoals die werden begonnen door de Heer Kiko Argüllo en Mevrouw C. Hernández (Madrid, Spanje). De doeltreffendheid van de gemeenschappen voor de vernieuwing van het christelijk leven werd door mijn voorganger Paulus VI als vrucht van het Concilie begroet: "Hoeveel vreugde en hoeveel hoop geeft u ons met uw aanwezigheid en uw werkzaamheid... Het beleven en bevorderen van deze opwekking wordt door u genoemd een vorm van 'na het Doopsel', dat in de huidige christelijke gemeenschappen die resultaten van rijpheid en verdieping zal kunnen vernieuwen die in de jonge Kerk in de periode van voorbereiding op het Doopsel tot stand werden gebracht." Paulus VI, Aan de.. Paulus VI, Aan de Neokatechumenale Gemeenschappen, Algemene Audiëntie, 8 mei 1974, in Notitiae 95-96, 1974, blz. 230

Zelf heb ik als Bisschop van Rome in vele ontmoetingen met Neokatechumenale Gemeenschappen en hun herders, zowel in parochies van Rome als gedurende mijn apostolische reizen in vele landen, overvloedige vruchten van persoonlijke bekering en vruchtbaar missionair élan mogen constateren.

Deze gemeenschappen maken in de parochies het teken van de missionaire Kerk zichtbaar en "ze spannen zich in de weg te openen voor de evangelisatie van allen die het christelijk leven zo goed als verlaten hebben, door hen een itinerarium voor te houden dat katechumenaal van karakter is. Dit itinerarium doorloopt alle fasen die in de oorspronkelijke Kerk de katechumenen doorliepen, voordat ze het sacrament van het Doopsel ontvingen; ze brengt hen weer dichter bij de Kerk en bij Christus" cf. Katechumenaat na het.. cf. Katechumenaat na het Doopsel, in Notitiae 95-96, 1974, p. 229.

Het zijn de verkondiging van het Evangelie, het getuigenis in kleine gemeenschappen, en de viering van de Eucharistie in groepen cf. Notificazione sulle.. cf. Notificazione sulle celebrazioni nei gruppi del "Cammino Neocatecumenale", in L 'Osservatore Romano, 24 december 1988, die het de leden mogelijk maken om zich in dienst te stellen van de vernieuwing van de Kerk.

Verschillende Broeders in het Episcopaat hebben de vruchten van deze Weg erkend. Ik wil alleen maar noemen de toenmalige bisschop van Madrid, Mgr. Casimiro Morcillo; in zijn bisdom en onder zijn bestuur zijn in het jaar 1964 de Neokatechumenale Gemeenschappen ontstaan, die hij met zoveel liefde heeft ontvangen. Na een bestaan van meer dan twintig jaar, waarin deze gemeenschappen zich over alle vijf werelddelen hebben verspreid,

rekening houdend met de nieuwe levenskracht die de parochies bezielt, met het missionaire élan en de vruchten van bekering die ontluiken door de ijver van de itineranten en, tenslotte, door het werk van de gezinnen, die evangeliseren in ontkerstende gebieden van Europa en de hele wereld;

in ogenschouw genomen de roepingen tot het religieuze leven en het priesterschap die uit deze Weg zijn voortgekomen, en de diocesane huizen voor de opleiding van priesters voor de nieuwe evangelisatie, zoals het Redemptoris Mater in Rome;

en na kennis te hebben genomen van de documentatie die u mij hebt aangeboden,

terwijl ik het verzoek, tot mij gericht, inwillig erken ik de Neokatechumenale Weg als een itinerarium van katholieke vorming, geldig voor de huidige tijd en samenleving.

Ik roep mijn broeders in het Episcopaat op - samen met hun priesters - dit werk voor de nieuwe evangelisatie te waarderen en te steunen, opdat het zich verwezenlijkt volgens de richtlijnen die de initiatoren ervan voorhouden, in de geest van dienstbaarheid aan de plaatselijke Ordinaris en van gemeenschap met hem, en in verbondenheid en eenheid van de plaatselijke Kerk met de wereldkerk.

Ter ondersteuning van deze wens schenk ik u en allen die behoren tot de Neokatechumenale Gemeenschappen mijn Apostolische Zegen.

Vaticaanstad, 30 augustus 1990, in het 12 jaar van mijn Pontificaat, JOHANNES PAULUS PP. II

N.v.d.r.: In de AAS 82 (1990-II), 1513-1515, is de volgende voetnoot geplaatst op pagina 1513: "Met de erkenning van de Neocatechumenale Weg als een effectief proces van katholieke vorming wil de Heilige Vader geen bindende instructies geven aan de plaatselijke ordinarissen, maar hen slechts aanmoedigen de Neocatechumenale Gemeenschappen zorgvuldig te overwegen. Hij laat het echter aan het oordeel van de ordinarissen over om te handelen overeenkomstig de pastorale behoeften van hun eigen bisdommen."