Angelus, 16 januari 2022

Dierbare broeders en zusters, goeiedag!

Het Evangelie in de liturgie van deze dag verhaalt de gebeurtenis van de bruiloft te Kana, waar Jezus water in wijn verandert, tot vreugde van het bruidspaar. En het besluit: “Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde zijn heerlijkheid. En zijn leerlingen geloofden in Hem” (Joh. 2, 11) [b:Joh. 2, 11]. Wij bemerken dat de evangelist Johannes niet over een wonder spreekt, dat wil zeggen over een sterke en buitengewone gebeurtenis die verwondering opwekt. Hij schrijft dat zich in Kana een teken voordoet, dat het geloof van de leerlingen wekt. Dan kunnen wij ons de vraag stellen: wat is volgens het Evangelie een “teken”?

Een teken is een aanwijzing die de liefde van God kenbaar maakt, dat wil zeggen dat het niet de aandacht vestigt op de kracht van het gebaar, maar op de liefde die het teweegbracht. Het leert ons iets over de liefde van God, die altijd nabij is, teder en vol medeleven. Het eerste teken doet zich dus voor wanneer twee pasgehuwden op de belangrijkste dag van hun leven in moeilijkheden verkeren. Middenin het feest, ontbreekt een essentieel element, de wijn, en de vreugde dreigt te doven te midden van de kritiek en ontevredenheid van de genodigden. Stel u een huwelijksfeest voor met alleen water! Verschrikkelijk, de slechte indruk die de gehuwden zouden maken!

Het is de Heilige Maagd die het probleem vaststelt en het discreet aan Jezus meldt. En Hij treedt op zonder enige ruchtbaarheid, bijna zonder het te doen opmerken. Alles gebeurt discreet, “achter de coulissen”: Jezus zegt de dienaars de kruiken met water te vullen en het wordt wijn. Zo gaat God te werk, nabij, discreet. De leerlingen van Jezus zien het: zij zien dat de bruiloft, dank zij Hem, nog mooier wordt. En zij zien ook de manier waarop Jezus te werk gaat: dienstbaarheid op een verborgen manier. Zo is Jezus : Hij helpt ons, Hij dient ons op een verborgen manier, zodat de complimenten voor de goede wijn aan de bruidegom gegeven worden. Niemand merkt Hem op, behalve de dienaars. Zo begint het zaad van het geloof in hen te groeien, dat wil zeggen dat zij geloven dat God, de liefde van God, in Jezus aanwezig is.

Het is mooi te bedenken dat het eerste teken dat Jezus doet, geen buitengewone genezing is of een wonder in de tempel van Jeruzalem, maar een gebaar dat beantwoordt aan een simpele en concrete behoefde van gewone mensen, een huislijk gebaar, laat ons zeggen een wonder “op de toppen van de tenen”, discreet, in stilte. Hij is bereid ons te helpen, ons op te richten. En als wij aandacht hebben voor die “tekens”, dan worden wij door Zijn liefde overwonnen en worden wij Zijn leerlingen.

Maar er is een andere, onderscheidende trek aan het teken van Kana. In het algemeen, is de wijn op het einde van een feest minder goed; dat is ook zo vandaag en op dan onderscheiden de mensen niet heel goed of het goede of aangelengde wijn is. Jezus verzekert zich daarentegen dat het feest eindigt met de beste wijn. Symbolisch zegt dat ons, dat God het beste voor ons wil. Hij wil dat wij gelukkig zijn. Hij bepaalt geen enkele grens en vraagt van onzentwege geen enkel eigenbelang. In het teken van Jezus, is er geen plaats voor nevengedachten, voor de eisen van het echtpaar. Nee, de vreugde die Jezus in ons hart achterlaat is een volle en belangloze vreugde. Geen gezoete vreugde!

Ik stel u een oefening voor die ons veel goed kan doen. Proberen wij vandaag in onze herinneringen op zoek te gaan naar tekens die de Heer in ons leven gesteld heeft. Elke persoon zou moeten zeggen: welke tekens heeft de Heer in mijn leven gesteld? Welke aanwijzingen van Zijn aanwezigheid? Tekens om te tonen dat Hij mij bemint. Denken wij aan een moeilijk ogenblik waarop God mij Zijn liefde deed ervaren … En stellen wij ons de vraag: met welke discrete en zorgvuldige tekens heeft Hij mij Zijn tederheid laten voelen? Wanneer heb ik de Heer dichter gevoeld, wanneer heb ik Zijn tederheid, Zijn medeleven gevoeld? Ieder van ons kent in zijn geschiedenis dergelijke momenten. Laat ons deze tekens zoeken, in herinnering brengen. Hoe heb ik Zijn nabijheid ontdekt? Hoe is een diepe vreugde in mijn hart gebleven? Herbeleven wij de momenten waarop wij Zijn aanwezigheid en de voorspraak van Maria gevoeld hebben. Moge Zij, de Moeder die zoals in Kana altijd aandachtig is, ons helpen Gods tekens in ons leven zorgvuldig te bewaren.

Ná het bidden van het Angelus
{...}

De Week van gebed voor de eenheid van de christenen vindt plaats van 18 tot 25 januari. Dit jaar wil de Gebedsweek voor de eenheid van de christenen [d:210] een afspiegeling zijn van de ervaring van de Wijzen, die vanuit het Oosten naar Bethlehem kwamen om de Messias Koning te eren. Wij christenen, in de verscheidenheid van onze belijdenissen en tradities, zijn ook pelgrims op weg naar volledige eenheid, en we komen dichter bij ons doel naarmate we onze blik gericht houden op Jezus, onze enige Heer. In deze week van gebed dragen wij onze moeilijkheden en ons lijden op voor de eenheid van de christenen.

{...}