Naar de oude siteEucharisticum Mysterium
x
Gebruik de knoppen om door de historische teksten te lopen:
Informatie over dit document
Eucharisticum Mysterium
Over de Eredienst van de Eucharistie
Jacobus Kard. Lercaro
Congregatie voor de Riten
25 mei 1967
Curie - Instructies
1968, Ecclesia Docens 0821, Uitg. Gooi & Sticht, Hilversum
1968
Dr. M.H. Mulders C.ss.R.,
Dr. J. Kahmann C.s.R.
Dr. J. Kahmann C.s.R.
24 maart 2023
1560
nl
Referenties naar dit document: 6
Open uitgebreid overzichtReferenties naar dit document van thema's en berichten
Open uitgebreid overzichtExtra opties voor dit document
Kopieer document-URL naar klembord Reageer op dit document Deel op social mediaInhoudsopgave
Uitklappen
- === Inleiding
1
De nieuwste kerkelijke documenten omtrent de Eucharistie
Het eucharistisch mysterie is werkelijk het middelpunt van de liturgie, zelfs van heel het christelijk leven. Daarom streeft de Kerk ernaar om, onderricht door de Heilige Geest, er steeds dieper in door te dringen en er intenser uit te leven. In onze tijd heeft het Tweede Vaticaans Concilie[d:4] verschillende belangrijke aspecten van dit mysterie naar voren gebracht. In de Constitutie over de liturgie heeft het gewezen op enkele punten in verband met de aard en de betekenis van de Eucharistie vgl: Sacrosanctum Concilium, 2,41,47[[[570|2.41.47]]] en richtlijnen vastgesteld voor de herziening van de riten van het misoffer om bij de viering van dit geheim de actieve en algehele deelname van de gelovigen te bevorderen; vgl: Sacrosanctum Concilium, 48-54,56[[[570|48-54.56]]] bovendien heeft het de mogelijkheid van de concelebratie en van de communie onder beide gedaanten uitgebreid. vgl: Sacrosanctum Concilium, 55,57[[[570|55.57]]] In de Constitutie over de Kerk heeft het Concilie uiteengezet, welk een nauw verband er bestaat tussen de Eucharistie en het mysterie van de Kerk. vgl: Lumen Gentium, 3,7,11,26,28,50[[[617|3.7.11.26.28.50]]] In andere documenten tenslotte heeft het herhaaldelijk benadrukt, hoe belangrijk het eucharistisch mysterie is voor het leven van de gelovigen vgl: Unitatis Redintegratio, 2,15[[[618|2.15]]] vgl: Christus Dominus, 15,30[[[646|15.30]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2,5-8,13-14,18[[[704|2.5-8.13-14.18]]] en hoe het de zin van de menselijke arbeid en van heel de geschapen natuur kan verhelderen; in de Eucharistie immers “worden elementen van de natuur, door de mens gecultiveerd, veranderd in het glorievolle Lichaam en Bloed”. vgl: Gaudium et Spes, 38[[[575|38]]] Voor al deze uitspraken van het Concilie had reeds paus Pius XII de weg gebaand, vooral door zijn encycliek Mediator Dei et hominum[419] vgl: Vous nous avons demandé[[[2786]]] En paus Paulus VI heeft in zijn encycliek Mysterium Fidei[392] opnieuw de aandacht gevestigd op de betekenis van enkele onderdelen van de leer over de Eucharistie, vooral de leer omtrent de werkelijke tegenwoordigheid van Christus, en omtrent de verering, die men ook buiten de Mis aan dit sacrament is verschuldigd.
Het eucharistisch mysterie is werkelijk het middelpunt van de liturgie, zelfs van heel het christelijk leven. Daarom streeft de Kerk ernaar om, onderricht door de Heilige Geest, er steeds dieper in door te dringen en er intenser uit te leven. In onze tijd heeft het Tweede Vaticaans Concilie[d:4] verschillende belangrijke aspecten van dit mysterie naar voren gebracht. In de Constitutie over de liturgie heeft het gewezen op enkele punten in verband met de aard en de betekenis van de Eucharistie vgl: Sacrosanctum Concilium, 2,41,47[[[570|2.41.47]]] en richtlijnen vastgesteld voor de herziening van de riten van het misoffer om bij de viering van dit geheim de actieve en algehele deelname van de gelovigen te bevorderen; vgl: Sacrosanctum Concilium, 48-54,56[[[570|48-54.56]]] bovendien heeft het de mogelijkheid van de concelebratie en van de communie onder beide gedaanten uitgebreid. vgl: Sacrosanctum Concilium, 55,57[[[570|55.57]]] In de Constitutie over de Kerk heeft het Concilie uiteengezet, welk een nauw verband er bestaat tussen de Eucharistie en het mysterie van de Kerk. vgl: Lumen Gentium, 3,7,11,26,28,50[[[617|3.7.11.26.28.50]]] In andere documenten tenslotte heeft het herhaaldelijk benadrukt, hoe belangrijk het eucharistisch mysterie is voor het leven van de gelovigen vgl: Unitatis Redintegratio, 2,15[[[618|2.15]]] vgl: Christus Dominus, 15,30[[[646|15.30]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2,5-8,13-14,18[[[704|2.5-8.13-14.18]]] en hoe het de zin van de menselijke arbeid en van heel de geschapen natuur kan verhelderen; in de Eucharistie immers “worden elementen van de natuur, door de mens gecultiveerd, veranderd in het glorievolle Lichaam en Bloed”. vgl: Gaudium et Spes, 38[[[575|38]]] Voor al deze uitspraken van het Concilie had reeds paus Pius XII de weg gebaand, vooral door zijn encycliek Mediator Dei et hominum[419] vgl: Vous nous avons demandé[[[2786]]] En paus Paulus VI heeft in zijn encycliek Mysterium Fidei[392] opnieuw de aandacht gevestigd op de betekenis van enkele onderdelen van de leer over de Eucharistie, vooral de leer omtrent de werkelijke tegenwoordigheid van Christus, en omtrent de verering, die men ook buiten de Mis aan dit sacrament is verschuldigd.
Referenties naar alinea 1: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
2
De noodzaak om heel de leer van deze documenten gelijktijdig voor ogen te houden
Daarom worden in de laatste tijd verschillende punten van de traditionele leer omtrent dit geheim overal in de Kerk intensiever bestudeerd en met vernieuwde ijver aan de godsvrucht van de gelovigen voorgehouden, aan de hand ook van allerlei studies en initiatieven, vooral op het gebied van liturgie en bijbel. Derhalve moet men op basis van heel de leer van deze documenten praktische richtlijnen opstellen, die het christenvolk duidelijk maken, hoe het zich heeft te gedragen tegenover dit geheim, wil het komen tot het inzicht en de heiligheid, die het Concilie de Kerk op het hart heeft gedrukt. Want het is van belang, dat de gelovigen het mysterie van de Eucharistie, volledig beschouwd in al zijn aspecten, met de nodige duidelijkheid leren kennen en dat de betrekkingen, die volgens de leer van de Kerk objectief bestaan tussen de aspecten van dit mysterie, ook in het leven en het denken van de gelovigen tot hun recht komen.
Daarom worden in de laatste tijd verschillende punten van de traditionele leer omtrent dit geheim overal in de Kerk intensiever bestudeerd en met vernieuwde ijver aan de godsvrucht van de gelovigen voorgehouden, aan de hand ook van allerlei studies en initiatieven, vooral op het gebied van liturgie en bijbel. Derhalve moet men op basis van heel de leer van deze documenten praktische richtlijnen opstellen, die het christenvolk duidelijk maken, hoe het zich heeft te gedragen tegenover dit geheim, wil het komen tot het inzicht en de heiligheid, die het Concilie de Kerk op het hart heeft gedrukt. Want het is van belang, dat de gelovigen het mysterie van de Eucharistie, volledig beschouwd in al zijn aspecten, met de nodige duidelijkheid leren kennen en dat de betrekkingen, die volgens de leer van de Kerk objectief bestaan tussen de aspecten van dit mysterie, ook in het leven en het denken van de gelovigen tot hun recht komen.
Referenties naar alinea 2: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
De voornaamste leerpunten in deze documenten
Onder de leerstellige beginselen, die men in de genoemde kerkelijke documenten aantreft aangaande de Eucharistie, verdienen de volgende de aandacht, omdat het beginselen zijn, die betrekking hebben op de houding van het christenvolk ten opzichte van dit geheim en bijgevolg rechtstreeks verband houden met het doel van deze Instructie.
Onder de leerstellige beginselen, die men in de genoemde kerkelijke documenten aantreft aangaande de Eucharistie, verdienen de volgende de aandacht, omdat het beginselen zijn, die betrekking hebben op de houding van het christenvolk ten opzichte van dit geheim en bijgevolg rechtstreeks verband houden met het doel van deze Instructie.
Referenties naar alinea 3: 8
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3a
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
a. De H. Mis: offer, gedachtenisteken en maaltijd
“De Zoon Gods heeft in de menselijke natuur, die Hij had aangenomen, door Zijn dood en verrijzenis de dood overwonnen en zo de mens verlost en omgevormd tot een nieuw schepsel. (Gal. 6, 15; 2 Kor. 5, 17)[[b:Gal. 6, 15; 2 Kor. 5, 17]] Want door de mededeling van Zijn Geest heeft Hij zijn broeders uit alle volken bijeengeroepen en hen op mystieke wijze tot Zijn lichaam gemaakt. In dit lichaam stroomt het leven van Christus uit naar de gelovigen, die door de sacramenten op mystieke en reële wijze worden verenigd met de gestorven en verrezen Christus.” Lumen Gentium, 7[[617|7]]
Daarom „heeft onze Verlosser bij het laatste avondmaal, in de nacht, waarin Hij werd verraden, het eucharistisch Offer van Zijn Lichaam en Bloed ingesteld, om hierdoor het kruisoffer door de eeuwen heen voort te zetten tot aan Zijn komst en zó aan Zijn geliefde Bruid, de Kerk, het gedachtenisteken van Zijn dood en verrijzenis toe te vertrouwen: het sacrament van goedheid, het teken van eenheid, de band van liefde, het paasmaal, waarin Christus wordt genuttigd, waarin de ziel met genade wordt vervuld en ons een onderpand wordt geschonken van de toekomstige heerlijkheid.” Sacrosanctum Concilium, 47[[570|47]]
Vandaar is de Mis, de Maaltijd des Heren, tegelijk en onafscheidelijk:
“De Zoon Gods heeft in de menselijke natuur, die Hij had aangenomen, door Zijn dood en verrijzenis de dood overwonnen en zo de mens verlost en omgevormd tot een nieuw schepsel. (Gal. 6, 15; 2 Kor. 5, 17)[[b:Gal. 6, 15; 2 Kor. 5, 17]] Want door de mededeling van Zijn Geest heeft Hij zijn broeders uit alle volken bijeengeroepen en hen op mystieke wijze tot Zijn lichaam gemaakt. In dit lichaam stroomt het leven van Christus uit naar de gelovigen, die door de sacramenten op mystieke en reële wijze worden verenigd met de gestorven en verrezen Christus.” Lumen Gentium, 7[[617|7]]
Daarom „heeft onze Verlosser bij het laatste avondmaal, in de nacht, waarin Hij werd verraden, het eucharistisch Offer van Zijn Lichaam en Bloed ingesteld, om hierdoor het kruisoffer door de eeuwen heen voort te zetten tot aan Zijn komst en zó aan Zijn geliefde Bruid, de Kerk, het gedachtenisteken van Zijn dood en verrijzenis toe te vertrouwen: het sacrament van goedheid, het teken van eenheid, de band van liefde, het paasmaal, waarin Christus wordt genuttigd, waarin de ziel met genade wordt vervuld en ons een onderpand wordt geschonken van de toekomstige heerlijkheid.” Sacrosanctum Concilium, 47[[570|47]]
Vandaar is de Mis, de Maaltijd des Heren, tegelijk en onafscheidelijk:
- het offer, waardoor het Kruisoffer wordt voortgezet;
- het gedachtenisteken van de dood en verrijzenis van de Heer, Die zegt: „Doet dit tot een gedachtenis aan Mij” (Lc. 22, 19)[b:Lc. 22, 19];
- de heilige maaltijd, waarin het volk Gods, door de nuttiging van het Lichaam en Bloed van de Heer, deel krijgt aan de zegeningen van het Paasoffer, het nieuwe verbond vernieuwt, dat God eens met de mensen heeft gesloten in het Bloed van Christus, en in geloof en hoop het eschatologisch gastmaal in het koninkrijk van de Vader voorafbeeldt en anticipeert, de dood des Heren verkondigend „totdat Hij wederkomt”. vgl: Sacrosanctum Concilium, 6,10,47,106[[[570|6.10.47.106]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 4[[[704|4]]]
Referenties naar alinea 3a: 8
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3b
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
b. Het nauwe verband van offer en maaltijd in de Mis
In de Mis maken dus het offer en de heilige maaltijd zó zeer deel uit van hetzelfde mysterie, dat ze allernauwst met elkaar zijn verbonden.
Want de Heer offert zich in het offer van de Mis op het ogenblik, waarop „Hij sacramenteel aanwezig komt onder de gedaanten van brood en wijn als geestelijk voedsel van de gelovigen”. Mysterium Fidei, 34[[392|34]] En Christus heeft dit offer aan de Kerk toevertrouwd met de bedoeling, dat de gelovigen er deel aan zouden hebben zowel geestelijk, door het geloof en de liefde, als sacramenteel, door de maaltijd van de H. Communie. De deelname nu aan de maaltijd des Heren is altijd een gemeenschap met Christus, die zich voor ons als offer aan de Vader aanbiedt. vgl: Mediator Dei et hominum, 79-86[[[419|79-86]]]
In de Mis maken dus het offer en de heilige maaltijd zó zeer deel uit van hetzelfde mysterie, dat ze allernauwst met elkaar zijn verbonden.
Want de Heer offert zich in het offer van de Mis op het ogenblik, waarop „Hij sacramenteel aanwezig komt onder de gedaanten van brood en wijn als geestelijk voedsel van de gelovigen”. Mysterium Fidei, 34[[392|34]] En Christus heeft dit offer aan de Kerk toevertrouwd met de bedoeling, dat de gelovigen er deel aan zouden hebben zowel geestelijk, door het geloof en de liefde, als sacramenteel, door de maaltijd van de H. Communie. De deelname nu aan de maaltijd des Heren is altijd een gemeenschap met Christus, die zich voor ons als offer aan de Vader aanbiedt. vgl: Mediator Dei et hominum, 79-86[[[419|79-86]]]
Referenties naar alinea 3b: 8
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3c
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
c. De eucharistische viering als handeling van Christus en van de Kerk
De eucharistische viering, die in de Mis plaats heeft, is een handeling niet alleen van Christus, maar ook van de Kerk. Want hierin biedt Christus, die door de eeuwen heen op onbloedige wijze het Kruisoffer voortzet vgl: Sacrosanctum Concilium, 47[[[570|47]]], zichzelf door de bediening van de priesters aan de Vader aan tot heil van de wereld. vgl: Sessio XXII - Doctrina de sanctissimo Missae sacrificio, 2[[[694|2]]] De Kerk echter, Christus’ bruid en dienares, die samen met Hem als priester en offer optreedt, biedt Hem aan de Vader aan en beidt tevens zichzelf geheel aan met Hem. vgl: Lumen Gentium, 11[[[617|11]]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 47-48[[[570|47-48]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2,5[[[704|2.5]]] vgl: Mediator Dei et hominum, 43[[[419|43]]] vgl: Mysterium Fidei, 32[[[392|32]]]
Op deze wijze brengt de Kerk, vooral in het grote eucharistische gebed, samen met Christus dank aan de Vader in de Heilige Geest voor alle weldaden, die Hij in de schepping en bij uitstek in het paasmysterie aan de mensen schenkt, en smeekt zij Hem om de komst van Zijn koninkrijk.
De eucharistische viering, die in de Mis plaats heeft, is een handeling niet alleen van Christus, maar ook van de Kerk. Want hierin biedt Christus, die door de eeuwen heen op onbloedige wijze het Kruisoffer voortzet vgl: Sacrosanctum Concilium, 47[[[570|47]]], zichzelf door de bediening van de priesters aan de Vader aan tot heil van de wereld. vgl: Sessio XXII - Doctrina de sanctissimo Missae sacrificio, 2[[[694|2]]] De Kerk echter, Christus’ bruid en dienares, die samen met Hem als priester en offer optreedt, biedt Hem aan de Vader aan en beidt tevens zichzelf geheel aan met Hem. vgl: Lumen Gentium, 11[[[617|11]]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 47-48[[[570|47-48]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2,5[[[704|2.5]]] vgl: Mediator Dei et hominum, 43[[[419|43]]] vgl: Mysterium Fidei, 32[[[392|32]]]
Op deze wijze brengt de Kerk, vooral in het grote eucharistische gebed, samen met Christus dank aan de Vader in de Heilige Geest voor alle weldaden, die Hij in de schepping en bij uitstek in het paasmysterie aan de mensen schenkt, en smeekt zij Hem om de komst van Zijn koninkrijk.
Referenties naar alinea 3c: 8
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3d
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
d. De Mis als viering van de Kerk
Daarom is de Mis, evenmin als enige andere liturgische handeling, nooit een louter privéhandeling, maar een viering van de Kerk als een gemeenschap, die geordend is volgens verschillende rangen en functies en waarin iedereen optreedt volgens zijn eigen rang en functie. vgl: Sacrosanctum Concilium, 26-28,44[[[570|26-28.44]]]
Daarom is de Mis, evenmin als enige andere liturgische handeling, nooit een louter privéhandeling, maar een viering van de Kerk als een gemeenschap, die geordend is volgens verschillende rangen en functies en waarin iedereen optreedt volgens zijn eigen rang en functie. vgl: Sacrosanctum Concilium, 26-28,44[[[570|26-28.44]]]
Referenties naar alinea 3d: 8
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3e
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
e. De H. Communie als deelname aan het Misoffer
De viering van de Eucharistie in het Misoffer is werkelijk de oorsprong en het doel van de eredienst die buiten de Mis aan de Eucharistie wordt gebracht. Want niet alleen komen de heilige gedaanten, die na de Mis blijven, hieruit voort, maar bovendien is het voornaamste doel, waarom ze na de Mis worden bewaard, dit, dat de gelovigen, die niet in de gelegenheid zijn de Mis bij te wonen, zich door de Sacramentele Communie, in de juiste gesteltenis ontvangen, kunnen verenigen met Christus en Zijn Offer, dat in de Mis wordt gevierd. 49[[al:49]]
Daarom is dit eucharistisch offer de bron en het hoogtepunt van heel de eredienst van de Kerk en van heel het christelijk leven. vgl: Lumen Gentium, 11[[[617|11]]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 41[[[570|41]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2,5,6[[[704|2.5.6]]] vgl: Unitatis Redintegratio, 15[[[618|15]]] De gelovigen nemen vollediger deel aan dit offer van dankzegging, van verzoening, van smeekbede en van lof, wanneer zij niet alleen het heilig Offerlam en daarmee zichzelf van ganser harte samen met de priester, aan de Vader aanbieden, maar ook dit Offerlam in het sacrament ontvangen.
De viering van de Eucharistie in het Misoffer is werkelijk de oorsprong en het doel van de eredienst die buiten de Mis aan de Eucharistie wordt gebracht. Want niet alleen komen de heilige gedaanten, die na de Mis blijven, hieruit voort, maar bovendien is het voornaamste doel, waarom ze na de Mis worden bewaard, dit, dat de gelovigen, die niet in de gelegenheid zijn de Mis bij te wonen, zich door de Sacramentele Communie, in de juiste gesteltenis ontvangen, kunnen verenigen met Christus en Zijn Offer, dat in de Mis wordt gevierd. 49[[al:49]]
Daarom is dit eucharistisch offer de bron en het hoogtepunt van heel de eredienst van de Kerk en van heel het christelijk leven. vgl: Lumen Gentium, 11[[[617|11]]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 41[[[570|41]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2,5,6[[[704|2.5.6]]] vgl: Unitatis Redintegratio, 15[[[618|15]]] De gelovigen nemen vollediger deel aan dit offer van dankzegging, van verzoening, van smeekbede en van lof, wanneer zij niet alleen het heilig Offerlam en daarmee zichzelf van ganser harte samen met de priester, aan de Vader aanbieden, maar ook dit Offerlam in het sacrament ontvangen.
Referenties naar alinea 3e: 8
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3f
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
f. De eredienst van aanbidding, aan de Eucharistie verschuldigd
Niemand mag eraan twijfelen, „dat alle gelovigen, overeenkomstig het in de katholieke Kerk altijd aanvaarde gebruik, bij de verering van dit heilig Sacrament hieraan de eredienst van aanbidding schenken, die aan de ware God verschuldigd is. Want men mene niet, dat het minder recht zou hebben op aanbidding omdat het door Christus de Heer ter nuttiging is ingesteld. vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 9-10[[[679|9-10]]] Immers, ook in het Sacrament dat bewaard wordt, heeft Hij recht op aanbidding, vgl: Mysterium Fidei, 55-62[[[392|55-62]]] vgl: Mediator Dei et hominum, 127-128[[[419|127-128]]] omdat Hij daar substantieel tegenwoordig is door de verandering van brood en wijn, die, volgens het Concilie van Trente[d:21] vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 8,18[[[679|8.18]]], met een geëigende term transsubstantiatie wordt genoemd.
Niemand mag eraan twijfelen, „dat alle gelovigen, overeenkomstig het in de katholieke Kerk altijd aanvaarde gebruik, bij de verering van dit heilig Sacrament hieraan de eredienst van aanbidding schenken, die aan de ware God verschuldigd is. Want men mene niet, dat het minder recht zou hebben op aanbidding omdat het door Christus de Heer ter nuttiging is ingesteld. vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 9-10[[[679|9-10]]] Immers, ook in het Sacrament dat bewaard wordt, heeft Hij recht op aanbidding, vgl: Mysterium Fidei, 55-62[[[392|55-62]]] vgl: Mediator Dei et hominum, 127-128[[[419|127-128]]] omdat Hij daar substantieel tegenwoordig is door de verandering van brood en wijn, die, volgens het Concilie van Trente[d:21] vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 8,18[[[679|8.18]]], met een geëigende term transsubstantiatie wordt genoemd.
Referenties naar alinea 3f: 8
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3g
5
10
67
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
5
10
67
g. Samenvatting
Het eucharistisch mysterie moet dus in zijn gehele omvang worden gezien, zowel in de viering van de Mis als in de verering van de heilige gedaanten, die na de Mis worden bewaard om de genade van het Offer verder uit te strekken. Zie de genoemde documenten in...Zie de genoemde documenten in zover ze alle spreken over het Misoffer; over beide aspecten van het Mysterie handelen de volgende documenten vgl: Presbyterorum Ordinis, 5,18[[[704|5.18]]] vgl: Mysterium Fidei, 34[[[392|34]]] vgl: Mediator Dei et hominum, 65-135[[[419|65-135]]] vgl: Vous nous avons demandé, 12-33[[[2786|12-33]]]
In deze beginselen kan men de richtlijnen vinden voor de praktische regeling van de eredienst, die aan dit Sacrament ook na de Mis is verschuldigd, en voor het samengaan ervan met de juiste regeling van het Misoffer, in de geest van de voorschriften van het Tweede Vaticaans Concilie[d:4] en van andere documenten van de apostolische Stoel aangaande dit onderwerp. vgl: Mysterium Fidei, 56-66[[[392|56-66]]] vgl: Mediator Dei et hominum, 65-135[[[419|65-135]]] vgl: Instructio de musica sacra et sacra liturgia[[[1563]]] vgl: Inter Oecumenici[[[2709]]]
Het eucharistisch mysterie moet dus in zijn gehele omvang worden gezien, zowel in de viering van de Mis als in de verering van de heilige gedaanten, die na de Mis worden bewaard om de genade van het Offer verder uit te strekken. Zie de genoemde documenten in...Zie de genoemde documenten in zover ze alle spreken over het Misoffer; over beide aspecten van het Mysterie handelen de volgende documenten vgl: Presbyterorum Ordinis, 5,18[[[704|5.18]]] vgl: Mysterium Fidei, 34[[[392|34]]] vgl: Mediator Dei et hominum, 65-135[[[419|65-135]]] vgl: Vous nous avons demandé, 12-33[[[2786|12-33]]]
In deze beginselen kan men de richtlijnen vinden voor de praktische regeling van de eredienst, die aan dit Sacrament ook na de Mis is verschuldigd, en voor het samengaan ervan met de juiste regeling van het Misoffer, in de geest van de voorschriften van het Tweede Vaticaans Concilie[d:4] en van andere documenten van de apostolische Stoel aangaande dit onderwerp. vgl: Mysterium Fidei, 56-66[[[392|56-66]]] vgl: Mediator Dei et hominum, 65-135[[[419|65-135]]] vgl: Instructio de musica sacra et sacra liturgia[[[1563]]] vgl: Inter Oecumenici[[[2709]]]
Referenties naar alinea 3g: 8
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Sacramentum Caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Tot de deelnemers aan de Voltallige Vergadering van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
4
De algemene bedoeling van deze Instructie
Daarom heeft paus Paulus VI aan de Raad tot uivoering van de Constitutie over de heilige liturgie de opdracht gegeven, een bijzondere instructie op te stellen met dergelijke praktische richtlijnen, meer aangepast aan de tegenwoordige omstandigheden. De opzet van deze richtlijnen moet vooral zijn, dat men niet alleen aandacht heeft voor de meer algemene beginselen, die in de catechese over de Eucharistie aan het volk moeten worden bijgebracht, maar ook dat de tekenen meer begrijpelijk worden, waaronder de Eucharistie als de gedachtenis van de Heer wordt gevierd en als een blijvend sacrament in de Kerk wordt vereerd. Want ofschoon dit mysterie dit verhevene en unieke heeft, dat de bewerker van de heiligheid daarin zelf tegenwoordig is, toch heeft het met de andere sacramenten gemeen, dat het een symbool is van een heilige werkelijkheid en de zichtbare gestalte van de onzichtbare genade. vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 5-7[[[679|5-7]]] vgl: Summa Theologiae Tertia Parsq. 60 a. 1[[[t:iiia q. 60 a. 1]]] Daarom zal het des te zekerder en des te doeltreffender de geest en het leven van de gelovigen doordringen, naarmate de tekenen, waaronder het wordt gevierd en vereerd, duidelijker zijn en beter uitkomen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 33,59[[[570|33.59]]]
Daarom heeft paus Paulus VI aan de Raad tot uivoering van de Constitutie over de heilige liturgie de opdracht gegeven, een bijzondere instructie op te stellen met dergelijke praktische richtlijnen, meer aangepast aan de tegenwoordige omstandigheden. De opzet van deze richtlijnen moet vooral zijn, dat men niet alleen aandacht heeft voor de meer algemene beginselen, die in de catechese over de Eucharistie aan het volk moeten worden bijgebracht, maar ook dat de tekenen meer begrijpelijk worden, waaronder de Eucharistie als de gedachtenis van de Heer wordt gevierd en als een blijvend sacrament in de Kerk wordt vereerd. Want ofschoon dit mysterie dit verhevene en unieke heeft, dat de bewerker van de heiligheid daarin zelf tegenwoordig is, toch heeft het met de andere sacramenten gemeen, dat het een symbool is van een heilige werkelijkheid en de zichtbare gestalte van de onzichtbare genade. vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 5-7[[[679|5-7]]] vgl: Summa Theologiae Tertia Parsq. 60 a. 1[[[t:iiia q. 60 a. 1]]] Daarom zal het des te zekerder en des te doeltreffender de geest en het leven van de gelovigen doordringen, naarmate de tekenen, waaronder het wordt gevierd en vereerd, duidelijker zijn en beter uitkomen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 33,59[[[570|33.59]]]
Referenties naar alinea 4: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- I Enkele meer algemene beginselen, waarop men vooral moet letten bij het catechetisch onderricht aan het volk over de Eucharistie.
5
Vereisten voor de zielzorgers, die catechetisch onderricht moeten geven over dit mysterie
Wil het geheim van de Eucharistie geleidelijk kunnen doordringen in de geest en het leven van de gelovigen, dan is een juiste catechese onontbeerlijk. Om deze catechese goed te kunnen geven moeten de zielzorgers vooral de volledige geloofsleer, zoals die in de documenten van het leerambt ligt vervat, voor ogen houden, en ook theoretisch en praktisch zich de geest van de Kerk op dit punt beter trachten eigen te maken. vgl: Sacrosanctum Concilium, 14,17-18[[[570|14.17-18]]] Dan alleen zullen zij gemakkelijk kunnen uitmaken, welke van de vele aspecten van dit mysterie in bepaalde gevallen de gelovigen het beste aanspreken.
Uitgaande van wat in nr 3[al:3] is gezegd, moet men onder meer bijzonder letten op het volgende.
Wil het geheim van de Eucharistie geleidelijk kunnen doordringen in de geest en het leven van de gelovigen, dan is een juiste catechese onontbeerlijk. Om deze catechese goed te kunnen geven moeten de zielzorgers vooral de volledige geloofsleer, zoals die in de documenten van het leerambt ligt vervat, voor ogen houden, en ook theoretisch en praktisch zich de geest van de Kerk op dit punt beter trachten eigen te maken. vgl: Sacrosanctum Concilium, 14,17-18[[[570|14.17-18]]] Dan alleen zullen zij gemakkelijk kunnen uitmaken, welke van de vele aspecten van dit mysterie in bepaalde gevallen de gelovigen het beste aanspreken.
Uitgaande van wat in nr 3[al:3] is gezegd, moet men onder meer bijzonder letten op het volgende.
Referenties naar alinea 5: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
6
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Het geheim van de Eucharistie als middelpunt van heel het kerkelijk leven
De catechese omtrent de Eucharistie moet tot doel hebben, de gelovigen in te prenten, dat de viering van de Eucharistie werkelijk het middelpunt is van heel het christelijk leven, zowel voor de universele Kerk als voor de plaatselijke gemeenschappen van de Kerk. Want, de andere sacramenten, gelijk ook alle kerkelijke bedieningen en apostolaatwerken, hangen nauw samen met de heilige Eucharistie en zijn hierop gericht. In de heilige Eucharistie immers ligt heel de geestelijke rijkdom van de Kerk vervat, Christus zelf namelijk, „ons Pasen en het levend brood, die door Zijn vlees, dat tot leven werd gewekt en levenwekkend is door de kracht van de Heilige Geest, het leven schenkt aan de mensen, die zó een uitnodiging en een prikkel ontvangen om zichzelf, hun arbeid en al het geschapene samen met Hem aan God op te dragen”. Presbyterorum Ordinis, 5[[704|5]] De gemeenschap van het goddelijk leven en de eenheid van het volk Gods, waardoor de Kerk in stand wordt gehouden, worden door de Eucharistie treffend verzinnebeeld en op prachtige wijze verwezenlijkt. vgl: Lumen Gentium, 11[[[617|11]]] vgl: Unitatis Redintegratio, 2,15[[[618|2.15]]] De Eucharistie vormt het hoogtepunt zowel van Gods handelen, waardoor Hij in Christus de wereld heiligt, als van de eredienst, die de mensen schenken aan Christus en door Hem aan de Vader in de Heilige Geest. vgl: Sacrosanctum Concilium, 10[[[570|10]]] En de viering ervan „draagt er ten zeerste toe bij, dat de gelovigen het mysterie van Christus in hun leven tot uitdrukking brengen en aan anderen openbaren, evenals de echte aard van de ware Kerk”. Sacrosanctum Concilium, 2[[570|2]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 41[[[570|41]]]
De catechese omtrent de Eucharistie moet tot doel hebben, de gelovigen in te prenten, dat de viering van de Eucharistie werkelijk het middelpunt is van heel het christelijk leven, zowel voor de universele Kerk als voor de plaatselijke gemeenschappen van de Kerk. Want, de andere sacramenten, gelijk ook alle kerkelijke bedieningen en apostolaatwerken, hangen nauw samen met de heilige Eucharistie en zijn hierop gericht. In de heilige Eucharistie immers ligt heel de geestelijke rijkdom van de Kerk vervat, Christus zelf namelijk, „ons Pasen en het levend brood, die door Zijn vlees, dat tot leven werd gewekt en levenwekkend is door de kracht van de Heilige Geest, het leven schenkt aan de mensen, die zó een uitnodiging en een prikkel ontvangen om zichzelf, hun arbeid en al het geschapene samen met Hem aan God op te dragen”. Presbyterorum Ordinis, 5[[704|5]] De gemeenschap van het goddelijk leven en de eenheid van het volk Gods, waardoor de Kerk in stand wordt gehouden, worden door de Eucharistie treffend verzinnebeeld en op prachtige wijze verwezenlijkt. vgl: Lumen Gentium, 11[[[617|11]]] vgl: Unitatis Redintegratio, 2,15[[[618|2.15]]] De Eucharistie vormt het hoogtepunt zowel van Gods handelen, waardoor Hij in Christus de wereld heiligt, als van de eredienst, die de mensen schenken aan Christus en door Hem aan de Vader in de Heilige Geest. vgl: Sacrosanctum Concilium, 10[[[570|10]]] En de viering ervan „draagt er ten zeerste toe bij, dat de gelovigen het mysterie van Christus in hun leven tot uitdrukking brengen en aan anderen openbaren, evenals de echte aard van de ware Kerk”. Sacrosanctum Concilium, 2[[570|2]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 41[[[570|41]]]
Referenties naar alinea 6: 4
Catechismus van de Katholieke Kerk ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
7
Het geheim van de Eucharistie als middelpunt van de plaatselijke Kerk
Door de Eucharistie „leeft en groeit de Kerk voortdurend. Deze Kerk van Christus is werkelijk aanwezig in alle rechtmatige gemeenschappen van gelovigen, die in vereniging met haar herders, in het Nieuwe Testament eveneens Kerken worden genoemd. Zij vormen immers daar, waar zij zijn, het nieuwe volk, door God geroepen in de Heilige Geest en in volle overtuiging. (1 Tess. 1, 5)[[b:1 Tess. 1, 5]] In die gemeenschappen worden door de prediking van Christus’ Evangelie de gelovigen verzameld en wordt het geheim gevierd van het Avondmaal van de Heer, ‘opdat door het Lichaam en Bloed van de Heer alle broeders van de gemeenschap innig met elkaar worden verenigd’.” Roeping tot heiligheid[[32]] In iedere gemeenschap, verenigd rondom het altaar en geleid door het heilig ministerie van de bisschop Lumen Gentium, 26[[617|26]] of van de priester, die de bisschop vertegenwoordigt, vgl: Sacrosanctum Concilium, 42[[[570|42]]] „zien wij het symbool van die liefde en ‘van die eenheid van het mystieke Lichaam, die de onontbeerlijke voorwaarde is voor het heil’.” vgl: Summa Theologiae Tertia Parsq. 73 a. 3[[[t:iiia q. 73 a. 3]]] In deze gemeenschappen, hoewel vaak klein en arm of verspreid, is Christus aanwezig, die met zijn kracht de éne, heilige, katholieke en apostolische Kerk tot een eenheid samenbindt. Want ‘het deelnemen aan het Lichaam en Bloed van Christus heeft juist deze uitwerking, dat wij omgevormd worden in hetgeen wij nuttigen’.” 63, 7: PL 54, 357C[[913]] Lumen Gentium, 26[[617|26]]
Door de Eucharistie „leeft en groeit de Kerk voortdurend. Deze Kerk van Christus is werkelijk aanwezig in alle rechtmatige gemeenschappen van gelovigen, die in vereniging met haar herders, in het Nieuwe Testament eveneens Kerken worden genoemd. Zij vormen immers daar, waar zij zijn, het nieuwe volk, door God geroepen in de Heilige Geest en in volle overtuiging. (1 Tess. 1, 5)[[b:1 Tess. 1, 5]] In die gemeenschappen worden door de prediking van Christus’ Evangelie de gelovigen verzameld en wordt het geheim gevierd van het Avondmaal van de Heer, ‘opdat door het Lichaam en Bloed van de Heer alle broeders van de gemeenschap innig met elkaar worden verenigd’.” Roeping tot heiligheid[[32]] In iedere gemeenschap, verenigd rondom het altaar en geleid door het heilig ministerie van de bisschop Lumen Gentium, 26[[617|26]] of van de priester, die de bisschop vertegenwoordigt, vgl: Sacrosanctum Concilium, 42[[[570|42]]] „zien wij het symbool van die liefde en ‘van die eenheid van het mystieke Lichaam, die de onontbeerlijke voorwaarde is voor het heil’.” vgl: Summa Theologiae Tertia Parsq. 73 a. 3[[[t:iiia q. 73 a. 3]]] In deze gemeenschappen, hoewel vaak klein en arm of verspreid, is Christus aanwezig, die met zijn kracht de éne, heilige, katholieke en apostolische Kerk tot een eenheid samenbindt. Want ‘het deelnemen aan het Lichaam en Bloed van Christus heeft juist deze uitwerking, dat wij omgevormd worden in hetgeen wij nuttigen’.” 63, 7: PL 54, 357C[[913]] Lumen Gentium, 26[[617|26]]
Referenties naar alinea 7: 1
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
8
Het geheim van de Eucharistie en de eenheid van de christenen
Naast datgene, wat betrekking heeft op de kerkelijke gemeenschap en de afzonderlijke gelovigen, moeten de zielzorgers ook zorgvuldig aandacht schenken aan dát onderdeel van de kerkelijke leer, waarin gezegd wordt, dat door de gedachtenis van de Heer, gevierd volgens Zijn wil, de eenheid van allen, die in Hem geloven, wordt verzinnebeeld en verwezenlijkt. vgl: Lumen Gentium, 3,7,11,26[[[617|3.7.11.26]]] vgl: Unitatis Redintegratio, 2[[[618|2]]]
Overeenkomstig het decreet over het Oecumenisme vgl: Unitatis Redintegratio, 15,22[[[618|15.22]]] van het Tweede Vaticaans Concilie[d:4] trachtte men de gelovigen te brengen tot een juiste waardering van de waarden, die behouden zijn in de eucharistische traditie, die de broeders van de andere christelijke belijdenissen volgen bij de viering van het Avondmaal des Heren. Want wanneer zij „in het heilig Avondmaal de dood en verrijzenis van de Heer gedenken, belijden zij, dat het leven in gemeenschap met Christus wordt betekend, en verwachten zij Zijn glorievolle komst”. Unitatis Redintegratio, 22[[618|22]] Zij echter, die het Sacrament van de Wijding nog bezitten, „hebben” in de viering van de Eucharistie „verenigd met hun bisschop, toegang tot God de Vader door de Zoon, het Woord, dat mens geworden, gestorven en verheerlijkt is, in de uitstorting van de Heilige Geest, en treden zo in gemeenschap met de Allerheiligste Drie-eenheid en worden ‘deelachtig aan de goddelijke natuur’. (2 Pt. 1, 4)[[b:2 Pt. 1, 4]] Daarom wordt door de viering van de Eucharistie van de Heer in deze afzonderlijke kerken de Kerk van God opgebouwd en tot groei gebracht, en in de concelebratie wordt hun gemeenschap zichtbaar”. Unitatis Redintegratio, 15[[618|15]]
Vooral bij de viering van het geheim van de eenheid behoren alle christenen de pijn te gevoelen over de verdeeldheid, die hen van elkaar scheidt. Laten zij daarom God bidden, dat alle leerlingen van Christus een steeds dieper inzicht krijgen in de ware betekenis van het geheim van de Eucharistie en het zó vieren, dat zij, door deel te hebben aan het Lichaam van Christus, één lichaam vormen, (1 Kor. 10, 17)[[b:1 Kor. 10, 17]] „verbonden met dezelfde banden, waardoor Hij zelf het gevestigd wilde zien”. Mysterium Fidei, 73[[392|73]]
Naast datgene, wat betrekking heeft op de kerkelijke gemeenschap en de afzonderlijke gelovigen, moeten de zielzorgers ook zorgvuldig aandacht schenken aan dát onderdeel van de kerkelijke leer, waarin gezegd wordt, dat door de gedachtenis van de Heer, gevierd volgens Zijn wil, de eenheid van allen, die in Hem geloven, wordt verzinnebeeld en verwezenlijkt. vgl: Lumen Gentium, 3,7,11,26[[[617|3.7.11.26]]] vgl: Unitatis Redintegratio, 2[[[618|2]]]
Overeenkomstig het decreet over het Oecumenisme vgl: Unitatis Redintegratio, 15,22[[[618|15.22]]] van het Tweede Vaticaans Concilie[d:4] trachtte men de gelovigen te brengen tot een juiste waardering van de waarden, die behouden zijn in de eucharistische traditie, die de broeders van de andere christelijke belijdenissen volgen bij de viering van het Avondmaal des Heren. Want wanneer zij „in het heilig Avondmaal de dood en verrijzenis van de Heer gedenken, belijden zij, dat het leven in gemeenschap met Christus wordt betekend, en verwachten zij Zijn glorievolle komst”. Unitatis Redintegratio, 22[[618|22]] Zij echter, die het Sacrament van de Wijding nog bezitten, „hebben” in de viering van de Eucharistie „verenigd met hun bisschop, toegang tot God de Vader door de Zoon, het Woord, dat mens geworden, gestorven en verheerlijkt is, in de uitstorting van de Heilige Geest, en treden zo in gemeenschap met de Allerheiligste Drie-eenheid en worden ‘deelachtig aan de goddelijke natuur’. (2 Pt. 1, 4)[[b:2 Pt. 1, 4]] Daarom wordt door de viering van de Eucharistie van de Heer in deze afzonderlijke kerken de Kerk van God opgebouwd en tot groei gebracht, en in de concelebratie wordt hun gemeenschap zichtbaar”. Unitatis Redintegratio, 15[[618|15]]
Vooral bij de viering van het geheim van de eenheid behoren alle christenen de pijn te gevoelen over de verdeeldheid, die hen van elkaar scheidt. Laten zij daarom God bidden, dat alle leerlingen van Christus een steeds dieper inzicht krijgen in de ware betekenis van het geheim van de Eucharistie en het zó vieren, dat zij, door deel te hebben aan het Lichaam van Christus, één lichaam vormen, (1 Kor. 10, 17)[[b:1 Kor. 10, 17]] „verbonden met dezelfde banden, waardoor Hij zelf het gevestigd wilde zien”. Mysterium Fidei, 73[[392|73]]
Referenties naar alinea 8: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
9
55
Vicesimus Quintus Annus ->=geentekst=
Immensae caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
55
De verschillende wijzen van Christus’ tegenwoordigheid
Voor een dieper inzicht in het geheim van de Eucharistie moet men de gelovigen ook onderrichten omtrent de voornaamste wijzen, waarop de Heer zelf bij Zijn Kerk tegenwoordig is in de liturgische vieringen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 7[[[570|7]]]
Hij is altijd tegenwoordig in de vergadering van de gelovigen, die in zijn naam bijeen zijn. ( Mt. 18, 20)[[b: Mt. 18, 20]] Hij is ook tegenwoordig in Zijn woord, omdat Hij het is, Die spreekt, wanneer in de Kerk de heilige Schrift wordt gelezen.
Hij is tegenwoordig in het eucharistisch offer, zowel in de persoon van de bedienaar, „dezelfde die zich nu door de bediening van de priesters offert, nadat Hij zich toen op het kruis geofferd heeft”, Sessio XXII - Doctrina de sanctissimo Missae sacrificio, 6[[694|6]] alsook en wel vooral onder de eucharistische gedaanten. vgl: Sacrosanctum Concilium, 7[[[570|7]]] Want in dit sacrament is op een unieke wijze Christus geheel en onverdeeld tegenwoordig, God en mens, substantieel en zonder onderbreking. Deze tegenwoordigheid van Christus onder de gedaanten „wordt een werkelijke tegenwoordigheid genoemd, niet bij wijze van uitsluiting, alsof de andere manieren van tegenwoordigheid niet werkelijk zouden zijn, maar bij wijze van uitnemendheid.” Mysterium Fidei, 39[[392|39]]
Voor een dieper inzicht in het geheim van de Eucharistie moet men de gelovigen ook onderrichten omtrent de voornaamste wijzen, waarop de Heer zelf bij Zijn Kerk tegenwoordig is in de liturgische vieringen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 7[[[570|7]]]
Hij is altijd tegenwoordig in de vergadering van de gelovigen, die in zijn naam bijeen zijn. ( Mt. 18, 20)[[b: Mt. 18, 20]] Hij is ook tegenwoordig in Zijn woord, omdat Hij het is, Die spreekt, wanneer in de Kerk de heilige Schrift wordt gelezen.
Hij is tegenwoordig in het eucharistisch offer, zowel in de persoon van de bedienaar, „dezelfde die zich nu door de bediening van de priesters offert, nadat Hij zich toen op het kruis geofferd heeft”, Sessio XXII - Doctrina de sanctissimo Missae sacrificio, 6[[694|6]] alsook en wel vooral onder de eucharistische gedaanten. vgl: Sacrosanctum Concilium, 7[[[570|7]]] Want in dit sacrament is op een unieke wijze Christus geheel en onverdeeld tegenwoordig, God en mens, substantieel en zonder onderbreking. Deze tegenwoordigheid van Christus onder de gedaanten „wordt een werkelijke tegenwoordigheid genoemd, niet bij wijze van uitsluiting, alsof de andere manieren van tegenwoordigheid niet werkelijk zouden zijn, maar bij wijze van uitnemendheid.” Mysterium Fidei, 39[[392|39]]
Referenties naar alinea 9: 6
Mane nobiscum, Domine ->=geentekst=Vicesimus Quintus Annus ->=geentekst=
Immensae caritatis ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Memoriale Domini ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
10
De band tussen de liturgie van het woord en de eucharistische liturgie
De zielzorgers zullen dus „de gelovigen met zorg leren, dat zij aan de gehele Mis moeten deelnemen” door het nauwe verband te laten uitkomen, dat er bestaat tussen de liturgie van het woord en de viering van de Maaltijd des Heren, zodat de mensen duidelijk beseffen, hoe deze twee één enkele act van eredienst vormen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 56[[[570|56]]] Want „de prediking van het woord is noodzakelijk voor de bediening zelf van de sacramenten, die immers de sacramenten zijn van het geloof, dat ontstaat uit en gevoed wordt door het woord”. Presbyterorum Ordinis, 4[[704|4]] Dit geldt vooral van de viering van de Mis, waarin de liturgie van het woord tot doel heeft, de nauwe band tussen het verkondigen en het aanhoren van Gods woord enerzijds en het mysterie van de Eucharistie anderzijds op bijzondere wijze tot zijn recht te laten komen. Presbyterorum Ordinis, 4[[704|4]] 3[[al:3]] Het aanhoren van Gods woord dient dus de gelovigen tot het inzicht te brengen, dat Gods grote daden, die worden verkondigd, hun hoogtepunt bereiken in het Paasmysterie, waarvan de gedachtenis in de Mis sacramenteel wordt gevierd. Aldus zullen de gelovigen, gevoed door het ontvangen woord van God, met dankbaarheid komen tot een vruchtbare deelname aan de heilsgeheimen. Zo wordt de Kerk gesterkt met het brood van het leven aan de tafel van Gods woord en aan de tafel van Christus’ Lichaam. vgl: Dei Verbum, 21[[[576|21]]]
De zielzorgers zullen dus „de gelovigen met zorg leren, dat zij aan de gehele Mis moeten deelnemen” door het nauwe verband te laten uitkomen, dat er bestaat tussen de liturgie van het woord en de viering van de Maaltijd des Heren, zodat de mensen duidelijk beseffen, hoe deze twee één enkele act van eredienst vormen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 56[[[570|56]]] Want „de prediking van het woord is noodzakelijk voor de bediening zelf van de sacramenten, die immers de sacramenten zijn van het geloof, dat ontstaat uit en gevoed wordt door het woord”. Presbyterorum Ordinis, 4[[704|4]] Dit geldt vooral van de viering van de Mis, waarin de liturgie van het woord tot doel heeft, de nauwe band tussen het verkondigen en het aanhoren van Gods woord enerzijds en het mysterie van de Eucharistie anderzijds op bijzondere wijze tot zijn recht te laten komen. Presbyterorum Ordinis, 4[[704|4]] 3[[al:3]] Het aanhoren van Gods woord dient dus de gelovigen tot het inzicht te brengen, dat Gods grote daden, die worden verkondigd, hun hoogtepunt bereiken in het Paasmysterie, waarvan de gedachtenis in de Mis sacramenteel wordt gevierd. Aldus zullen de gelovigen, gevoed door het ontvangen woord van God, met dankbaarheid komen tot een vruchtbare deelname aan de heilsgeheimen. Zo wordt de Kerk gesterkt met het brood van het leven aan de tafel van Gods woord en aan de tafel van Christus’ Lichaam. vgl: Dei Verbum, 21[[[576|21]]]
Referenties naar alinea 10: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
11
Het algemeen priesterschap en het ambtelijk priesterschap bij de viering van de Eucharistie
Deze actieve deelname in gemeenschap zal des te bewuster en heilzamer zijn, naarmate de gelovigen een beter begrip hebben van de plaats, die hun bij de liturgische vergadering toekomt, en van de functies, die zij bij de eucharistische handeling hebben te vervullen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 14,26,30,38[[[570|14.26.30.38]]] In de catechese moet daarom de leer over het koninklijk priesterschap, waartoe de gelovigen door de wedergeboorte en de zalving van de Heilige Geest zijn gewijd, worden uiteengezet. vgl: Lumen Gentium, 10[[[617|10]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2[[[704|2]]] vgl: Mysterium Fidei, 31[[[392|31]]] In aansluiting hierop moet nader verklaard worden de taak van het ambtelijk priesterschap bij de viering van de Eucharistie, dat wezenlijk en niet slechts gradueel verschilt van het algemeen priesterschap van de gelovigen vgl: Lumen Gentium, 10[[[617|10]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2,5[[[704|2.5]]], en verder de functies van anderen, die hierbij een dienende taak verrichten. vgl: Sacrosanctum Concilium, 28,29[[[570|28.29]]]
Deze actieve deelname in gemeenschap zal des te bewuster en heilzamer zijn, naarmate de gelovigen een beter begrip hebben van de plaats, die hun bij de liturgische vergadering toekomt, en van de functies, die zij bij de eucharistische handeling hebben te vervullen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 14,26,30,38[[[570|14.26.30.38]]] In de catechese moet daarom de leer over het koninklijk priesterschap, waartoe de gelovigen door de wedergeboorte en de zalving van de Heilige Geest zijn gewijd, worden uiteengezet. vgl: Lumen Gentium, 10[[[617|10]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2[[[704|2]]] vgl: Mysterium Fidei, 31[[[392|31]]] In aansluiting hierop moet nader verklaard worden de taak van het ambtelijk priesterschap bij de viering van de Eucharistie, dat wezenlijk en niet slechts gradueel verschilt van het algemeen priesterschap van de gelovigen vgl: Lumen Gentium, 10[[[617|10]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 2,5[[[704|2.5]]], en verder de functies van anderen, die hierbij een dienende taak verrichten. vgl: Sacrosanctum Concilium, 28,29[[[570|28.29]]]
Referenties naar alinea 11: 1
Cum in Neerlandia ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
12
Waarin de actieve deelname aan de Mis bestaat
Men moet dus duidelijk maken, hoe allen, die voor de Eucharistieviering samenkomen, het heilig volk uitmaken, dat samen met de bedienaars een rol speelt bij de heilige handeling. Alleen de priester, als vertegenwoordiger van Christus, consacreert brood en wijn. De behandeling echter van de gelovigen bij de Eucharistie bestaat hierin, dat zij, indachtig het lijden, de verrijzenis en de heerlijkheid van de Heer, dank brengen aan God en de onbevlekte offerande opdragen niet alleen door de handen van de priester, maar ook tezamen met hem, en dat door het ontvangen van het Lichaam des Heren hun gemeenschap met God en met elkaar, die de vrucht moet zijn van de deelname aan het Misoffer, vervolmaakt wordt. vgl: Sacrosanctum Concilium, 48,106[[[570|48.106]]] Want de deelname aan de Mis is volmaakter, wanneer zij in de juiste gesteltenis in de Mis zelf sacramenteel het Lichaam des Heren nuttigen overeenkomstig Zijn eigen uitnodiging: „Neemt en eet.” vgl: Sacrosanctum Concilium, 55[[[570|55]]] Evenals het lijden van Christus heeft dit offer, hoewel het voor allen wordt opgedragen, toch „slechts zijn uitwerking in hen, die zich door geloof en liefde verenigen met het lijden van Christus… en het komt aan hen ten goede naar de mate van hun godsvrucht”. Summa Theologiae Tertia Parsq. 79 a. 7 ad 2[[t:iiia q. 79 a. 7 ad 2]]Dit alles moet aan de gelovigen zó worden verklaard, dat het hen brengt tot een actief deelnemen aan de Mis zowel innerlijk als door de uiterlijke ceremonies, overeenkomstig de beginselen van de Constitutie over de heilige liturgie vgl: Sacrosanctum Concilium, 26-32[[[570|26-32]]], die nader zijn uitgewerkt in de Instructie Inter Oecumenici[2709] van 26 september 1964, in de Instructie van 5 maart 1967 Musicam Sacram[1564] en in de Instructie Tres abhinc annos[2716] van 4 mei 1967.
Men moet dus duidelijk maken, hoe allen, die voor de Eucharistieviering samenkomen, het heilig volk uitmaken, dat samen met de bedienaars een rol speelt bij de heilige handeling. Alleen de priester, als vertegenwoordiger van Christus, consacreert brood en wijn. De behandeling echter van de gelovigen bij de Eucharistie bestaat hierin, dat zij, indachtig het lijden, de verrijzenis en de heerlijkheid van de Heer, dank brengen aan God en de onbevlekte offerande opdragen niet alleen door de handen van de priester, maar ook tezamen met hem, en dat door het ontvangen van het Lichaam des Heren hun gemeenschap met God en met elkaar, die de vrucht moet zijn van de deelname aan het Misoffer, vervolmaakt wordt. vgl: Sacrosanctum Concilium, 48,106[[[570|48.106]]] Want de deelname aan de Mis is volmaakter, wanneer zij in de juiste gesteltenis in de Mis zelf sacramenteel het Lichaam des Heren nuttigen overeenkomstig Zijn eigen uitnodiging: „Neemt en eet.” vgl: Sacrosanctum Concilium, 55[[[570|55]]] Evenals het lijden van Christus heeft dit offer, hoewel het voor allen wordt opgedragen, toch „slechts zijn uitwerking in hen, die zich door geloof en liefde verenigen met het lijden van Christus… en het komt aan hen ten goede naar de mate van hun godsvrucht”. Summa Theologiae Tertia Parsq. 79 a. 7 ad 2[[t:iiia q. 79 a. 7 ad 2]]Dit alles moet aan de gelovigen zó worden verklaard, dat het hen brengt tot een actief deelnemen aan de Mis zowel innerlijk als door de uiterlijke ceremonies, overeenkomstig de beginselen van de Constitutie over de heilige liturgie vgl: Sacrosanctum Concilium, 26-32[[[570|26-32]]], die nader zijn uitgewerkt in de Instructie Inter Oecumenici[2709] van 26 september 1964, in de Instructie van 5 maart 1967 Musicam Sacram[1564] en in de Instructie Tres abhinc annos[2716] van 4 mei 1967.
Referenties naar alinea 12: 1
Instructio de Peculiaribus Casibus Admittendi Alios Christianos ad Communionem Eucharisticam in Ecclesia Catholica ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
13
De vruchten van de viering van de Eucharistie in het dagelijks leven van de gelovigen
De gelovigen moeten in hun handelwijze en leven trachten te bewaren, wat zij bij de viering van de Eucharistie door het geloof en het sacrament hebben ontvangen. Laten zij er dus naar streven om met blijdschap heel hun levensweg te gaan in de kracht van die hemelse spijs door deel te nemen aan de dood en de verrijzenis van de Heer. Laat dus iedereen, na aan de Mis te hebben deelgenomen, „zijn best doen, goede werken te verrichten, God te behagen en rechtschapen te leven, vol toewijding aan de Kerk, volbrengend wat hij heeft geleerd en toenemend in godsvrucht”, 21: ed. B. botte 1963, 58-59[[1159|+92]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 9,10[[[570|9.10]]] vgl: Apostolicam Actuositatem, 3[[[653|3]]] vgl: Ad Gentes Divinitus, 39[[[703|39]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 5[[[704|5]]] met het vaste voornemen, de wereld te doordringen van christelijke geest en tevens „in alle omstandigheden, midden in de menselijke samenleving” een getuige van Christus te zijn. vgl: Gaudium et Spes, 43[[[575|43]]] Want „de opbouw van een christelijke gemeenschap is niet mogelijk zonder dat ze haar oorsprong en middelpunt vindt in de viering van de heilige Eucharistie, die dus het uitgangspunt moet zijn van elke vorming tot gemeenschapsgeest”. Presbyterorum Ordinis, 6[[704|6]]
De gelovigen moeten in hun handelwijze en leven trachten te bewaren, wat zij bij de viering van de Eucharistie door het geloof en het sacrament hebben ontvangen. Laten zij er dus naar streven om met blijdschap heel hun levensweg te gaan in de kracht van die hemelse spijs door deel te nemen aan de dood en de verrijzenis van de Heer. Laat dus iedereen, na aan de Mis te hebben deelgenomen, „zijn best doen, goede werken te verrichten, God te behagen en rechtschapen te leven, vol toewijding aan de Kerk, volbrengend wat hij heeft geleerd en toenemend in godsvrucht”, 21: ed. B. botte 1963, 58-59[[1159|+92]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 9,10[[[570|9.10]]] vgl: Apostolicam Actuositatem, 3[[[653|3]]] vgl: Ad Gentes Divinitus, 39[[[703|39]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 5[[[704|5]]] met het vaste voornemen, de wereld te doordringen van christelijke geest en tevens „in alle omstandigheden, midden in de menselijke samenleving” een getuige van Christus te zijn. vgl: Gaudium et Spes, 43[[[575|43]]] Want „de opbouw van een christelijke gemeenschap is niet mogelijk zonder dat ze haar oorsprong en middelpunt vindt in de viering van de heilige Eucharistie, die dus het uitgangspunt moet zijn van elke vorming tot gemeenschapsgeest”. Presbyterorum Ordinis, 6[[704|6]]
Referenties naar alinea 13: 1
Immensae caritatis ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
14
Het catechetisch onderricht over de Mis aan de kinderen
Zij, die belast zijn met de godsdienstige vorming van de kinderen, vooral de ouders, de pastoor en de onderwijzers, moeten, wanneer zij hen geleidelijk inwijden in de kennis van het heilsmysterie, vgl: Gravissimum Educationis, 2[[[647|2]]] naar behoren werk maken van de catechese over de Mis. De catechese omtrent de Eucharistie, aangepast uiteraard aan de leeftijd en het bevattingsvermogen van de kinderen, moet er op gericht zijn, hun de betekenis van de Mis bij te brengen door middel van de voornaamste ceremonies en gebeden, ook met het oog op hun deelnemen aan het leven van de Kerk. Op dit alles moet men vooral letten bij de voorbereiding van de kinderen op de Eerste Communie, zodat deze eerste Communie werkelijk een volledige opname wordt in het Lichaam van Christus. vgl: Presbyterorum Ordinis, 5[[[704|5]]]
Zij, die belast zijn met de godsdienstige vorming van de kinderen, vooral de ouders, de pastoor en de onderwijzers, moeten, wanneer zij hen geleidelijk inwijden in de kennis van het heilsmysterie, vgl: Gravissimum Educationis, 2[[[647|2]]] naar behoren werk maken van de catechese over de Mis. De catechese omtrent de Eucharistie, aangepast uiteraard aan de leeftijd en het bevattingsvermogen van de kinderen, moet er op gericht zijn, hun de betekenis van de Mis bij te brengen door middel van de voornaamste ceremonies en gebeden, ook met het oog op hun deelnemen aan het leven van de Kerk. Op dit alles moet men vooral letten bij de voorbereiding van de kinderen op de Eerste Communie, zodat deze eerste Communie werkelijk een volledige opname wordt in het Lichaam van Christus. vgl: Presbyterorum Ordinis, 5[[[704|5]]]
Referenties naar alinea 14: 1
Directorium de Missis cum pueris ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
15
De catechese over de Mis moet uitgaan van de ceremonies en gebeden
Het Concilie van Trente[d:21] schrijft de zielzorgers voor, dikwijls „persoonlijk of door middel van anderen, een uitleg te geven over datgene, wat in de Mis wordt gelezen, en onder meer een of ander punt van het mysterie van dit heilig offer te verklaren”. Sessio XXII - Doctrina de sanctissimo Missae sacrificio, 12[[694|12]]
Laten dus de zielzorgers door een aangepaste catechese hun gelovigen een diep inzicht in dit geloofsgeheim trachten bij te brengen, uitgaande van de geheimen van het liturgisch jaar en van de ceremonies en gebeden, die in de viering voorkomen, om zo de betekenis er van, vooral van het grote eucharistisch gebed, te verhelderen, en hen zo te voeren tot een ware kijk op het geheim, dat daardoor wordt betekend en voltrokken.
Het Concilie van Trente[d:21] schrijft de zielzorgers voor, dikwijls „persoonlijk of door middel van anderen, een uitleg te geven over datgene, wat in de Mis wordt gelezen, en onder meer een of ander punt van het mysterie van dit heilig offer te verklaren”. Sessio XXII - Doctrina de sanctissimo Missae sacrificio, 12[[694|12]]
Laten dus de zielzorgers door een aangepaste catechese hun gelovigen een diep inzicht in dit geloofsgeheim trachten bij te brengen, uitgaande van de geheimen van het liturgisch jaar en van de ceremonies en gebeden, die in de viering voorkomen, om zo de betekenis er van, vooral van het grote eucharistisch gebed, te verhelderen, en hen zo te voeren tot een ware kijk op het geheim, dat daardoor wordt betekend en voltrokken.
Referenties naar alinea 15: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- II De viering van de Gedachtenis des Heren.
- Eerste hoofdstuk Enkele algemene richtlijnen voor een goed geregelde viering van de Gedachtenis des Heren in de gemeenschap van de gelovigen.
16
De eenheid van de gemeenschap, uitgedrukt in de viering
Aangezien op grond van het doopsel „er geen Jood meer is of Griek, geen slaaf of vrije, geen man of vrouw”, maar allen één zijn in Christus Jezus (Gal. 3, 28)[b:Gal. 3, 28], komt in de Eucharistieviering de aard van de Kerk het volledigst tot uitdrukking in die bijeenkomst, waarin gelovigen van iedere categorie, leeftijd en stand samen zijn. De eenheid echter van zulk een gemeenschap, die ontstaat uit het éne brood, waaraan allen deel hebben, (1 Kor. 10, 17)[[b:1 Kor. 10, 17]] heeft een hiërarchische structuur en vraagt daarom, dat „iedereen, bedienaar of gelovige, bij het uitoefenen van zijn functie, uitsluitend en volledig datgene verricht, wat hem uit de aard van de zaak en volgens de liturgische richtlijnen toekomt.” Sacrosanctum Concilium, 28[[570|28]] Een prachtig voorbeeld van deze eenheid vindt men „in de volledige en actieve deelname van heel het heilige volk Gods…aan dezelfde Eucharistie, in één gebed, aan het éne altaar, waar de bisschop voorzit, omringd door zijn priestercollege en dienaren”. Sacrosanctum Concilium, 41[[570|41]] vgl: Lumen Gentium, 26[[[617|26]]]
Aangezien op grond van het doopsel „er geen Jood meer is of Griek, geen slaaf of vrije, geen man of vrouw”, maar allen één zijn in Christus Jezus (Gal. 3, 28)[b:Gal. 3, 28], komt in de Eucharistieviering de aard van de Kerk het volledigst tot uitdrukking in die bijeenkomst, waarin gelovigen van iedere categorie, leeftijd en stand samen zijn. De eenheid echter van zulk een gemeenschap, die ontstaat uit het éne brood, waaraan allen deel hebben, (1 Kor. 10, 17)[[b:1 Kor. 10, 17]] heeft een hiërarchische structuur en vraagt daarom, dat „iedereen, bedienaar of gelovige, bij het uitoefenen van zijn functie, uitsluitend en volledig datgene verricht, wat hem uit de aard van de zaak en volgens de liturgische richtlijnen toekomt.” Sacrosanctum Concilium, 28[[570|28]] Een prachtig voorbeeld van deze eenheid vindt men „in de volledige en actieve deelname van heel het heilige volk Gods…aan dezelfde Eucharistie, in één gebed, aan het éne altaar, waar de bisschop voorzit, omringd door zijn priestercollege en dienaren”. Sacrosanctum Concilium, 41[[570|41]] vgl: Lumen Gentium, 26[[[617|26]]]
Referenties naar alinea 16: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
17
48
48
De zorg om de gemeenschap van de gelovigen niet te verdelen en af te leiden
Bij de liturgische viering zorge men ervoor de gemeenschap niet te verdelen en haar aandacht niet te vragen voor verschillende dingen tegelijk. Daarom vermijde men in éénzelfde kerk twee gelijktijdige liturgische vieringen, die de aandacht van het volk op verschillende dingen zouden richten.
Het gezegde geldt vooral voor de viering van de Eucharistie. Daarom moet men de vorming van aparte groepen, zoals die vaak het gevolg is van de viering van meerdere Missen tegelijk in éénzelfde kerk, met alle middelen trachten te voorkomen op zondagen en geboden feestdagen, wanneer de Mis voor het volk gecelebreerd wordt.
Dit moet trouwens ook op de andere dagen zoveel mogelijk in acht worden genomen. Het beste kan dit worden bereikt door een concelebratie, overeenkomstig het recht, van priesters, die op eenzelfde tijd wensen te celebreren. 47[[al:47]]
Men zorge er ook voor, de viering van het goddelijk officie in koor of gemeenschappelijk, een preek, het toedienen van een doopsel of de viering van een huwelijk niet in één en dezelfde kerk te laten samenvallen met een vastgestelde Mis voor het volk.
Bij de liturgische viering zorge men ervoor de gemeenschap niet te verdelen en haar aandacht niet te vragen voor verschillende dingen tegelijk. Daarom vermijde men in éénzelfde kerk twee gelijktijdige liturgische vieringen, die de aandacht van het volk op verschillende dingen zouden richten.
Het gezegde geldt vooral voor de viering van de Eucharistie. Daarom moet men de vorming van aparte groepen, zoals die vaak het gevolg is van de viering van meerdere Missen tegelijk in éénzelfde kerk, met alle middelen trachten te voorkomen op zondagen en geboden feestdagen, wanneer de Mis voor het volk gecelebreerd wordt.
Dit moet trouwens ook op de andere dagen zoveel mogelijk in acht worden genomen. Het beste kan dit worden bereikt door een concelebratie, overeenkomstig het recht, van priesters, die op eenzelfde tijd wensen te celebreren. 47[[al:47]]
Men zorge er ook voor, de viering van het goddelijk officie in koor of gemeenschappelijk, een preek, het toedienen van een doopsel of de viering van een huwelijk niet in één en dezelfde kerk te laten samenvallen met een vastgestelde Mis voor het volk.
Referenties naar alinea 17: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
18
Bevordering van de zin voor de universele en plaatselijke gemeenschap
Bij de viering van de Eucharistie moet de gemeenschapszin worden bevorderd, zodat iedereen zich verbonden voelt met zijn broeders in de eenheid van de plaatselijke en universele Kerk en in zekere zin zelfs met alle mensen. Want in het offer van de Mis draagt Christus zichzelf op voor het heil van de gehele wereld; en de vergadering van de gelovigen is het beeld en het teken van de eenheid van het mensdom in Christus, het Hoofd. vgl: Lumen Gentium, 3[[[617|3]]]
Bij de viering van de Eucharistie moet de gemeenschapszin worden bevorderd, zodat iedereen zich verbonden voelt met zijn broeders in de eenheid van de plaatselijke en universele Kerk en in zekere zin zelfs met alle mensen. Want in het offer van de Mis draagt Christus zichzelf op voor het heil van de gehele wereld; en de vergadering van de gelovigen is het beeld en het teken van de eenheid van het mensdom in Christus, het Hoofd. vgl: Lumen Gentium, 3[[[617|3]]]
Referenties naar alinea 18: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
19
De opname van vreemdelingen in de plaatselijke Eucharistieviering
Gelovigen, die buiten hun eigen parochie deelnemen aan de viering van de Eucharistie, moeten zich bij de heilige handeling aansluiten aan de wijze, die gebruikelijk is bij de gemeenschap van die plaats. De zielzorgers zullen de gelovigen uit andere streken zoveel mogelijk de gelegenheid bieden, zich aan te sluiten bij de plaatselijke gemeenschap. Dit geldt vooral voor de kerken in grote steden en voor plaatsen, waar veel gelovigen als vakantiegangers verblijven. Waar echter een groter aantal vreemdelingen uit een ander taalgebied of ontheemden aanwezig is, moeten de zielzorgers voor hen minstens af en toe de mogelijkheid scheppen om de Mis te vieren volgens hun eigen gebruiken. „Men zorge er echter voor, dat de gelovigen de vaste delen van de Mis, die voor hen bestemd zijn, ook in het Latijn samen kunnen bidden of zingen.” Sacrosanctum Concilium, 54[[570|54]]
Gelovigen, die buiten hun eigen parochie deelnemen aan de viering van de Eucharistie, moeten zich bij de heilige handeling aansluiten aan de wijze, die gebruikelijk is bij de gemeenschap van die plaats. De zielzorgers zullen de gelovigen uit andere streken zoveel mogelijk de gelegenheid bieden, zich aan te sluiten bij de plaatselijke gemeenschap. Dit geldt vooral voor de kerken in grote steden en voor plaatsen, waar veel gelovigen als vakantiegangers verblijven. Waar echter een groter aantal vreemdelingen uit een ander taalgebied of ontheemden aanwezig is, moeten de zielzorgers voor hen minstens af en toe de mogelijkheid scheppen om de Mis te vieren volgens hun eigen gebruiken. „Men zorge er echter voor, dat de gelovigen de vaste delen van de Mis, die voor hen bestemd zijn, ook in het Latijn samen kunnen bidden of zingen.” Sacrosanctum Concilium, 54[[570|54]]
Referenties naar alinea 19: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
19
De opname van vreemdelingen in de plaatselijke Eucharistieviering
Gelovigen, die buiten hun eigen parochie deelnemen aan de viering van de Eucharistie, moeten zich bij de heilige handeling aansluiten aan de wijze, die gebruikelijk is bij de gemeenschap van die plaats. De zielzorgers zullen de gelovigen uit andere streken zoveel mogelijk de gelegenheid bieden, zich aan te sluiten bij de plaatselijke gemeenschap. Dit geldt vooral voor de kerken in grote steden en voor plaatsen, waar veel gelovigen als vakantiegangers verblijven. Waar echter een groter aantal vreemdelingen uit een ander taalgebied of ontheemden aanwezig is, moeten de zielzorgers voor hen minstens af en toe de mogelijkheid scheppen om de Mis te vieren volgens hun eigen gebruiken. „Men zorge er echter voor, dat de gelovigen de vaste delen van de Mis, die voor hen bestemd zijn, ook in het Latijn samen kunnen bidden of zingen.” Sacrosanctum Concilium, 54[[570|54]]
Gelovigen, die buiten hun eigen parochie deelnemen aan de viering van de Eucharistie, moeten zich bij de heilige handeling aansluiten aan de wijze, die gebruikelijk is bij de gemeenschap van die plaats. De zielzorgers zullen de gelovigen uit andere streken zoveel mogelijk de gelegenheid bieden, zich aan te sluiten bij de plaatselijke gemeenschap. Dit geldt vooral voor de kerken in grote steden en voor plaatsen, waar veel gelovigen als vakantiegangers verblijven. Waar echter een groter aantal vreemdelingen uit een ander taalgebied of ontheemden aanwezig is, moeten de zielzorgers voor hen minstens af en toe de mogelijkheid scheppen om de Mis te vieren volgens hun eigen gebruiken. „Men zorge er echter voor, dat de gelovigen de vaste delen van de Mis, die voor hen bestemd zijn, ook in het Latijn samen kunnen bidden of zingen.” Sacrosanctum Concilium, 54[[570|54]]
Referenties naar alinea 19: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
20
De zorg voor een goede wijze van celebreren
Met het oog op een goede gang van de viering en de actieve deelname van de gelovigen, mogen de bedienaars zich niet tevreden stellen met het stipt vervullen van hun taak overeenkomstig de liturgische wetten, maar moeten zij ook door hun optreden zelf de zin van de heilige handeling laten uitkomen.
Het volk heeft er recht op om bij de Mis gesterkt te worden door de verkondiging en verklaring van het woord Gods. Daarom behoren de priesters niet alleen een homilie te houden zo vaak dit voorgeschreven of wenselijk is, maar ook datgene, wat zij zelf en de dienaars overeenkomstig hun functie moeten vertolken, zó duidelijk uit te spreken of te zingen, dat de gelovigen het goed kunnen verstaan en de zin ervan begrijpen en zelfs spontaan antwoorden en meedoen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 11[[[570|11]]] Hierop moeten de bedienaars zich door geschikte oefeningen voorbereiden, vooral op het seminarie en in de huizen van religieuzen.
Met het oog op een goede gang van de viering en de actieve deelname van de gelovigen, mogen de bedienaars zich niet tevreden stellen met het stipt vervullen van hun taak overeenkomstig de liturgische wetten, maar moeten zij ook door hun optreden zelf de zin van de heilige handeling laten uitkomen.
Het volk heeft er recht op om bij de Mis gesterkt te worden door de verkondiging en verklaring van het woord Gods. Daarom behoren de priesters niet alleen een homilie te houden zo vaak dit voorgeschreven of wenselijk is, maar ook datgene, wat zij zelf en de dienaars overeenkomstig hun functie moeten vertolken, zó duidelijk uit te spreken of te zingen, dat de gelovigen het goed kunnen verstaan en de zin ervan begrijpen en zelfs spontaan antwoorden en meedoen. vgl: Sacrosanctum Concilium, 11[[[570|11]]] Hierop moeten de bedienaars zich door geschikte oefeningen voorbereiden, vooral op het seminarie en in de huizen van religieuzen.
Referenties naar alinea 20: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
21
De canon van de Mis
- In de Missen voor het volk, ook buiten het geval van concelebratie, mag de celebrerende priester de canon hardop zeggen naar gelang van de omstandigheden. In Missen met zang mag hij die gedeelten van de canon zingen, welke volgens „de ritus voor de concelebratie” gezongen mogen worden, overeenkomstig de Instructie Tres abhinc annos, 10[2716|10] van 4 mei 1967.
- De consecratiewoorden moeten volgens het traditionele gebruik gedrukt worden in een apart lettertype, zodat ze duidelijker uitkomen.
Referenties naar alinea 21: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
22
Het uitzenden van de Mis over radio of televisie
Wordt de Mis, volgens de geest van de Constitutie over de heilige liturgie, n. 20[570|20] uitgezonden over radio of televisie, dan zorge de plaatselijke ordinaris ervoor, dat dit geen storing meebrengt voor het gebed en de deelname van de aanwezige gelovigen. Bovendien moet zulk een viering met zoveel tact en waardigheid verzorgd worden, dat ze een model wordt van een viering van het heilig geheim volgens de wetten van de liturgische vernieuwing. vgl: Musicam Sacram, 6,8,11[[[1564|6.8.11]]]
Wordt de Mis, volgens de geest van de Constitutie over de heilige liturgie, n. 20[570|20] uitgezonden over radio of televisie, dan zorge de plaatselijke ordinaris ervoor, dat dit geen storing meebrengt voor het gebed en de deelname van de aanwezige gelovigen. Bovendien moet zulk een viering met zoveel tact en waardigheid verzorgd worden, dat ze een model wordt van een viering van het heilig geheim volgens de wetten van de liturgische vernieuwing. vgl: Musicam Sacram, 6,8,11[[[1564|6.8.11]]]
Referenties naar alinea 22: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
23
Het fotograferen tijdens de Eucharistieviering
Men moet er goed voor zorgen, dat het gebruik, foto’s te nemen, niet storend werkt op de liturgische vieringen, vooral waar het de viering van de Mis betreft. Waar echter een redelijke grond hiervoor aanwezig is, moet men bij alles een grote discretie in acht nemen en zich houden aan de richtlijnen van de plaatselijke ordinaris.
Men moet er goed voor zorgen, dat het gebruik, foto’s te nemen, niet storend werkt op de liturgische vieringen, vooral waar het de viering van de Mis betreft. Waar echter een redelijke grond hiervoor aanwezig is, moet men bij alles een grote discretie in acht nemen en zich houden aan de richtlijnen van de plaatselijke ordinaris.
Referenties naar alinea 23: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
24
56
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
56
Het belang van een goede inrichting van het kerkgebouw met het oog op de viering
„Het huis van gebed, waarin de heilige Eucharistie wordt gevierd en bewaard en de gelovigen hun samenkomsten houden, en waarin de tegenwoordigheid van Gods Zoon, onze Verlosser, die zich voor ons heeft geofferd op het altaar, wordt vereerd tot hulp en troost van de gelovigen, moet goed verzorgd zijn en geschikt voor het gebed en de heilige diensten.” Presbyterorum Ordinis, 5[[704|5]]
Laten de zielzorgers dus goed voor ogen houden, dat juist een passende inrichting van het kerkgebouw zeer veel bijdraagt tot een waardige viering en een actieve deelname van de gelovigen.
Daarom moet men de regels en richtlijnen van de Instructie Inter Oecumenici (nn. 90-99)[2709|90-99] in praktijk brengen omtrent de volgende punten: de bouw van de kerk, aangepast aan de vernieuwde liturgie, de bouw en de versiering van het altaar, de juiste plaatsing van de stoelen voor celebrant en dienaars, een geschikte plaats voor het houden van de lezingen, de meest geëigende plaatsen voor de gelovigen en het zangkoor.
Vooral het hoofdaltaar moet zó worden geplaatst en gebouwd, dat het altijd uitkomt als het teken van Christus zelf, als de plaats, waar de heilsgeheimen worden voltrokken, en als het middelpunt van de bijeenkomst van de gelovigen, dat de grootste eerbied verdient.
Men zorge dat er bij de aanpassing van de kerken geen schatten van religieuze kunst verloren gaan. Meent men echter vanwege de liturgische vernieuwing, overeenkomstig het oordeel van de plaatselijke ordinaris en het advies van deskundigen en - zo nodig - met toestemming van de betrokken personen, deze kunstschatten te moet verwijderen, dan dient men hierbij voorzichtig te werk te gaan en zoeke men voor deze kunstwerken elders een passende en waardige plaats.
Laten de zielzorgers er ook aan denken, dat de stof en de vorm van de kerkelijke gewaden, waarbij men „meer moet letten op edele schoonheid dan op het louter luxueuze”, Sacrosanctum Concilium, 124[[570|124]] zeer veel bijdragen tot de waardigheid van de liturgische viering.
„Het huis van gebed, waarin de heilige Eucharistie wordt gevierd en bewaard en de gelovigen hun samenkomsten houden, en waarin de tegenwoordigheid van Gods Zoon, onze Verlosser, die zich voor ons heeft geofferd op het altaar, wordt vereerd tot hulp en troost van de gelovigen, moet goed verzorgd zijn en geschikt voor het gebed en de heilige diensten.” Presbyterorum Ordinis, 5[[704|5]]
Laten de zielzorgers dus goed voor ogen houden, dat juist een passende inrichting van het kerkgebouw zeer veel bijdraagt tot een waardige viering en een actieve deelname van de gelovigen.
Daarom moet men de regels en richtlijnen van de Instructie Inter Oecumenici (nn. 90-99)[2709|90-99] in praktijk brengen omtrent de volgende punten: de bouw van de kerk, aangepast aan de vernieuwde liturgie, de bouw en de versiering van het altaar, de juiste plaatsing van de stoelen voor celebrant en dienaars, een geschikte plaats voor het houden van de lezingen, de meest geëigende plaatsen voor de gelovigen en het zangkoor.
Vooral het hoofdaltaar moet zó worden geplaatst en gebouwd, dat het altijd uitkomt als het teken van Christus zelf, als de plaats, waar de heilsgeheimen worden voltrokken, en als het middelpunt van de bijeenkomst van de gelovigen, dat de grootste eerbied verdient.
Men zorge dat er bij de aanpassing van de kerken geen schatten van religieuze kunst verloren gaan. Meent men echter vanwege de liturgische vernieuwing, overeenkomstig het oordeel van de plaatselijke ordinaris en het advies van deskundigen en - zo nodig - met toestemming van de betrokken personen, deze kunstschatten te moet verwijderen, dan dient men hierbij voorzichtig te werk te gaan en zoeke men voor deze kunstwerken elders een passende en waardige plaats.
Laten de zielzorgers er ook aan denken, dat de stof en de vorm van de kerkelijke gewaden, waarbij men „meer moet letten op edele schoonheid dan op het louter luxueuze”, Sacrosanctum Concilium, 124[[570|124]] zeer veel bijdragen tot de waardigheid van de liturgische viering.
Referenties naar alinea 24: 3
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Tweede hoofdstuk De liturgische viering op zondagen en door de week.
25
De Eucharistieviering op zondag
Telkens als de gemeenschap bijeenkomt voor de viering van de Eucharistie, verkondigt zij de dood en de verrijzenis van de Heer, in afwachting van Zijn glorievolle komst. Dit vindt echter zijn hoogste uitdrukking in de samenkomst op zondag, de dag, waarop de Heer van de doden is verrezen en waarop, krachtens apostolische traditie, het Paasgeheim op bijzondere wijze in de Eucharistie wordt gevierd. vgl: Sacrosanctum Concilium, 6,106[[[570|6.106]]] Wil men nu de gelovigen ertoe brengen, het gebod van de zondagsviering van harte te vervullen en hun begrijpelijk maken, waarom de Kerk hen elke zondag bijeenroept voor de viering van de Eucharistie, dan moet men hun reeds bij het begin van het onderricht in de christelijke leer de zondag voorhouden en inprenten als de meest oorspronkelijke feestdag vgl: Sacrosanctum Concilium, 106[[[570|106]]], waarop zij moeten samenkomen om te luisteren naar het woord Gods en deel te nemen aan het Paasmysterie. Men steune ook de initiatieven, die van de zondag „ook een dag van vreugde en vrij-zijn van arbeid willen maken”. vgl: Sacrosanctum Concilium, 106[[[570|106]]]
Telkens als de gemeenschap bijeenkomt voor de viering van de Eucharistie, verkondigt zij de dood en de verrijzenis van de Heer, in afwachting van Zijn glorievolle komst. Dit vindt echter zijn hoogste uitdrukking in de samenkomst op zondag, de dag, waarop de Heer van de doden is verrezen en waarop, krachtens apostolische traditie, het Paasgeheim op bijzondere wijze in de Eucharistie wordt gevierd. vgl: Sacrosanctum Concilium, 6,106[[[570|6.106]]] Wil men nu de gelovigen ertoe brengen, het gebod van de zondagsviering van harte te vervullen en hun begrijpelijk maken, waarom de Kerk hen elke zondag bijeenroept voor de viering van de Eucharistie, dan moet men hun reeds bij het begin van het onderricht in de christelijke leer de zondag voorhouden en inprenten als de meest oorspronkelijke feestdag vgl: Sacrosanctum Concilium, 106[[[570|106]]], waarop zij moeten samenkomen om te luisteren naar het woord Gods en deel te nemen aan het Paasmysterie. Men steune ook de initiatieven, die van de zondag „ook een dag van vreugde en vrij-zijn van arbeid willen maken”. vgl: Sacrosanctum Concilium, 106[[[570|106]]]
Referenties naar alinea 25: 1
Christi Ecclesia ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
26
Dies Domini ->=geentekst=
Christi Ecclesia ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Paschalis sollemnitatis ->=geentekst=
De viering op zondag rondom de bisschop en in de parochie
De zin voor de kerkelijke gemeenschap, die op bijzondere wijze wordt versterkt en tot uitdrukking komt in de gemeenschappelijke viering van de zondagsmis, moet men ontwikkelen zowel in de viering rondom de bisschop, vooral in de kathedraal, als bij de samenkomst in de parochie, waar de pastoor de vertegenwoordiger is van de bisschop. vgl: Sacrosanctum Concilium, 41-42[[[570|41-42]]] vgl: Lumen Gentium, 28[[[617|28]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 5[[[704|5]]] Het verdient aanbeveling om bij de viering op zondag de actieve deelname van heel het volk, die in de zang tot uiting komt, krachtig te bevorderen; men geve zelfs zoveel mogelijk de voorkeur aan een Mis met zang. vgl: Musicam Sacram, 16,27[[[1564|16.27]]] Vooral op zon- en feestdagen moet men bij de vieringen in andere kerken en kapellen rekening houden met de vieringen in de parochiekerk, zodat ze een steun kunnen zijn voor de pastorale activiteit. Het verdient zelfs aanbeveling, dat kleine niet-klerikale gemeenschappen van religieuzen en soortgelijke, vooral wanneer ze werkzaam zijn in de parochie, op die dagen deelnemen aan de Mis in de parochiekerk. Wat betreft het uur en het aantal van de Missen in de parochie moet men uitgaan van het nut van de parochiegemeenschap. Het aantal Missen mag niet zó groot zijn, dat daardoor een werkelijk efficiënte pastorale activiteit wordt belemmerd. Dit zou bijv. het geval zijn, als tengevolge van het groot aantal Missen, bij iedere Mis slechts kleine groepen van gelovigen aanwezig zouden zijn in kerken, die een veel groter aantal kunnen bevatten; of als om diezelfde reden de priesters zó met werk zouden worden overladen dat zij hun taak slechts met grote moeite kunnen vervullen.
De zin voor de kerkelijke gemeenschap, die op bijzondere wijze wordt versterkt en tot uitdrukking komt in de gemeenschappelijke viering van de zondagsmis, moet men ontwikkelen zowel in de viering rondom de bisschop, vooral in de kathedraal, als bij de samenkomst in de parochie, waar de pastoor de vertegenwoordiger is van de bisschop. vgl: Sacrosanctum Concilium, 41-42[[[570|41-42]]] vgl: Lumen Gentium, 28[[[617|28]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 5[[[704|5]]] Het verdient aanbeveling om bij de viering op zondag de actieve deelname van heel het volk, die in de zang tot uiting komt, krachtig te bevorderen; men geve zelfs zoveel mogelijk de voorkeur aan een Mis met zang. vgl: Musicam Sacram, 16,27[[[1564|16.27]]] Vooral op zon- en feestdagen moet men bij de vieringen in andere kerken en kapellen rekening houden met de vieringen in de parochiekerk, zodat ze een steun kunnen zijn voor de pastorale activiteit. Het verdient zelfs aanbeveling, dat kleine niet-klerikale gemeenschappen van religieuzen en soortgelijke, vooral wanneer ze werkzaam zijn in de parochie, op die dagen deelnemen aan de Mis in de parochiekerk. Wat betreft het uur en het aantal van de Missen in de parochie moet men uitgaan van het nut van de parochiegemeenschap. Het aantal Missen mag niet zó groot zijn, dat daardoor een werkelijk efficiënte pastorale activiteit wordt belemmerd. Dit zou bijv. het geval zijn, als tengevolge van het groot aantal Missen, bij iedere Mis slechts kleine groepen van gelovigen aanwezig zouden zijn in kerken, die een veel groter aantal kunnen bevatten; of als om diezelfde reden de priesters zó met werk zouden worden overladen dat zij hun taak slechts met grote moeite kunnen vervullen.
Referenties naar alinea 26: 6
Dies Domini ->=geentekst=Dies Domini ->=geentekst=
Christi Ecclesia ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Paschalis sollemnitatis ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
27
Missen voor speciale groepen
Om de eenheid van de parochiegemeenschap bij de Eucharistieviering op zon- en feestdagen sterker te ontwikkelen, plaatse men de Missen voor speciale groepen, zoals bijv. voor verenigingen, bij voorkeur op dagen in de week. Kunnen ze niet verplaatst worden naar een dag in de week, dan zorge men ervoor, dat de eenheid van de parochiegemeenschap bewaard blijft, door die groepen op te nemen in de vieringen van de parochie.
Om de eenheid van de parochiegemeenschap bij de Eucharistieviering op zon- en feestdagen sterker te ontwikkelen, plaatse men de Missen voor speciale groepen, zoals bijv. voor verenigingen, bij voorkeur op dagen in de week. Kunnen ze niet verplaatst worden naar een dag in de week, dan zorge men ervoor, dat de eenheid van de parochiegemeenschap bewaard blijft, door die groepen op te nemen in de vieringen van de parochie.
Referenties naar alinea 27: 1
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
28
Ordo Lectionum Missae ->=geentekst=
Paschalis sollemnitatis ->=geentekst=
De vervroegde viering van de Mis van een zon- of feestdag op de avond te voren
Waar men met verlof van de Apostolische Stoel de zondagsplicht kan vervullen door reeds op zaterdagavond aan de eucharistieviering deel te nemen, moeten de zielzorgers hun gelovigen de betekenis van dit verlof goed uiteenzetten en ervoor zorgen, dat daardoor aan de zin van de zondag geen afbreuk wordt gedaan. De bedoeling immers van dit verlof is, het de gelovigen in de tegenwoordige omstandigheden gemakkelijker te maken om de dag van de verrijzenis van de Heer te vieren.
Niettegenstaande een tegenovergesteld verlof of gebruik, welk ook, mag deze Mis slechts gevierd worden op de zaterdagavond, op uren, door de plaatselijke ordinaris vast te stellen.
In deze gevallen moet de Mis gevierd worden volgens de aangifte van het calendarium voor de zondag met inbegrip van de homilie en de voorbeden.
Dit alles geldt ook voor het geval ergens een Mis, om dezelfde reden, gevierd mag worden op de vooravond van een verplichte feestdag.
Als avondmis daags vóór Pinksterzondag neme men de huidige vigiliemis met Credo. Zo neme men ook als avondmis daags vóór Kerstmis de vigiliemis en wel volgens de ritus van een feestdag met witte paramenten, met Alleluja en de prefatie van Kerstmis. De avondmis daags vóór Paaszondag mag niet beginnen vóór de schemering of in elk geval niet vóór zonsondergang. Deze Mis is altijd de Mis van de Paasvigilie, die vanwege haar bijzondere betekenis in het liturgisch jaar en in heel het christelijk leven gevierd moet worden met de liturgische ceremonies van de Paasnacht, overeenkomstig het ritueel van de vigilie.
De gelovigen, die op bovengenoemde wijze de viering van een zondag of verplichte feestdag op de vooravond beginnen, kunnen de heilige Communie ontvangen, ook als zij reeds ’s morgens hebben gecommuniceerd. Degenen, die „in de Mis van de Paasvigilie en in de nachtmis van Kerstmis te communie zijn geweest, kunnen opnieuw de communie ontvangen in de tweede Mis van Pasen en in één van de Missen, die op Kerstdag worden gevierd”. Inter Oecumenici, 60[[2709|60]] Eveneens „kunnen de gelovigen, die op Witte Donderdag in de Mis van het chrisma gecommuniceerd hebben, opnieuw te communie gaan in de avondmis van die dag”, overeenkomstig de Instructie Tres abhinc annos, 14[2716|14] van 4 mei 1967.
Waar men met verlof van de Apostolische Stoel de zondagsplicht kan vervullen door reeds op zaterdagavond aan de eucharistieviering deel te nemen, moeten de zielzorgers hun gelovigen de betekenis van dit verlof goed uiteenzetten en ervoor zorgen, dat daardoor aan de zin van de zondag geen afbreuk wordt gedaan. De bedoeling immers van dit verlof is, het de gelovigen in de tegenwoordige omstandigheden gemakkelijker te maken om de dag van de verrijzenis van de Heer te vieren.
Niettegenstaande een tegenovergesteld verlof of gebruik, welk ook, mag deze Mis slechts gevierd worden op de zaterdagavond, op uren, door de plaatselijke ordinaris vast te stellen.
In deze gevallen moet de Mis gevierd worden volgens de aangifte van het calendarium voor de zondag met inbegrip van de homilie en de voorbeden.
Dit alles geldt ook voor het geval ergens een Mis, om dezelfde reden, gevierd mag worden op de vooravond van een verplichte feestdag.
Als avondmis daags vóór Pinksterzondag neme men de huidige vigiliemis met Credo. Zo neme men ook als avondmis daags vóór Kerstmis de vigiliemis en wel volgens de ritus van een feestdag met witte paramenten, met Alleluja en de prefatie van Kerstmis. De avondmis daags vóór Paaszondag mag niet beginnen vóór de schemering of in elk geval niet vóór zonsondergang. Deze Mis is altijd de Mis van de Paasvigilie, die vanwege haar bijzondere betekenis in het liturgisch jaar en in heel het christelijk leven gevierd moet worden met de liturgische ceremonies van de Paasnacht, overeenkomstig het ritueel van de vigilie.
De gelovigen, die op bovengenoemde wijze de viering van een zondag of verplichte feestdag op de vooravond beginnen, kunnen de heilige Communie ontvangen, ook als zij reeds ’s morgens hebben gecommuniceerd. Degenen, die „in de Mis van de Paasvigilie en in de nachtmis van Kerstmis te communie zijn geweest, kunnen opnieuw de communie ontvangen in de tweede Mis van Pasen en in één van de Missen, die op Kerstdag worden gevierd”. Inter Oecumenici, 60[[2709|60]] Eveneens „kunnen de gelovigen, die op Witte Donderdag in de Mis van het chrisma gecommuniceerd hebben, opnieuw te communie gaan in de avondmis van die dag”, overeenkomstig de Instructie Tres abhinc annos, 14[2716|14] van 4 mei 1967.
Referenties naar alinea 28: 3
Immensae caritatis ->=geentekst=Ordo Lectionum Missae ->=geentekst=
Paschalis sollemnitatis ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
29
De Missen op dagen in de week
Men spore de gelovigen aan om ook door de week dikwijls en zelfs dagelijks aan de Mis deel te nemen. Dit verdient vooral aanbeveling op bepaalde dagen, die met bijzondere zorg behoren gevierd te worden, vooral in de Vasten en in de Advent en eveneens op minder plechtige feesten van de Heer, op sommige feesten van de Moeder Gods of van de heiligen die speciaal in ere staan in de universele Kerk of in een particuliere Kerk.
Men spore de gelovigen aan om ook door de week dikwijls en zelfs dagelijks aan de Mis deel te nemen. Dit verdient vooral aanbeveling op bepaalde dagen, die met bijzondere zorg behoren gevierd te worden, vooral in de Vasten en in de Advent en eveneens op minder plechtige feesten van de Heer, op sommige feesten van de Moeder Gods of van de heiligen die speciaal in ere staan in de universele Kerk of in een particuliere Kerk.
Referenties naar alinea 29: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
30
De Missen bij bijeenkomsten tot verdieping van het godsdienstig leven
Het zou zeer goed zijn om bijeenkomsten of congressen over het christelijk leven of het apostolaat of over gewijde wetenschappen alsmede retraites van allerlei aard zó in te richten, dat het hoogtepunt ervan komt te liggen in een eucharistische viering.
Het zou zeer goed zijn om bijeenkomsten of congressen over het christelijk leven of het apostolaat of over gewijde wetenschappen alsmede retraites van allerlei aard zó in te richten, dat het hoogtepunt ervan komt te liggen in een eucharistische viering.
Referenties naar alinea 30: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Derde hoofdstuk De communie van de gelovigen.
31
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Paschalis sollemnitatis ->=geentekst=
De H. Reserve tijdens COVID-19 ->=geentekst=
De communie van de gelovigen tijdens de Mis
Door de sacramentele communie nemen de gelovigen vollediger deel aan de viering van de Eucharistie. Het wordt de gelovigen ten zeerste aanbevolen, de communie als regel te ontvangen tijdens de Mis zelf en op het ogenblik, dat door de ritus zelf van de viering wordt voorgeschreven, namelijk vlak na de communie van de celebrerende priester. vgl: Sacrosanctum Concilium, 55[[[570|55]]]
Om ook door uiterlijke tekenen beter te doen uitkomen, dat de communie de deelname is aan het offer, dat op dat ogenblik wordt gevierd, zorge men ervoor, dat de gelovigen haar kunnen ontvangen met hosties, die in diezelfde Mis geconsacreerd zijn. vgl: Sacrosanctum Concilium, 55[[[570|55]]]
Het is allereerst de taak van de celebrerende priester, de communie uit te reiken; en hij mag de Mis niet voortzetten, voordat het communie uitreiken is afgelopen. Naar gelang echter van de omstandigheden kunnen andere priesters of diakens de celebrerende priester helpen. vgl: Rubricarum Instructum, (502)[[[1723|(502)]]]
Door de sacramentele communie nemen de gelovigen vollediger deel aan de viering van de Eucharistie. Het wordt de gelovigen ten zeerste aanbevolen, de communie als regel te ontvangen tijdens de Mis zelf en op het ogenblik, dat door de ritus zelf van de viering wordt voorgeschreven, namelijk vlak na de communie van de celebrerende priester. vgl: Sacrosanctum Concilium, 55[[[570|55]]]
Om ook door uiterlijke tekenen beter te doen uitkomen, dat de communie de deelname is aan het offer, dat op dat ogenblik wordt gevierd, zorge men ervoor, dat de gelovigen haar kunnen ontvangen met hosties, die in diezelfde Mis geconsacreerd zijn. vgl: Sacrosanctum Concilium, 55[[[570|55]]]
Het is allereerst de taak van de celebrerende priester, de communie uit te reiken; en hij mag de Mis niet voortzetten, voordat het communie uitreiken is afgelopen. Naar gelang echter van de omstandigheden kunnen andere priesters of diakens de celebrerende priester helpen. vgl: Rubricarum Instructum, (502)[[[1723|(502)]]]
Referenties naar alinea 31: 5
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Paschalis sollemnitatis ->=geentekst=
De H. Reserve tijdens COVID-19 ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
32
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
De werkelijke tegenwoordigheid van Jezus Christus in het Sacrament van de Eucharistie ->=geentekst=
De communie onder beide gedaanten
Als teken heeft de heilige communie een meer volledige vorm, wanneer ze onder beide gedaanten wordt ontvangen. Want in deze vorm (met handhaving van de beginselen, die door het Concilie van Trente[d:21] zijn vastgesteld vgl: Sessio XXI - Doctrina de communione sub utraque specie et parvulorum, 2-5[[[693|2-5]]] en die leren, dat onder elk van beide gedaanten de gehele en onverdeelde Christus en het werkelijk sacrament wordt genuttigd), wordt het teken van de eucharistische maaltijd vollediger zichtbaar en komt duidelijker de wil tot uitdrukking, waardoor het nieuw en eeuwig verbond in het Bloed van de Heer wordt bekrachtigd, alsmede de band tussen de eucharistische maaltijd en de eschatologische maaltijd in het koninkrijk van de Vader. (Mt. 26, 27-29)[[b:Mt. 26, 27-29]]
Daarom wordt in het vervolg, met goedvinden van de bisschoppen en na een behoorlijke catechese, de communie van de kelk toegestaan in de volgende gevallen, die gelden ofwel reeds krachtens het vroegere recht vgl: Ritus voor het uitreiken van de Communie onder beide Gedaante, 1[[[4141|1]]] of krachtens deze instructie:
Als teken heeft de heilige communie een meer volledige vorm, wanneer ze onder beide gedaanten wordt ontvangen. Want in deze vorm (met handhaving van de beginselen, die door het Concilie van Trente[d:21] zijn vastgesteld vgl: Sessio XXI - Doctrina de communione sub utraque specie et parvulorum, 2-5[[[693|2-5]]] en die leren, dat onder elk van beide gedaanten de gehele en onverdeelde Christus en het werkelijk sacrament wordt genuttigd), wordt het teken van de eucharistische maaltijd vollediger zichtbaar en komt duidelijker de wil tot uitdrukking, waardoor het nieuw en eeuwig verbond in het Bloed van de Heer wordt bekrachtigd, alsmede de band tussen de eucharistische maaltijd en de eschatologische maaltijd in het koninkrijk van de Vader. (Mt. 26, 27-29)[[b:Mt. 26, 27-29]]
Daarom wordt in het vervolg, met goedvinden van de bisschoppen en na een behoorlijke catechese, de communie van de kelk toegestaan in de volgende gevallen, die gelden ofwel reeds krachtens het vroegere recht vgl: Ritus voor het uitreiken van de Communie onder beide Gedaante, 1[[[4141|1]]] of krachtens deze instructie:
- aan volwassen dopelingen in de Mis die op hun Doopsel volgt; aan volwassen vormelingen in de Mis van hun Vormsel; aan gedoopten, die in de gemeenschap van de Kerk worden opgenomen;
- aan het bruidspaar in de huwelijksmis;
- aan de wijdelingen in de Mis van hun wijding;
- aan de abdis in de Mis van haar zegening; aan de maagden in de Mis van de maagdenwijding; aan de geprofesten in de Mis van hun eerste of hernieuwde religieuze professie, mits zij de geloften afleggen of vernieuwen tijdens de Mis;
- aan de leken-helpers-missionarissen in de Mis, waarin zij plechtig worden uitgezonden; en aan anderen in de Mis, waarin zij de kerkelijke zending ontvangen;
- bij de toediening van het viaticum: aan de zieke en aan alle aanwezigen, wanneer de Mis overeenkomstig het recht in het huis van de zieke wordt gevierd;
- aan de diaken, de subdiaken en de dienaars, wanneer zij bij de pontificale of plechtige Mis hun functie vervullen;
- bij een concelebratie:
a. aan allen, ook leken, die bij deze concelebratie een echte liturgische functie verrichten, en verder aan alle aanwezige seminaristen;
b. en ook, in hun eigen kerken, aan alle leden van instituten, die de evangelische raden beoefenen, en van andere gemeenschappen, waarin men zich door religieuze geloften, een oblatie of een belofte aan God toewijdt, en verder aan al degenen, die in de huizen van deze instituten of gemeenschappen dag en nacht verblijven; - aan priesters, die een drukbezochte eucharistieviering bijwonen en zelf niet kunnen celebreren of concelebreren;
- aan allen, die de geestelijke oefeningen volgen, en wel bij de Mis, die tijdens deze oefeningen apart voor deze groep wordt gevierd met de bedoeling, dat ze er actief aan deelneemt; aan allen, die deelnemen aan de bijeenkomst van een pastorale commissie, bij de Mis, die zij gezamenlijk vieren;
- aan de onder nr. 2 en nr. 4 genoemden bij de Mis van een jubilee, dat zij vieren;
- bij de doop van een volwassene en wel in de Mis van zijn initiatie: aan zijn peter, meter, ouders, echtgenoot of echtgenote en aan zijn lekencatechisten;
- aan de ouders, familieleden en grote weldoeners van een pasgewijd priester bij zijn eerste Mis.
Referenties naar alinea 32: 3
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
De werkelijke tegenwoordigheid van Jezus Christus in het Sacrament van de Eucharistie ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
33
De communie buiten de Mis
- Men moet de gelovigen leren te communie te gaan tijdens de eucharistische viering zelf. Maar de priesters mogen de heilige communie ook buiten de Mis niet weigeren aan hen, die om een billijke reden erom vragen; vgl: Mediator Dei et hominum, 120[[[419|120]]] en in deze gevallen mag de communie ook in de namiddag worden uitgereikt met verlof van de betreffende bisschop, overeenkomstig het Motu proprio Pastorale Munus, 4[708|4], of met verlof van de generale overste van de kloosterinstelling, overeenkomstig het rescript Cum admotae[4142], art. 1, n. 1.
- Wordt de communie op de voorgeschreven tijden buiten de Mis uitgereikt, dan mag men, als de omstandigheden het toelaten, tevoren een korte viering van het woord Gods houden volgens de Instructie Inter Oecumenici, 37,39[2709|37.39].
- Wanneer bij gebrek aan priesters de Mis niet kan worden gevierd en de heilige communie wordt uitgereikt door een bedienaar, die krachtens een indult van de Apostolische Stoel hiertoe verlof heeft, volge men de ritus, die door de bevoegde overheid is voorgeschreven.
Referenties naar alinea 33: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
34
De wijze van communiceren
- Overeenkomstig het gebruik van de Kerk mogen de gelovigen de communie ontvangen geknield of staande. Men kieze een van de twee manieren van communiceren volgens de richtlijnen van de bisschoppenconferentie, rekening houdend met de verschillende omstandigheden, vooral de plaatsruimte en het aantal communicanten. Laten de gelovigen in dit opzicht graag de aanwijzing van hun herders volgen; dan zal de communie werkelijk een teken van broederlijke eenheid zijn tussen allen, die aanzitten aan dezelfde tafel des Heren.
- Communiceren de gelovigen geknield, dan behoeven zij geen verder teken van eerbied jegens het heilig Sacrament te geven, omdat het knielen op zich reeds een uitdrukking is van aanbidding.
Communiceren zij staande, dan wordt ten zeerste aanbevolen, dat zij achter elkaar aansluiten en vóór het ontvangen van het Sacrament de verschuldigde reverentie verrichten, en wel op de juiste plaats en het juiste moment, om het komen en gaan van de gelovigen niet te hinderen.
Referenties naar alinea 34: 1
Inaestimabile donum ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
35
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Reconciliatio et paenitentia ->=geentekst=
Het boetesacrament en de communie
Men wijze de gelovigen ook op de Eucharistie „als het geneesmiddel, dat ons bevrijdt van de dagelijkse zonde en ons bewaart voor de doodzonde” Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 4[[679|4]] vgl: Sessio XXII - Doctrina de sanctissimo Missae sacrificio, 2-4,6[[[694|2-4.6]]] en men lere hen de juiste methode om hun voordeel te doen met die gedeelten van de misliturgie, welke een boetekarakter hebben.
„Wie te communie wil gaan, herinnere men … aan het gebod: ‘De mens onderzoeke zichzelf’. (1 Kor. 11,28)[[b:1 Kor. 11,28]] Volgens het kerkelijk gebruik moet het doel van dit onderzoek zijn, dat niemand met een doodzonde op zijn geweten zonder voorafgaande sacramentele biecht de heilige Eucharistie ontvangt, ook al voelt hij over zijn zonden een groot berouw” Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 12-13[[679|12-13]] „Bestaat er een dringende reden en is er geen biechtvader aanwezig, dan verwekke men eerst een oefening van volmaakt berouw.” Codex Iuris Canonici (1917), (856)[[2620|(856)]] Men moet alles doen om de gelovigen eraan te gewennen, hun biecht te spreken buiten de tijd van de Mis, vooral buiten de vastgestelde Missen, zodat het biechthoren in alle rust kan verlopen en ook werkelijk geestelijk voordeel oplevert voor de gelovigen, en hun actieve deelname aan de Mis niet wordt belemmerd. Hen, die dagelijks of dikwijls communiceren, lere men om regelmatig te gaan biechten naargelang van hun persoonlijke omstandigheden.
Men wijze de gelovigen ook op de Eucharistie „als het geneesmiddel, dat ons bevrijdt van de dagelijkse zonde en ons bewaart voor de doodzonde” Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 4[[679|4]] vgl: Sessio XXII - Doctrina de sanctissimo Missae sacrificio, 2-4,6[[[694|2-4.6]]] en men lere hen de juiste methode om hun voordeel te doen met die gedeelten van de misliturgie, welke een boetekarakter hebben.
„Wie te communie wil gaan, herinnere men … aan het gebod: ‘De mens onderzoeke zichzelf’. (1 Kor. 11,28)[[b:1 Kor. 11,28]] Volgens het kerkelijk gebruik moet het doel van dit onderzoek zijn, dat niemand met een doodzonde op zijn geweten zonder voorafgaande sacramentele biecht de heilige Eucharistie ontvangt, ook al voelt hij over zijn zonden een groot berouw” Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 12-13[[679|12-13]] „Bestaat er een dringende reden en is er geen biechtvader aanwezig, dan verwekke men eerst een oefening van volmaakt berouw.” Codex Iuris Canonici (1917), (856)[[2620|(856)]] Men moet alles doen om de gelovigen eraan te gewennen, hun biecht te spreken buiten de tijd van de Mis, vooral buiten de vastgestelde Missen, zodat het biechthoren in alle rust kan verlopen en ook werkelijk geestelijk voordeel oplevert voor de gelovigen, en hun actieve deelname aan de Mis niet wordt belemmerd. Hen, die dagelijks of dikwijls communiceren, lere men om regelmatig te gaan biechten naargelang van hun persoonlijke omstandigheden.
Referenties naar alinea 35: 4
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=
Reconciliatio et paenitentia ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
36
Het communiceren bij bepaalde plechtige gelegenheden
Wanneer de gelovigen op een nieuwe wijze of in een nieuwe levensstaat gaan werken in de wijngaard van de Vader, is het zeer gewenst, dat zij aan het Offer deelnemen door de sacramentele communie om zó zichzelf opnieuw aan God toe te wijden en het verbond met Hem te vernieuwen.
Dit is zeer aan te bevelen, bijv. voor de vergaderde gelovigen, wanneer zij in de paasnacht de doopbeloften hernieuwen; voor de jonge mensen, wanneer zij op de gestelde leeftijd de doopbeloften hernieuwen ten overstaan van de Kerk; voor bruid en bruidegom, wanneer zij zich aan elkaar binden door het huwelijkssacrament; voor hen, die zich aan God toewijden, bij het afleggen van de kloostergeloften of bij hun oblatie; voor de gelovigen bij het aanvaarden van een apostolaatstaak.
Wanneer de gelovigen op een nieuwe wijze of in een nieuwe levensstaat gaan werken in de wijngaard van de Vader, is het zeer gewenst, dat zij aan het Offer deelnemen door de sacramentele communie om zó zichzelf opnieuw aan God toe te wijden en het verbond met Hem te vernieuwen.
Dit is zeer aan te bevelen, bijv. voor de vergaderde gelovigen, wanneer zij in de paasnacht de doopbeloften hernieuwen; voor de jonge mensen, wanneer zij op de gestelde leeftijd de doopbeloften hernieuwen ten overstaan van de Kerk; voor bruid en bruidegom, wanneer zij zich aan elkaar binden door het huwelijkssacrament; voor hen, die zich aan God toewijden, bij het afleggen van de kloostergeloften of bij hun oblatie; voor de gelovigen bij het aanvaarden van een apostolaatstaak.
Referenties naar alinea 36: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
37
De veelvuldige en dagelijkse communie
"Het is duidelijk, dat door de veelvuldige of dagelijkse communie de vereniging met Christus wordt versterkt, het geestelijk leven wordt verrijkt, de mens tot een rijpere deugdenbeoefening uitgroeit, en hem de grootst mogelijke waarborg van het eeuwig geluk wordt geschonken. Daarom moeten de pastoors, de biechtvaders en de predikanten……het christenvolk dikwijls en met grote ijver aansporen tot dit zo vroom en zo heilzaam gebruik.” Sacra Tridentina Synodus, (6)[[832|(6)]] Mediator Dei et hominum, 118[[419|118]]
"Het is duidelijk, dat door de veelvuldige of dagelijkse communie de vereniging met Christus wordt versterkt, het geestelijk leven wordt verrijkt, de mens tot een rijpere deugdenbeoefening uitgroeit, en hem de grootst mogelijke waarborg van het eeuwig geluk wordt geschonken. Daarom moeten de pastoors, de biechtvaders en de predikanten……het christenvolk dikwijls en met grote ijver aansporen tot dit zo vroom en zo heilzaam gebruik.” Sacra Tridentina Synodus, (6)[[832|(6)]] Mediator Dei et hominum, 118[[419|118]]
Referenties naar alinea 37: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
38
Het persoonlijk gebed na de communie
De deelname aan het Lichaam en Bloed van de Heer doet de gave van de Geest als een levend water (Joh. 7, 37-39)[[b:Joh. 7, 37-39]] overvloedig toestromen aan ieder persoonlijk, als tenminste deze deelname zowel sacramenteel als geestelijk is, d.w.z. als ze gedragen wordt door een levend geloof, dat werkzaam is door de liefde. vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 14-16[[[679|14-16]]]
De vereniging nu met Christus, waarop het sacrament gericht is, moet niet alleen tot stand komen tijdens de eucharistische viering, maar ze moet voortduren in heel het christelijk leven; de gelovigen moeten nl. de ontvangen gave voortdurend in geloof blijven beschouwen; zij moeten hun dagelijks leven onder de leiding van de Heilige Geest tot één grote dankzegging maken en steeds rijkere vruchten van liefde voortbrengen.
Teneinde gemakkelijker te volharden in deze dankzegging, die in de Mis op zo verheven wijze aan God wordt gebracht, wordt aan iedereen, die de heilige communie heeft ontvangen, aanbevolen, enige tijd in gebed door te brengen. vgl: Mediator Dei et hominum, 121[[[419|121]]]
De deelname aan het Lichaam en Bloed van de Heer doet de gave van de Geest als een levend water (Joh. 7, 37-39)[[b:Joh. 7, 37-39]] overvloedig toestromen aan ieder persoonlijk, als tenminste deze deelname zowel sacramenteel als geestelijk is, d.w.z. als ze gedragen wordt door een levend geloof, dat werkzaam is door de liefde. vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 14-16[[[679|14-16]]]
De vereniging nu met Christus, waarop het sacrament gericht is, moet niet alleen tot stand komen tijdens de eucharistische viering, maar ze moet voortduren in heel het christelijk leven; de gelovigen moeten nl. de ontvangen gave voortdurend in geloof blijven beschouwen; zij moeten hun dagelijks leven onder de leiding van de Heilige Geest tot één grote dankzegging maken en steeds rijkere vruchten van liefde voortbrengen.
Teneinde gemakkelijker te volharden in deze dankzegging, die in de Mis op zo verheven wijze aan God wordt gebracht, wordt aan iedereen, die de heilige communie heeft ontvangen, aanbevolen, enige tijd in gebed door te brengen. vgl: Mediator Dei et hominum, 121[[[419|121]]]
Referenties naar alinea 38: 1
Directorium de Missis cum pueris ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
39
Het Viaticum
De communie als viaticum moet worden beschouwd als een bijzonder teken van deelname aan het geheim, dat in het offer van de Mis wordt gevierd, het geheim nl. van de dood van de Heer en van Zijn heengaan naar de Vader. Hierdoor wordt de gelovige bij zijn heengaan uit dit leven gesterkt door het Lichaam van Christus en ontvangt hij het onderpand van de verrijzenis.
Daarom zijn de gelovigen verplicht om in stervensgevaar, wat hiervan ook de oorzaak mag zijn, de heilige communie te ontvangen; vgl: 1[[[2620|(864)]]] en de zielzorgers moeten er op letten, dat het toedienen van dit sacrament niet wordt uitgesteld, maar dat de gelovigen het ontvangen, terwijl zij nog volledig bij kennis zijn. vgl: Codex Iuris Canonici (1917), (865)[[[2620|(865)]]]
Ook al hebben de gelovigen diezelfde dag nog gecommuniceerd, is het toch zeer aan te raden, dat zij in stervensgevaar opnieuw communiceren.
De communie als viaticum moet worden beschouwd als een bijzonder teken van deelname aan het geheim, dat in het offer van de Mis wordt gevierd, het geheim nl. van de dood van de Heer en van Zijn heengaan naar de Vader. Hierdoor wordt de gelovige bij zijn heengaan uit dit leven gesterkt door het Lichaam van Christus en ontvangt hij het onderpand van de verrijzenis.
Daarom zijn de gelovigen verplicht om in stervensgevaar, wat hiervan ook de oorzaak mag zijn, de heilige communie te ontvangen; vgl: 1[[[2620|(864)]]] en de zielzorgers moeten er op letten, dat het toedienen van dit sacrament niet wordt uitgesteld, maar dat de gelovigen het ontvangen, terwijl zij nog volledig bij kennis zijn. vgl: Codex Iuris Canonici (1917), (865)[[[2620|(865)]]]
Ook al hebben de gelovigen diezelfde dag nog gecommuniceerd, is het toch zeer aan te raden, dat zij in stervensgevaar opnieuw communiceren.
Referenties naar alinea 39: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
40
Het communiceren van hen, die niet naar de Kerk kunnen komen
Men zoeke met zorg naar gelegenheden om hen, die verhinderd zijn de eucharistische viering van de gemeenschap bij te wonen, de Eucharistie te laten ontvangen zodat zij zich daardoor ook met deze gemeenschap verbonden en door de liefde van hun broeders gesteund voelen.
De zielzorgers moeten er alle aandacht voor hebben, dat aan zieken en bejaarden, ook al zijn zij niet ernstig ziek en niet in stervensgevaar, dikwijls, en als het kan, dagelijks de mogelijkheid wordt gegeven om te communiceren, vooral in de paastijd; dit mag op ieder uur van de dag geschieden.
Men zoeke met zorg naar gelegenheden om hen, die verhinderd zijn de eucharistische viering van de gemeenschap bij te wonen, de Eucharistie te laten ontvangen zodat zij zich daardoor ook met deze gemeenschap verbonden en door de liefde van hun broeders gesteund voelen.
De zielzorgers moeten er alle aandacht voor hebben, dat aan zieken en bejaarden, ook al zijn zij niet ernstig ziek en niet in stervensgevaar, dikwijls, en als het kan, dagelijks de mogelijkheid wordt gegeven om te communiceren, vooral in de paastijd; dit mag op ieder uur van de dag geschieden.
Referenties naar alinea 40: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
41
De communie alleen onder de gedaante van wijn
In geval van noodzakelijkheid en met goedvinden van de bisschop mag men de Eucharistie onder de gedaante alleen van wijn toedienen aan degenen, die haar niet kunnen ontvangen onder de gedaante van brood.
In dit geval mag men met goedvinden van de plaatselijke ordinaris de Mis opdragen bij de zieke.
Wordt echter bij de zieke geen Mis opgedragen, dan beware men het heilig Bloed na de Mis in een goed afgedekte kelk, in het tabernakel; het mag dan aan de zieke slechts worden gebracht in een vaatwerk, hetwelk zo is afgesloten, dat er geen enkel gevaar voor uitstorting bestaat. Bij de toediening van het Sacrament kieze men onder de verschillende manieren, die worden toegestaan bij het uitreiken van de communie onder beide gedaanten, die manier, welke in ieder afzonderlijk geval het meest geschikt is. Wat er na de communie eventueel van het kostbaar Bloed overblijft, moet worden genuttigd door de bedienaar, die eveneens moet zorgen voor de vereiste abluties.
In geval van noodzakelijkheid en met goedvinden van de bisschop mag men de Eucharistie onder de gedaante alleen van wijn toedienen aan degenen, die haar niet kunnen ontvangen onder de gedaante van brood.
In dit geval mag men met goedvinden van de plaatselijke ordinaris de Mis opdragen bij de zieke.
Wordt echter bij de zieke geen Mis opgedragen, dan beware men het heilig Bloed na de Mis in een goed afgedekte kelk, in het tabernakel; het mag dan aan de zieke slechts worden gebracht in een vaatwerk, hetwelk zo is afgesloten, dat er geen enkel gevaar voor uitstorting bestaat. Bij de toediening van het Sacrament kieze men onder de verschillende manieren, die worden toegestaan bij het uitreiken van de communie onder beide gedaanten, die manier, welke in ieder afzonderlijk geval het meest geschikt is. Wat er na de communie eventueel van het kostbaar Bloed overblijft, moet worden genuttigd door de bedienaar, die eveneens moet zorgen voor de vereiste abluties.
Referenties naar alinea 41: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Vierde hoofdstuk De viering van de Eucharistie in het leven en de bediening van de bisschop en de priester.
42
De viering van de Eucharistie in het leven en de bediening van de bisschop
De viering van de Eucharistie brengt op bijzondere wijze het publieke en sociale karakter tot uitdrukking van de liturgische handelingen van de Kerk, „die het Sacrament van de eenheid is, nl. het heilig volk, verenigd en geordend onder de leiding van de bisschoppen”. Sacrosanctum Concilium, 26[[570|26]]
Daarom „is de bisschop, bekleed met de volheid van het priesterschap, de beheerder van de genade van het hogepriesterschap, vooral bij de Eucharistie, die hijzelf opdraagt of doet opdragen… Elke rechtmatige viering van de Eucharistie wordt geleid door de bisschop, die tot taak heeft, de christelijke eredienst voor de goddelijke Majesteit uit te oefenen en te regelen, volgens de voorschriften van de Heer en de wetten van de Kerk, die hij naar zijn persoonlijk inzicht voor zijn diocees nader heeft omschreven”. Lumen Gentium, 26[[617|26]] De viering van de Eucharistie, waar de bisschop voorzit, omringd door zijn priestercollege en dienaren, en waaraan heel het heilige volk van God actief deelneemt, is bij uitstek de manifestatie van de Kerk vgl: Sacrosanctum Concilium, 41[[[570|41]]] in haar hiërarchische structuur.
De viering van de Eucharistie brengt op bijzondere wijze het publieke en sociale karakter tot uitdrukking van de liturgische handelingen van de Kerk, „die het Sacrament van de eenheid is, nl. het heilig volk, verenigd en geordend onder de leiding van de bisschoppen”. Sacrosanctum Concilium, 26[[570|26]]
Daarom „is de bisschop, bekleed met de volheid van het priesterschap, de beheerder van de genade van het hogepriesterschap, vooral bij de Eucharistie, die hijzelf opdraagt of doet opdragen… Elke rechtmatige viering van de Eucharistie wordt geleid door de bisschop, die tot taak heeft, de christelijke eredienst voor de goddelijke Majesteit uit te oefenen en te regelen, volgens de voorschriften van de Heer en de wetten van de Kerk, die hij naar zijn persoonlijk inzicht voor zijn diocees nader heeft omschreven”. Lumen Gentium, 26[[617|26]] De viering van de Eucharistie, waar de bisschop voorzit, omringd door zijn priestercollege en dienaren, en waaraan heel het heilige volk van God actief deelneemt, is bij uitstek de manifestatie van de Kerk vgl: Sacrosanctum Concilium, 41[[[570|41]]] in haar hiërarchische structuur.
Referenties naar alinea 42: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
43
Het is passend, dat de priesters aan de viering van de Eucharistie deelnemen door het uitoefenen van hun eigen functie
Bij de viering van de Eucharistie is ook aan de priesters, krachtens een bijzonder sacrament, nl. het wijdingssacrament, een eigen taak toegewezen. Want ook zij „zijn als bedienaars van het heilige, vooral bij het offer van de Mis, …op bijzondere wijze de vertegenwoordigers van Christus”. Presbyterorum Ordinis, 13[[704|13]] vgl: Lumen Gentium, 28[[[617|28]]] Daarom is het, gezien vanuit het teken, passend, dat zij aan de Eucharistie deelnemen door de uitoefening van hun functie volgens hun eigen rang, vgl: Sacrosanctum Concilium, 28[[[570|28]]] d.i. door het celebreren of concelebreren van de Mis en niet alleen door te communiceren op de wijze van de leken.
Bij de viering van de Eucharistie is ook aan de priesters, krachtens een bijzonder sacrament, nl. het wijdingssacrament, een eigen taak toegewezen. Want ook zij „zijn als bedienaars van het heilige, vooral bij het offer van de Mis, …op bijzondere wijze de vertegenwoordigers van Christus”. Presbyterorum Ordinis, 13[[704|13]] vgl: Lumen Gentium, 28[[[617|28]]] Daarom is het, gezien vanuit het teken, passend, dat zij aan de Eucharistie deelnemen door de uitoefening van hun functie volgens hun eigen rang, vgl: Sacrosanctum Concilium, 28[[[570|28]]] d.i. door het celebreren of concelebreren van de Mis en niet alleen door te communiceren op de wijze van de leken.
Referenties naar alinea 43: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
44
Directorium de Missis cum pueris ->=geentekst=
De dagelijkse viering van de Mis
"In het geheim van het eucharistisch offer, waarin de priesters hun voornaamste taak vervullen, wordt het werk van onze verlossing telkens opnieuw werkelijkheid, en daarom wordt dringend de dagelijkse viering ervan aanbevolen, die immers een act is van Christus en de Kerk, ook wanneer de gelovigen er niet bij tegenwoordig kunnen zijn", Presbyterorum Ordinis, 13[[704|13]] vgl: Mysterium Fidei, 32-33[[[392|32-33]]] een act, waarbij de priesters altijd handelend optreedt voor het heil van het volk.
"In het geheim van het eucharistisch offer, waarin de priesters hun voornaamste taak vervullen, wordt het werk van onze verlossing telkens opnieuw werkelijkheid, en daarom wordt dringend de dagelijkse viering ervan aanbevolen, die immers een act is van Christus en de Kerk, ook wanneer de gelovigen er niet bij tegenwoordig kunnen zijn", Presbyterorum Ordinis, 13[[704|13]] vgl: Mysterium Fidei, 32-33[[[392|32-33]]] een act, waarbij de priesters altijd handelend optreedt voor het heil van het volk.
Referenties naar alinea 44: 2
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Directorium de Missis cum pueris ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
45
De stipte onderhouding van de richtlijnen der Kerk bij de viering van de Mis
Vooral bij de viering van de Eucharistie mag, behalve het hoogste kerkelijke gezag en, overeenkomstig het recht, de bisschop en de bisschoppenconferenties, niemand, ook niet een priester, eigenmachtig in de liturgie iets toevoegen, weglaten of veranderen. vgl: par. 3[[[570|22]]] Daarom moeten de priesters er grote waarde aan hechten, de viering van de Eucharistie zó te leiden, dat het voor de gelovigen duidelijk wordt, dat zij niet deelnemen aan een ceremonie, op eigen gezag ingevoerd, vgl: Summa Theologiae Secunda Secundaeq. 93 a. 1[[[t:iia-iiae q. 93 a. 1]]] maar aan de publieke eredienst van de Kerk, waarvan de regeling door Christus zelf aan de apostelen en hun opvolgers is toevertrouwd.
Vooral bij de viering van de Eucharistie mag, behalve het hoogste kerkelijke gezag en, overeenkomstig het recht, de bisschop en de bisschoppenconferenties, niemand, ook niet een priester, eigenmachtig in de liturgie iets toevoegen, weglaten of veranderen. vgl: par. 3[[[570|22]]] Daarom moeten de priesters er grote waarde aan hechten, de viering van de Eucharistie zó te leiden, dat het voor de gelovigen duidelijk wordt, dat zij niet deelnemen aan een ceremonie, op eigen gezag ingevoerd, vgl: Summa Theologiae Secunda Secundaeq. 93 a. 1[[[t:iia-iiae q. 93 a. 1]]] maar aan de publieke eredienst van de Kerk, waarvan de regeling door Christus zelf aan de apostelen en hun opvolgers is toevertrouwd.
Referenties naar alinea 45: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
46
Het pastoraal belang als de beslissende factor bij de keuze van de verschillende vormen van de viering
"Men moet ervoor zorgen, dat bij de liturgische handeling niet alleen de wetten voor een geldige en geoorloofde viering worden onderhouden, maar ook dat de gelovigen er bewust actief en met vrucht aan deelnemen.” Sacrosanctum Concilium, 11[[570|11]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 48[[[570|48]]] Daarom moeten de priesters uit de vormen van de viering, die het recht toestaat, voor elk geval die vorm kiezen, welke het meest is afgestemd op de behoefte of het nut van de gelovigen en die het meest bevorderlijk lijkt voor hun deelname.
"Men moet ervoor zorgen, dat bij de liturgische handeling niet alleen de wetten voor een geldige en geoorloofde viering worden onderhouden, maar ook dat de gelovigen er bewust actief en met vrucht aan deelnemen.” Sacrosanctum Concilium, 11[[570|11]] vgl: Sacrosanctum Concilium, 48[[[570|48]]] Daarom moeten de priesters uit de vormen van de viering, die het recht toestaat, voor elk geval die vorm kiezen, welke het meest is afgestemd op de behoefte of het nut van de gelovigen en die het meest bevorderlijk lijkt voor hun deelname.
Referenties naar alinea 46: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
47
17
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
17
De concelebratie
De concelebratie bij de Eucharistie laat goed de eenheid van offer en priesterschap uitkomen, en wanneer de gelovigen er actief aan deelnemen, treedt de eenheid van het volk Gods daarbij op markante wijze naar voren, vgl: Sacrosanctum Concilium, 57[[[570|57]]] vgl: Ecclesiae semper[[[4143]]] vooral wanneer de bisschop de leiding heeft. vgl: Sacrosanctum Concilium, 41[[[570|41]]] vgl: Lumen Gentium, 28[[[617|28]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 7[[[704|7]]]
De concelebratie symboliseert en versterkt bovendien de band van broederlijkheid tussen de priesters, omdat „alle priesters krachtens hun heilige wijding en zending, die zij gemeen hebben, door innige banden van broederschap met elkaar zijn verbonden”. Lumen Gentium, 28[[617|28]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 8[[[704|8]]]
Daarom verdient het de voorkeur, dat de priesters op deze ideale wijze de Eucharistie vieren in gemeenschappen van priesters en bij geregelde bijeenkomsten of in andere soortgelijke omstandigheden, tenzij het belang van de gelovigen (dat altijd een bijzondere pastorale aandacht verdient) anders vereist; overigens behoudt iedere priester de vrijheid, de Mis afzonderlijk te vieren. Zij, die in gemeenschap leven of verbonden zijn aan dezelfde kerk, zullen priesters, die van buiten komen, graag uitnodigen voor hun concelebratie.
De bevoegde oversten moeten daarom gemakkelijk gelegenheid geven tot concelebratie en deze ook stimuleren, als tenminste de behoeften van de zielzorg of een andere goede reden niet het tegendeel vragen.
Het verlof tot concelebratie geldt ook voor de voornaamste Missen in kerken en in openbare of halfopenbare kapellen van seminaries, colleges en kerkelijke instituten, van kloosterinstellingen en genootschappen van clerici, die in gemeenschap leven zonder geloften. Waar echter een groot aantal priesters aanwezig is, kan de bevoegde overste een concelebratie toestaan ook meermalen op dezelfde dag, maar dan op verschillende tijden of in verschillende lokaliteiten.
De concelebratie bij de Eucharistie laat goed de eenheid van offer en priesterschap uitkomen, en wanneer de gelovigen er actief aan deelnemen, treedt de eenheid van het volk Gods daarbij op markante wijze naar voren, vgl: Sacrosanctum Concilium, 57[[[570|57]]] vgl: Ecclesiae semper[[[4143]]] vooral wanneer de bisschop de leiding heeft. vgl: Sacrosanctum Concilium, 41[[[570|41]]] vgl: Lumen Gentium, 28[[[617|28]]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 7[[[704|7]]]
De concelebratie symboliseert en versterkt bovendien de band van broederlijkheid tussen de priesters, omdat „alle priesters krachtens hun heilige wijding en zending, die zij gemeen hebben, door innige banden van broederschap met elkaar zijn verbonden”. Lumen Gentium, 28[[617|28]] vgl: Presbyterorum Ordinis, 8[[[704|8]]]
Daarom verdient het de voorkeur, dat de priesters op deze ideale wijze de Eucharistie vieren in gemeenschappen van priesters en bij geregelde bijeenkomsten of in andere soortgelijke omstandigheden, tenzij het belang van de gelovigen (dat altijd een bijzondere pastorale aandacht verdient) anders vereist; overigens behoudt iedere priester de vrijheid, de Mis afzonderlijk te vieren. Zij, die in gemeenschap leven of verbonden zijn aan dezelfde kerk, zullen priesters, die van buiten komen, graag uitnodigen voor hun concelebratie.
De bevoegde oversten moeten daarom gemakkelijk gelegenheid geven tot concelebratie en deze ook stimuleren, als tenminste de behoeften van de zielzorg of een andere goede reden niet het tegendeel vragen.
Het verlof tot concelebratie geldt ook voor de voornaamste Missen in kerken en in openbare of halfopenbare kapellen van seminaries, colleges en kerkelijke instituten, van kloosterinstellingen en genootschappen van clerici, die in gemeenschap leven zonder geloften. Waar echter een groot aantal priesters aanwezig is, kan de bevoegde overste een concelebratie toestaan ook meermalen op dezelfde dag, maar dan op verschillende tijden of in verschillende lokaliteiten.
Referenties naar alinea 47: 3
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
48
Het brood voor de concelebratie
Als men zich voor de concelebratie, volgens de ritus voor de geconcelebreerde Mis, n. 17[al:17], van een grotere hostie bedient, dan zorge men ervoor, dat deze overeenkomstig het traditionele gebruik de uiterlijke vorm heeft, die het meest passend is voor dit grote geheim.
Als men zich voor de concelebratie, volgens de ritus voor de geconcelebreerde Mis, n. 17[al:17], van een grotere hostie bedient, dan zorge men ervoor, dat deze overeenkomstig het traditionele gebruik de uiterlijke vorm heeft, die het meest passend is voor dit grote geheim.
Referenties naar alinea 48: 1
Liturgicae instaurationes ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- III De viering van de Eucharistie als blijvend Sacrament.
- Eerste hoofdstuk Het doel van het bewaren van de Eucharistie en het gebed bij het allerheiligste Sacrament.
49
3
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=
3
Het doel van het bewaren van de Eucharistie buiten de Mis
„Het is goed eraan te herinneren, dat het eerste en oorspronkelijke doel van het bewaren van de heilige gedaanten in de kerk buiten de Mis is: de toediening van het viaticum; nevendoeleinden zijn: het uitreiken van de communie buiten de Mis en de aanbidding van onze Heer Jezus Christus, verborgen onder deze gedaanten.” AAS 41 (1949) 509-510[[4144]] vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 11[[[679|11]]] vgl: Sacra Tridentina Synodus, 2[[[832|2]]] Want „het bewaren van de heilige gedaanten voor de zieken …… leidde tot het loffelijk gebruik, dit goddelijk voedsel, bewaard in de kerken, te aanbidden. De eredienst van aanbidding steunt op een krachtige en hechte grondslag”, Mediator Dei et hominum, 129[[419|129]] vooral omdat het geloof in de werkelijke tegenwoordigheid van de Heer vanzelf leidt tot een uiterlijke en publieke manifestatie van dit geloof.
„Het is goed eraan te herinneren, dat het eerste en oorspronkelijke doel van het bewaren van de heilige gedaanten in de kerk buiten de Mis is: de toediening van het viaticum; nevendoeleinden zijn: het uitreiken van de communie buiten de Mis en de aanbidding van onze Heer Jezus Christus, verborgen onder deze gedaanten.” AAS 41 (1949) 509-510[[4144]] vgl: Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia, 11[[[679|11]]] vgl: Sacra Tridentina Synodus, 2[[[832|2]]] Want „het bewaren van de heilige gedaanten voor de zieken …… leidde tot het loffelijk gebruik, dit goddelijk voedsel, bewaard in de kerken, te aanbidden. De eredienst van aanbidding steunt op een krachtige en hechte grondslag”, Mediator Dei et hominum, 129[[419|129]] vooral omdat het geloof in de werkelijke tegenwoordigheid van de Heer vanzelf leidt tot een uiterlijke en publieke manifestatie van dit geloof.
Referenties naar alinea 49: 2
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
50
Het gebed bij het allerheiligste Sacrament
Wanneer de gelovigen hun verering brengen aan Christus, in dit sacrament tegenwoordig, mogen zij niet vergeten, dat deze tegenwoordigheid de vrucht is van het offer en dat ze een uitnodiging is tot een sacramentele en een geestelijke communie. De godsvrucht, die de gelovigen ertoe brengt om het heilig Sacrament te bezoeken, is dus voor hen een aansporing om ten volle deel te nemen aan het paasmysterie en in dankbaarheid te beantwoorden aan de gave van Hem, die door zijn mensheid het goddelijk leven voortdurend uitstort in de ledematen van zijn Lichaam. vgl: Presbyterorum Ordinis, 5[[[704|5]]] Bij Christus de Heer verblijvend, genieten zij een vertrouwelijke omgang met Hem; zij openbaren Hem hun diepste verlangens voor zichzelf en voor allen, die hun dierbaar zijn, en bidden voor de vrede en het heil van de wereld. Samen met Christus bieden zij heel hun leven aan de Vader aan in de Heilige Geest en ontvangen zij als wonderbare wedergave een vermeerdering van geloof, hoop en liefde. Zo versterken zij die goede gesteltenis, waarin zij met de vereiste godsvrucht de gedachtenis van de Heer kunnen vieren en dit brood, ons door de Vader geschonken, dikwijls kunnen ontvangen. Laten de gelovigen er daarom naar streven om volgens hun eigen levensomstandigheden Christus de Heer in het Sacrament te vereren. De zielzorgers moeten hen hierin voorgaan door hun voorbeeld en aansporen door hun woord. vgl: Presbyterorum Ordinis, 18[[[704|18]]]
Wanneer de gelovigen hun verering brengen aan Christus, in dit sacrament tegenwoordig, mogen zij niet vergeten, dat deze tegenwoordigheid de vrucht is van het offer en dat ze een uitnodiging is tot een sacramentele en een geestelijke communie. De godsvrucht, die de gelovigen ertoe brengt om het heilig Sacrament te bezoeken, is dus voor hen een aansporing om ten volle deel te nemen aan het paasmysterie en in dankbaarheid te beantwoorden aan de gave van Hem, die door zijn mensheid het goddelijk leven voortdurend uitstort in de ledematen van zijn Lichaam. vgl: Presbyterorum Ordinis, 5[[[704|5]]] Bij Christus de Heer verblijvend, genieten zij een vertrouwelijke omgang met Hem; zij openbaren Hem hun diepste verlangens voor zichzelf en voor allen, die hun dierbaar zijn, en bidden voor de vrede en het heil van de wereld. Samen met Christus bieden zij heel hun leven aan de Vader aan in de Heilige Geest en ontvangen zij als wonderbare wedergave een vermeerdering van geloof, hoop en liefde. Zo versterken zij die goede gesteltenis, waarin zij met de vereiste godsvrucht de gedachtenis van de Heer kunnen vieren en dit brood, ons door de Vader geschonken, dikwijls kunnen ontvangen. Laten de gelovigen er daarom naar streven om volgens hun eigen levensomstandigheden Christus de Heer in het Sacrament te vereren. De zielzorgers moeten hen hierin voorgaan door hun voorbeeld en aansporen door hun woord. vgl: Presbyterorum Ordinis, 18[[[704|18]]]
Referenties naar alinea 50: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
51
De kerken moeten gemakkelijk voor de gelovigen toegankelijk zijn
Laten de herders ervoor zorgen, dat alle kerken en openbare kapellen, waar de heilige Eucharistie wordt bewaard, zowel ’s morgens als ’s avonds minstens enkele uren geopend zijn, zodat de gelovigen gemakkelijk kunnen komen bidden bij het heilig Sacrament.
Laten de herders ervoor zorgen, dat alle kerken en openbare kapellen, waar de heilige Eucharistie wordt bewaard, zowel ’s morgens als ’s avonds minstens enkele uren geopend zijn, zodat de gelovigen gemakkelijk kunnen komen bidden bij het heilig Sacrament.
Referenties naar alinea 51: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Tweede hoofdstuk De plaats voor het bewaren van de Eucharistie.
52
56
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
56
Het tabernakel
Waar men de Eucharistie volgens de voorschriften van het recht mag bewaren, daar mag er in één en dezelfde kerk slechts één altaar of kerk of plaats zijn, waar zij onafgebroken of gewoonlijk wordt bewaard. vgl: par. 1[[[2620|(1268)]]] Daarom zal er als regel in iedere kerk slechts één tabernakel zijn, en dit moet stevig zijn en beveiligd tegen inbraak. vgl: Inter Oecumenici, 95[[[2709|95]]] vgl: Nullo unquam tempore, (4)[[[4145|(4)]]]
Waar men de Eucharistie volgens de voorschriften van het recht mag bewaren, daar mag er in één en dezelfde kerk slechts één altaar of kerk of plaats zijn, waar zij onafgebroken of gewoonlijk wordt bewaard. vgl: par. 1[[[2620|(1268)]]] Daarom zal er als regel in iedere kerk slechts één tabernakel zijn, en dit moet stevig zijn en beveiligd tegen inbraak. vgl: Inter Oecumenici, 95[[[2709|95]]] vgl: Nullo unquam tempore, (4)[[[4145|(4)]]]
Referenties naar alinea 52: 2
Liturgicae instaurationes ->=geentekst=Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
53
Liturgicae instaurationes ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
De kapel voor het bewaren van het heilig Sacrament
De plaats, waar in een kerk of kapel de Eucharistie in het tabernakel bewaard wordt, moet werkelijk voornaam zijn. Deze plaats zal zich ook goed moeten lenen voor persoonlijk gebed, zodat de gelovigen ook privé Christus in het heilig Sacrament gemakkelijk en met vrucht blijven vereren. vgl: Presbyterorum Ordinis, 18[[[704|18]]] vgl: Mysterium Fidei, 66[[[392|66]]] Daarom verdient het aanbeveling dat het tabernakel zoveel mogelijk geplaatst wordt in een kapel, gescheiden van het middenschip van de Kerk, vooral in kerken, waar nogal veel huwelijksplechtigheden of uitvaarten plaats hebben of waar veel bezoek komt met het oog op kunstschatten of historische bezienswaardigheden.
De plaats, waar in een kerk of kapel de Eucharistie in het tabernakel bewaard wordt, moet werkelijk voornaam zijn. Deze plaats zal zich ook goed moeten lenen voor persoonlijk gebed, zodat de gelovigen ook privé Christus in het heilig Sacrament gemakkelijk en met vrucht blijven vereren. vgl: Presbyterorum Ordinis, 18[[[704|18]]] vgl: Mysterium Fidei, 66[[[392|66]]] Daarom verdient het aanbeveling dat het tabernakel zoveel mogelijk geplaatst wordt in een kapel, gescheiden van het middenschip van de Kerk, vooral in kerken, waar nogal veel huwelijksplechtigheden of uitvaarten plaats hebben of waar veel bezoek komt met het oog op kunstschatten of historische bezienswaardigheden.
Referenties naar alinea 53: 3
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Liturgicae instaurationes ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
54
56
Liturgicae instaurationes ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
56
Het tabernakel in het midden van het altaar of elders in de kerk
"De Eucharistie moet worden bewaard in een stevig en veilig tabernakel, in het midden van het hoogaltaar of van een werkelijk voornaam zijaltaar of, volgens het wettig gebruik en in bijzondere gevallen, door de plaatselijke ordinaris toegestaan, ook in een ander gedeelte van de kerk, dat werkelijk voornaam is en passend versierd.
Men mag aan een altaar de Mis celebreren met het gezicht naar het volk, ook als daar een klein maar goed bruikbaar tabernakel staat.” Inter Oecumenici, 95[[2709|95]]
"De Eucharistie moet worden bewaard in een stevig en veilig tabernakel, in het midden van het hoogaltaar of van een werkelijk voornaam zijaltaar of, volgens het wettig gebruik en in bijzondere gevallen, door de plaatselijke ordinaris toegestaan, ook in een ander gedeelte van de kerk, dat werkelijk voornaam is en passend versierd.
Men mag aan een altaar de Mis celebreren met het gezicht naar het volk, ook als daar een klein maar goed bruikbaar tabernakel staat.” Inter Oecumenici, 95[[2709|95]]
Referenties naar alinea 54: 3
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Liturgicae instaurationes ->=geentekst=
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
55
61
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
61
Het tabernakel op een altaar, waaraan de Mis wordt gevierd, die door velen wordt bijgewoond
Bij de viering van de Mis komen een voor een de verschillende manieren naar voren, waarop Christus bij zijn Kerk tegenwoordig is: 9[[al:9]] vooreerst toont Hij zich tegenwoordig in de vergadering zelf van de gelovigen, die in Zijn naam bijeen is; vervolgens in Zijn woord, wanneer de Schrift wordt voorgelezen en verklaard; verder in de persoon van de bedienaar; tenslotte op bijzondere wijze onder de eucharistische gedaanten. Daarom is het, gezien vanuit het teken, meer in overeenstemming met de aard van de heilige viering, wanneer op het altaar, waaraan de Mis wordt gevierd, zo mogelijk geen tabernakel is, waarin de heilige gedaanten worden bewaard, want anders zou de eucharistische tegenwoordigheid van Christus, die de vrucht is van de consecratie en als zodanig moet uitkomen, er bij het begin van de Mis reeds zijn.
Bij de viering van de Mis komen een voor een de verschillende manieren naar voren, waarop Christus bij zijn Kerk tegenwoordig is: 9[[al:9]] vooreerst toont Hij zich tegenwoordig in de vergadering zelf van de gelovigen, die in Zijn naam bijeen is; vervolgens in Zijn woord, wanneer de Schrift wordt voorgelezen en verklaard; verder in de persoon van de bedienaar; tenslotte op bijzondere wijze onder de eucharistische gedaanten. Daarom is het, gezien vanuit het teken, meer in overeenstemming met de aard van de heilige viering, wanneer op het altaar, waaraan de Mis wordt gevierd, zo mogelijk geen tabernakel is, waarin de heilige gedaanten worden bewaard, want anders zou de eucharistische tegenwoordigheid van Christus, die de vrucht is van de consecratie en als zodanig moet uitkomen, er bij het begin van de Mis reeds zijn.
Referenties naar alinea 55: 2
Liturgicae instaurationes ->=geentekst=Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
56
Het tabernakel bij de bouw van nieuwe kerken en bij de vernieuwing van bestaande kerken en altaren
Men houde de richtlijnen van nr. 52[al:52] en nr. 54[al:54] goed voor ogen bij de bouw van nieuwe kerken.
Bij de vernieuwing van bestaande kerken of altaren houde men zich strikt aan nr. 24[al:24] van deze Instructie.
Men houde de richtlijnen van nr. 52[al:52] en nr. 54[al:54] goed voor ogen bij de bouw van nieuwe kerken.
Bij de vernieuwing van bestaande kerken of altaren houde men zich strikt aan nr. 24[al:24] van deze Instructie.
Referenties naar alinea 56: 1
Liturgicae instaurationes ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
57
Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
De manier om aan te geven, dat het heilig Sacrament in het tabernakel aanwezig is
Men dient erop te letten, dat de gelovigen door het conopeum of door een ander geschikt teken, door het bevoegde gezag bepaald, kunnen weten, dat de heilige Eucharistie in het tabernakel aanwezig is.
Volgens het traditioneel gebruik moet er bij het tabernakel voortdurend een lamp branden als een eerbewijs voor de Heer. vgl: Codex Iuris Canonici (1917), (1271)[[[2620|(1271)]]]
Men dient erop te letten, dat de gelovigen door het conopeum of door een ander geschikt teken, door het bevoegde gezag bepaald, kunnen weten, dat de heilige Eucharistie in het tabernakel aanwezig is.
Volgens het traditioneel gebruik moet er bij het tabernakel voortdurend een lamp branden als een eerbewijs voor de Heer. vgl: Codex Iuris Canonici (1917), (1271)[[[2620|(1271)]]]
Referenties naar alinea 57: 2
Liturgicae instaurationes ->=geentekst=Institutio Generalis Missalis Romani ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Derde hoofdstuk Oefeningen van godsvrucht ter ere van de Eucharistie.
58
Zowel de persoonlijke als publieke godsvrucht jegens het altaarsacrament, ook buiten de Mis, zoals die is geregeld door de richtlijnen van het bevoegde gezag en van deze Instructie, wordt ten zeerste door de Kerk aanbevolen, omdat het eucharistisch offer bron en hoogtepunt is van heel het christelijk leven. vgl: Lumen Gentium, 11[[[617|11]]]
Bij de regeling van deze oefeningen van godsvrucht dient men acht te geven op de normen, die het Tweede Vaticaans Concilie[d:4] heeft opgesteld aangaande de juiste verhouding tussen de liturgie en andere niet-liturgische plechtigheden. In het bijzonder lette men op de volgende regel: „Men moet bij deze oefeningen rekening houden met de liturgische tijden en ze zó regelen, dat ze in overeenstemming zijn met de heilige liturgie, in zekere zin daaruit voortvloeien en het volk voeren tot de liturgie, die immers krachtens haar aard deze oefeningen verre overtreft.” Sacrosanctum Concilium, 13[[570|13]]
Bij de regeling van deze oefeningen van godsvrucht dient men acht te geven op de normen, die het Tweede Vaticaans Concilie[d:4] heeft opgesteld aangaande de juiste verhouding tussen de liturgie en andere niet-liturgische plechtigheden. In het bijzonder lette men op de volgende regel: „Men moet bij deze oefeningen rekening houden met de liturgische tijden en ze zó regelen, dat ze in overeenstemming zijn met de heilige liturgie, in zekere zin daaruit voortvloeien en het volk voeren tot de liturgie, die immers krachtens haar aard deze oefeningen verre overtreft.” Sacrosanctum Concilium, 13[[570|13]]
Referenties naar alinea 58: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Vierde hoofdstuk De Sacramentsprocessies.
59
Door de processies, waarin de Eucharistie plechtig en onder gezang door de straten wordt rondgedragen, vooral op Sacramentsdag, geeft het christenvolk publiek uitdrukking aan zijn geloof en godsvrucht jegens dit Sacrament. Het staat aan de plaatselijke ordinaris te beoordelen, of het in de tegenwoordige omstandigheden al of niet wenselijk is, dergelijke processies te houden. Verder moet hij oordelen over de plaats en de regeling van de processies, zodat ze kunnen plaats hebben in een waardige sfeer en zonder afbreuk te doen aan de eerbied, die aan het heilig Sacrament is verschuldigd.
Referenties naar alinea 59: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Vijfde hoofdstuk De uitstelling van het heilig Sacrament.
60
Door de uitstelling van het heilig Sacrament, in de pyxis of in de monstrans, zullen de gelovigen daarin beter de wonderbare tegenwoordigheid van Christus erkennen en worden zij uitgenodigd, zich innerlijk met Hem te verenigen. Daarom is de uitstelling zeer bevorderlijk voor de aanbidding van Christus in geest en waarheid. Men lette erop, dat men bij deze uitstelling door tekenen laat uitkomen, in welke verhouding de verering van het heilig Sacrament staat tot de Mis. Wanneer dus de uitstelling plechtiger is en langer duurt, is het aan te bevelen, dat ze plaats heeft op het eind van de Mis en dat in deze Mis de uit te stellen Hostie wordt geconsacreerd. De Mis moet dan eindigen met het Benedicamus Domino, zonder zegen. In de aankleding van de uitstelling 62[[al:62]] vermijde men zorgvuldig alles, wat hoe dan ook het verlangen op de achtergrond kan schuiven van Christus, die de Eucharistie op de eerste plaats heeft ingesteld om voor ons een spijs, geneesmiddel en troost te zijn. vgl: Sacra Tridentina Synodus, 2[[[832|2]]]
Referenties naar alinea 60: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
61
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=
Verbod om de Mis te vieren met uitstelling van het Allerheiligste
Gedurende de tijd, dat het allerheiligste Sacrament is uitgesteld, mag er geen Mis gevierd worden in dezelfde ruimte van de kerk, en alle hiermee strijdige verloven of gewoonten, die tot nu toe bestonden, zijn bij deze afgeschaft, ook wanneer zij een bijzondere vermelding verdienen.
Want, afgezien van de redenen in nr. 55[al:55] van deze Instructie genoemd, sluit juist de viering van het eucharistisch mysterie op volmaaktere wijze die innerlijke verbondenheid in, waartoe de uitstelling de gelovigen wil brengen, en daarom heeft ze dit hulpmiddel niet nodig.
Duurt de uitstelling van het heilig Sacrament een hele dag of meerdere dagen achter elkaar, dan moet ze worden onderbroken tijdens de viering van de Mis, als tenminste de Mis niet wordt gevierd in een kapel, die gescheiden is van de ruimte, waar de uitstelling wordt gehouden en op voorwaarde, dat minstens enkele gelovigen de aanbidding voortzetten.
Zou echter het afbreken van een oude tegenovergestelde gewoonte opzien baren bij de gelovigen, dan zal de plaatselijke ordinaris een passende, maar niet al te lange overgangstijd vaststellen om de gelovigen juist te informeren, voordat men deze richtlijn gaat uitvoeren.
Gedurende de tijd, dat het allerheiligste Sacrament is uitgesteld, mag er geen Mis gevierd worden in dezelfde ruimte van de kerk, en alle hiermee strijdige verloven of gewoonten, die tot nu toe bestonden, zijn bij deze afgeschaft, ook wanneer zij een bijzondere vermelding verdienen.
Want, afgezien van de redenen in nr. 55[al:55] van deze Instructie genoemd, sluit juist de viering van het eucharistisch mysterie op volmaaktere wijze die innerlijke verbondenheid in, waartoe de uitstelling de gelovigen wil brengen, en daarom heeft ze dit hulpmiddel niet nodig.
Duurt de uitstelling van het heilig Sacrament een hele dag of meerdere dagen achter elkaar, dan moet ze worden onderbroken tijdens de viering van de Mis, als tenminste de Mis niet wordt gevierd in een kapel, die gescheiden is van de ruimte, waar de uitstelling wordt gehouden en op voorwaarde, dat minstens enkele gelovigen de aanbidding voortzetten.
Zou echter het afbreken van een oude tegenovergestelde gewoonte opzien baren bij de gelovigen, dan zal de plaatselijke ordinaris een passende, maar niet al te lange overgangstijd vaststellen om de gelovigen juist te informeren, voordat men deze richtlijn gaat uitvoeren.
Referenties naar alinea 61: 2
Redemptionis Sacramentum ->=geentekst=Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=
Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
62
60
60
De regeling van de uitstellingsritus
Bij een korte uitstelling plaatse men de pyxis of de monstrans op de altaartafel. Bij een meer langdurige uitstelling kan men gebruik maken van een troon, die ietwat hoger staat; maar hij mag niet te hoog zijn en te veraf staan.
Tijdens de uitstelling moet men zulk een sfeer scheppen, dat de gelovigen zich in het gebed kunnen verdiepen en heel hun aandacht kunnen geven aan Christus de Heer.
Ter bevordering van het persoonlijk gebed kan men een of andere lezing houden uit de heilige Schrift met een homilie of korte opwekkingen om het geheim van de Eucharistie beter te doen waarderen. De gelovigen kunnen het woord Gods heel goed beantwoorden met gezang. Het verdient aanbeveling om op het juiste ogenblik een vroom stilzwijgen in acht te nemen.
De uitstelling wordt besloten met de zegen van het Allerheiligste.
Waar men zich van de volkstaal bedient, mag men vóór de zegen in plaats van het Tantum ergo een ander eucharistisch lied zingen met goedkeuring van de bisschoppenconferentie.
Bij een korte uitstelling plaatse men de pyxis of de monstrans op de altaartafel. Bij een meer langdurige uitstelling kan men gebruik maken van een troon, die ietwat hoger staat; maar hij mag niet te hoog zijn en te veraf staan.
Tijdens de uitstelling moet men zulk een sfeer scheppen, dat de gelovigen zich in het gebed kunnen verdiepen en heel hun aandacht kunnen geven aan Christus de Heer.
Ter bevordering van het persoonlijk gebed kan men een of andere lezing houden uit de heilige Schrift met een homilie of korte opwekkingen om het geheim van de Eucharistie beter te doen waarderen. De gelovigen kunnen het woord Gods heel goed beantwoorden met gezang. Het verdient aanbeveling om op het juiste ogenblik een vroom stilzwijgen in acht te nemen.
De uitstelling wordt besloten met de zegen van het Allerheiligste.
Waar men zich van de volkstaal bedient, mag men vóór de zegen in plaats van het Tantum ergo een ander eucharistisch lied zingen met goedkeuring van de bisschoppenconferentie.
Referenties naar alinea 62: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
63
De jaarlijkse plechtige uitstelling
In kerken, waarin men de Eucharistie pleegt te bewaren, mag ieder jaar een plechtige uitstelling van het heilig Sacrament worden gehouden, gedurende langere tijd, ook al wordt deze onderbroken, om de plaatselijke gemeenschap gelegenheid te geven, dit geheim aandachtiger te overwegen en vuriger te aanbidden. Zulk een uitstelling mag echter alleen gehouden worden, als er een betrekkelijk grote opkomst van gelovigen wordt verwacht, met verlof van de plaatselijke ordinaris en volgens de vastgestelde richtlijnen.
In kerken, waarin men de Eucharistie pleegt te bewaren, mag ieder jaar een plechtige uitstelling van het heilig Sacrament worden gehouden, gedurende langere tijd, ook al wordt deze onderbroken, om de plaatselijke gemeenschap gelegenheid te geven, dit geheim aandachtiger te overwegen en vuriger te aanbidden. Zulk een uitstelling mag echter alleen gehouden worden, als er een betrekkelijk grote opkomst van gelovigen wordt verwacht, met verlof van de plaatselijke ordinaris en volgens de vastgestelde richtlijnen.
Referenties naar alinea 63: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
64
De langdurige uitstelling
Bij een ernstige en algemene nood kan door de plaatselijke ordinaris een publiek gebed worden voorgeschreven met een langdurige uitstelling van het Allerheiligste (die onderbroken kan zijn), en wel in kerken, die druk worden bezocht.
Bij een ernstige en algemene nood kan door de plaatselijke ordinaris een publiek gebed worden voorgeschreven met een langdurige uitstelling van het Allerheiligste (die onderbroken kan zijn), en wel in kerken, die druk worden bezocht.
Referenties naar alinea 64: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
65
Het onderbreken van de uitstelling
Waar niet voldoende gelovigen komen voor de aanbidding en bijgevolg de uitstelling niet ononderbroken kan plaats hebben, mag men het heilig Sacrament terug plaatsen in het tabernakel op tevoren vastgestelde en bekend gemaakte uren, maar niet vaker dan tweemaal per dag, bijv. rond de middag en gedurende de nacht. Dit terugplaatsen van het heilig Sacrament kan op een eenvoudige manier en zonder zang geschieden: de priester, bekleed met superplie en stola, plaatst na een korte aanbidding het heilig Sacrament in het tabernakel. Op dezelfde wijze heeft op de vastgestelde tijd opnieuw de uitstelling plaats, waarna de priester een korte aanbidding houdt en heengaat.
Waar niet voldoende gelovigen komen voor de aanbidding en bijgevolg de uitstelling niet ononderbroken kan plaats hebben, mag men het heilig Sacrament terug plaatsen in het tabernakel op tevoren vastgestelde en bekend gemaakte uren, maar niet vaker dan tweemaal per dag, bijv. rond de middag en gedurende de nacht. Dit terugplaatsen van het heilig Sacrament kan op een eenvoudige manier en zonder zang geschieden: de priester, bekleed met superplie en stola, plaatst na een korte aanbidding het heilig Sacrament in het tabernakel. Op dezelfde wijze heeft op de vastgestelde tijd opnieuw de uitstelling plaats, waarna de priester een korte aanbidding houdt en heengaat.
Referenties naar alinea 65: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
66
De korte uitstelling
Ook bij de korte uitstelling van het heilig Sacrament, te houden volgens de normen van het recht, moet vóór de zegen met het Allerheiligste, naargelang van de omstandigheden, een passende tijd worden uitgetrokken voor lezingen van het woord Gods, voor gezangen, gebeden en voor een persoonlijk gebed in stilte. De plaatselijke ordinarissen zorgen ervoor, dat een dergelijke uitstelling van het heilig Sacrament altijd en overal plaats heeft met de verschuldigde eerbied. Het is verboden, de uitstelling enkel en alleen te houden om na de Mis de zegen te geven.
Ook bij de korte uitstelling van het heilig Sacrament, te houden volgens de normen van het recht, moet vóór de zegen met het Allerheiligste, naargelang van de omstandigheden, een passende tijd worden uitgetrokken voor lezingen van het woord Gods, voor gezangen, gebeden en voor een persoonlijk gebed in stilte. De plaatselijke ordinarissen zorgen ervoor, dat een dergelijke uitstelling van het heilig Sacrament altijd en overal plaats heeft met de verschuldigde eerbied. Het is verboden, de uitstelling enkel en alleen te houden om na de Mis de zegen te geven.
Referenties naar alinea 66: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media- Zesde hoofdstuk De eucharistische congressen.
67
Bij de eucharistische congressen moeten de gelovigen ernaar streven om dit heilig geheim onder zijn verschillende aspecten (zie nr. 3[al:3] van deze Instructie) dieper te leren kennen. Zij moeten dit geheim vieren overeenkomstig de richtlijnen van het Vaticanum II[d:4] en het vereren door een langduriger persoonlijk gebed en oefeningen van godsvrucht, vooral bij de plechtige processie. Maar alle uitingen van godsvrucht moeten hun hoogtepunt vinden in de plechtige viering van de Mis.
Tijdens het eucharistisch congres, althans dat voor een hele streek wordt gehouden, is het wenselijk om in enkele kerken een voortdurende aanbidding te houden.
Tijdens het eucharistisch congres, althans dat voor een hele streek wordt gehouden, is het wenselijk om in enkele kerken een voortdurende aanbidding te houden.
Deze Instructie heeft paus Paulus VI in de audiëntie, verleend aan Zijne Eminentie Arcadius M. kardinaal Larraona, prefect van deze Congregatie, op 13 april 1967, goedgekeurd en met zijn gezag bekrachtigd en de publicatie ervan bevolen; hij heeft tevens bepaald, dat ze van kracht wordt op 15 augustus 1967, feest van de Tenhemelopneming van de heilige Maagd Maria. Niettegenstaande alles wat hiermee in strijd mocht zijn.
Rome, 25 mei 1967, Sacramentsdag.Jacobus kard. Lercaro,
Aartsbisschop van Bologna,
Voorzitter van de Raad tot uitvoering van
de Constitutie over de heilige Liturgie. Arcadius M. kard. Larraona,
Prefect van de Ritencongregatie.
Ferdinandus Antonelli,
Titulair bisschop van Idicra,
Secretaris van de Ritencongregatie.
Referenties naar alinea 67: 1
Directorium over volksvroomheid en liturgie. Principes en richtlijnen ->=geentekst=Extra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social mediaReferenties naar dit document: 6
Open uitgebreid overzichthttps://rkdocumenten.nl/toondocument/1560-eucharisticum-mysterium-nl