• De periode tussen het overlijden van een paus en het begin van een nieuw conclaaf telde maximaal 10 dagen vgl: Door Paus Pius XI in 1922 naar 15 dagen uitgebreid om transcontinentaal wonende kardinalen meer tijd te gunnen [[[4442]]]. Het conclaaf moest gehouden worden waar op dat moment de Romeinse Curie verbleef.
• Het was kardinalen toegestaan een begeleider mee te nemen naar het conclaaf, tenzij er bijzondere omstandigheden waren (ziekte). In het laatste geval mochten twee dienaren de kardinaal vergezellen.
• Het conclaaf diende gehouden te worden in afzondering van de buitenwereld. Het was de kardinalen dan ook niet toegestaan enig contact te onderhouden met de buitenwereld. Overtreding van deze bepaling leidde tot uitsluiting van deelname en excommunicatie van de kardinaal in kwestie.
• Was er binnen drie dagen geen nieuwe paus gekozen dan werden de kardinalen op voedselrantsoen geplaatst: De eerste vijf dagen een beperkte lunch en diner; waren de kardinalen er dan nog niet uit dan kregen zij slechts brood, wijn en water. Tijdens de periode van het conclaaf ontvingen de kardinalen ook geen inkomsten.
• Prioriteit was de verkiezing van een nieuwe paus. Andere zaken waren daaraan ondergeschikt, tenzij er sprake was van dreigend (oorlogs)gevaar.
• Mocht een van de kardinalen bijvoorbeeld door ziekte genoodzaakt zijn het conclaaf (tijdelijk) te verlaten, dan gingen de stemmingen gewoon door. Iedere kardinaal behield het recht zich bij het conclaaf te vervoegen (ook na de periode van tien dagen), maar viel dan onder dezelfde regeling die op dat moment gold met betrekking tot de voedselvoorziening.
• Als de paus in een andere stad overleden was dan waar de Curie resideerde, dan moesten de kardinalen zich naar die stad begeven om daar het conclaaf op te zetten. Als uitzondering gold wanneer een stad zich onder interdict bevond.
• Medewerking van de plaatselijke autoriteiten waar het conclaaf plaatsvond waren vereist. Ontbrak het daaraan, dan werd het conclaaf uitgesteld.
• De kardinalen moesten hun stem uitbrengen ten dienste van de kerk en niet door verplichtingen aan hun vorsten.
• Gebeden werden voorgeschreven die opgedragen moesten worden voor de overleden paus en voor een snelle afhandeling van het conclaaf.

Bron: nl.wikipedia.org