Inhoudsopgave
- Officiële samenvatting van de Boodschap van de Synode aan het volk Gods
Aan het begin van het halen de bisschoppen de passage aan uit het Evangelie van Johannes die vertelt over de ontmoeting van Jezus met de Samaritaanse bij de put: het is het beeld van de hedendaagse mens, met een lege kruik in de hand, die dorst en heimwee heeft naar God, en tot wie de Kerk moet gaat om de Heer aanwezig te brengen. Zoals de Samaritaanse, kan iemand die Jezus ontmoet, niet nalaten een getuige te worden van de Evangelische boodschap van heil en hoop.
Wat de specifieke context van de nieuwe evangelisatie betreft, herinnert de aan de nood een geloof te verlevendigen dat het gevaar loopt uit te doven binnen de huidige culturele contexten en zelfs bij vele gedoopten verzwakt. De ontmoeting met de Heer, die God leert kennen als Liefde, kan alleen plaats hebben in de Kerk, die begrepen wordt als een verwelkomende gemeenschap en een vorm van gemeenschapservaring; van daaruit worden de christenen ook op andere plaatsen getuigen. De Kerk bevestigt de idee dat men eerst moet geëvangeliseerd zijn om te kunnen evangeliseren en zij doet een oproep tot bekering – te beginnen bij haarzelf – want de zwakheden van Jezus’ volgelingen wegen op de geloofwaardigheid van haar zending. Bewust van het feit dat de Heer de geschiedenis leidt en dat het kwaad niet het laatste woord zal hebben, nodigen de bisschoppen de christenen uit hun angst met geloof te overwinnen en moedig en sereen naar de wereld te kijken; alhoewel deze vol tegenstrijdigheden en uitdagingen is, blijft deze wereld die waarvan God houdt.
Dus geen pessimisme: de globalisatie, secularisatie en nieuwe maatschappelijke scenario’s, die zeker moeilijkheden en verdriet met zich brengen, moeten echter ook als een gelegenheid voor de evangelisatie gezien worden. Want het gaat er niet om nieuwe strategieën te vinden om het Evangelie zoals een marktproduct te verspreiden, doch om te ontdekken hoe mensen Jezus benaderen. De ziet het gezin als de natuurlijke plaats voor evangelisatie en bevestigt dat het door de Kerk, de politiek en de samenleving moet gesteund worden.
De benadrukt de bijzondere rol van de vrouw in het gezin en brengt de pijnlijke situatie in herinnering van gescheiden en hertrouwde personen: terwijl de discipline aangaande de toegang tot de sacramenten opnieuw bevestigd wordt, benadrukt zij dat deze personen door de Heer niet verlaten worden en dat de Kerk iedereen verwelkomt.
De vermeldt tevens het godgewijde leven, getuige van de bovenaardse betekenis van het menselijk bestaan, en de parochies als centra van evangelisatie; ze herinnert aan het belang van permanente vorming voor priesters en religieuzen en nodigt de leken uit (bewegingen en nieuwe realiteiten binnen de Kerk) om te evangeliseren in gemeenschap met de Kerk. De nieuwe evangelisatie vindt wenselijke samenwerking met de andere Kerken en kerkgemeenschappen, die ook door dezelfde geestgesteltenis bezield worden bij de verkondiging van het Evangelie. Bijzondere aandacht gaat naar de jongeren in een perspectief van luisterbereidheid en dialoog om hun enthousiasme te wekken, niet te verstikken.
De heeft het vervolgens over de dialoog in verschillende vormen: met de cultuur, die nood heeft aan een nieuw verbond tussen geloof en rede; met het onderwijs; de wetenschap die, wanneer zij de mens niet opsluit in materialisme, een bondgenote wordt voor de vermenselijking van het leven; met de kunst; de wereld van economie en arbeid; met de zieken en hen die lijden; met de politiek van wie belangeloze en transparante inzet gevraagd wordt ten gunste van het algemeen welzijn; met de andere godsdiensten.
De bevestigt in het bijzonder dat de interreligieuze dialoog bijdraagt tot vrede, zij verwerpt fundamentalisme en klaagt geweld aan tegen gelovigen. De boodschap herinnert aan de mogelijkheden geboden door het , de herinnering aan het en door de . Tenslotte wijst de op twee uitingen van het geloofsleven die buitengewoon zinvol zijn voor de nieuwe evangelisatie: contemplatie, waarbij men dank zij de stilte toelaat Gods woord beter kan ontvangen, en dienst aan de armen in de optiek dat Christus op hun gelaat erkend wordt. In het eerste deel richt de boodschap zich tot de Kerken uit de verschillende streken in de wereld met voor ieder van hen, woorden ter bemoediging om het Evangelie te verkondigen.
Tot de Oosterse Kerken, drukt zij de wens uit dat zij het geloof in omstandigheden van vrede en godsdienstvrijheid kunnen beleven. Tot de Kerk in Afrika doet zij de aanbeveling de evangelisatie te ontplooien via de ontmoeting met de oude en nieuwe culturen en roept zij de regeringen op om een einde te maken aan conflicten en geweld.
De christenen van Noord-Amerika, die leven in een cultuur die overvloeit van uitingen die verwijderen van het Evangelie, moeten zich op bekering richten en open staan voor de opvang van migranten en vluchtelingen.
De Latijns Amerikaanse Kerk wordt gevraagd aan permanente missionering te doen om het hoofd te bieden aan de hedendaagse uitdagingen zoals armoede, en zelfs geweld in de nieuwe situaties van religieus pluralisme.
Alhoewel zij een kleine minderheid is die dikwijls naar de marge van de samenleving gedreven wordt en die vervolgd wordt, wordt de Kerk in Azië aangemoedigd en opgeroepen sterk te blijven in het geloof.
Al is Europa getekend door een soms agressieve secularisatie en kwetsuren van regimes uit het verleden, het heeft een humanistische cultuur geschapen die in staat is een gelaat te geven aan de waardigheid van de mens en de opbouw van het algemeen welzijn; de Europese christenen moeten zich niet laten te neer drukken door de huidige moeilijkheden maar ze als een uitdaging aanzien.
Aan Oceanië tenslotte, wordt gevraagd zich verder in te zetten voor de prediking van het Evangelie.
Tenslotte eindigt de boodschap met de voorspraak af te smeken van Maria, Ster van de Nieuwe Evangelisatie.
Vert. Sorores Christi
Bron: Zenit.org
Extra opties voor deze alinea
Reageer op deze alinea Deel op social media
Bericht Officiële samenvatting van de Boodschap van de Synode aan het volk Gods
https://rkdocumenten.nl/bericht/bericht_1743-officiele-samenvatting-van-de-boodschap-van-de-synode-aan-het-nl