Nieuwe wegen en wegen van vrijheid

Dierbare broeders en zusters, goeie dag!

Vandaag vieren wij het hoogfeest van Epifanie, in gedachtenis aan de Wijzen die uit het Oosten naar Betlehem kwamen, door de ster te volgen, om de pasgeboren Messias te bezoeken. Deze bladzijde uit het Evangelie (Mt. 2, 1-12) [b:Mt. 2, 1-12] bevat een detail dat ons doet nadenken. Op het einde van het verhaal wordt gezegd dat de Wijzen “in een droom van Godswege gewaarschuwd niet meer naar Herodes terug te keren, langs een andere weg naar hun land vertrokken”. (Mt. 2, 12) [[b:Mt. 2, 12]]

Deze Wijzen die uit verre streken kwamen, vinden na een lange reis degene die zij verlangden te kennen, na lang gezocht te hebben, zeker ook te midden van moeilijkheden en wederwaardigheden. En wanneer zij uiteindelijk hun doel bereiken, buigen zij voor het Kind ter aarde, aanbidden Het, bieden Het hun kostbare geschenken aan. Daarna vertrekken zij zonder dralen terug naar hun land. Maar deze ontmoeting heeft hen veranderd. Zij hebben een andere koning gezien, een koning “die niet van deze wereld is”, zachtmoedig en nederig, zowel aangewezen door de sterren als door de Heilige Schriften.

De ontmoeting met Jezus weerhoudt de Wijzen niet, integendeel, zij wekt een nieuwe impuls in hen om terug te keren naar hun land, om te vertellen wat zij gezien hebben en over de vreugde die zij gevoeld hebben. Dit is hier een demonstratie van de stijl van God, van Zijn manier om zich in de geschiedenis te manifesteren. God in ons ervaren, blokkeert niet maar bevrijdt ons; het sluit ons niet op, maar zet ons opnieuw op weg, en brengt ons terug naar de plaatsen die ons vertrouwd zijn. De plaatsen zijn dezelfde, maar wij, wij zijn na de ontmoeting met Jezus niet meer dezelfden als voordien. De evangelist Matteüs benadrukt dat de Wijzen terugkeerden “langs een andere weg” (Mt. 2, 12) [b:Mt. 2, 12]. Zij werden er door de waarschuwing van de engel toe gebracht van weg te veranderen, om niet met Herodes en zijn machtscomplot geconfronteerd te worden.

Men kan de uitdrukking “langs een andere weg” ten volle begrijpen: na de Heer in deze kersdagen ontmoet of gevonden te hebben, kunnen wij niet meer dezelfde wegen gaan als voordien. Deze ervaren ontmoeting met Jezus maakt dat we andere wegen nemen, want van Hem komt de goede kracht die het hart geneest en ons van het kwaad onthecht.

Er bestaat een wijze dynamiek tussen continuïteit en nieuwigheid: men keert terug “naar zijn land”, maar “langs een andere weg”. Dat wijst erop dat wij het zijn die moeten veranderen, die onze levenswijze moeten transformeren in de omgeving die ons vertrouwd is, zodat de criteria veranderen van ons oordeel over de werkelijkheid rondom ons. Dat is het verschil tussen de ware God en de afgoden die misleiden, zoals geld, macht, succes ..., tussen God en degenen die u deze afgoden beloven, zoals waarzeggers, kaartleggers, ... Het verschil is dat afgoden ons aan zich binden en wij bezit van hen nemen. De ware God houdt ons niet vast en laat zich niet door ons vasthouden: Hij opent nieuwe wegen en wegen van vrijheid.

De Wijzen zullen van deze Koning, die in Betlehem geboren is, verder niets meer weten, maar zullen in hun hart altijd het nieuwe dragen en de vruchten die de ontmoeting met Hem in hun leven heeft nagelaten. Vragen wij aan de Heilige Maagd dat wij getuigen mogen worden van Christus, daar waar wij zijn, met een nieuw leven, door Zijn liefde getransformeerd.