Jubileumviering van de permanente diakens - 2000

Heren kardinalen,
Eerwaarde broeders in het bisschopsambt en het priesterschap,
Dierbare diakens en familieleden!

Met veel vreugde ontmoet ik jullie op deze belangrijke jubileumbijeenkomst. Ik begroet de Prefect van de Congregatie voor de Clerus [d:116], kardinaal Darío Castrillón Hoyos en zijn medewerkers, die gezorgd hebben voor deze intense dagen van gebed en broederschap. Ik begroet de kardinalen en prelaten hier bijeengekomen. Vooral groet ik jullie, permanente diakens, jullie families en degenen die jullie begeleid hebben op deze pelgrimage naar de graven van de apostelen.

Jullie zijn naar Rome gekomen om jullie jubileum te vieren: ik ontvang jullie met liefde! Het is een zeer gunstige gelegenheid om de betekenis en waarde te verdiepen van jullie permanente en niet transeunte wijdingsstaat, niet van het priesterschap, maar van het diaconaat vgl: Lumen Gentium [[[617|29]]]. Als dienaars van Gods volk zijn jullie geroepen om actief te zijn bij de dienst van de liturgie, bij didactisch-catechetische activiteiten en bij de dienstbaarheid van de caritas, in vereniging met de bisschop en de priesters. Dit bijzondere jaar van genade, het jubeljaar [d:17], wil jullie nog dieper doen ontdekken hoe mooi het leven in Christus is. Het leven in Hem, die de Heiligde Deur is.

In feite is het jubileum [d:17] een krachtige tijd van onderzoek en innerlijke zuivering, maar ook het herwinnen van het missionaire karakter binnen het mysterie van Christus en de kerk. Degene die gelooft dat Christus de Heer de weg is, de waarheid en het leven, die weet dat de kerk zijn voortzetting in de geschiedenis is, die dit alles persoonlijk ervaart, kan niet anders dan hierdoor een vurige missionaris worden. Beste diakens, weest actieve apostelen van de nieuwe evangelisatie. Brengt iedereen naar Christus! Zo breidt zich zijn Rijk uit, dankzij jullie ijver, in jullie familie, in jullie werkomgeving, parochie, bisdom, in heel de wereld!

De missie moet wat betreft bedoeling en streven voortkomen uit de harten van gewijde bedienaren en hen brengen tot de volledige gave van zichzelf. Blijf nergens voor staan, ga door in trouw aan Christus, naar het voorbeeld van de diaken Laurentius, van wie jullie de eerbiedwaardige en beroemde relieken voor deze gelegenheid hier bij jullie hebben.

Ook in onze tijd ontbreekt het niet aan personen die God roept tot het bloedig martelaarschap; veel talrijker echter zijn de gelovigen die gebukt gaan onder het 'martelaarschap' van onbegrip. Laat jullie ziel niet verontrust worden door de moeilijkheden en tegenstellingen, maar integendeel groeien in het vertrouwen op Jezus, die de mensen heeft verlost door het martelaarschap van het kruis.

Beste diakens, laten we in het nieuwe millennium samen doordringen in de boetvaardigheid, met de hele kerk, die haar kinderen stimuleert om zich te zuiveren van fouten, ontrouw, incoherentie en traagheid vgl: Tertio millennio adveniente [[[265|33]]]. De eersten om het goede voorbeeld te geven moeten de gewijde bedienaren zijn: Bisschoppen, priesters, diakens. Deze zuivering, deze boete is vooral gericht op ons allen persoonlijk. Op de eerste plaats moeten onze gewetens als gewijde bedienaren van deze tijd ondervraagd worden. Voor de Heilige Deur bemerken we de noodzaak om weg te gaan uit ons egoïstische land, uit onze twijfels, uit onze ontrouw en voelen we met nadruk de uitnodiging om binnen te gaan in het heilig land van Jezus, dat het land is van de volledige trouw aan de ene, heilige, katholieke en apostolische kerk. Mogen in onze ziel de woorden weerklinken van de goddelijke meester: 'Komt tot mij gij allen, moe en uitgeput zijt en ik zal u verkwikken.' (Mt. 11, 28) [b:Mt. 11, 28].

Beste diakens, sommigen van u zijn misschien vermoeid door de zware lasten, door de frustratie ten gevolge van niet gelukte apostolische initiatieven, door het onbegrip van velen. Verlies de moed niet! Geef u over in de armen van Christus: Hij zal u herstellen. Moge dit uw pelgrimage zijn: een pelgrimstocht van bekering tot Jezus.

In alles trouw aan Christus, dierbare diakens, zullen jullie volkomen trouw zijn aan de verscheiden taken die de kerk jullie toevertrouwt. Hoe kostbaar is jullie dienst aan het Woord en aan de katechese! Wat te zeggen van de diaconie van de Eucharistie, die jullie in direct contact met het altaar van het offer plaatst in de liturgische dienst. Zeker, bovendien doen jullie moeite om de liturgische dienst onafscheidelijk te beleven van die van de caritas in zijn concrete uitdrukking. Dit maakt zichtbaar hoe het teken van de evangelische liefde niet te reduceren valt tot louter humane categorieën, maar zich uitstrekt als een coherent gevolg van het eucharistisch mysterie.

In de kracht van de sacramentele band, die jullie verbindt met de bisschoppen en de priesters, leven jullie in volledige communio met de kerk. De diaconale broederschap in jullie bisdom kan geen structurele laag worden analoog aan die van de priesters. Het spoort jullie aan om de zorgen van de Herders te delen. Aan de diaconale identiteit ontspruiten in alle helderheid de lijnen van jullie specifieke spiritualiteit, die zich wezenlijk uit als spiritualiteit van dienstbaarheid.

Dierbaren, het jubileum is een zeer geschikte tijd om aan deze identiteit en deze spiritualiteit de eigen, originele en authentieke fysionomie toe te kennen, om zo van binnen alle apostolische krachten te vernieuwen en in te zetten. De vraag van Christus: 'Wanneer de Mensenzoon terugkeert, zal Hij dan het geloof vinden op aarde?' , krijgt een bijzondere klank tijdens deze jubileumbijeenkomst. Het geloof moet doorgegeven worden, meegedeeld. Het is ook jullie taak om aan de jonge generatie de unieke en onveranderlijke Blijde Boodschap van heil te verkondigen, want de toekomst is rijk aan hoop voor allen. Moge de H. Maagd jullie in deze zending steunen. Ik begeleid jullie met mijn gebed, verrijkt met een speciale apostolische zegen, die ik van harte geef aan jullie, aan jullie echtgenotes, aan jullie kinderen en aan alle diakens die het evangelie dienen in alle delen van de wereld.