Met Jezus de woestijn doortrekken

Dierbare broeders en zusters!

Op onze tocht naar Pasen zijn we aangekomen bij de vierde zondag van de Veertigdagentijd. Het is een weg met Jezus door de “woestijn”, dat wil zeggen een tijd van méér luisteren naar de stem van God en ook van het ontmaskeren van de bekoringen die in ons binnenste aan het woord komen. Aan de horizon van deze woestijn tekent zich het Kruis af. Jezus weet dat dit het hoogtepunt van zijn zending is: het Kruis van Christus vormt inderdaad het toppunt van de liefde, die ons het heil schenkt. Hij zelf zegt dat in het Evangelie van vandaag: “Zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn, zo moet de Mensenzoon omhoog geheven worden, opdat ieder die gelooft in Hem het eeuwig leven zal hebben.” (Joh. 3, 14-15) [b:Joh. 3, 14-15] Het is een verwijzing naar de episode waarin de Hebreeën tijdens de uittocht uit Egypte belaagd werden door giftige slangen en er velen stierven. God droeg toen Mozes op een slang uit brons te maken en hem op een paal te bevestigen: als iemand door een slang gebeten werd en naar de bronzen slang keek, werd hij genezen. (Num. 21, 4-9) [[b:Num. 21, 4-9]] Ook Jezus zal omhooggeheven worden aan het Kruis, opdat ieder die in doodsgevaar verkeert door de zonde, gered zal worden door zich te wenden naar Hem die voor ons is gestorven. “God heeft immers – zo schrijft Johannes – zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te veroordelen, maar opdat de wereld door Hem zou worden gered.” (Joh. 3, 17) [b:Joh. 3, 17]

Daarop geeft de heilige Augustinus dit commentaar:

“De dokter komt, voor zover het van hem afhangt, om de zieke te genezen. Als iemand zich niet houdt aan de voorschriften van de dokter, richt hij zichzelf te gronde. De Heiland is in de wereld gekomen … Als je niet door Hem gered wilt worden, dan veroordeel je jezelf.” 12, 12: PL 35, 1190 [[859]]

Als dus enerzijds de barmhartige liefde van God eindeloos is, die zover is gegaan dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven als losprijs voor ons leven, dan is anderzijds ook onze verantwoordelijkheid groot: ieder immers moet erkennen dat hij ziek is om genezen te kunnen worden. Ieder moet zijn eigen zonde belijden, opdat de vergeving van God, die al op het Kruis gegeven werd, haar uitwerking kan hebben in ons hart en in ons leven. Om nog eens de heilige Augustinus aan te halen:

“God veroordeelt je zonden; en als jij ze ook zelf veroordeelt, verenig je jezelf met God... Als jou begint te mishagen wat je gedaan hebt, dan beginnen je goede werken, omdat je jouw slechte werken veroordeelt. De goede werken beginnen met de erkenning van de slechte werken.” 12, 13: PL 35, 1191 [[859]]

Soms houdt de mens meer van de duisternis dan van het licht, omdat hij aan zijn zonden gehecht is. Maar alleen door je voor het licht open te stellen, alleen door oprecht je fouten voor God te belijden, worden de ware vrede en de ware vreugde gevonden. Het is dus belangrijk met regelmaat het Sacrament van de Boete te ontvangen, met name tijdens de Veertigdagentijd, om de vergeving van de Heer te ontvangen en intenser onze weg van bekering te gaan.

Dierbare vrienden, morgen zullen we het Hoogfeest van de heilige Jozef [d:40] vieren. Ik dank van harte allen die mij op mijn Naamdag in hun gebed zullen gedenken. In het bijzonder vraag ik u te bidden voor mijn apostolische reis naar Mexico en Cuba [d:365], die ik vanaf aanstaande vrijdag zal ondernemen. Laten we die reis toevertrouwen aan de voorspraak van de heilige Maagd Maria, zo geliefd en vereerd in de beide landen die ik op het punt sta te gaan bezoeken.