Akt van verering van de Onbevlekte op de Piazza di Spagna

Dierbare broeders en zusters,

Het hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria nodigt ons elk jaar uit hier bijeen te komen, op één van de mooiste plekken van Rome, om eer te betonen aan Haar, de Moeder van Christus en onze Moeder. Ik groet u allen van harte, u die hier aanwezig bent en ook degenen die met ons verenigd zijn via radio en televisie. En ik dank u voor uw deelname aan mijn gebed.

Boven op de zuil waarrond wij staan, wordt Maria voorgesteld door een beeld dat gedeeltelijk een passage oproept uit de Apocalyps, die zojuist werd voorgelezen: “Er verscheen een groot teken aan de hemel: een vrouw, bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren” (Openb. 12, 1) [b:Openb. 12, 1]. Wat betekent dat beeld? Het stelt tezelfdertijd Onze Lieve Vrouw voor en de Kerk.

Vooreerst, zij is de “vrouw” uit de Apocalyps, Maria zelf. Zij verschijnt, “bekleed met de zon”, dat wil zeggen, Zij is bekleed met God: de Maagd Maria is inderdaad geheel omgeven door Gods licht en Zij leeft in God. Dit symbool van het lichtend kleed drukt duidelijk een toestand uit die heel het wezen van Maria betreft: Zij is “vol van genade”, vervuld van Gods liefde. En “God is licht”, zegt de heilige Johannes (1 Joh. 1, 5) [b:1 Joh. 1, 5]. En zie, Zij die “vol van genade” is, de “Onbevlekte”, weerspiegelt door heel Haar persoon het licht van de “zon” die God is.

Deze vrouw houdt de maan onder Haar voeten, symbool van dood en sterfelijkheid. Inderdaad, Maria wordt volledig geassocieerd met de overwinning van Jezus Christus, Haar Zoon, op zonde en dood; Zij is vrij van iedere schaduw van de dood en helemaal van leven vervuld. Zoals de dood geen enkele macht meer heeft op de verrezen Christus (Rom. 6, 9) [[b:Rom. 6, 9]], zo heeft ook Maria haar door een bijzondere genade en voorrecht van de almachtige God, achter zich gelaten, overstegen. En dat blijkt uit de twee grote mysteries van Haar bestaan: in het begin, het feit ontvangen te zijn zonder de erfzonde; dat is het mysterie dat wij vandaag vieren; en op het einde, het feit met lichaam en ziel ten hemel opgenomen te zijn in de heerlijkheid van God. Maar ook heel Haar leven op aarde is een overwinning geweest op de dood, omdat zij helemaal besteed werd aan de dienst voor God, in volledige zelfgave voor Hem en de naaste. Daarom is Maria zelf een hymne aan het leven: Zij is het schepsel waarin het woord van Christus reeds verwerkelijkt was: “Ik ben gekomen, opdat zij leven zouden bezitten, en wel in overvloed” (Joh. 10, 10) [b:Joh. 10, 10].

In het visioen van de Apocalyps, is er een ander detail: op het hoofd van de vrouw die met de zon bekleed is, is een “kroon van twaalf sterren”. Dit teken vertegenwoordigt de twaalf stammen van Israël en betekent dat de Maagd Maria in het centrum staat van het volk van God, van heel de gemeenschap van de heiligen. En zo leidt dit beeld van de kroon met twaalf sterren ons binnen in de tweede grote interpretatie van het hemels teken van de “vrouw bekleed met de zon”: meer nog dan Onze Lieve Vrouw voor te stellen, personifieert dit teken de Kerk, de christengemeenschap van alle tijden. Zij is zwanger, in de zin dat zij Christus in haar schoot draagt en Hem ter wereld moet brengen: dat is het werk van de pelgrimerende Kerk op aarde, die te midden van Gods vertroostingen en de vervolgingen van de wereld, Jezus bij de mensen moet brengen.

Precies daarom, omdat zij Jezus draagt, kent de Kerk de tegenwerking van een meedogenloze vijand, die in het apocalyptisch visioen voorgesteld wordt door een “grote, vuurrode draak” (Openb. 12, 3) [b:Openb. 12, 3]. Deze draak heeft tevergeefs geprobeerd Jezus te verslinden – “een zoon, die alle volken zal weiden” (Openb. 12, 5) [b:Openb. 12, 5] – tevergeefs, want Jezus is door Zijn dood en verrijzenis tot God opgestegen en zetelt op Zijn troon. Daarom richt de draak, die in de hemel voorgoed verslagen werd, zijn aanvallen op de vrouw – de Kerk – in de woestijn van de wereld. Maar in elke tijd, wordt de Kerk ondersteund door het licht en de kracht van God, die haar in de woestijn voedt met het brood van Zijn woord en van de Heilige Eucharistie. En zo lijdt de Kerk vervolging bij elke tegenspoed, bij alle beproevingen die zij in de loop der tijden en in de verschillende delen van de wereld ontmoet, maar zij blijkt te overwinnen. Juist zo, is de christengemeenschap de aanwezigheid, de waarborg voor Gods liefde tegen alle ideologieën van haat en egoïsme in.

De enige valstrik die de Kerk kan en moet vrezen, is de zonde van haar leden. Inderdaad, terwijl Maria de Onbevlekte is, vrij van iedere zondesmet, is de Kerk heilig maar tezelfdertijd getekend door onze zonden. Daarom richt het volk van God zich doorheen de tijden tot zijn Hemelse Moeder en vraagt Haar hulp; het vraagt hulp opdat Zij zijn weg van geloof zou begeleiden, opdat Zij de inzet van het christenleven zou aanmoedigen en opdat Zij de hoop ondersteunt. Wij hebben dat nodig, vooral op dit zo moeilijke ogenblik voor Italië, voor Europa, voor verschillende delen in de wereld. Moge Maria ons helpen, om te zien dat er licht is achter de mantel van mist die de werkelijkheid lijkt te omhullen. Daarom houden ook wij niet op, bijzonder op dit feest, Haar hulp met kinderlijk vertrouwen te vragen: “O Maria, zonder zonde ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen”.

Ora pro nobis, intercede pro nobis ad Dominum Iesum Christum! -
Bid voor ons, spreek voor ons ten beste bij Jezus Christus de Heer!