De goddelijke Drie-eenheid neemt zijn intrek bij ons op de dag van het Doopsel

Beminde broeders en zusters:

Na de paastijd die afgelopen zondag eindigde met Pinksteren [d:54], is de liturgie teruggekeerd naar "gewone tijd". Maar dit betekent niet dat de inzet van christenen moet afnemen; integendeel, doordat we door de sacramenten het goddelijke leven zijn binnengegaan, worden we dagelijks geroepen om ons open te stellen voor de werking van de goddelijke genade, om vooruitgang te boeken in de liefde tot God en tot de naaste. De plechtigheid van vandaag, de Zondag van de Heilige Drie-eenheid, vat in zekere zin de openbaring van God samen die plaatsvond in de Paasmysteries: de dood en verrijzenis van Christus, zijn hemelvaart naar de rechterzijde van de Vader en de uitstorting van de Heilige Geest. De menselijke geest en taal zijn ontoereikend om de relatie tussen de Vader, de Zoon en de Heilige Geest te verklaren, en toch probeerden de kerkvaders het mysterie van de Drie-ene God te illustreren door het in hun eigen bestaan met diep geloof uit te leven.

De goddelijke Drie-eenheid neemt in feite zijn intrek in ons op de dag van het Doopsel: "Ik doop u", zegt de bedienaar, "in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest." De naam van God waarin we werden gedoopt, herinneren we ons elke keer dat we een kruisteken slaan. De theoloog Romano Guardini bevestigt met betrekking tot het kruisteken: “We maken het voor het gebed, zodat... het ons geestelijk in orde brengt; concentreert de gedachten, het hart en de wil op God; na het gebed, zodat wat God ons heeft gegeven in ons mag blijven… Dit omvat het hele wezen, lichaam en ziel, … en alles wordt geheiligd in de naam van de drie-ene God” De heilige tekens, Brescia 2000, blz. 125-126 [[3593]].

Daarom is in het teken van het kruis en in de naam van de levende God de verkondiging vervat die geloof voortbrengt en tot gebed inspireert. En net als in het Evangelie, belooft Jezus de apostelen dat "wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, zal Hij zal leiden in alle waarheid" (Joh. 16, 13) [b:Joh. 16, 13] , dit is wat er gebeurt in de zondagse liturgie, wanneer de priesters elke week het brood van het Woord en van de Eucharistie uitdelen. De heilige pastoor van Ars herinnerde zijn gelovigen er ook aan: "Wie heeft uw ziel aangenomen, zei hij, zo pas geboren? De priester. Wie voedt haar zodat ze haar pelgrimstocht kan beëindigen? De priester. Wie zal haar voorbereiden om voor God te verschijnen en haar nog een laatste keer te wassen in het bloed van Jezus Christus? … Altijd de priester” Aan de priesters bij het begin van het "Jaar van de priester" bij gelegenheid van de 150e "dies natalis" van Johannes Maria Vianney [[3005|3]].

Beste vrienden, maken we ons het gebed van de heilige Hilarius van Poitiers eigen: «Houd dit oprechte geloof dat in mij is onbesmet en geef mij tot mijn laatste ademtocht ook deze stem van mijn geweten, zodat ik altijd trouw mag blijven aan wat ik beleden heb tijdens mijn wedergeboorte, toen ik werd gedoopt in de Vader, in de Zoon en in de Heilige Geest” XII, 57, CCL 62 A, 627 [[1360]]. Laten we, terwijl we de Maagd Maria aanroepen, het eerste schepsel dat volledig bewoond werd door de Allerheiligste Drie-eenheid, haar bescherming vragen om onze aardse pelgrimstocht goed voort te zetten.

Ná het bidden van het Angelus
Vanmorgen werd in Rome in de basiliek van Santa Maria Maggiore, de zaligverklaring gevierd van Maria Pierina De Micheli, religieuze van het Instituut van de Dochters van de Onbevlekte Ontvangenis van Buenos Aires. Giuseppina - dit was haar doopnaam - werd in 1890 in Milaan geboren in een diep religieus gezin, waar verschillende roepingen tot het priesterschap en het godgewijde leven tot bloei kwamen. Toen ze 23 jaar oud was, begon ze ook aan dit pad en wijdde ze zich met passie aan educatieve dienstverlening, in Argentinië en in Italië. De Heer schonk haar een buitengewone devotie tot Zijn Heilig Aangezicht, dat haar altijd steunde bij beproevingen en ziekte. Zij stierf in 1945 en haar stoffelijk overschot rust in Rome, in het "Heilige Geest" Instituut.

{...}

(Tot de Engelstalige pelgrims)

Deze week zal ik een apostolische reis maken naar Cyprus, om de katholieke en orthodoxe gelovigen te ontmoeten en te bidden, en om het Instrumentum laboris te overhandigen van de volgende Speciale Vergadering voor het Midden-Oosten [d:267] van de Bisschoppensynode. Ik vraag om uw gebeden voor de vrede en voorspoed van de hele bevolking van Cyprus, en ook voor de voorbereiding van deze speciale Vergadering.

{...}

(In het Spaans)

Ik groet van harte de Spaanstalige pelgrims die deelnemen aan dit Mariagebed, in het bijzonder de gelovigen van de parochie van Onze-Lieve-Vrouw van de Assumptie, in Cieza. Op de plechtigheid van de Allerheiligste Drie-eenheid nodig ik u uit om God de Vader, zijn eniggeboren Zoon en de Heilige Geest te zegenen, prijzen en verheerlijken voor het onuitsprekelijke mysterie van het leven en de gemeenschap tussen de Drie Goddelijke Personen, van één natuur en gelijk in hun waardigheid. Moge de Allerheiligste Maria de Kerk steunen en begeleiden met haar voorspraak, die leeft om de heilige naam van God, een en drievuldig, aan te roepen. Gezegende zondag!

{...}

(In het Italiaans)

Ik groet in het bijzonder met genegenheid de grote groep uit Pordenone ter nagedachtenis aan Celso kardinaal Costantini, wiens volume van Dagboek, getiteld Ai margini della Guerra, twee dagen geleden in Rome werd gepresenteerd. (1938-1947). Deze publicatie is van groot historisch belang. Kardinaal Costantini, Paus Pius XII zeer nabij, schreef het toen hij secretaris was van de Congregatie van Propaganda Fide [d:114]. Zijn Dagboek getuigt van het immense werk dat de Heilige Stoel in die dramatische jaren heeft verricht om de vrede te bevorderen en mensen in nood te helpen.

Ik wens u allen een gezegende zondag.