Betekenis van het Paastriduüm

Wij staan aan de vooravond van het paastriduüm. De komende drie dagen worden algemeen ‘heilig’ genoemd, omdat zij ons de centrale gebeurtenis van onze verlossing nieuw doen beleven. Zij leiden ons terug naar de kern van het geloof: het lijden, de dood en de verrijzenis van Jezus Christus. Het zijn dagen die wij kunnen overwegen als een unieke dag, die het hart is en het zwaartepunt vormt van het leven van de Kerk.

Op Witte Donderdag herdenkt de Kerk in de Missa in Cena Domini het Laatste Avondmaal, waarin Christus zich aan ons allen heeft geschonken als spijs van het heil en geneesmiddel van onsterfelijkheid. Dit is het mysterie van de Eucharistie, bron en hoogtepunt van het christelijke leven. In dit sacrament van het heil heeft de Heer voor allen die aan Hem geloven, de meest innige eenheid tussen zijn en ons leven aangeboden en verwerkelijkt. Met het deemoedige gebaar van de voetwassing verkondigt de Heer op concrete wijze het primaat van de liefde, die dienstbaarheid is tot en met de gave van zichzelf en zo ook het hoogste offer van zijn leven, dat de dag erna volbracht zal worden op Calvarië. De gelovigen besluiten Witte Donderdag met een gebedsvigilie en eucharistische aanbidding, om meer innig de doodsstrijd van Jezus in Getsemane mee te beleven.

Goede Vrijdag is de gedenkdag van het lijden, de kruisiging en de dood van Jezus. Christenen overwegen deze dag het mysterie van het kwaad en de zonde, dat op de mensheid drukt. Na het lijdensverhaal aanhoord te hebben, bidden de gelovigen voor alle noden van Kerk en wereld, vereren het kruis en gaan te communie. Als verdere uitnodiging ter overweging van het lijden en dood van de verlosser en tot uitdrukking van de liefde en deelname van de gelovigen aan het lijden van Christus, heeft de christelijke traditie verschillende manifestaties van volksvroomheid in het leven geroepen, daaronder de kruiswegoefening.

Stille Zaterdag kenmerkt zich door diep stilzwijgen. De gelovigen wachten de grote gebeurtenis van de verrijzenis af en volharden samen met Maria in gebed en overweging. Er is inderdaad is een dag van stilte nodig om na te kunnen denken over de werkelijkheid van het menselijke leven, over de krachten van het kwaad en de grote kracht van het goede dat voortkomt uit het lijden en uit de verrijzenis van de Heer. Van groot belang is op deze dag de deelname aan het Sacrament der Verzoening. Het is de onontbeerlijke weg om het hart te reinigen en zich als innerlijk hernieuwde mensen voor te bereiden op de viering van het Paasfeest. Minstens een keer per jaar is deze innerlijke reiniging en hernieuwing van onszelf nodig.

Deze Stille Zaterdag van overwegen, vergeving en verzoening mondt uit in het Paasvigilie, dat weer leidt tot de belangrijkste zondag van de geschiedenis, het Pasen van de Heer. De Kerk wacht naast het nieuw gezegende vuur en overweegt de in het Oude en het Nieuwe Testament gedane grote belofte van de definitieve bevrijding van de oude slavernij van zonde en dood. In het duister van de nacht wordt aan het nieuwe vuur de paaskaars ontstoken, symbool voor Christus, die glorievol verrijst.
Christus, het licht van de mensheid, verdrijft de duisternis van hart en geest en verlicht elke mens. Naast de paaskaars weerklinkt in de Kerk de grote verkondiging van Pasen: Christus is waarlijk verrezen, de dood heeft geen macht meer over Hem.
Met zijn dood heeft Hij het kwaad voor altijd overwonnen en aan alle mensen het leven van God zelf geschonken. Tijdens de paasnacht ontvangen naar oude traditie de catechumenen het Doopsel om de deelname der Christenen aan het mysterie van de dood en van de verrijzenis van Christus te benadrukken. Vanuit de schitterende paasnacht verbreidt zich de vreugde, het licht en de vrede van Christus in het leven der gelovigen van elke christelijke gemeente.

In deze unieke dagen richten wij ons beslist op een edelmoedig en overtuigd accepteren van het plan van de hemelse Vader. Wij hernieuwen ons ‘ja’ tegenover de goddelijke wil, zoals Jezus dit deed met het offer van het kruis. De indrukwekkende riten van Witte Donderdag en Goede Vrijdag, het aan gebed rijke stilzwijgen van Stille Zaterdag en het feestelijke Paasvigilie, bieden ons de gelegenheid zin en waarde van onze christelijke roeping te verdiepen, zoals die ontspringt uit het paasmysterie, en haar te concretiseren in de trouwe navolging van Christus in alle omstandigheden.