Wereldjongerendag 1996

Ik wil jullie ontmoeten

"Ik verlang er naar jullie te leren kennen, in de hoop jullie een of andere geestelijke gave te kun- nen meedelen am jullie te sterken, dat wil zeggen, dat we door elkaars geloof bemoedigd mogen worden" (Rom. 1, 11 - 12) [b:Rom. 1, 11 - 12].

De woorden van de apostel Paulus aan de Christenen van Rome vatten de gevoelens samen die ik aan jullie wil overbrengen, nu we ons voorbereiden op de elfde Wereld Jongeren Dag [d:64].

Ik kom in gedachten naar jullie toe, met net zo'n verlangen als Paulus. Naar iedere hoek van de planeet waar jullie dag in dag uit oog in oog staan met het intense avontuur van het leven: in jullie gezin, op het werk en tijdens je studie, in de gemeenschappen waar jullie samen komen om te luisteren naar het Woord van de Heer en waar jullie in gebed je harten openen voor Hem.

Mijn oog richt zich in het bijzonder naar de jongeren die persoonlijk betrokken zijn bij het al te grote aantal drama's dat nog steeds de mensheid uit elkaar trekt: zij die lijden door oorlog, geweld, honger en bittere armoede. Zij zetten het lijden van Christus voort; want Hij is in zijn Lijden iedere menseliike persoon die gebukt gaat onder de last van pijn en onrecht nabij.

Zoals het inmiddels de gewoonte is, zal de Wereld Jongeren Dag in 1996 plaatsvinden in de bisdommen. Tegelijk kijken we vooruit naar de volgende wereldwijde jongerenontmoeting, in 1997 in Parijs.

Op weg naar 2000
We zijn dus op onze weg naar het Grote Jubileum van het jaar 2000 [d:17].

In de Apostolische Brief " Tertio millennio adveniente [265]" heb ik de hele Kerk uitgenodigd zich voor te bereiden op deze gebeurtenis. Dit is een voorbereiding door bekering van hart en leven. Ik vraag ook jullie deze voorbereiding nu al op je te nemen met dezelfde 'spirit' en dezelfde bedoelingen. Aan jullie vertrouw ik een actieplan toe. Het is gebaseerd op de woorden van het Evangelie en komt overeen met de onderwerpen die voor ieder (van de komende) jaren aan de hele Kerk zijn voorgesteld. Het zal de leidraad zijn voor de komende Wereld Jongeren Dagen [d:64]:

• 1997: "Meester, waar verblijft Gij? Kom en zie" (Joh. 1, 38-39) [b:Joh. 1, 38-39]
• 1998: "De Heilige Geest zal jullie in alles onderwijzen" (Joh. 14, 26) [b:Joh. 14, 26]
• 1999: "De Vader houdt van jullie" (Joh. 16, 27) [b:Joh. 16, 27]
• 2000: "Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond" (Joh. 1, 14) [b:Joh. 1, 14]

De toekomst ligt in jullie handen
Ik roep jullie, jongeren, in het bijzonder op om vooruit te kijken naar het jaar 2000, de grens van een tijdperk. Onthoud dat "de toekomst van wereld en Kerk toebehoort aan de jonge generaties. Zij zijn in deze eeuw geboren en zullen in de eerste eeuw van het komend millennium volwassenen worden ... Als zij erin slagen de weg te gaan die Christus hun toont, zullen zij het geluk hebben hun bijdrage te leveren aan zijn levende aanwezigheid in de komende eeuw" Tertio millennio adveniente [[265|58]].

Op weg naar het Grote Jubileum [d:17] wil ik jullie de Conciliaire Constitutie " Gaudium et Spes [575]" Het Tweede Vaticaans.. Het Tweede Vaticaans Concilie, de vergadering van alle Bisschoppen die in de jaren '60 plaatsvond heeft het document "Gaudium et spes", wat betekent 'vreugde en hoop' gepubliceerd. Het gaat over de Kerk in de hedendaagse wereld ... toevertrouwen. Toen we afgelopen september in Loreto samen kwamen heb ik haar al in handen van jullie tijdgenoten in Europa gelegd: " Gaudium et Spes [575]" is 'een waardevol en blijvend jong document. Herlees het aandachtig. Je zult er licht in vinden om je roeping als man en vrouw te onderscheiden. Mannen en vrouwen die geroepen zijn om in dit zowel geweldige als dramatische tijdperk te leven. Geroepen om "kunstenaars" van broederschap en bouwers van vrede te zijn". Angelus uitgesproken in Loreto [[1439]]

Midden in onze tijd leven
"Heer, naar wie zouden wij gaan?".

Christus is de richting en het doel van ons leven: Hij wacht op ons - op ieder afzonderlijk en op allen samen - om ons over de grenzen van de tijd te leiden naar de eeuwige omarming van de God die van ons houdt.

De eeuwigheid is onze horizon. We zijn mannen en vrouwen die hongeren naar waarheid en dorsten naar geluk. Daarom is de geschiedenis het toneel waarop onze betrokkenheid zich van dag tot dag toont. Het geloof leert ons dat de menselijke bestemming geschreven is in het hart en het denken van God, die de lotgevallen van de geschiedenis beheerst. Het leert ons ook dat de Vader het aan ons toevertrouwt om hier beneden al te beginnen met de bouw van het "Rijk Gods". Het Rijk dat de Zoon is komen aankondigen en dat zijn vervulling zal hebben aan het einde der tijden.

Het is dus onze taak om middenin de geschiedenis te leven, zij aan zij met onze tijdgenoten. Wij moeten hun angsten en alles wat zij hopen delen. De christen is degene die volledig deel is van zijn of haar tijd. De christen mag niet naar een andere dimensie ontsnappen door de drama's van de tijd te ontkennen. Hij mag ogen en hart niet sluiten voor de angsten van het bestaan. Integendeel, de christen is degene die, terwijl hij niet 'van' deze wereld is, 'in' deze wereld is. De Christen wordt iedere dag in de wereld ondergedompeld: hij zal steeds klaar moeten staan voor een broeder of zuster die hulp nodig heeft. Hij zal klaar moeten staan om tranen te drogen, om een roep om hulp te beantwoorden. Hiernaar zullen wij geoordeeld worden!

Beschaving van liefde
Houdt de waarschuwing van de Meester voor ogen: "Ik had honger en jullie hebben me te eten gegeven, ik had dorst en jullie hebben me te drinken gegeven, ik was een vreemdeling en jullie hebben me ontvangen, ik was naakt en jullie hebben me gekleed, ik was ziek en jullie zijn me komen bezoeken, ik was in de gevangenis en jullie kwamen naar me toe" (Mt. 25, 35-36) [b:Mt. 25, 35-36]. Wij moeten het "nieuwe gebod" (Joh. 13, 34) [b:Joh. 13, 34] in praktijk brengen.

Zo zullen we ons opstellen tegen wat de 'nederlaag van de beschaving' lijkt te zijn, door krachtig de 'beschaving van liefde' opnieuw te bevestigen. Alleen de 'beschaving van liefde' kan de horizon van echte vrede en blijvende gerechtigheid openen voor de mensheid van onze tijd. En deze opening vindt plaats in de wetten en in de concrete solidariteit met de naaste.

Naastenliefde is de grote 'autobaan' die ons moet leiden naar het doel van het Grote Jubileum van het jaar 2000 [d:17]. Als voorbereiding moeten we onszelf de vraag stellen wie we zijn. Daarbij moeten we een rigoureus onderzoek van het geweten niet uit de weg gaan. Een onderzoek dat een onmisbare voorwaarde is voor radicale bekering, die het leven kan veranderen en een authentieke betekenis kan geven. Dit gebeurt doordat bekering gelovigen in staat stelt God met heel hun hart lief te hebben, met heel hun ziel, al hun krachten, en hun naasten als zichzelf (Lc. 10, 27) [[b:Lc. 10, 27]]

Door jullie dagelijks bestaan te confronteren met het Evangelie van de ene Leraar die de "woorden van eeuwig leven" heeft zullen jullie in staat zijn om authetntieke dragers van gerechtigheid te worden. Dit kan door het volgen van het gebod dat van de liefde de nieuwe 'grens' van christelijk getuigenis maakt. Dit gebod van liefde is de wet die de wereld verandert. vgl: Gaudium et Spes [[[575|38]]]

Het leven is en talent
Bovenal moet er van jullie, jongeren, ook een sterk getuigenis van liefde voor het leven komen. Het leven dat Gods gave is; een liefde die zich uitstrekt van het begin tot het einde van ieder bestaan en die ingaat tegen iedere vorm van hoogmoed die van de mens de scheidsrechter over het leven van broeder of zuster maakt. Het leven van zowel de ongeborene, als van degene wiens leven zijn einde nadert, alsook van de gehandicapten en de zwakken.

Jullie jongeren maken van nature en instinctief de 'wil te leven' tot de horizon van jullie dromen en tot de regenboog van jullie hoop. lk vraag jullie "profeten van het leven" te worden. Wees profeet in woord en daad, en rebelleer tegen de beschaving van egoïsme. Het egoïsme dat vaak de menselijke persoon eerder als een instrument ziet dan als een einddoel. Daarmee worden de menselijke waardigheid en gevoeligheden opgeofferd in de naam van louter winst. Wees daarom profeet door concrete hulp te geven aan degene die jullie nodig heeft en die, zonder jullie hulp, in de verleiding zou komen zich over te geven aan wanhoop.

Het leven is een talent. (Mt. 25, 14-30) [[b:Mt. 25, 14-30]] Het wordt aan ons toevertrouwd om omgevormd en vermenigvuldigd te worden door het tot een gave aan anderen te maken. Geen enkel menselijk wezen is een 'ijsberg', die drijft op de oceaan van de geschiedenis. Ieder van ons is onderdeel van een groot gezin, waarin hij of zij een plaats heeft en een rol moet spelen. Egoïsme maakt ons doof en stom. Liefde maakt onze ogen en ons hart wijd open en stelt ons zo in staat tot een oorspronkelijke en onvervangbare bijdrage. Een bijdrage die samen met die van duizenden gebaren van zovelen broeders en zusters, vaak ver weg en onbekend, het mozaïek van naastenliefde opbouwt dat de seizoenen van de geschiedenis kan wisselen.

De moed om keuze te maken
"Heer, naar wie zouden wij gaan? Jij hebt de woorden van eeuwig leven."

Toen velen van zijn leerlingen Hem verlieten omdat zij zijn taal te moeilijk vonden, vroeg Jezus aan de weinigen die overbleven: "Jullie willen toch niet óók weggaan?"

Petrus antwoordde: "Heer, naar wie zouden wij gaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven." (Joh. 6,67-68) [b:Joh. 6,67-68]. En zij kozen ervoor bij Hem te blijven. Ze bleven omdat de Meester "woorden van eeuwig leven" had; woorden die het leven helemaal betekenis geven en tegelijk eeuwigheid beloven.

Er zijn momenten en omstandigheden waarin we keuzes moeten maken die doorslaggevend zijn voor ons hele bestaan. We leven - en dat weten jullie - in moeilijke tijden, waarin het vaak moeilijk is om goed van kwaad te onderscheiden, goede leraren van slechte. Jezus heeft ons gewaarschuwd: "Kijk uit dat jullie niet op een dwaalspoor worden gebracht. Want velen zullen optreden in mijn naam en zeggen: 'Ik ben het', of: 'de tijd is gekomen'. Loop niet achter hen aan" (Lc 21,8) [b:Lc 21,8]. Bid en luister naar zijn woorden; laat jezelf leiden door ware herders; geef nooit toe aan de verlokkingen en de gemakkeliike illusies van de wereld, die dan, vaak omkeren in tragische desillusies.

Het is in de moeilijke momenten, waarin we op de proef gesteld worden, dat de kwaliteit van onze keuzes wordt gemeten. Zo is het in dit seizoen, dat geen gemakkelijke is, dat ieder van jullie zal warden geroepen tot de durf om te beslissen. Er zijn geen achterdeurtjes naar geluk en licht. Het bewijs daarvan zijn de martelingen die, gedurende de geschiedenis van de mensheid, zijn doorstaan door degenen die op weg zijn gegaan in de inspannende zoektocht naar de zin van het bestaan, naar antwoorden op de fundamentele vragen die geschreven zijn in het hart van ieder menselijk wezen.

Jullie weten dat dit vragen niets anders is dan de uitdrukking van het nostalgische verlangen naar het oneindige waarvan God de zaadies in ieder van ons heeft gelegd. Dus het is met een besef van opdracht en offer dat we de tocht langs paden van bekering en engagement moeten gaan; zoekend, volhoudend; in vrijwilligerswerk, in gesprek, met respect voor eenieder; niet opgevend wanneer het mis gaat, wel wetend dat onze kracht in de Heer is, die onze stappen met liefde begeleidt en klaar staat om ons opnieuw te ontvangen zoals de verloren zoon. (Lc. 15, 11-24) [[b:Lc. 15, 11-24]]

Profeten van de vreugde
Beste jongeren, ik heb jullie uitgenodigd om 'profeten van leven en liefde' te zijn. lk vraag jullie ook 'profeten van vreugde' te zijn. De wereld moet ons herkennen doordat we in staat zijn het teken van grote hoop aan onze tijdgenoten over te brengen. Het teken dat al vervuld is, de hoop van Jezus, die voor ons is gestorven en verrezen. Vergeet niet dat "de toekomst van de mensheid in de hand ligt van diegenen die sterk genoeg zijn om de komende generaties redenen te geven tot leven en hoop". vgl: Gaudium et Spes [[[575|31]]]

In de wereld die vaak duister en verdrietig is kun je geloofwaardige en werkzame profeten van vreugde zijn. Dit kan als jullie je laten zuiveren door de verzoening, de vrucht van Gods liefde, door jullie oprechte schuldbesef, door te werken aan gerechtigheid en door God dankbaar te zijn. Jullie zullen de "volheid der tijden" aankondigen. Het Grote Jubileum van het jaar 2000 [d:17] laat ons zien hoe belangrijk dat is voor deze tijd.

De weg die Jezus jullie wijst is niet een gemakkelijke. Het lijkt eerder op een pad dat de berg op slingert. Verlies de moed niet! Hoe steiler de weg hoe sneller ze stijgt naar steeds wijdere vergezichten. Moge Maria, de Ster van de evangelisatie, jullie gids zijn! Zij was gehoorzaam aan de wil van de Vader. Ga in diezelfde gehoorzaamheid door de stadia van de geschiedenis als volwassen en overtuigende getuigen. Met haar en met de Apostelen, zul je in staat zijn ieder moment de geloofsbelijdenis te herhalen in de levengevende aanwezigheid van Jezus Christus: "Gij hebt woorden van eeuwig leven!"

Vaticaanstad, 26 november 1995, op het feest van Christus Koning

Johannes Paulus II