Het eerste Concilie van Efeze (tevens het derde oecumenisch concilie) werd bijeengeroepen in 431 door keizer Theodosius II op verzoek van Nestorius, de patriarch van Constantinopel.

Het tweede Concilie van Efeze werd in 449 bijeengeroepen door keizer Theodosius II. De synode kreeg van paus Leo I de bijnaam van roverssynode (latrocinium), omdat een aantal van de besluiten van het concilie werden afgedwongen door de aanwezigheid van gewapende monniken. De beslissingen van het concilie werden twee jaar later herroepen op het Concilie van Chalcedon [d:360].

Concilieteksten

• Epistula II Cyrilli Alexandrini ad Nestorium [959]
• 2e Brief Nestorius aan Cyrillus [5518]
• Anathematismati Cyrilli Alexandrini [960]
• Besluit van het Concilie tegen Nestorius [5519]

• De primatus Romani Pontificis [7881], (zie ook Vaticanum I - Dei Filius [115|7])

• Sessio VI - 6e Zitting Het vasthouden aan de geloofsbelijdenis van Nicea [5520]

• Veroordeling van het pelagianisme [5525]

Andere teksten over het Concilie

Paus Johannes Paulus II

• 25.03.1981 - Apostolische Brief A Concilio Constantinopolitano I [1198]

Paus Pius XI

• 25.12.1931 - Encycliek Lux Veritatis [2797]