Regina Caeli op de Zondag van de Barmhartigheid

Beminde broeders en zusters:

Tijdens het jubeljaar 2000 stelde de geliefde dienaar Gods Johannes Paulus II in dat de gehele Kerk op de zondag na Pasen, behalve Dominica in Albis (Beloken Pasen), ook zou worden genoemd Zondag van de goddelijke barmhartigheid. Dit vond plaats tezamen met de heiligverklaring van Faustina Kowalska, een nederige Poolse religieuze, ijverige boodschapper van de barmhartige Jezus, die werd geboren in 1905 en stierf in 1938.

In werkelijkheid is barmhartigheid de kern van de evangelische boodschap, het is de naam zelf van God, het gelaat waarmee Hij zich in het Oude Verbond en volledig in Jezus Christus openbaarde, de menswording van de scheppende en verlossende liefde. Deze liefde uit barmhartigheid verlicht ook het gelaat van de Kerk en komt tot uiting door de Sacramenten, vooral die van de Verzoening, en door gemeenschappelijke en individuele werken van naastenliefde.
Alles wat de Kerk zegt en doet, toont de barmhartigheid die God heeft jegens de mens. Als de Kerk moet herinneren aan een vergeten waarheid of een verraden goed, doet ze dat altijd gedreven door de barmhartige liefde, opdat mensen leven hebben en dat in overvloed. (Joh. 10, 10) [[b:Joh. 10, 10]] Uit de goddelijke barmhartigheid, die de harten verzoent, komt ook de ware vrede in de wereld tot stand, de vrede tussen diverse volkeren, culturen en godsdiensten.

Net als zuster Faustina, maakte Johannes Paulus II zich tot apostel van de goddelijke barmhartigheid. De middag van de onvergetelijke zaterdag 2 april 2005, toen hij zijn ogen sloot voor deze wereld, was juist de vooravond van de tweede zondag van Pasen, en velen bemerkten de bijzondere samenloop die de mariale dimensie — het was de eerste zaterdag van de maand — en die van de goddelijke Barmhartigheid in zich verenigde. Inderdaad, het lange en veelvormige pontificaat vindt hier zijn kern; heel zijn missie ten dienste van de waarheid over God en mens en van de vrede in de wereld wordt samengevat in deze verkondiging, zoals hij zelf zei in Krakau-Lagiewniki in het jaar 2002 toen hij het grote heiligdom van de goddelijke Barmhartigheid inzegende: «Buiten Gods barmhartigheid is er geen andere bron van hoop voor de mens» Kerkwijding van het heiligdom van de Goddelijke Barmhartigheid [[2332]] Zo leidt zijn boodschap, net als die van heilige Faustina, naar het gelaat van Christus, de hoogste openbaring van de barmhartigheid van God. Voortdurend dit Gelaat te aanschouwen is de erfenis die hij ons heeft nagelaten en die we, met vreugde, verwelkomen en tot de onze maken.

Over de goddelijke Barmhartigheid zal de komende dagen op een speciale manier worden gereflecteerd ter gelegenheid van het eerste Apostolische Wereldcongres over de goddelijke Barmhartigheid, dat zal plaatsvinden in Rome en zal worden geopend met de heilige Mis die, als God het wil, ik op woensdag 2 april 's ochtends zal opdragen, op de derde verjaardag van de heilige dood van de dienaar Gods Johannes Paulus II. We plaatsen het congres onder de hemelse bescherming van allerheiligste Maria, Mater misericordiae (Moeder van barmhartigheid). We vertrouwen aan Haar de grote zaak van de wereldvrede toe, zodat Gods barmhartigheid kan doen wat voor menselijke krachten alleen onmogelijk is, en in ons hart de moed tot dialoog en verzoening instort.