Dierbare permanente diakens,
De Kerk ontdekt meer en meer de onschatbare rijkdom van het permanent diaconaat. Telkens wanneer de Bisschoppen naar de komen ter gelegenheid van hun “ad limina” bezoek, wordt gewoonlijk en onder meer het onderwerp van het diaconaat besproken en de Bisschoppen zijn over het algemeen zeer tevreden en vol hoop ten opzichte van u, permanente Diakens. Dit vervult ons allen met vreugde. De Kerk dankt u en erkent uw gave en de kwaliteit van uw toewijding aan het ambt. Tegelijk zou zij u willen aanmoedigen op de weg van persoonlijke heiliging, van het gebedsleven en van de spiritualiteit van het diaconaat. Ook op u kan toegepast worden wat de Paus tot de priesters gezegd heeft voor het : “de gerichtheid van de priesters op spirituele volmaaktheid” dient bevorderd te worden, “daarvan is de doeltreffendheid van het ambt vooral afhankelijk”, .
Vandaag, op het feest van de H. Laurentius, diaken en martelaar, zou ik u twee overwegingen willen voorleggen. Uw ambt van het Woord en uw ambt van de Naastenliefde.
We brengen dankbaar de in herinnering, die verleden jaar in oktober gehouden werd. Wij, gewijde bedienaars, hebben van de Heer, door bemiddeling van de Kerk de taak ontvangen het Woord Gods te prediken tot aan de uiteinden van de aarde, door aan ieder schepsel de Persoon te verkondigen van Jezus Christus die gestorven en verrezen is, Zijn Woord en Zijn Koninkrijk. Zoals de zegt, heeft dit Woord één stem, de Openbaring; één gelaat, Jezus Christus, en één Weg, de Zending. De Openbaring kennen, Jezus Christus onvoorwaardelijk aanhangen als een hartstochtelijke en liefhebbende volgeling, vanuit Jezus en met Hem op weg voor de Zending, ziedaar wat vastberaden en zonder enig voorbehoud verwacht wordt van een Permanent Diaken. Uit een goede volgeling komt een goede missionaris voort.
Het ambt van het Woord, vindt in de heilige Stefanus, diaken en martelaar, op een bijzondere manier een groot voorbeeld en eist van gewijde bedienaars de constante inspanning om het te bestuderen en zich eigen te maken terwijl zij het aan anderen verkondigen. Meditatie in de vorm van “
lectio divina”, dat wil zeggen biddend lezen, is vandaag een weg die steeds meer bewandeld en aanbevolen wordt om het Woord Gods te begrijpen, in zich op te nemen en te beleven. Intellectuele, theologische en pastorale vorming is dan ook een levenslange uitdaging. De kwaliteit en bijwerking van het ambt van het Woord is van deze grondige studie zeer afhankelijk.
Wij verwachten kortelings het document van de Heilige Vader over de besluiten van de Synode over het Woord Gods. Het dient onthaald te worden met openheid van hart en het consequente engagement om het te bestuderen.
De tweede overweging betreft het ambt van de Naastenliefde, waarvan de heilige Laurentius, diaken en martelaar, het grote voorbeeld is. Het diakonaat ontleent zijn oorsprong aan de de organisatie van de naastenliefde door en binnen de primitieve Kerk. In het Rome van de IIIe eeuw, een tijd van grote christenvervolgingen, ziet men de buitengewone persoon van de heilige Laurentius, aartsdiaken van de heilige Paus Sixtus II en diens beheerder van kerkelijke goederen. Onze veelgeliefde Paus Benedictus XVI zegt over de heilige Laurentius: “Zijn ijver voor de armen, zijn edelmoedige dienst aan de Kerk van Rome op het vlak van hulp en naastenliefde, zijn trouw aan de Paus die hem ertoe dreef hem te willen volgen in de grootste beproeving, die van het martelaarschap, en zijn heldhaftig bloedgetuigenis, slechts enkele dagen nadien, zijn universeel erkende feiten” . Men kent ook de uitspraak van de heilige Laurentius: “De rijkdom van de Kerk, zijn de armen”. Hij kwam hen zeer edelmoedig te hulp. Ziehier een voorbeeld, dat voor permanente Diakens nog steeds actueel is. De armen moeten wij, zoals Jezus Christus, met voorkeursliefde beminnen. Solidair zijn met hen. Een rechtvaardige, broederlijke, vredelievende samenleving proberen op te bouwen. Moge de recente encycliek van Benedictus XVI, “” vandaag onze gids zijn. In deze encycliek verwoordt de Heilige Vader dit fundamenteel principe: “naastenliefde is de belangrijkste weg van de leer van de Kerk” . Diakens identificeren zich op een heel bijzondere manier met de naastenliefde. De armen zijn één van hun dagelijkse zorgen en het voorwerp van hun onvermoeibare toewijding. Een Diaken die zich niet persoonlijk inzet voor naastenliefde en solidariteit met de armen, die vandaag opnieuw in aantal toenemen, is niet te begrijpen.
Zeer geliefde permanente Diakens, moge God u zegenen met heel Zijn liefde en u gelukkig maken in uw roeping en zending! Ik groet met respect en bewondering de echtgenotes en kinderen van de gehuwden onder u. De Kerk dankt hen voor de steun en veelzijdige samenwerking die zij hun echtgenoot en vader verlenen bij de uitoefening van het diaconaat. Bovendien nodigt het Jaar van de Priester ons uit onze zeer geliefde priesters te zeggen hoezeer wij hen waarderen en met en voor hen bidden!
Het Vaticaan, 10 augustus 2009 (feest van de heilige Laurentius, diaken en martelaar).
Kardinaal Cláudio Hummes
Emeritus Aartsbisschop van Sao Paolo
Prefect van de
Naar de oude site