Neminem fugit

Niemand is het onbekend, dat het geluk voor ieder mensch afzonderlijk en voor geheel de maatschappij vooral afhangt van den geest, die in het huisgezin heerscht. Hoe dieper immers de deugd in het huisgezin geworteld is; hoe grooter die zorg is, waarmede de ouders door woord en voorbeeld het gemoed hunner kinderen naar de voorschriften van dien godsdienst hebben gevormd: des te rijker zullen de vruchten daarvan zijn voor de gemeenschap. Het is bijgevolg van het hoogste belang, dat niet alleen het stichten van een gezin, op heilige wijze geschied is, maar dat ook de leiding er van volgens heilige wetten geschiedt en dat er de godsdienstige geest en het christelijk leven met ijver en volharding wordt onderhouden.

Dat is zeker de reden, waarom de barmhartige God, na het besluit gemaakt te hebben het werk der verlossing van het menschdom, waarnaar de eeuwen langen tijd hadden, uitgezien, te gaan volbrengen, dat werk zóó inrichtte en regelde, dat het eerste begin er van aan de wereld het verheven ideaal liet zien van een door God gesticht gezin, waarin alle menschen het meest volkomen, toonbeeld van een huiselijke gemeenschap en van alle deugd en heiligheid konden aanschouwen.

Zulk een gezin nl. was dat gezin van Nazareth, waarin de Zon der gerechtigheid, alvorens in vollen glans voor alle volken te gaan stralen, verborgen bleef, nl. Christus, onze God en Verlosser, tegelijk met de Moedermaagd en met den H. Joseph, den grooten heilige, die tegenover Jesus het ambt van vader waarnam. Zonder eenigen twijfel: van alle redenen tot prijzen, die in het dagelijksch gezinsleven haar oorsprong ontleenen aan wederzijdsch liefdebetoon, aan heilig-held van zeden en aan beoefening der godsvrucht, hebben de schoonste uitgeblonken in dat heilig huisgezin, dat immers bestemd was er het toonbeeld van te worden. En daarom was dat gezin krachtens een liefdevol plan der Voorzienigheid zoo samengesteld, dat ieder Christen, van welken stand of staat dan ook, als hij naar dat gezin opziet, er gemakkelijk stof en aansporing kan vinden voor de beoefening van iedere deugd.

Inderdaad, daar vinden de vaders in Joseph een schitterend model van vaderlijke waakzaamhád en zorgzaamheid; daar vinden de moeders in de allerheiligste maagdelijke Moeder Gods een heerlijk voorbeeld van liefde, bescheidenheid, ondérdanigheid en volmaakte trouw; en de kinderen vinden er in Jesus, die „hun onderdanig was", een goddelijk voorbeeld van gehoorzaamheid om te bewonderen, te vereeren en na te volgen. Menschen van adellijke geboorte zullen in dat gezin van koninklijken bloede leeren gematigd te zijn bij voorspoed en behoud van waardigheid bij tegenspoed. Rijken zullen er leeren, hoever rijkdom achterstaat bij deugd. De arbeiders en allen, die, vooral in onzen tijd, zoo hevig verbitterd dreigen te worden om hun geringe inkomsten en hun nederigen stand, zullen, als zij opzien naar de heilige leden van dat gezin, daarin ongetwijfeld aanleiding vinden om met de plaats, die hun te beurt gevallen is, eer verheugd dan bedroefd te zijn. Zij deelen immers in de moeilijkheden, waarin het heilig huisgezin verkeerde; zij deelen in zijn zorgen voor het dagelijksch levensonderhoud. Ook Joseph moest trachten met zijn loon in zijn levensbehoeften te voorzien, ja, ook de handen van den Godmensch hebben zich met gewonen arbeid beziggehouden. Het is dan ook waarlijk geen wonder, dat menschen van hooge wijsheid en met grooten rijkdom, aan hun rijkdom hebben willen verzaken en met Jesus, Maria, Joseph zich de armoede als gezellin hebben willen kiezen. Om al deze redenen is met het volste recht de vereering van het heilig huisgezin vroegtijdig bij de katholieken ingevoerd en neemt zij met den dag in verbreiding toe.

N.v.d.r.: rest van de tekst volgt