Reactie bij de publicatie van het Motu Proprio "Summorum Pontificum"

Het Motu proprio [1901] van paus Benedictus XVI is vanmiddag in Rome gepubliceerd.

Om elke verwarring bij een minder goed geïnformeerd publiek te vermijden, willen wij eraan herinneren dat dit pauselijke document op geen enkele leerstelling van het Tweede Vaticaanse Concilie terugkomt.
Het pauselijke schrijven wil louter en alleen het deelnemen vergemakkelijken aan de viering van de eucharistie of andere sacramenten volgens de laatste versie van de oude ritus, die in 1962 door de paus Johannes XXIII gepubliceerd werd.

Opzet van het document is gelovigen die gehecht zijn aan het gebruik van het preconciliaire missaal bevestigen in hun geloof en hun band met de kerkgemeenschap versterken.

In zijn begeleidende brief bij het Motu proprio formuleert paus Benedictus XVI het zo:

“Waar het om gaat, is het bereiken van een interne verzoening in de schoot van de Kerk. Wanneer men een blik werpt op het verleden en op de verdeeldheid die de Kerk als lichaam van Christus de afgelopen eeuwen heeft verscheurd, heeft men voortdurend de indruk dat op de kritieke momenten waarop de verdeeldheid ontstond, de kerkverantwoordelijken niet voldoende hebben gedaan om de verzoening en de eenheid te bewaren of te herstellen; men heeft de indruk dat dit verzuim ertoe heeft bijgedragen dat die verdeeldheid werd bestendigd. Die terugblik op het verleden leert ons dat wij verplicht zijn onze uiterste best te doen opdat allen die echt naar eenheid verlangen binnen die eenheid kunnen blijven of ze opnieuw kunnen terugvinden (...) Om ten volle in gemeenschap te kunnen leven, ligt het voor de hand dat priesters die voorstander zijn van het oude gebruik, op hun beurt de viering volgens de nieuwe boeken principieel niet mogen uitsluiten. Het volledig uitsluiten van de nieuwe ritus staat immers haaks op de erkenning van zijn waarde en heiligheid.” Con Grande Fiducia [[1903|6]]

Getekend, de bisschoppen van België.