Cum de poloniae rebus

Over de lotgevallen van Polen hebben wij langen tijd in angst en kommer verkeerd. Wij hebben dan ook met vreugde het bericht van de schitterende overwinning vernomen, die buiten alle verwachting een gelukkige omkeer gebracht heeft in de toestand van uw vaderland. Onze blijdschap daarover is nog groter om de volgende reden: daar wij in die gebeurtenis de onmiddellijke hulp van God bewonderen, menen wij die hulp te moeten toeschrijven aan de gebeden voor Polen, die wij zelf in heel de katholieke wereld hadden voorgeschreven.

Inderdaad, nooit of nimmer hebben wij er aan getwijfeld, dat God uw volk genadig zou bijstaan, daar uw volk in de loop der eeuwen zich zulke uitstekende verdiensten voor de godsdienst verworven had. Daarom hebben wij openbare gebeden voorgeschreven op een tijd waarop men bijna algemeen aan de redding van Polen wanhoopte en waarop de vijanden zelf, trots op hun overmacht en hun overwinning, elkander in dwaze hoogmoed vroegen: ”Waar is hun God?’’ Maar de uitkomst heeft duidelijk bewezen, ”dat er een God in Israël is’’. Op Zijn wenk begon de afwending van het zo dreigende gevaar als het ware op hetzelfde ogenblik, waarop wij, in vereniging met de christenen, terwijl geheel Polen met mannenmoed streed ter verdediging van altaar en haardstede, juist zoals eertijds Mozes, de handen smekend ten hemel geheven hielden. Dat is een bewijs, dat onze oproep tot openbare gebeden juist op tijd geschied was.

De gunst dezer goddelijke hulp is een wonderbare weldaad geweest, niet alleen voor uw volk, maar ook voor de overige volk, maar ook voor de overige volken. Wie immers weet niet, dat de woedende aanval van de vijanden ten slotte tot doel had tegelijk met Polen, het bolwerk van Europa, ook het christendom zelf en de beschaving door de verbreiding hunner zinneloze theorieën omver te werpen? Terwijl het Poolse volk dus eeuwige dank brengt aan God, moet het vooral beloven, dat het ook in de toekomst onder de leiding van zijn bisschoppen het katholieke geloof met dezelfde volmaakte eensgezindheid zal verdedigen waarmede het nu pas de vrijheid van zijn vaderland gehandhaafd heeft; een christelijk volk heeft niet te vrezen: immers, ”als God voor ons is, wie is dan tegen ons?’’ Daarom, beminde zonen en eerbiedwaardige broeders, zal het de schoonste taak van uw volk zijn, alle mogelijke krachten in te spannen, om te verkrijgen dat eindelijk de ware, vurig verlangde vrede overal stevig gevestigd worde.

Zeker zal niets daar meer toe bijdragen dan de getrouwheid uwer landgenoten in het volgen van de beginselen van liefde, voorzichtigheid en christelijke gematigdheid, die wij persoonlijk meer dan eens krachtig hebben aanbevolen, en die de enige middelen zijn, waardoor het vuur van den haat onder de volken kan uitgeblust worden.

In het vertrouwen, dat het edele Poolse volk dat voorbeeld van grootmoedigheid zal geven, verlenen wij als onderpand der hemelse gaven en als bewijs onzer bijzondere welwillendheid aan u, beminde zonen, eerbiedwaardige broeders, aan heel de kudde die ieder uwer is toevertrouwd, van ganser harte den apostolisen zegen.

Gegeven te Rome bij St. Pieter, den 8en September, op het feest van O. L. V. Geboorte, in het jaar 1920, het zesde jaar van ons pausschap.

Paus Benedictus XV