De Maagd is een voorbeeld voor de gelovige die leeft op zoek naar God

Beminde broeders en zusters:

Tijdens deze Adventstijd wordt de kerkgemeenschap, terwijl ze zich voorbereidt om het grote mysterie van de Menswording te vieren, uitgenodigd om haar persoonlijke relatie met God te herontdekken en te verdiepen.

Het Latijnse woord "adventus" verwijst naar de komst van Christus en brengt de beweging van God naar de mensheid op de voorgrond, waaraan iedereen geroepen is om met openheid, verwachting, zoeken en toewijding te beantwoorden. En net zoals God totaal vrij is wanneer Hij zich openbaart en zichzelf geeft, omdat alleen de liefde Hem beweegt, zo is de menselijke persoon ook vrij wanneer hij zijn instemming geeft, hoewel hij de plicht heeft om die te geven: God verwacht een antwoord van liefde. Gedurende deze dagen presenteert de liturgie ons als het perfecte model van dit antwoord de Maagd Maria die we op 8 december zullen beschouwen in het mysterie van de Onbevlekte Ontvangenis.

De Maagd die bleef luisteren, altijd bereid om de wil van de Heer te vervullen, is een voorbeeld voor de gelovige die leeft op zoek naar God. Aan dit thema, evenals aan de relatie tussen waarheid en vrijheid, besteedde het Tweede Vaticaans Concilie een zorgvuldige reflectie. In het bijzonder keurden de concilievaders juist veertig jaar geleden een Verklaring goed over de kwestie van de godsdienstvrijheid [702], dat wil zeggen het recht van individuen en gemeenschappen om de waarheid te kunnen zoeken en vrijelijk hun geloof te belijden. De eerste woorden die ook de titel van dit document vormen, zijn " Dignitatis Humanae [702]": de godsdienstvrijheid vloeit voort uit de bijzondere waardigheid van de mens die, onder alle schepselen op deze aarde, de enige is die in staat is een vrije en bewuste relatie met zijn Schepper aan te gaan. "Op grond van hun waardigheid hebben alle mensen, als zijnde personen, dat wil zeggen begaafd met verstand en vrije wil (...) de natuurlijke drang en de zedelijke verplichting, de waarheid te zoeken, vooral met betrekking tot de godsdienst". Dignitatis Humanae [[702|2]]

Vaticanum II bevestigt aldus opnieuw de traditionele katholieke leer, volgens welke de mens, als geestelijk wezen, de waarheid kan kennen en daarom de plicht en het recht heeft ernaar te zoeken. vgl: Dignitatis Humanae [[[702|3]]] Met dit fundament dringt het Concilie sterk aan op de godsdienstvrijheid, die zowel voor individuen als voor gemeenschappen moet worden gegarandeerd, met inachtneming van de legitieme eisen van de openbare orde. En deze conciliaire leer is na veertig jaar nog steeds zeer actueel. Inderdaad, de godsdienstvrijheid wordt lang niet overal effectief gegarandeerd: in sommige gevallen wordt zij om religieuze of ideologische redenen geweigerd; op andere momenten, hoewel zij theoretisch erkend wordt, wordt zij in feite belemmerd door de politieke macht of, op een meer verhulde wijze, door de culturele dominantie van het agnosticisme en het relativisme.

Laten wij bidden dat alle mensen de religieuze roeping die in hun wezen is gegrift, volledig kunnen realiseren. Moge Maria ons helpen om in het gezicht van het Kind van Bethlehem, dat ontvangen is in haar maagdelijke schoot, de goddelijke Verlosser te herkennen die in de wereld kwam om ons het waarachtige gelaat van God te openbaren.

Ná het bidden van het Angelus
{...}

(in het Spaans)

Ik begroet van harte de pelgrims en bezoekers die Spaans spreken, in het bijzonder de gelovigen van de parochie van San Antonio de Padua, San Vicente dels Horts, evenals al degenen die aan dit Maria-gebed deelnemen via de radio en de televisie. Moge de contemplatie van de persoon van Johannes de Doper u aanmoedigen om "de weg voor de Heer te bereiden" met een steeds vuriger verlangen om hem te ontmoeten. Gezegende zondag!

{...}