De macht en het gezag van Jezus

Dierbare broeders en zusters, goeie dag!

De evangeliepassage van vandaag (Mc. 1, 21-28) [b:Mc. 1, 21-28] vertelt over een typische dag in het optreden van Jezus. Het is een zaterdag, dag die gewijd is aan rust en gebed, dag waarop de mensen naar de synagoge gaan. In de synagoge van Kafarnaüm leest Jezus voor uit de Schriften en geeft er commentaar bij. De aanwezigen worden aangetrokken door Zijn manier van spreken. Zij zijn heel verwonderd omdat Hij blijk geeft van een ander gezag dan dat van de Schriftgeleerden (Mc. 1, 22) [b:Mc. 1, 22]. Bovendien toont Jezus Zijn macht ook in Zijn optreden. Een man in de synagoge komt namelijk tegen Hem in opstand en spreekt Hem aan als de Heilige Gods. Jezus herkent de kwade geest, beveelt hem uit de man weg te gaan en verjaagt hem (Mc. 1, 23-26) [b:Mc. 1, 23-26].

Men ziet hier de twee kenmerken van Jezus’ optreden: de verkondiging en de wonderbare genezing. Hij verkondigt en geneest. In de passage komen de twee aspecten naar voor, doch het duidelijkst is dat van de verkondiging. Het exorcisme wordt voorgesteld als de bevestiging van Jezus’ uitzonderlijk gezag en onderricht. Hij verkondigt met het gezag van iemand die de leer uit zichzelf haalt, en niet zoals de Schriftgeleerden die bestaande tradities en overgeleverde wetten herhalen. Zij herhalen woorden, slechts woorden. Zo zijn zij: alleen maar woorden. In Jezus heeft het woord echter gezag. Jezus heeft gezag. En dat raakt het hart. Het onderricht van Jezus heeft hetzelfde gezag als wanneer God spreekt. Door één enkel bevel bevrijdt Hij met gemak de man die door een boze geest bezeten is en Hij geneest hem. Waarom? Omdat Zijn woord doet wat het zegt, omdat Hij de uiteindelijke profeet is. Waarom noem ik Hem de uiteindelijke profeet? Herinneren wij ons de belofte aan Mozes: “Uit uw eigen broeders zal de Heer uw God een profeet doen opstaan zoals ik dat ben” (Deut. 18, 15) [b:Deut. 18, 15]. Mozes kondigt Jezus aan als de uiteindelijke profeet. Daarom spreekt Jezus niet met menselijke maar met goddelijke autoriteit, want Hij heeft de macht van de uiteindelijke profeet, dat wil zeggen de Zoon van God die ons redt, die ons allen geneest.

Het tweede aspect, dat van de genezingen, toont dat de verkondiging van Christus dient om het kwaad te overwinnen dat in de mens en de wereld aanwezig is. Zijn woord beoogt rechtstreeks de heerschappij van satan, Hij brengt hem in crisis en doet hem terugdeinzen, Hij verplicht hem de wereld te verlaten. De bezetene wordt door het bevel van de Heer bevrijd en getransformeerd tot een nieuwe mens. Bovendien heeft de verkondiging van Jezus een tegenovergestelde logica dan die van de wereld en de boze geest: Zijn woorden blijken een verkeerde ordening der dingen op haar kop te zetten. De duivel roept namelijk in de bezetene tegen Jezus die nadert: “Jezus van Nazareth, wat hebt Gij met ons te maken? Ge zijt gekomen om ons in het verderf te storten” (Mc. 1, 24) [b:Mc. 1, 24]. Deze woorden tonen hoe Jezus en satan totaal vreemd zijn voor elkaar. Zij bevinden zich op een totaal ander plan. Tussen hen is er niets gemeenschappelijk. De ene is het tegengestelde van de ander. Jezus trekt door Zijn gezag het volk aan. Als profeet bevrijdt Hij. De beloofde profeet die de Zoon van God is, geneest. Luisteren wij naar het gezagvolle woord van Jezus?

Vergeet niet steeds een klein Evangelieboek bij u te hebben om er tijdens de dag in te lezen, om naar het woord van Jezus te luisteren dat gezag heeft. Wij hebben allemaal problemen, wij hebben allemaal gezondigd, wij hebben allemaal geestelijke ziekten. Vragen wij aan Jezus: Jezus, Gij zijt de profeet, de Zoon van God, degene die beloofd werd om ons te genezen. Genees mij! Vragen wij aan Jezus de genezing van onze zonden, van onze kwalen.

De Maagd Maria heeft de woorden en daden van Jezus altijd in Haar hart bewaard en is Hem met totale beschikbaarheid en trouw gevolgd. Moge Zij ook ons helpen om naar Hem te luisteren en Hem te volgen, om in ons leven de tekens van Zijn heil te ervaren.