Angelus, 28 augustus 2005

Beminde broeders en zusters:

Vorige week hebben we in Keulen ter gelegenheid van de Wereldjongerendag [d:2], een echt buitengewone kerkelijke ervaring beleefd met de deelname van een zeer groot aantal jongeren van over de hele wereld, vergezeld van vele bisschoppen, priesters en religieuzen. Het was een gebeurtenis vol genade van de voorzienigheid voor de hele Kerk. In een gesprek met de bisschoppen van Duitsland, kort voordat ik naar Italië terugkeerde, zei ik dat de jongeren aan hun herders, en op een zekere manier aan alle gelovigen, een boodschap hebben gericht die tegelijkertijd een verzoek is: "Help ons leerlingen en getuigen van Christus te zijn. Zoals de Wijzen zijn we gekomen om Hem te ontmoeten en te aanbidden." ((7451|13)) Vanuit Keulen keerden de jongeren terug naar hun steden en landen, bezield door grote hoop, maar zonder de vele moeilijkheden, obstakels en problemen uit het oog te verliezen die in onze tijd de authentieke zoektocht naar Christus en de trouwe naleving van zijn Evangelie vergezellen.

Niet slechts jongeren, maar ook de gemeenschappen en herders moeten zich steeds meer bewust worden van een fundamenteel feit voor evangelisatie: waar God niet de eerste plaats inneemt, waar Hij niet wordt erkend en aanbeden als het allerhoogste Goed, daar is de waardigheid van de mens in gevaar. Daarom is het dringend noodzakelijk om de mens vandaag te leiden om het authentieke gelaat van God, die zich in Jezus Christus aan ons heeft geopenbaard, te "ontdekken". Zo zal ook de mensheid van onze tijd, zoals de Wijzen, voor hem kunnen neerbuigen en hem kunnen aanbidden. Toen ik met de Duitse bisschoppen sprak [7451], herinnerde ik me dat aanbidding niet "een luxe, maar een prioriteit" ((7451|6)) is. Christus zoeken moet het onophoudelijke verlangen zijn van gelovigen, van jonge mensen en volwassenen, van de gelovigen en hun herders. Deze zoektocht moet worden bevorderd, ondersteund en begeleid. Geloof is niet alleen het vasthouden aan een geheel van dogma's, volledig op zichzelf, dat de dorst naar God in de menselijke ziel zou lessen. Integendeel, het projecteert de mens, op weg in de tijd, naar een steeds nieuwe God in zijn oneindigheid. Daarom zoekt en vindt de christen tegelijkertijd. Juist dit maakt de Kerk jong, open voor de toekomst en rijk aan hoop voor de gehele mensheid.

Heilige Augustinus, wiens gedachtenis we vandaag vieren, heeft een aantal prachtige beschouwingen op uitnodiging van Psalm 104/105 "Quaerite faciem eius semper", "Zoekt met volharding zijn aanschijn" (Ps. 105, 4) [b:Ps. 105, 4]. Hij legt uit dat deze uitnodiging niet alleen geldt voor dit leven, maar ook voor de eeuwigheid. De ontdekking van het "aanschijn van God" houdt nooit op. Hoe meer we de pracht van goddelijke liefde betreden, hoe mooier het is om verder te gaan in de zoektocht, zodat "amore crescente inquisitio crescat inventi", "naarmate de liefde groeit, groeit ook de zoektocht naar Degene die is gevonden." 104, 3: CCL, 40, 1537 [[838]]

Dat is de ervaring die we ook vanuit de grond van ons hart nastreven. Moge de voorspraak van de grote bisschop van Hippo dat voor ons verkrijgen; moge de moederlijke hulp van Maria, Ster van de evangelisatie, die we nu aanroepen met het Angelus gebed, dat voor ons verkrijgen.