Uit het beluisteren van zijn Woord volgt Jezus navolgen

Beminde broeders en zusters!

De liturgie van de vierde zondag van Pasen presenteert ons een van de mooiste iconen die, vanaf de eerste eeuwen van de Kerk, de Heer Jezus weergeven: die van de goede Herder. Het Evangelie van heilige Johannes, in het tiende hoofdstuk, beschrijft ons de bijzondere kenmerken van de relatie tussen Christus de Herder en zijn kudde, een relatie die zo nauw is dat niemand ooit de schapen uit zijn hand kan roven. Deze zijn feitelijk met Hem verbonden door een band van liefde en wederzijdse kennis, die hen het onmetelijke geschenk van het eeuwige leven garandeert. Tegelijkertijd wordt de houding van de kudde tegenover de Goede Herder, Christus, door de evangelist gepresenteerd met twee specifieke werkwoorden: luisteren en volgen. Deze termen geven de fundamentele kenmerken aan van degenen die het volgen van de Heer beleven. Bovenal luisteren naar zijn Woord, waaruit geloof wordt geboren en gevoed. Slechts hij die op de stem van de Heer let, kan in zijn eigen geweten de juiste beslissingen beoordelen om volgens God te handelen. Uit het beluisteren volgt dus Jezus navolgen: men handelt als een leerling nadat hij naar de onderrichtingen van de Meester heeft aanhoord en innerlijk aanvaard, om ze dagelijks te beleven.

Op deze zondag komt spontaan op om God te gedenken, de herders van de Kerk, en degenen die gevormd worden om herders te worden. Ik nodig u daarom uit voor een speciaal gebed voor de bisschoppen –de bisschop van Rome inbegrepen!–, voor de parochiepriesters, voor al degenen die verantwoordelijk zijn voor het leiden van de kudde van Christus, opdat zij trouw en wijs zijn in het uitvoeren van hun dienstwerk. We bidden in het bijzonder voor roepingen tot het priesterschap op deze Werelddag op de vierde zondag van Pasen het Gebed voor roepingen, opdat het nooit aan arbeiders zal ontbreken voor de oogst van de Heer. Zeventig jaar geleden richtte de eerbiedwaardige Pius XII het Pauselijk Werk voor priesterroepingen [4950] op. De gelukkige intuïtie van mijn voorganger was gebaseerd op de overtuiging dat roepingen in lokale kerken groeien en rijpen, aangemoedigd door een gezonde gezinsomgeving en gesterkt door de geest van geloof, naastenliefde en vroomheid. In de boodschap voor deze Werelddag [4028] benadrukte ik dat een roeping tot stand komt wanneer iemand "zijn eigen gesloten wil en het idee van zelfrealisatie verlaat, om zich onder te dompelen in een andere wil, die van God, waardoor hij zich laat leiden". Ook in deze tijd, waarin de stem van de Heer het risico loopt te verdrinken temidden van zoveel stemmen, wordt elke kerkelijke gemeenschap geroepen om roepingen tot het priesterschap en het Godgewijde leven te bevorderen en te verzorgen. De mensen hebben in feite God altijd nodig, ook in onze technologische wereld, en er zal altijd behoefte zijn aan herders die zijn woord verkondigen en de Heer in de sacramenten laten ontmoeten.

Beminde broeders en zusters, gesterkt door de paasvreugde en door het geloof in de Verrezene, vertrouwen wij onze voornemens en onze intenties toe aan de Maagd Maria, moeder van elke roeping, zodat zij met haar voorspraak talrijke en heilige roepingen opwekt en ondersteunt in dienst van de Kerk en de wereld.