In tijden van het Coronovirus (COVID-19)

Aan de voorzitters van de bisschoppenconferenties,
Aan de bisschoppen verantwoordelijk voor de pastorale gezondheidszorg,
Aan de betrokkenen bij maatschappelijk werk, gezondheid en pastorale zorg,
Aan de burgerlijke autoriteiten,
Aan de zieken en hun families,
Aan de vrijwilligers en alle mensen van goede wil,

Vrede zij met u!

We beleven dagen van grote bezorgdheid en groeiende onrust, dagen waarin de menselijke broosheid en de kwetsbaarheid van de veronderstelde technische veiligheid wereldwijd worden ondermijnd door het Coronavirus (COVID-19). Naar deze situatie plooien zich alle belangrijke activiteiten, waaronder de economie, het ondernemerschap, het werk, de reizen, het toerisme, de sport en zelfs de eredienst. De besmetting met het virus beperkt ook aanzienlijk de vrijheid van ruimte en beweging. De Dicasterie voor de Bevordering van de Gehele Menselijke Ontwikkeling [d:423] wil zich bij de stem van de Heilige Vader voegen om de nabijheid van de Kerk te hernieuwen in de bevordering van de pastorale gezondheidszorg voor al degenen die lijden aan de besmetting van COVID-19, voor de slachtoffers en aan hun families, evenals aan alle gezondheidswerkers in de frontlinie, die al hun energie steken in het behandelen van de getroffenen en hen verlichting brengen.

We denken met name aan de landen die het meest door de besmetting zijn getroffen, en sluiten ons aan, en gedenken in ons gebed, bij het werk van de burgerlijke autoriteiten, bij de vrijwilligers en bij al diegenen die zich inzetten om de besmetting te stoppen en het risico voor de volksgezondheid af te wenden en de groeiende angst die deze ongebreidelde epidemie voortbrengt. We moedigen ook burgerlijke en katholieke nationale en internationale gezondheidsinstellingen en organisaties aan om in samenwerking de nodige hulp te blijven bieden aan mensen en bevolkingsgroepen. Dat zij alle inspanningen leveren die nodig zijn om een ??oplossing voor de nieuwe epidemie te vinden, volgens de indicaties van de WHO en nationale en lokale politieke autoriteiten.

In deze omstandigheid hebben zowel de Heilige Vader als verschillende staatshoofden solidariteit betoond met de meest getroffen landen door het bieden van medische producten en financiële hulp. We hopen dat allen dit ondersteunende werk kunnen voortzetten, aangezien in een dergelijke noodsituatie veel landen, vooral degene met zwakke medische voorzieningen, overweldigd zullen worden door de effecten van het virus, en wellicht niet in staat zullen zijn om te voldoen aan de eisen van zorg en nabijheid van hun naties. We hopen dat dit moment van grote nood een goed moment zal zijn om de solidariteit en de verbondenheid tussen staten en vriendschap tussen mensen te versterken. Dit is het moment om internationale solidariteit te bevorderen in het delen van instrumenten en hulpbronnen.

Uiteraard brengt het verschijnen van het virus, zoals bij elke noodsituatie, de ernstige ongelijkheden aan het licht die onze sociaal-economische systemen kenmerken. Het gaat om ongelijkheid in economische middelen, in het gebruik van gezondheidsdiensten, maar ook in gekwalificeerd personeel en wetenschappelijk onderzoek. Geconfronteerd met deze reeks ongelijkheden, wordt de menselijke familie uitgedaagd om zich werkelijk als onderling verbonden en wederzijds afhankelijke familie te voelen en te leven. De verschijning van het Coronavirus heeft deze wereldwijde relevantie aan het licht gebracht, aangezien het aanvankelijk slechts één land trof om zich vervolgens naar alle delen van de wereld te verspreiden.

Voor elke persoon, gelovige of niet-gelovige, is dit een geschikt moment om de waarde van broederlijkheid te begrijpen, om op een onverbrekelijke manier met elkaar verbonden te zijn. Het is een tijd waarin, aan de horizon van het geloof, de waarde van de solidariteit die voortvloeit uit de zichzelf opofferende liefde voor anderen, “ons helpt om «de ander» te zien - de persoon, het volk of de natie - niet als zo maar een instrument (...), maar als onze «medemens», een «hulp» (Gen. 2, 18.20) [[b:Gen. 2, 18.20]] om, net als wij, deelgenoot te zijn aan het banket des levens waartoe alle mensen in gelijke mate door God zijn genodigd.” (SRS 39,5) (SRS 39,5) De waarde van solidariteit moet ook worden belichaamd. We denken aan de buurman, de collega op kantoor, de schoolvriend, maar vooral aan de artsen en verpleegsters die besmetting en infectie riskeren om de geïnfecteerden te redden. Deze werkers beleven en tonen ons de betekenis van het Paasmysterie: gave en dienstbaarheid.

Paus Franciscus dringt er reeds in zijn Boodschap voor de Vastentijd van 2020 [7606] op aan om met een hernieuwd hart na te denken over het mysterie van Pasen, het mysterie van de dood en verrijzenis van Jezus, en om Zijn zelfgave met vrijheid en edelmoedigheid aan te nemen: Zijn lijden tot de dood als een geschenk uit liefde voor de mensheid. De omhelzing van het lijden van Jezus, zegt ons paus Franciscus, wordt een omhelzing met alle lijdenden van onze wereld, inclusief al diegenen die getroffen zijn door COVID-19. Zij zijn vandaag de uitdrukking van de Christus die lijdt, en net zoals het kwade overkwam in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan, hebben zij concrete gebaren van nabijheid nodig van de mensheid. De mensen die lijden, zowel door besmetting als door iets anders, vormen een «laboratorium van barmhartigheid», in feite vereist de veelzijdigheid van lijden diverse vormen van barmhartigheid en zorg

Aan het begin van deze weg van de Vastentijd, voor velen gespeend van enige gemeenschappelijke liturgische tekens zoals de viering van de Eucharistie, worden we geroepen tot een pad dat nog dieper is geworteld in wat het spirituele leven ondersteunt: het gebed, het vasten en de naastenliefde. Laat de inspanning die wordt geleverd om de verspreiding van het Coronavirus in te dammen, gepaard gaan met de toewijding van elke individuele gelovige voor het grootste goed: de herovering van het leven, de nederlaag van angst, de overwinning van de hoop. Aan de meest beproefde gemeenschappen raden we aan om niet alles als een verlies te ervaren. Als we elkaar niet kunnen ontmoeten om samen ons geloof te beleven zoals we gewoonlijk doen, biedt God ons de kans om onszelf te verrijken, nieuwe wegen te ontdekken en de persoonlijke relatie met Hem te hervinden. Jezus herinnert ons eraan: “Maar als gij bidt, ga dan in uw binnenkamer, sluit de deur achter u en bidt tot uw Vader die in het verborgene is en uw Vader die in het verborgene ziet, zal het u vergelden” (Mt. 6, 6) [b:Mt. 6, 6]. Hoe vaak heeft paus Franciscus ons uitgenodigd om de Schrift bij de hand te houden! Het gebed is onze kracht, het gebed is onze bron. Hier is dan het gunstige moment om het vaderschap van God en ons kind-zijn te herontdekken: “Wij smeken u in Christus’ naam: laat u met God verzoenen” (2 Kor. 5, 20) [b:2 Kor. 5, 20] zegt heilige Paulus, en is de Vastenboodschap voor dit jaar [7606] die paus Franciscus ons heeft geschonken. Wat een voorzienigheid!

Laten we daarom tot God de Vader bidden dat Hij ons geloof laat groeien, dat Hij de zieken helpt te genezen en de gezondheidswerkers ondersteunt bij hun opdracht. Spannen we ons in de stigmatisering van de getroffenen te vermijden: de ziekte kent geen grenzen of huidskleur; hij spreekt echter wel dezelfde taal. Laten we de «Wijsheid van het hart» cultiveren: dat is een «houding ingestort door de Heilige Geest» in wie zich weet te openen voor het lijden van hun broeders en zusters en in hen het beeld van God herkent. Aldus kunnen wij net als Job zeggen: “Voor de blinde was ik zijn ogen, voor de lamme zijn voeten” (Job 29, 15) [b:Job 29, 15]. Op deze manier zullen we degenen die lijden kunnen dienen, hen op de beste manier kunnen begeleiden en solidair kunnen zijn met de behoeftigen zonder hen te oordelen.

We vragen de politieke en economische autoriteiten om de sociale rechtvaardigheid en de steun aan de economie en het onderzoek niet te veronachtzamen, nu het virus helaas een nieuwe «economische crisis» veroorzaakt. Wij zullen op alle manieren doorgaan met het ondersteunen van de inspanningen van gezondheidswerkers en medische instellingen in de verschillende delen van de wereld, vooral in de meest afgelegen en moeilijkste delen, terwijl wij ook vertrouwen op de actieve solidariteit van allen.

We vragen de Heilige Geest om de inspanningen van wetenschappers, gezondheidswerkers en regeringen te verlichten en we vertrouwen alle bevolkingsgroepen die door de besmetting zijn getroffen toe aan de voorspraak van de Maagd Maria, de Moeder van de mensheid.