U bent aan God gewijde personen en gemeenschappen

'Lumen ad revelationem gentium, et gloriam plebis tuae Jsrael' ('Een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël') (Lc. 2, 31-32) [b:Lc. 2, 31-32]

Ik wil vandaag, dierbare broeders en zusters, deze woorden van de grijsaard Simeon overnemen om samen met u het licht te aanbidden: Christus - het licht van de wereld!

Wij ontmoeten elkaar in de basiliek van de heilige Petrus in het jaar van de verlossing, in het jaar van het buitengewoon jubileum. Wij ontmoeten elkaar in deze grote en tegelijk veelvormige gemeenschap, welke u, broeders en zusters van zoveel orden, congregaties en religieuze instellingen, samen vormt. Personen en gemeenschappen die aan God zijn gewijd!

Deze ontmoeting brengt de vertegenwoordigers bijeen van de religieuze families die in Rome verblijven en zich tegelijkertijd uitstrekt tot alle medebroeders en -zusters met wie de eenheid en gelijkheid van roeping u verbinden. Door deze eenheid en gelijkheid bent u ook verbonden door een bijzondere eenheid van zending in de Kerk, een zending te midden van het volk van God in alle landen en op alle continenten tot de uiteinden van de aarde.

In deze grote universele gemeenschap verenigt u zich vandaag met de bisschop van Rome en de opvolger van Petrus om in de geest van de liturgie van vandaag uit te roepen.

'Een licht dat voor de heidenen straalt'./
Het licht: Christus - licht /
en glorie van het volk van God op heel de aarde!

Met deze kreet wilt u beantwoorden aan de geest van de liturgie van dit bijzondere feest, en tegelijkertijd wilt u uiting geven aan wat het innerlijk mysterie vormt van ieder van u. U wandelt namelijk wegens uw roeping op bijzondere wijze in het licht dat Christus is, en bovendien legt u op bijzondere wijze getuigenis van Hem af.

Vandaag geven de ontstoken kaarsen, die u zo dadelijk in de handen zult houden, Hem te kennen. Elk ervan herinnert allereerst aan het sacrament van het doopsel, waardoor Christus uw leven begon te verlichten met het licht van het evangelie en met het licht van de verlossing: Christus die door het geloof in de gemeenschap van de Kerk wordt ontvangen. Christus die van dag tot dag in het leven van uw christelijke familie, van uw milieu, van uw school wordt overgedragen. De volle uitbloei van het doopsel is de eucharistie; tegelijk is de voortdurende vernieuwing van haar zuiverende kracht het sacrament van de boete en van de verzoening.

Elk van deze kaarsen herinnert u vervolgens - tegen de achtergrond van de liturgie van het feest van vandaag - aan het moment van uw toewijding: de religieuze professie, de keuze van de levensweg overeenkomstig de evangelische raden van armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid.

Het licht van Christus straalt dan als een bijzonder levende vlam. De vlam van het geloof en de hoop wordt verbonden met de levende vlam van de liefde welke geconcentreerd is op het hart van de goddelijke bruidegom en door deze concentratie tegelijk wijd open staat.

Zoals dit goddelijk hart in het mysterie van de verlossing wijd geopend is, waarvan wij weten dat het universeel is en allen en ieder omvat.

Diepte en universaliteit - dat zijn de twee kenmerken van de religieuze roeping die ervan getuigen dat zij geworteld is in het mysterie van de verlossing, in het licht van Christus.

Vandaag brengt de liturgie van het feest van de opdracht van de Heer u naar dat licht.

Ziet, u treedt de tempel binnen zoals eens Maria en Jozef, die Jezus naar Jeruzalem brachten om Hem aan de Heer op te dragen. (Lc. 2, 22) [[b:Lc. 2, 22]] De wet van het Oude Testament voorzag erin dat iedere mannelijke eerstgeborene aan de Heer zou worden toegeheiligd (Lc. 2, 23) [[b:Lc. 2, 23]], en deze toewijding ging vergezeld van een offer van een koppel tortels of jonge duiven.

U, geliefde broeders en zusters, treedt vandaag deze tempel binnen om - in het licht van de opdracht van Christus - uw offer aan God in Jezus Christus te vernieuwen: uw toewijding om zijn uitsluitend eigendom te zijn.

Vanuit de diepte van het mysterie van de toewijding straalt dit bijzonder toebehoren aan God zelf: een toebehoren waartoe alleen een persoon in staat is, een bewust en vrij subject. Dit toebehoren bezit de aard van een gave. Zij beantwoordt aan een gave en brengt tegelijk een gave tot uitdrukking.

In het licht van Christus ontdekt ieder van u met een doordringende duidelijkheid, dat heel de schepping een schenking is en ontdekt daarin de bijzondere gave van het eigen menszijn. En door de gave van dit gehele en ondeelbare menszijn wil ieder beantwoorden aan de gave van de Schepper, van de Verlosser, van de bruidegom.

Op deze manier wordt in het menselijk 'ik' van ieder van u een bijzondere band van gemeenschap met Christus gelegd, en in Hem met de allerheiligste Drieëenheid: met de Vader, met de Zoon en met de Heilige Geest.

Wanneer wij dan vervolgens samen met Maria en Jozef de tempel betreden - waar de rite van de opdracht van Jezus, voorgeschreven door de wet, wordt voltrokken - ontmoeten wij er twee personen, die totaal aan God zijn toegewijd, toegewijd aan de verwachting van Israël, ofwel aan de grootste verwachting van de mensheid van alle tijden: het zijn Simeon en Hanna.

Simeon was door de Heilige Geest gedreven naar de tempel gekomen. (Lc. 2, 27) [[b:Lc. 2, 27]]

Doet u dit misschien niet een gelijksoortige 'inspiratie' voor de geest komen, waardoor u eens werd gedreven: de inspiratie van de Geest? Ja! Want de Heilige Geest is, in de kracht van de verlossing van Christus, de bewerker van alle heiligheid. Hij is eveneens de bewerker van de bijzondere roeping tot de weg van de heiligheid, welke in de religieuze roeping besloten ligt.

Roept, wanneer u vandaag in uw hart uw professie hernieuwt, deze innerlijke 'inspiratie' van de Geest in uw herinnering terug, welke aan het begin van uw leven staat. Roept in herinnering terug hoe deze 'inspiratie' is gekomen, hoe ze werd bevestigd, hoe ze misschien na een bepaalde tijd is teruggekomen, totdat u er een duidelijke stem van God in hebt erkend en de kracht van de bruidelijke liefde van de Heer die roept.

Roept het vandaag in herinnering terug om met een vernieuwd hart te danken, om 'Gods grote daden' (Hand. 2, 11) [b:Hand. 2, 11] te verkondigen. Deze inspiratie 'van de Geest' mag niet worden uitgeblust. Ze moet voortduren en rijpen samen met de religieuze roeping gedurende heel uw leven.

U mag u nooit losmaken van deze heilzame 'inspiratie van de Geest' en moet haar bewaren in die inwendige tempel die ieder van u is!

Hoe welsprekend zijn de woorden over de profetes Hanna in het Evangelie van vandaag:' Ze verbleef voortdurend in de tempel en diende God dag en nacht door vasten en gebed. Op dit ogenblik kwam zij naderbij, dankte God en sprak over het kind tot allen die de bevrijding van Jeruzalem verwachtten' (Lc. 2, 37-38) [b:Lc. 2, 37-38].

Simeon boog zich over het kind en sprak de profetische woorden uit: 'Dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt, opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden' (Lc. 2, 34) [b:Lc. 2, 34]. Hij richt deze woorden tot Maria, zijn moeder. En hij voegt eraan toe: 'En uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord' (Lc. 2, 35) [b:Lc. 2, 35].

Een vreemde profetie! Ze is misschien de meest beknopte en tegelijk de meest volledige samenvatting van heel de christologie en de hele soteriologie.

Dierbare broeders en zusters!

Moge deze profetie met een nieuwe kracht vandaag tot uw zielen doordringen.

Aanvaardt Christus die het licht van de wereld is: Christus in wie God 'voor alle volken het heil heeft bereid'. (Lc. 2, 31) [[b:Lc. 2, 31]]

Aanvaardt Christus die ook 'een teken is dat weersproken wordt'. Deze 'tegenspraak' ligt in uw roeping verankerd. Probeert niet haar weg te nemen of ongedaan te maken. Deze 'tegenspraak' heeft heilsbetekenis. Het heil van de wereld wordt juist op de weg van deze door Christus veroorzaakte tegenspraak verwezenlijkt. Ook u bent door Christus te aanvaarden een uiting van deze heilbrengende tegenspraak. Het kan niet anders. Juist in naam van de heilbrengende tegenspraak is in uw christelijk en religieus 'ik' de professie van armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid gegrift.

De wereld heeft de authentieke 'tegenspraak' van de religieuze toewijding nodig als een voortdurend zuurdeeg van heilzame vernieuwing.