De waarheid van Christus om de juiste oriëntatie in het leven te vinden

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

Het Evangelie van vandaag (Mc. 6, 30-34) [[b:Mc. 6, 30-34]] verhaalt ons dat de apostelen na hun eerste zending naar Jezus teruggaan en Hem vertellen “over alles wat zij gedaan en onderwezen hadden” (Mc. 6, 30) [b:Mc. 6, 30]. Na de ervaring van hun zending, die zeker begeesterend maar ook vermoeiend was, hebben zij behoefte aan rust. En Jezus zorgt vol begrip voor een beetje verlichting en zegt hun: “komt nu eens zelf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust daar wat uit” (Mc. 6, 31) [b:Mc. 6, 31]. Doch dit keer kan Jezus’ bedoeling niet bewaarheid worden, want de menigte begreep waar Hij met Zijn leerlingen in de boot heenging en de mensen waren er nog eerder dan zij.

Hetzelfde kan ook vandaag gebeuren. Soms lukt het ons niet onze plannen te realiseren omdat iets onverwacht opdaagt, dat onze programma’s overhoop haalt en soepelheid en beschikbaarheid vraagt voor de behoeften van de anderen.

In die omstandigheden zijn wij geroepen om te doen wat Jezus deed: “Toen Jezus aan land ging zag Hij dan ook een grote menigte. Hij voelde medelijden met hen, want zij waren als schapen zonder herder; en Hij begon uitvoerig te onderrichten” (Mc. 6, 34) [b:Mc. 6, 34]. In die korte zinnen, geeft de evangelist ons een flits met een aparte intensiteit, als een foto van de ogen van de Goddelijke Meester en Zijn houding. Laat ons naar de drie werkwoorden van deze foto kijken: zien, medelijden voelen, onderrichten. Wij kunnen ze de werkwoorden van de Herder noemen. De blik van Jezus is geen neutrale blik, of erger nog een koele en afstandelijke blik, want Jezus kijkt altijd met de ogen van het hart. En Zijn Hart is zo teder en vol medelijden, dat Hij de behoeften, zelfs de meest verborgen behoeften van de mensen kan aanvoelen. Bovendien wijst Zijn medelijden niet eenvoudig op een gevoelsmatige reactie op het ongemak waarin de mensen zich bevinden, maar het is veel meer: het is de houding en geneigdheid van God naar de mens en zijn geschiedenis. Jezus verschijnt als de verwezenlijking van Gods ijver en aandacht voor Zijn volk.

Aangezien Jezus bewogen wordt bij het zien van heel die menigte die behoefte had aan leiding en hulp, zouden wij ons eraan verwachten dat Hij een of ander wonder doet. Hij begint hen integendeel veel dingen te leren. Dat is het eerste brood dat de Messias aan de hongerige en verdwaalde menigte geeft: het brood van het Woord.

Wij hebben allemaal behoefte aan het woord van de waarheid, dat ons leidt en de weg verlicht. Zonder de Waarheid, die Christus zelf is, is het niet mogelijk de juiste oriëntatie in het leven te vinden. Wanneer wij ons van Jezus en Zijn liefde verwijderen, raken we de weg kwijt en transformeert het bestaan zich in ontgoocheling en onvoldaanheid. Met Jezus naast zich, kan men veilig doorgaan, doorheen de beproevingen, vooruitgang maken in de liefde voor God en de naaste. Jezus heeft zich tot gave gemaakt voor de anderen en werd zo een voorbeeld van liefde en dienstbaarheid voor ieder van ons.

Moge de Allerheiligste Maagd Maria ons helpen om ons te belasten met de problemen, het leed en de moeilijkheden van onze naaste, door een houding van mededeelzaamheid en dienstbaarheid.