Zonder liefde blijft het leven evenals het geloof, steriel

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

Deze zondag presenteert de liturgie ons een korte maar heel belangrijke evangeliepassage. (Mt. 22, 34-40) [[b:Mt. 22, 34-40]] De evangelist Matteüs vertelt dat de farizeeën samenkomen om Jezus op de proef te stellen. Eén van hen, een wetgeleerde, stelt Hem deze vraag: “Meester, wat is het voornaamste gebod in de Wet?” (Mt. 22, 36) [b:Mt. 22, 36]. Een geniepige omdat in de wet van Mozes meer dan 600 voorschriften staan. Hoe daarin het grootste gebod onderscheiden? Maar Jezus aarzelt niet in het minst en antwoordt: “Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw verstand” en nog: “gij zult uw naaste beminnen als uzelf” (Mt. 22, 37.39) [b:Mt. 22, 37.39].

Dit antwoord van Jezus is niet evident omdat onder de vele voorschriften van de joodse wet, de tien geboden de belangrijkste waren, rechtstreeks door God aan Mozes meegedeeld, als voorwaarden voor het Verbond met het volk. Maar Jezus wil doen begrijpen dat zonder liefde voor God en de naaste, geen echte trouw aan het Verbond met de Heer bestaat. Ge kunt veel goede dingen doen, veel voorschriften nakomen, maar als ge geen liefde hebt, dient het tot niets.

Een andere tekst uit het boek Exodus, “wet van het Verbond”, genoemd, bevestigt dit. Daarin staat dat men niet in het Verbond met de Heer kan staan en Zijn beschermelingen mishandelen. En wie zijn degenen die Zijn bescherming genieten? De Bijbel zegt: de weduwe, de wees en de vreemdeling, dat wil zeggen eenzame en weerloze mensen. (Ex. 22, 20-21) [[b:Ex. 22, 20-21]] In antwoord op de farizeeën die Hem hadden ondervraagd, probeert Jezus hen ook te helpen om hun godsdienstigheid op orde te brengen, opnieuw te bepalen wat echt telt en wat minder belangrijk is. Jezus zegt: “Aan deze twee geboden hangt heel de Wet en de Profeten” (Mt. 22, 40) [b:Mt. 22, 40]. Het zijn de belangrijkste en ze zijn van elkaar afhankelijk. Zo heeft Jezus Zijn leven geleid: door te verkondigen en te doen wat echt telt en wezenlijk is, dat wil zeggen de liefde. Liefde geeft geestdrift en vruchtbaarheid aan het leven en aan de weg van het geloof: zonder liefde, blijven het leven en het geloof steriel.

Wat Jezus op deze bladzijde van het Evangelie voorstelt, is een heerlijk ideaal dat overeenstemt met het meest authentieke verlangen van ons hart. Wij zijn namelijk geschapen om te beminnen en bemind te worden. God die Liefde is, heeft ons geschapen om ons te laten deelhebben aan Zijn leven, om door Hem bemind te worden, om Hem te beminnen en alle mensen te beminnen zoals Hij. Dat is Gods droom voor de mens. Om dat te verwezenlijken hebben wij Zijn genade nodig, moeten wij in ons de bekwaamheid om te beminnen kunnen ontvangen, die van God zelf komt. Jezus geeft zich precies daarom aan ons in de Eucharistie. Daarin ontvangen wij Jezus in de maximale uitdrukking van Zijn liefde, toen Hij zich aan de Vader offerde voor ons heil.

Moge de Maagd Maria ons helpen het grote gebod van de liefde voor God en de naaste in ons leven te ontvangen. Inderdaad, ook al kennen wij Hem van in onze kinderjaren, nooit kunnen wij ophouden met ons te bekeren en dit in praktijk te brengen in de verschillende situaties waarin wij ons bevinden.