Welke is de weg die naar de redding voert

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

De evangeliebladzijde van deze dag spoort ons aan tot bezinning op het thema van de redding. De Evangelist Lucas vertelt dat Jezus op reis naar Jeruzalem tijdens de tocht benaderd wordt door iemand die Hem deze vraag stelt: “Heer, zijn het er weinig die gered worden?” (Lc. 13, 13) [b:Lc. 13, 13]. Jezus geeft geen rechtstreeks antwoord, maar verlegt de gedachtewisseling naar een ander terrein, met een suggestieve taal, die waarschijnlijk ook de leerlingen niet van bij het begin begrijpen: “Spant u tot het uiterste in om door de nauwe deur binnen te komen, want, Ik zeg u, velen zullen proberen binnen te komen maar zij zullen daar niet in slagen (Lc. 13, 24) [b:Lc. 13, 24]. Door het beeld van de deur wil Hij zijn toehoorders laten verstaan dat het niet gaat om het aantal – hoevelen zullen gered worden - , het komt er niet op aan te weten hoevelen, maar belangrijk is dat allen weten welke de weg is die naar de redding voert.

Die weg veronderstelt dat men door een deur binnengaat. Waar is die deur? Hoe is die deur? Wie is die deur? Jezus zelf is de deur. Hij zegt het in het Evangelie van Johannes: “Ik ben de deur” (Joh. 10, 9) [b:Joh. 10, 9]. Hij voert ons tot gemeenschap met de Vader, waar we liefde, begrip en bescherming vinden. Maar waarom is die deur nauw? Waarom zegt Hij dat ze nauw is? Het gaat om een nauwe deur niet omdat ze onderdrukkend zou zijn, maar omdat ze vraagt dat wij onze hoogmoed en onze vrees zouden inperken en beteugelen om ons met een nederig en vertrouwvol hart open te stellen voor Hem, te beseffen dat we zondaars zijn, met nood aan vergiffenis. Daarom is ze nauw: om onze hoogmoed die zich opblaast in te perken. De deur van Gods barmhartigheid is nauw maar staat altijd open voor allen! God heeft geen voorkeuren, ontvangt altijd iedereen, zonder onderscheid. Een nauwe deur om onze hoogmoed en onze vrees in te perken; een open deur omdat God ons zonder onderscheid ontvangt. En de redding die Hij ons schenkt is een onophoudelijke stroom van barmhartigheid die elke hinderpaal neerhaalt en verrassende perspectieven van licht en vrede opent. De nauwe maar altijd open deur: dit mogen jullie nooit vergeten.

Jezus richt vandaag tot ons andermaal een dringende oproep om naar Hem toe te gaan, de deur van het volle, verzoende en gelukkige leven door te gaan. Hij verwacht ieder van ons, welke zonde we ook bedreven hebben, om ons te omhelzen, om ons zijn vergiffenis te schenken. Hij alleen kan ons hart veranderen. Hij alleen kan volle zin geven aan ons bestaan, door ons de ware vreugde te schenken. Door langs de deur van Jezus binnen te treden, de deur van het geloof en van het Evangelie, zullen wij afstand kunnen nemen van werelds gedrag, slechte gewoonten, egoïsme en geslotenheid. Wanneer er contact is met de liefde en de barmhartigheid van God, voltrekt zich de ware verandering. En ons leven wordt verlicht door het licht van de heilige Geest: een niet te doven licht!

Ik zou jullie een voorstel willen doen. Laten we nu even, in stilte, denken aan de dingen in ons leven en die ons verhinderen door de deur te gaan: mijn hoogmoed, mijn trots, mijn zonden. En laten we dan aan de andere, de geopende deur van Gods barmhartigheid denken, die ons aan de andere zijde verwacht om ons vergiffenis te schenken.