“Hieruit zullen allen kunnen opmaken dat gij mijn leerlingen zijt : als gij de liefde onder elkaar bewaart" (Joh. 13, 35)

Dierbare jongens en meisjes, welk een grote verantwoordelijkheid heeft de Heer ons vandaag toevertrouwd! Hij zegt ons dat de mensen Jezus’ leerlingen zullen herkennen aan de manier waarop zij elkaar beminnen. Liefde is met andere woorden de identiteitskaart van een christen, het enige geldige document om als leerling van Jezus erkend te worden. Als dat document vervalt, wordt het niet hernieuwd, zijn wij geen getuigen meer van de Meester. Dus, vraag ik jullie: willen jullie Jezus’ uitnodiging aannemen om Zijn leerlingen te zijn? willen jullie Zijn trouwe vrienden zijn? Een echte vriend van Jezus onderscheidt zich essentieel door concrete liefde, geen liefde in de wolken, nee concrete liefde die uit het leven straalt. Liefde is altijd concreet. Wie niet concreet is en over liefde spreekt, maakt een televisiefeuilleton. Willen jullie volgens de liefde leven die Hij ons geeft? Laten wij dan bij Hem in de leerschool gaan, een levensschool om te leren liefhebben. Dat is een werk van alle dagen: leren liefhebben.

Vooreerst is liefhebben mooi, het is de weg om gelukkig te zijn. Maar het is niet gemakkelijk, het is veeleisend, het vraagt inspanning. Denken wij bijvoorbeeld aan wat gebeurt wanneer wij een geschenk krijgen: dat maakt ons gelukkig, maar om dit geschenk voor te bereiden, hebben edelmoedige mensen er tijd en energie in gestoken; door ons iets te geven, hebben zij ook zichzelf een beetje gegeven, iets waarvan zij zich wilden ontdoen. Denken we ook aan de gave die uw ouders en animatoren deden door jullie naar Rome te laten gaan voor dit Jubileum dat aan jullie gewijd is. Zij hebben alles gepland, georganiseerd, voor jullie voorbereid, en dat geeft vreugde, zelfs als zij zich misschien een reis voor zichzelf ontzegd hebben. Dat is het concrete van de liefde. Liefhebben wil namelijk zeggen, geven, niet alleen iets materieel, maar iets van zichzelf: zijn tijd, zijn vriendschap, zijn capaciteiten.

Laten we naar de Heer kijken, die onoverwinnelijk is in edelmoedigheid. Wij krijgen vele weldaden van Hem en dagelijks zouden we Hem moeten danken ... Ik zou jullie willen vragen: danken jullie de Heer elke dag? Zelfs als wij Hem vergeten, vergeet Hij niet ons dagelijks een bijzonder geschenk te geven. Geen materieel geschenk, om vast te nemen of te gebruiken, maar een groter geschenk, voor het leven. Hij geeft ons Zijn trouwe vriendschap, die Hij ons nooit zal ontnemen. Zelfs als jij Hem ontgoochelt en je van Hem verwijdert, zal Jezus van je blijven houden en je nabij zijn, zal Hij in jou blijven geloven, meer dan jij in jezelf gelooft. Dat is zo belangrijk! Want de grootste bedreiging die belet om goed op te groeien, is voor niemand belangrijk te zijn, opzij geschoven worden – dat is droevig! De Heer is daarentegen altijd met jou en is blij met jou. Zoals Hij met Zijn jonge volgelingen gedaan heeft, kijkt Hij je in de ogen en roept je Hem te volgen, naar het diepe te varen en de netten uit te werpen, met vertrouwen op Zijn woord, dat wil zeggen door jouw talenten in te zetten, met Hem, zonder angst. Jezus wacht geduldig op je, Hij verwacht een antwoord, Hij wacht op jouw ja.

Dierbare jongeren, op jullie leeftijd komt ook op een nieuwe manier het verlangen naar boven lief te hebben en bemind te worden. Als je bij Hem in de leerschool gaat, zal de Heer jullie ook leren genegenheid en tederheid mooier te maken. Hij zal in jullie een goede bedoeling leggen, om lief te hebben zonder bezitterig te zijn: mensen liefhebben zonder hen als de uwen te beschouwen, maar hen vrij te laten. Er bestaat namelijk altijd de bekoring genegenheid te bezoedelen door de instinctieve aanmatiging, te willen bezitten wat je bevalt: dat is egoïsme. De consumptiecultuur versterkt deze tendens nog. Maar als men iets te zeer omklemt, wordt het gekwetst, gaat het stuk: daarna is men ontgoocheld, vindt men innerlijke leegte. Als je naar Zijn stem luistert, zal de Heer jullie het geheim van de tederheid onthullen: voor de andere zorg dragen, wat betekent: de ander respecteren, beschermen, op hem/haar wachten. Dat is concrete tederheid en liefde.

In de jaren van de jeugd, voelen jullie ook een groot verlangen naar vrijheid. Velen van jullie zullen zeggen dat vrij zijn betekent doen wat men wil. Maar hier moet men nee kunnen zeggen. Vrijheid is niet altijd kunnen doen wat mij past: dat sluit op, schept afstand, belet open en oprechte vrienden te zijn; het is niet waar dat alles goed gaat als ik mij goed voel. Vrijheid is daarentegen de gave voor het goede te kunnen kiezen: dat is vrijheid. Vrij is, wie voor het goede kiest, wie zoekt wat God behaagt, ook als dat inspanning vraagt, als het niet gemakkelijk is. Maar ik geloof dat jullie, jongeren, niet bang bent voor inspanningen, jullie zijn moedig! Alleen door moedige en sterke keuzes realiseert men de grootste dromen, die de moeite lonen er zijn leven aan te wijden. Stel je niet tevreden met middelmatigheid, met te vegeteren in comfort; vertrouw je niet toe aan wie je van de ware rijkdom afleidt – en dat ben je – door je te zeggen dat het leven slechts mooi is wanneer men veel heeft: kijk uit voor wie wil doen geloven dat jullie waarde hebben met het masker van de sterken, zoals filmhelden, of met kleren volgens de laatste mode. Jullie geluk heeft geen prijs en is niet te koop: het is geen “app” die men oplaadt met een gsm: zelfs de meest geactualiseerde versie kan jullie niet helpen om in de liefde vrij en groot te worden. Vrijheid is iets anders.

Omdat liefde de vrije gave is van iemand met een open hart; liefde is verantwoordelijkheid, maar een mooie verantwoordelijkheid, die heel het leven duurt; het dagelijks engagement van wie grote dromen weet te verwezenlijken! Ongelukkig zijn jongeren die niet kunnen dromen, die niet durven dromen! Als een jongere op jullie leeftijd niet kan dromen, is hij reeds met pensioen, heeft hij geen nut! Liefde voedt zich met vertrouwen, respect en vergeving. Liefde realiseert zich niet door erover te spreken, maar door ze te beleven: liefde is geen zoete poëzie die men van buiten leert, maar een levenskeuze om in praktijk te brengen! Hoe kunnen wij in liefde groeien? Het geheim is nogmaals de Heer: Jezus geeft zich aan ons in de Mis, Hij geeft ons vergiffenis en vrede in de biecht. Daar leren wij Zijn liefde ontvangen, ze ons eigen maken en ze in de wereld laten rondgaan. En wanneer liefhebben zwaar lijkt, wanneer het moeilijk is nee te zeggen tegen wat fout is, kijk dan naar het kruis van Jezus, omhels het en laat Zijn hand niet los, die jullie naar boven leidt en optilt als jullie gevallen zijn.

Ik weet dat jullie bekwaam zijn tot gebaren van grote vriendschap en goedheid. Jullie zijn geroepen om zo de toekomst op te bouwen: met en voor de anderen, nooit tegen de ander! Opbouwen doet men niet “tegen”: dat heet vernietigen. Jullie zullen heerlijke dingen doen als jullie zich nu reeds goed voorbereiden, door jullie leeftijd die zo rijk is aan gaven, ten volle te beleven, zonder angst voor inspanningen. Doe zoals sportkampioenen, die de hoogste doelen bereiken door zich dagelijks nederig en hard te trainen. Moge jullie dagelijks programma uit werken van barmhartigheid bestaan: train jullie met enthousiasme om kampioenen van het leven te worden, kampioenen van de liefde! Zo zullen jullie herkend worden als leerlingen van Jezus. En jullie vreugde zal totaal zijn.